Saturday, April 30, 2005

பேரிளம் பெண்ணின் பிரிவெனும் பாலை

பாவேந்தர் பாரதிதாசன் தன்னுடைய "குடும்பவிளக்கு" நூலில் முதியோர் காதலைப் பற்றி அழகுறச் சொல்லுவார். நேற்று அவர் பிறந்த நாள். முன்னால் எழுதிய பாட்டினை இங்கு இடுகிறேன். இது ஒரு பேரிளம் பெண்ணின் கூற்று.

அன்புடன்,
இராம.கி.

பேரிளம் பெண்ணின் பிரிவெனும் பாலை

காலையில் தொடங்கிப் பகலெலாம் ஓடி
மாலையில் முடங்கி நாலே அறைகளில்
அத்தான் எத்தனை முறைதான் வளைவது?

பேழை*1யின் அணிகலன் பெயர்த்தே இன்னொரு
பேழையில் அடைத்துக் கர்ப்பூரம் இட்டு,
அத்தான் எத்தனை முறைதான் காப்பது?

தூலமாய் உங்களின் பொத்தகம் தாள்களில்
தூசியைத் தட்டித் தொள்முறை அடுக்கினும்,
அத்தான் எத்தனை முறைதான் செய்வது?

பாழ்இரும் நேரம் பாயினில் புரண்டு
பதைத்துக் கனவிலே சட்டென விழித்து
அத்தான் எத்தனை நேரம் மிரள்வது?

கோதுமை உப்புமா; தயிற்சோ றூறுகாய்
குளம்பி*2யே கதியெனச் சாப்பாட்டுச் சுருக்கம்;
அத்தான் எத்தகை வழியினிக் குறைப்பது?

பாதம் அடுப்படி*3 பட்டதும் குறைவு;
பார்க்கவே ஒட்டா தொலைத்தொடர்க் காட்சிகள்;
அத்தான் எத்தனை நாட்களே நகர்வது?

பேதையை ஆற்றிடப் பிள்ளைகள் பேசினார்,
பெருந்தொலை விருந்து; என்னத்தைப் பேச?
அத்தான் எத்துணை ஏக்கமே கொள்வது?

ஆதர வுக்கெனத் தம்பியும் பேசினான்;
அடுத்தும தண்ணனும் நலம்பா ராட்டினார்;
அத்தான் எத்தனை முகமனைக் கேட்பது?

நாளும் பொழுதுமே கோயிலே குடியாய்,
மாகாளி யம்மன்; திருவலி தாயம்;
கோளறு குறுங்கால் ஈசரின் பேடு;
கொள்முகப் பேரியின் சந்தானப் பெருமாள்;
ஆளுடைப் பிள்ளை; சிவன்மால் ஆலயம்;
அத்தான் எத்தனை கோயிலுக் கேவது?

அடுத்த வெள்ளியில் திருவிளக் கேற்றி
சூழுற வழிபடப் பெயரையும் கொடுத்தேன்;
சோதியை வணங்க நூற்றெட்டுப் பேராம்;
கார்த்திகைச் சிட்டிகள் தேடி எடுத்து
கழுவிப் பளிச்சிடச் சாம்பலின் தேய்ப்பு;
அத்தான் எத்தனை கார்த்திகை வருவது?

ஆத்தியோ? இன்னொரு கிழமையும் கழியும்
அடுத்த ஞாயிற்றில் தொலைபேசி ஒலிக்கும்;
அத்தான் எத்தனை மணியொலி கேட்பது?

வார்த்தைகள்; பேச்சுகள்; வாரமும் நினைக்க;
வள்ளெனத் தோன்றும் "ஈதென்ன வாழ்க்கை?"
அத்தான் எத்தனை நினைவுகள் தோய்வது?

நேர்த்திக் கடன்போல் நீங்களும் நானும்
நினைவுகள் முயங்கியும் உடல்வே றிடத்தில்,
அத்தான் எத்தனை காலங்கள் பிரிவது?

கழுத்திரு*3 பூட்டி எழுநான்கு ண்டுகள்
கழிந்தும் இதுபோல் பிரிந்ததே இல்லை
அத்தான் எத்தனை உணர்வுகள் கோர்ப்பது?

தழுத்தே நினைந்து பனித்தன கண்கள்;
தானாய் அசைந்து சிலிர்த்தது உடம்பு;
அத்தான் இத்தகை உணர்வுமக் குண்டோ ?

வழுத்தியும் ஊடியும் பிறிதுநாள் கூடியும்
வாழ்ந்ததே நம்முடை வாழ்வியல் ஆச்சு;
அத்தகை வாழ்வியல் ஆமெனத் தொடருவோம்

நுழைதலுக் கனுமதி என்றுதான் கிட்டும்?
நோதலின் முடிவும் என்றுதான் நிகழும்?
அத்தான் இனிநான் ஒருகணம் பொறுக்கேன்!

பாடியவர்: இராம.கி.

தி½ை: பாலை

துறை: பொருள்வயின் பிரிந்தான் தலைவன்; வதுவை(wedding)யுற்ற நாளாய் கொழுநனைப் பிரியாத தலைவி, பிரிவின் ற்றாமையால், நுழைமதி(visa)ச் செயல்முறை நோக்கி வருந்தியது.

1. பேழை = cupboard
2 குளம்பி = coffee
3. கழுத்திரு = சிவகங்கை மாவட்டத்தில் ஒரு சாரார் திருமணத்தில் மணமகளுக்கு மணமகன் இடும் கழுத்து அணிகலன். கழுத்திருவும், தாலியும் சேர்ந்தே மணப்பெண்ணை மணவாழ்விற்குள் இட்டுவரும் சடங்கு அமையும்.

In TSCII:

À¡§Åó¾÷ À¡Ã¾¢¾¡ºý ¾ýÛ¨¼Â "ÌÎõÀÅ¢ÇìÌ" áÄ¢ø Ó¾¢§Â¡÷ ¸¡¾¨Äô ÀüÈ¢ «ÆÌÈî ¦º¡øÖÅ¡÷. §¿üÚ «Å÷ À¢Èó¾ ¿¡û. ÓýÉ¡ø ±Ø¾¢Â À¡ð欃 þíÌ þθ¢§Èý. þÐ ´Õ §ÀâÇõ ¦Àñ½¢ý ÜüÚ.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

§ÀâÇõ ¦Àñ½¢ý À¢Ã¢¦ÅÛõ À¡¨Ä

¸¡¨Ä¢ø ¦¾¡¼í¸¢ô À¸¦ÄÄ¡õ µÊ
Á¡¨Ä¢ø Ó¼í¸¢ ¿¡§Ä «¨È¸Ç¢ø
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ӨȾ¡ý ŨÇÅÐ?

§À¨Æ*1¢ý «½¢¸Äý ¦ÀÂ÷ò§¾ þý¦É¡Õ
§À¨Æ¢ø «¨¼òÐì ¸÷ôâÃõ þðÎ,
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ӨȾ¡ý ¸¡ôÀÐ?

àÄÁ¡ö ¯í¸Ç¢ý ¦À¡ò¾¸õ ¾¡û¸Ç¢ø
ຢ¨Âò ¾ðÊò ¦¾¡ûÓ¨È «Î츢Ûõ,
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ӨȾ¡ý ¦ºöÅÐ?

À¡úþÕõ §¿Ãõ À¡Â¢É¢ø ÒÃñÎ
À¨¾òÐì ¸ÉÅ¢§Ä ºð¦¼É ŢƢòÐ
«ò¾¡ý ±ò¾¨É §¿Ãõ Á¢ÃûÅÐ?

§¸¡Ð¨Á ¯ôÒÁ¡; ¾Â¢ü§º¡ êÚ¸¡ö
ÌÇõÀ¢*2§Â ¸¾¢¦ÂÉî º¡ôÀ¡ðÎî ÍÕì¸õ;
«ò¾¡ý ±ò¾¨¸ ÅƢ¢ɢì ̨ÈôÀÐ?

À¡¾õ «ÎôÀÊ*3 Àð¼Ðõ ̨È×;
À¡÷츧Š´ð¼¡ ¦¾¡¨Äò¦¾¡¼÷ì ¸¡ðº¢¸û;
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ¿¡ð¸§Ç ¿¸÷ÅÐ?

§À¨¾¨Â üÈ¢¼ô À¢û¨Ç¸û §Àº¢É¡÷,
¦ÀÕ󦾡¨Ä Å¢ÕóÐ; ±ýÉò¨¾ô §Àº?
«ò¾¡ý ±òШ½ ²ì¸§Á ¦¸¡ûÅÐ?

¾Ã ×즸Éò ¾õÀ¢Ôõ §Àº¢É¡ý;
«ÎòÐÁ ¾ñ½Ûõ ¿ÄõÀ¡ áðÊÉ¡÷;
«ò¾¡ý ±ò¾¨É Ó¸Á¨Éì §¸ðÀÐ?

¿¡Ùõ ¦À¡ØЧÁ §¸¡Â¢§Ä ÌÊ¡ö,
Á¡¸¡Ç¢ ÂõÁý; ¾¢ÕÅÄ¢ ¾¡Âõ;
§¸¡ÇÚ ÌÚí¸¡ø ®ºÃ¢ý §ÀÎ;
¦¸¡ûÓ¸ô §Àâ¢ý ºó¾¡Éô ¦ÀÕÁ¡û;
Ù¨¼ô À¢û¨Ç; º¢ÅýÁ¡ø ÄÂõ;
«ò¾¡ý ±ò¾¨É §¸¡Â¢Öì §¸ÅÐ?

«Îò¾ ¦ÅûǢ¢ø ¾¢ÕÅ¢Çì §¸üÈ¢
ÝØÈ ÅÆ¢À¼ô ¦À¨ÃÔõ ¦¸¡Îò§¾ý;
§º¡¾¢¨Â Å½í¸ áü¦ÈðÎô §Àáõ;
¸¡÷ò¾¢¨¸î º¢ðʸû §¾Ê ±ÎòÐ
¸ØÅ¢ô ÀǢ¼î º¡õÀÄ¢ý §¾öôÒ;
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ¸¡÷ò¾¢¨¸ ÅÕÅÐ?

ò¾¢§Â¡? þý¦É¡Õ ¸¢Æ¨ÁÔõ ¸Æ¢Ôõ
«Îò¾ »¡Â¢üÈ¢ø ¦¾¡¨Ä§Àº¢ ´Ä¢ìÌõ;
«ò¾¡ý ±ò¾¨É Á½¢¦Â¡Ä¢ §¸ðÀÐ?

Å¡÷ò¨¾¸û; §Àî͸û; Å¡ÃÓõ ¿¢¨Éì¸;
Åû¦ÇÉò §¾¡ýÚõ "®¦¾ýÉ Å¡ú쨸?"
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ¿¢¨É׸û §¾¡öÅÐ?

§¿÷ò¾¢ì ¸¼ý§À¡ø ¿£í¸Ùõ ¿¡Ûõ
¿¢¨É׸û ÓÂí¸¢Ôõ ¯¼ø§Å È¢¼ò¾¢ø,
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ¸¡Äí¸û À¢Ã¢ÅÐ?

¸Øò¾¢Õ*3 âðÊ ±Ø¿¡ýÌ ñθû
¸Æ¢óÐõ þЧÀ¡ø À¢Ã¢ó¾§¾ þø¨Ä
«ò¾¡ý ±ò¾¨É ¯½÷׸û §¸¡÷ôÀÐ?

¾Øò§¾ ¿¢¨ÉóÐ ÀÉ¢ò¾É ¸ñ¸û;
¾¡É¡ö «¨ºóÐ º¢Ä¢÷ò¾Ð ¯¼õÒ;
«ò¾¡ý þò¾¨¸ ¯½÷×Áì Ìñ§¼¡?

ÅØò¾¢Ôõ °ÊÔõ À¢È¢Ð¿¡û ÜÊÔõ
Å¡ú󾧾 ¿õÓ¨¼ Å¡úÅ¢Âø îÍ;
«ò¾¨¸ Å¡úÅ¢Âø ¦ÁÉò ¦¾¡¼Õ§Å¡õ

ѨƾÖì ¸ÛÁ¾¢ ±ýÚ¾¡ý ¸¢ðÎõ?
§¿¡¾Ä¢ý ÓÊ×õ ±ýÚ¾¡ý ¿¢¸Øõ?
«ò¾¡ý þÉ¢¿¡ý ´Õ¸½õ ¦À¡Ú째ý!

À¡ÊÂÅ÷: þáÁ.¸¢.

¾¢¨½: À¡¨Ä

ШÈ: ¦À¡ÕûÅ¢ý À¢Ã¢ó¾¡ý ¾¨ÄÅý; ÅШÅ(wedding)ÔüÈ ¿¡Ç¡ö ¦¸¡Ø¿¨Éô À¢Ã¢Â¡¾ ¾¨ÄÅ¢, À¢Ã¢Å¢ý üÈ¡¨Á¡ø, ѨÆÁ¾¢(visa)î ¦ºÂøÓ¨È §¿¡ì¸¢ ÅÕó¾¢ÂÐ.

1. §À¨Æ = cupboard
2 ÌÇõÀ¢ = coffee
3. ¸Øò¾¢Õ = º¢Å¸í¨¸ Á¡Åð¼ò¾¢ø ´Õ º¡Ã¡÷ ¾¢ÕÁ½ò¾¢ø Á½Á¸ÙìÌ Á½Á¸ý þÎõ ¸ØòÐ «½¢¸Äý. ¸Øò¾¢Õ×õ, ¾¡Ä¢Ôõ §º÷ó§¾ Á½ô¦Àñ¨½ Á½Å¡úÅ¢üÌû þðÎÅÕõ º¼íÌ «¨ÁÔõ.

Thursday, April 28, 2005

தோல்பித்தவன்

ஒரு வார இறுதியில் காரிக் கிழமையன்று பிற்பகலில், பொழுது போகாமல், தொலைக்காட்சியில் வரும் ஓடைகளை மாற்றிக் கொண்டு இருந்தேன். கையில் தூரக்கட்டு (remote control) இருந்தால் ஓர் ஓடையில் (Channel) நிலைக்காமல் இப்படி மாற்றிக் கொண்டே இருக்கச் சொல்லும்; வீட்டுக்காரி பல தடவை சொல்லி இருக்கிறாள்; இன்னும் கேட்கிற படியாய் இல்லை; கெட்ட பழக்கம் தான், இருந்தாலும் மன நிலை அந்த நேரத்தில் அப்படி இருந்தது, எதிலும் நிலை கொள்ளவில்லை.

இந்த விவரம் கெட்ட அலைவில், திடீரென்று ஆசியா நெட் மலையாளத் தொலைக்காட்சி தூரக்கட்டில் அகப்பட்டது. மலையாளம் ஓரளவு தெரியும் என்பதால், சில போது, மலையாளத் திரைப்படங்களின் தொடக்கமும் முடிவும் அறியாமல் கூட, பார்க்கும் இடைப்பட்ட நேரத்தில் என்னை மறந்து ஆழ்ந்து போனது உண்டு. அன்றைக்கு ஒரு மோகன்லால் திரைப்படம். அழுத்தம் திருத்தமான ஒலிப்போடு மோகன்லால் மலையாளம் பேசும் பாணி என்னை எப்பொழுதுமே கவர்ந்தது உண்டு.

ஒரு இடத்தில் "ஞங்ஙளத் தோல்பிச்சவனை ஞான் தோல்பிக்கணும்" என்ற வாசகம் கேட்டு எங்கோ நெஞ்சுள் மணி ஒலிக்கத் தொடங்கியது; இப்படி ஒரு வினை தமிழில் ஏன் இல்லாது போனது? எப்போது தொலைத்தோம்? மனம் வேறொரு பக்கம் யோசிக்கத் தொடங்கியது. நாம் தொலைத்ததை மலையாளமாவது காப்பாற்றி வைத்திருக்கிறதே என்று நிறைவு கொண்டேன்.

நான் தோற்றேன்; தோற்கிறேன்; தோற்பேன் இப்படித் தமிழில் உண்டு. ஆனால் பிறவினை என்று வரும்போது நம்மை அறியாமல் பெயர்ச் சொல்லோடு துணை வினை போட்டு ஏன் சுற்றி வளைக்கிறோம்? "அவனை நான் தோற்கச் செய்தேன்" என்று சுற்றி வளைத்து ஏன் சொல்கிறோம்? இல்லாவிட்டால் "தோற்க வைத்தேன்" என்று சொல்லுகிறோம் இல்லையா? மலையாளத்தில் உள்ளது போல் தோற்பித்தேன் என்று எளிதாகச் சொல்லலாமே? என்ன ஆயிற்று நமக்கு? பகரம் வேண்டாம் என்றால் வகரம் இட்டுச் சொல்லலாமே! தோல்வித்தேன் என்று கூட ஏன் சொல்ல மாட்டேன் என்கிறோமே? "செய்தேன்/செய்வித்தேன்", "படித்தேன்/ படிப்பித்தேன்" என்று வரும் போது "தோற்றேன்/தோற்பித்தேன்" என்பது ஏன் தமிழில் வழக்கில்லாமற் போயிற்று?

எளிதாக இரண்டு மூன்று அசையில் சொல்லக் கூடிய வினைச் சொற்களை எல்லாம் இப்படித் தொலைத்தெறிந்து பெயர்ச்சொல்லோடு துணைவினை சேர்க்கும் பழக்கம் அளவிற்கு மீறி இந்தக் காலத் தமிழுக்கு எப்பொழுது வந்தது? 18, 19ம் நூற்றாண்டுகளிலா? தெரியவில்லை. இது ஒரு செயற்கையான சுற்றி வளைத்த கிரியோல் மொழியை உருவாக்குகிறது அல்லவா? யாராவது ஆராய்ச்சி பண்ணினால் தெரியக் கூடும்.

இந்தச் சிந்தனையில் எழுந்த, நண்பர்கள் செய்யக் கூடிய, ஒரு நல்ல உருப்படியான பணி பற்றிச் சொல்லலாம் என்று எண்ணுகிறேன். தமிழும் மலையாளமும் நன்கு அறிந்த ஒரு நண்பர் (என் மலையாள அறிவு அவ்வளவு ஆழமானது அல்ல; ஏதோ ஓரளவு ஒப்பேற்றிக் கொள்ளலாம் என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம்.) தனித்தோ, அல்லது இன்னொரு தமிழ் தெரிந்த மலையாள நண்பருடன் கூடியோ, தமிழில் உள்ள வினைச்சொற்கள், அதற்கு இணையான மலையாளச் சொற்கள், தமிழில் இல்லாத முறையில் மலையாளத்தில் அதைப் புழங்கும் பாங்கு, அதே புழக்கத்தைத் தமிழில் கொண்டுவர முடியுமானால் எப்படிக் கொண்டுவரலாம், அதற்கு உள்ள முன்னீடு என்று ஒரு பட்டியல் இடலாமே? அகர முதலி செய்பவர்களுக்கும் பயன்படுமே?

இது போன்ற ஒரு ஆக்கத்தை, தமிழுக்குச் செய்யும் நல்ல தொண்டை, தமிழ் உலகம் போன்ற மடற்குழுவில் உள்ள ஆவணக் காப்பில், அல்லது வலைப்பதிவில் இடலாம். வெறும் பேச்சு மட்டும் இல்லாமல் நம்முடைய பகுதி நேர உழைப்பும் நாட்படப் பயனாகுமே? யாராவது முன்வருவீர்களா?

மேலே சொன்னது போல் கன்னடத்திலும், தெலுங்கிலும் கூடச் செய்யலாம். தமிழுக்கு மிக நெருங்கியது மலையாளம், அடுத்தது கன்னடம். கொஞ்சம் தள்ளித் தெலுங்கு. இந்த மூன்று மொழிகளில் இருந்து, தமிழ் வளருவதற்காக, நாம் மீட்கவேண்டிய மொழி மரபுகள், புழக்கங்கள் மிகப் பல என்றே தோன்றுகிறது.

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

§¾¡øÀ¢ò¾Åý

´Õ Å¡Ã þÚ¾¢Â¢ø ¸¡Ã¢ì ¸¢Æ¨ÁÂýÚ À¢üÀ¸Ä¢ø, ¦À¡ØÐ §À¡¸¡Áø, ¦¾¡¨Ä측ðº¢Â¢ø ÅÕõ µ¨¼¸¨Ç Á¡üÈ¢ì ¦¸¡ñÎ þÕó§¾ý. ¨¸Â¢ø àÃì¸ðÎ (remote control) þÕó¾¡ø µ÷ µ¨¼Â¢ø (Channel) ¿¢¨Ä측Áø þôÀÊ Á¡üÈ¢ì ¦¸¡ñ§¼ þÕì¸î ¦º¡øÖõ; Å£ðÎ측â ÀÄ ¾¼¨Å ¦º¡øÄ¢ þÕ츢ȡû; þýÛõ §¸ð¸¢È ÀÊ¡ö þø¨Ä; ¦¸ð¼ ÀÆì¸õ ¾¡ý, þÕó¾¡Öõ ÁÉ ¿¢¨Ä «ó¾ §¿Ãò¾¢ø «ôÀÊ þÕó¾Ð, ±¾¢Öõ ¿¢¨Ä ¦¸¡ûÇÅ¢ø¨Ä.

þó¾ Å¢ÅÃõ ¦¸ð¼ «¨ÄÅ¢ø, ¾¢Ë¦ÃýÚ ¬º¢Â¡ ¦¿ð Á¨Ä¡Çò ¦¾¡¨Ä측𺢠àÃì¸ðÊø «¸ôÀð¼Ð. Á¨Ä¡Çõ µÃÇ× ¦¾Ã¢Ôõ ±ýÀ¾¡ø, º¢Ä §À¡Ð, Á¨Ä¡Çò ¾¢¨ÃôÀ¼í¸Ç¢ý ¦¾¡¼ì¸Óõ ÓÊ×õ «È¢Â¡Áø ܼ, À¡÷ìÌõ þ¨¼ôÀð¼ §¿Ãò¾¢ø ±ý¨É ÁÈóÐ ¬úóÐ §À¡ÉÐ ¯ñÎ. «ý¨ÈìÌ ´Õ §Á¡¸ýÄ¡ø ¾¢¨ÃôÀ¼õ. «Øò¾õ ¾¢Õò¾Á¡É ´Ä¢ô§À¡Î §Á¡¸ýÄ¡ø Á¨Ä¡Çõ §ÀÍõ À¡½¢ ±ý¨É ±ô¦À¡ØЧÁ ¸Å÷ó¾Ð ¯ñÎ.

´Õ þ¼ò¾¢ø "»í¹Çò §¾¡øÀ¢îºÅ¨É »¡ý §¾¡øÀ¢ì¸Ïõ" ±ýÈ Å¡º¸õ §¸ðÎ ±í§¸¡ ¦¿ïÍû Á½¢ ´Ä¢ì¸ò ¦¾¡¼í¸¢ÂÐ; þôÀÊ ´Õ Å¢¨É ¾Á¢Æ¢ø ²ý þøÄ¡Ð §À¡ÉÐ? ±ô§À¡Ð ¦¾¡¨Äò§¾¡õ? ÁÉõ §Å¦È¡Õ Àì¸õ §Â¡º¢ì¸ò ¦¾¡¼í¸¢ÂÐ. ¿¡õ ¦¾¡¨Äò¾¨¾ Á¨Ä¡ÇÁ¡ÅÐ ¸¡ôÀ¡üÈ¢ ¨Åò¾¢Õ츢ȧ¾ ±ýÚ ¿¢¨È× ¦¸¡ñ§¼ý.

¿¡ý §¾¡ü§Èý; §¾¡ü¸¢§Èý; §¾¡ü§Àý þôÀÊò ¾Á¢Æ¢ø ¯ñÎ. ¬É¡ø À¢ÈÅ¢¨É ±ýÚ ÅÕõ§À¡Ð ¿õ¨Á «È¢Â¡Áø ¦ÀÂ÷î ¦º¡ø§Ä¡Î Ш½ Å¢¨É §À¡ðÎ ²ý ÍüÈ¢ ŨÇ츢§È¡õ? "«Å¨É ¿¡ý §¾¡ü¸î ¦ºö§¾ý" ±ýÚ ÍüÈ¢ ŨÇòÐ ²ý ¦º¡ø¸¢§È¡õ? þøÄ¡Å¢ð¼¡ø "§¾¡ü¸ ¨Åò§¾ý" ±ýÚ ¦º¡øÖ¸¢§È¡õ þø¨Ä¡? Á¨Ä¡Çò¾¢ø ¯ûÇÐ §À¡ø §¾¡üÀ¢ò§¾ý ±ýÚ ±Ç¢¾¡¸î ¦º¡øÄÄ¡§Á? ±ýÉ ¬Â¢üÚ ¿ÁìÌ? À¸Ãõ §Åñ¼¡õ ±ýÈ¡ø ŸÃõ þðÎî ¦º¡øÄÄ¡§Á! §¾¡øÅ¢ò§¾ý ±ýÚ Ü¼ ²ý ¦º¡øÄ Á¡ð§¼ý ±ý¸¢§È¡§Á? "¦ºö§¾ý/¦ºöÅ¢ò§¾ý", "ÀÊò§¾ý/ ÀÊôÀ¢ò§¾ý" ±ýÚ ÅÕõ §À¡Ð "§¾¡ü§Èý/§¾¡üÀ¢ò§¾ý" ±ýÀÐ ²ý ¾Á¢Æ¢ø ÅÆ츢øÄ¡Áü §À¡Â¢üÚ?

±Ç¢¾¡¸ þÃñÎ ãýÚ «¨ºÂ¢ø ¦º¡øÄì ÜÊ Ţ¨Éî ¦º¡ü¸¨Ç ±øÄ¡õ þôÀÊò ¦¾¡¨Äò¦¾È¢óÐ ¦ÀÂ÷¡ø§Ä¡Î Ш½Å¢¨É §º÷ìÌõ ÀÆì¸õ «ÇÅ¢üÌ Á£È¢ þó¾ì ¸¡Äò ¾Á¢ØìÌ ±ô¦À¡ØÐ Åó¾Ð? 18, 19õ áüÈ¡ñθǢġ? ¦¾Ã¢ÂÅ¢ø¨Ä. þÐ ´Õ ¦ºÂü¨¸Â¡É ÍüÈ¢ ŨÇò¾ ¸¢Ã¢§Â¡ø ¦Á¡Æ¢¨Â ¯ÕÅ¡ì̸¢ÈÐ «øÄÅ¡? ¡áÅÐ ¬Ã¡ö Àñ½¢É¡ø ¦¾Ã¢Âì ÜÎõ.

þó¾î º¢ó¾¨É¢ø ±Øó¾, ¿ñÀ÷¸û ¦ºöÂì ÜÊÂ, ´Õ ¿øÄ ¯ÕôÀÊÂ¡É À½¢ ÀüÈ¢î ¦º¡øÄÄ¡õ ±ýÚ ±ñϸ¢§Èý. ¾Á¢Øõ Á¨Ä¡ÇÓõ ¿ýÌ «È¢ó¾ ´Õ ¿ñÀ÷ (±ý Á¨ÄÂ¡Ç «È¢× «ùÅÇ× ¬ÆÁ¡ÉÐ «øÄ; ²§¾¡ µÃÇ× ´ô§ÀüÈ¢ì ¦¸¡ûÇÄ¡õ ±ýÚ §ÅñÎÁ¡É¡ø ¦º¡øÄÄ¡õ.) ¾É¢ò§¾¡, «øÄÐ þý¦É¡Õ ¾Á¢ú ¦¾Ã¢ó¾ Á¨ÄÂ¡Ç ¿ñÀÕ¼ý Üʧ¡, ¾Á¢Æ¢ø ¯ûÇ Å¢¨É¡ü¸û, «¾üÌ þ¨½Â¡É Á¨Ä¡Çî ¦º¡ü¸û, ¾Á¢Æ¢ø þøÄ¡¾ ӨȢø Á¨Ä¡Çò¾¢ø «¨¾ô ÒÆíÌõ À¡íÌ, «§¾ ÒÆì¸ò¨¾ò ¾Á¢Æ¢ø ¦¸¡ñÎÅà ÓÊÔÁ¡É¡ø ±ôÀÊì ¦¸¡ñÎÅÃÄ¡õ, «¾üÌ ¯ûÇ ÓýɣΠ±ýÚ ´Õ ÀðÊÂø þ¼Ä¡§Á? «¸Ã ӾĢ ¦ºöÀÅ÷¸ÙìÌõ ÀÂýÀΧÁ?

þÐ §À¡ýÈ ´Õ ¬ì¸ò¨¾, ¾Á¢ØìÌî ¦ºöÔõ ¿øÄ ¦¾¡ñ¨¼, ¾Á¢ú ¯Ä¸õ §À¡ýÈ Á¼üÌØÅ¢ø ¯ûÇ ¬Å½ì ¸¡ôÀ¢ø, «øÄРŨÄôÀ¾¢Å¢ø þ¼Ä¡õ. ¦ÅÚõ §ÀîÍ ÁðÎõ þøÄ¡Áø ¿õÓ¨¼Â À̾¢ §¿Ã ¯¨ÆôÒõ ¿¡ðÀ¼ô ÀÂɡ̧Á? ¡áÅÐ ÓýÅÕÅ£÷¸Ç¡?

§Á§Ä ¦º¡ýÉÐ §À¡ø ¸ýɼò¾¢Öõ, ¦¾Öí¸¢Öõ Ü¼î ¦ºöÂÄ¡õ. ¾Á¢ØìÌ Á¢¸ ¦¿Õí¸¢ÂÐ Á¨Ä¡Çõ, «Îò¾Ð ¸ýɼõ. ¦¸¡ïºõ ¾ûÇ¢ò ¦¾ÖíÌ. þó¾ ãýÚ ¦Á¡Æ¢¸Ç¢ø þÕóÐ, ¾Á¢ú ÅÇÕžü¸¡¸, ¿¡õ Á£ð¸§ÅñÊ ¦Á¡Æ¢ ÁÃÒ¸û, ÒÆì¸í¸û Á¢¸ô ÀÄ ±ý§È §¾¡ýÚ¸¢ÈÐ.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

பழவூற்றியலும், வான்பூதியலும் (paleo-ontology and astro-physics)

ontology என்பது ஒரு மெய்ப்பொருளைக் கண்டு, அது எப்படி உண்டாயிற்று எனப் படிப்பது. மெய்ப்பொருள் என்பது அருவப் பொருளாகவும் இருக்கலாம்; உருவப் பொருளாகவும் இருக்கலாம். அருவப் பொருளாய் இருந்தால் அது இன்றைய மெய்யியலின் (philosophy) ஒரு பகுதியாய்ப் பேசப்படும். உருவப் பொருளாய் இருந்தால், மாந்தவியல் (Anthropology), தொல்பொருளியல் (archaeology) போன்றவற்றில் வரும். இங்கே palaeo என்பதற்கு இணையானது நம்முடைய பழைய என்பது தான். பழைய, தொலை என்ற சொற்கள் கிரேக்கத்திற்கும், தமிழுக்கும் இடையே இருக்கும் வியப்பான ஒற்றுமைச் சொற்கள்.

உள் என்னும் வேரடிப் பிறந்த சொல்தான் உண்டு (=உள்+ந்+து) என்பது. "அப்படி ஏதேனும் உண்டா? எப்படி உண்டாயிற்று?" இந்த ஆட்சிகளில் உண்டு என்பது கிட்டத்தட்டப் பெயர்ச் சொல்லாகவே (உண்மையில் இது ஒரு குறிப்பு வினை முற்று.) பயனாக்கி துணைவினைகளை வைத்துக் கொண்டு வினையாக்கி ஆளுகிறோம். உண்டோ டு தொடர்பு கொண்டதுதான் உண்மை என்னும் பெயர்ச்சொல். அதாவது உண்டாம் தன்மை என்னும் மெய்ப்பொருள். It is there. period. உணருதல் என்பது கூட உண்டு என்பதோடு தொடர்பு கொண்டதுதான். feeling the existence. இன்னும் தொடர்பான பல சொற்களை இங்கு சொல்லலாம். குறிப்பாக ஊன்றுதல், மற்றும் ஊற்று=மூலம், source என்ற சொல்லாட்சிகள் இங்கு நினைவிற்கு வருகின்றன.

மனதின் ஒரு முலையில் உண்டு/ஊன்று என்பதற்கும் onto என்பதற்கும் இடையில் உள்ள தொடர்பு தெரிகிறதா?

பழ ஊற்று = பழம் பொருட்களின் அடி மூலம்
பழவூற்றியல் = palaeontology
பழவூற்றியலாளர் = palaeontologist (அதாவது, மாந்த வரலாற்றின் பழைய ஊற்றுக்களைத் தேடுபவர்; ஊற்றின் பொருளைக் குறுக்கி நீரூற்றோடு மட்டும் இந்தக் காலத்தில் பொருத்திக் கொள்ளுவது நம்முடைய குறை.)

astro என்பது ஒரு காலத்தில் ஆதிரைதான். திருவாதிரை நாள்காட்டை (நட்சத்திரம்) உலகின் எகிப்து, சுமேரியா, மாயன், சிந்து போன்ற பல நாகரிகங்களும் கூர்ந்து கவனித்திருக்கின்றன. (சிவனின் அடையாளம் திருவாதிரை தானே?) அதனால் மேலையர் சொற்கட்டில், குறிப்பாக கிரேக்கத்தில், எகிப்தின் வழி வந்த அறிவால், ஆதிரை என்பதே விண்மீன்களைக் குறித்தது. இற்றைத் தமிழில் astro என்பதை விண் என்றும் வான் என்றுமே நாம் மொழிபெயர்க்கிறோம். அது ஆதிரை என்ற அளவிற்கு அளவுக்கு முற்றிலும் சரியில்லை என்றாலும் நமக்குப் பழகிவிட்டது.

physics = பூதியல் (ஐம்பூதங்களைப் பற்றிப் படிப்பது) வடமொழியில் இது பௌதிகம் என் மருவும். இற்றைக் காலத்தில் இயற்பியல் என்றும் சிலர் சொல்லுகிறார்கள். அது தவறான புழக்கம். ஒரு தொடர் கட்டுரையை பூதங்கள் பற்றித் தமிழுலகம் மடற்குழுவில் முன்பு எழுதினேன். அண்மையில் இதை வலைப்பதிவிலும் போட்டிருந்தேன். அதில் இந்த பெயர்க்காரணங்கள் பற்றி எழுதியிருகிறேன்.

astro-physics = வான் பூதியல்
astro-physicist = வான் பூதியலாளர்

இந்தச் சொற்களை எடுத்துக் கொள்வதும் கொள்ளாததும் உங்கள் உகப்பு.

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

ÀÆçüÈ¢ÂÖõ, Å¡ýâ¾¢ÂÖõ (paleo-ontology and astro-physics)

ontology ±ýÀÐ ´Õ ¦Áöô¦À¡Õ¨Çì ¸ñÎ, «Ð ±ôÀÊ ¯ñ¼¡Â¢üÚ ±Éô ÀÊôÀÐ. ¦Áöô¦À¡Õû ±ýÀÐ «ÕÅô ¦À¡ÕÇ¡¸×õ þÕì¸Ä¡õ; ¯ÕÅô ¦À¡ÕÇ¡¸×õ þÕì¸Ä¡õ. «ÕÅô ¦À¡ÕÇ¡ö þÕó¾¡ø «Ð þý¨È ¦Áö¢ÂÄ¢ý (philosophy) ´Õ À̾¢Â¡öô §ÀºôÀÎõ. ¯ÕÅô ¦À¡ÕÇ¡ö þÕó¾¡ø, Á¡ó¾Å¢Âø (Anthropology), ¦¾¡ø¦À¡ÕÇ¢Âø (archaeology) §À¡ýÈÅüÈ¢ø ÅÕõ. þí§¸ palaeo ±ýÀ¾üÌ þ¨½Â¡ÉÐ ¿õÓ¨¼Â À¨Æ ±ýÀÐ ¾¡ý. À¨ÆÂ, ¦¾¡¨Ä ±ýÈ ¦º¡ü¸û ¸¢§Ãì¸ò¾¢üÌõ, ¾Á¢ØìÌõ þ¨¼§Â þÕìÌõ Å¢ÂôÀ¡É ´üÚ¨Áî ¦º¡ü¸û.

¯û ±ýÛõ §ÅÃÊô À¢Èó¾ ¦º¡ø¾¡ý ¯ñÎ (=¯û+ó+Ð) ±ýÀÐ. "«ôÀÊ ²§¾Ûõ ¯ñ¼¡? ±ôÀÊ ¯ñ¼¡Â¢üÚ?" þó¾ ¬ðº¢¸Ç¢ø ¯ñÎ ±ýÀÐ ¸¢ð¼ò¾ð¼ô ¦ÀÂ÷î ¦º¡øÄ¡¸§Å (¯ñ¨Á¢ø þÐ ´Õ ÌÈ¢ôÒ Å¢¨É ÓüÚ.) ÀÂɡ츢 Ш½Å¢¨É¸¨Ç ¨ÅòÐì ¦¸¡ñΠŢ¨É¡츢 ¬Ù¸¢§È¡õ. ¯ñ§¼¡Î ¦¾¡¼÷Ò ¦¸¡ñ¼Ð¾¡ý ¯ñ¨Á ±ýÛõ ¦ÀÂ÷¡ø. «¾¡ÅÐ ¯ñ¼¡õ ¾ý¨Á ±ýÛõ ¦Áöô¦À¡Õû. It is there. period. ¯½Õ¾ø ±ýÀРܼ ¯ñÎ ±ýÀ§¾¡Î ¦¾¡¼÷Ò ¦¸¡ñ¼Ð¾¡ý. feeling the existence. þýÛõ ¦¾¡¼÷À¡É ÀÄ ¦º¡ü¸¨Ç þíÌ ¦º¡øÄÄ¡õ. ÌÈ¢ôÀ¡¸ °ýÚ¾ø, ÁüÚõ °üÚ=ãÄõ, source ±ýÈ ¦º¡øġ𺢸û þíÌ ¿¢¨ÉÅ¢üÌ ÅÕ¸¢ýÈÉ.

Áɾ¢ý ´Õ ӨĢø ¯ñÎ/°ýÚ ±ýÀ¾üÌõ onto ±ýÀ¾üÌõ þ¨¼Â¢ø ¯ûÇ ¦¾¡¼÷Ò ¦¾Ã¢¸¢È¾¡?

ÀÆ °üÚ = ÀÆõ ¦À¡Õð¸Ç¢ý «Ê ãÄõ
ÀÆçüÈ¢Âø = palaeontology
ÀÆçüÈ¢ÂÄ¡Ç÷ = palaeontologist («¾¡ÅÐ, Á¡ó¾ ÅÃÄ¡üÈ¢ý À¨Æ °üÚ츨Çò §¾ÎÀÅ÷; °üÈ¢ý ¦À¡Õ¨Çì ÌÚ츢 ¿£åü§È¡Î ÁðÎõ þó¾ì ¸¡Äò¾¢ø ¦À¡Õò¾¢ì ¦¸¡ûÙÅÐ ¿õÓ¨¼Â ̨È.)

astro ±ýÀÐ ´Õ ¸¡Äò¾¢ø ¬¾¢¨Ã¾¡ý. ¾¢ÕÅ¡¾¢¨Ã ¿¡û¸¡ð¨¼ (¿ðºò¾¢Ãõ) ¯Ä¸¢ý ±¸¢ôÐ, ͧÁâ¡, Á¡Âý, º¢óÐ §À¡ýÈ ÀÄ ¿¡¸Ã¢¸í¸Ùõ Ü÷óÐ ¸ÅÉ¢ò¾¢Õ츢ýÈÉ. (º¢ÅÉ¢ý «¨¼Â¡Çõ ¾¢ÕÅ¡¾¢¨Ã ¾¡§É?) «¾É¡ø §Á¨ÄÂ÷ ¦º¡ü¸ðÊø, ÌÈ¢ôÀ¡¸ ¸¢§Ãì¸ò¾¢ø, ±¸¢ô¾¢ý ÅÆ¢ Åó¾ «È¢Å¡ø, ¬¾¢¨Ã ±ýÀ§¾ Å¢ñÁ£ý¸¨Çì ÌÈ¢ò¾Ð. þü¨Èò ¾Á¢Æ¢ø astro ±ýÀ¨¾ Å¢ñ ±ýÚõ Å¡ý ±ýÚ§Á ¿¡õ ¦Á¡Æ¢¦ÀÂ÷츢§È¡õ. «Ð ¬¾¢¨Ã ±ýÈ «ÇÅ¢üÌ «Ç×ìÌ ÓüÈ¢Öõ ºÃ¢Â¢ø¨Ä ±ýÈ¡Öõ ¿ÁìÌô ÀƸ¢Å¢ð¼Ð.

physics = â¾¢Âø (³õâ¾í¸¨Çô ÀüÈ¢ô ÀÊôÀÐ) ż¦Á¡Æ¢Â¢ø þÐ ¦Àª¾¢¸õ ±ý ÁÕ×õ. þü¨Èì ¸¡Äò¾¢ø þÂüÀ¢Âø ±ýÚõ º¢Ä÷ ¦º¡øÖ¸¢È¡÷¸û. «Ð ¾ÅÈ¡É ÒÆì¸õ. ´Õ ¦¾¡¼÷ ¸ðΨè â¾í¸û ÀüÈ¢ò ¾Á¢Øĸõ Á¼üÌØÅ¢ø ÓýÒ ±Ø¾¢§Éý. «ñ¨Á¢ø þ¨¾ ŨÄôÀ¾¢Å¢Öõ §À¡ðÊÕó§¾ý. «¾¢ø þó¾ ¦ÀÂ÷측ýí¸û ÀüÈ¢ ±Ø¾¢Â¢Õ¸¢§Èý.

astro-physics = Å¡ý â¾¢Âø
astro-physicist = Å¡ý â¾¢ÂÄ¡Ç÷

þó¾î ¦º¡ü¸¨Ç ±ÎòÐì ¦¸¡ûÅÐõ ¦¸¡ûÇ¡¾Ðõ ¯í¸û ¯¸ôÒ.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

Wednesday, April 27, 2005

பூதியல் (Physics) - 4

முதலில், எல்லோரும் இன்று பயன்படுத்தத் தொடங்கிய இயற்பியல் என்ற சொல், முன் பரிந்துரைத்த இயல்பியலில் இருந்து அச்சடிப்புப் பிழை போல எப்படி மாறி வந்தது என்பது என்னைப் போன்றோருக்கு விளங்கவில்லை. தமிழ் அகரமுதலிகள் எதிலும் இயற்பு என்ற சொல் கிடையவே கிடையாது. மாறாக இயல்பு என்ற சொல் உண்டு. பின் எப்படி இயல்பு, இயற்பு ஆனது? கொஞ்சம் அடிப்படைப் புணர்ச்சி இலக்கணம் பார்க்கலாமா?

இயல் + கை = இயற்கை. இங்கே வருமொழி வல்லின ஒலி பெற்றிருந்ததால் 'ல்' என்னும் எழுத்து 'ற்' எனப் புணர்ச்சியில் மாறியிருக்கிறது. இதே போல, இயல் +பலகை = இயற்பலகை, இயல் + பெயர் = இயற்பெயர் என்று தமிழில் ஆகும் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்தது தான்.

ஆனால் இயல் + பு = இயல்பு என்று குணத்தைக் குறித்து வரும்போது "பு" என்ற ஈறு மெல்லிய வல்லொலி (bu) பெற்று ஒலிக்கப் பெறும்; அங்கே 'ல்' என்ற எழுத்து திரிவதற்கு வழியே இல்லை (குறிப்பாக bu என்ற ஒலி எழுந்த பின், அது தமிழர் வாயில் எழாது.) இயல் + பு = இயற்பு என்று வர வேண்டுமெனில் "பு" என்ற பலுக்கம் வலிந்த வல்லொலி (pu) யாக அமைய வேண்டும். அப்படியானால் 'பு' என்ற எழுத்து தனித்து நிற்கும் போது வலிந்தும் மெலிந்தும் இருவேறு வகையில் ஒலிக்குமா? தனித்து நிற்கும் போது ஓர் எழுத்துக்கு ஓர் ஒலி தான் என்ற தமிழ் பலுக்கும் முறைக்கு இது முரண் அல்லவா? அல்லது தனித்து நிற்கும் போது pu என்று ஒலித்து இயல்பு என்னும் போது bu என்று மாறி ஒலிக்குமா? இந்த இலக்கண முறை என்ன இருபதாம் நூற்றாண்டுத் தமிழா? அல்லது வடமொழியின் தாக்கத்தால் ஏற்பட்ட மாற்றமா? One cannot have two different end results with similar looking parts of the speech. இதில் ஏதோ ஒன்றுதான் சரியாய் இருக்கமுடியும்.

எனவே இதுநாள் வரை இருந்த இயல்பு>இயல்பியல் என்ற பலுக்கலை வைத்து, இயற்பியல் என்ற சொற்பிறழ்ச்சியைத் தூக்கி எறிவோம் என்று நான் சொல்கிறேன். பூதியல் என்று ஆளத் தயங்கினால் கூடக் குறைந்தது "இயல்பியல்" என்ற சொல்லுக்காவது வருவோம். பொருட்களின் இயல்பைச் சொல்வது இயல்பியல் என்றே அக்காலத்தில் நாங்கள் பெயரிட்டோ ம். அப்பொழுது, எம்போன்றோருக்கு மொழிநூல் அறிவு போதாது. ஆனால் தமிழ் ஆர்வம் மேலோங்கி இருந்தது. எனவே ஒரு பக்கம் மட்டுமே பார்த்து இது போன்று "இயல்பியல்" பெயரிட்டோ ம்.

இன்றைக்கு இயல்பு என்றால் எதன் இயல்பு எனக் கேட்கத் தோன்றுகிறது அல்லவா? nature of what? மாறாக பூதிகம்/பூதியல் எனும் போது, பூதங்களால் ஆன பொருள்களைப் படிக்கிற இயல் என்பது விளங்கும். இங்கே பூதங்கள் என்பதை அடிப்படைக் கூறுகளென்றே பொருள் கொள்ளவேண்டும். (வெறும் மேம்போக்காக, பகிடியாக, பூதம், பிசாசு என்று பொருள்கொள்ளக் கூடாது. அப்படிச் செய்வோமானால், இம்மொழியையும், முன்னோர் மரபையும் 3 முறைத் தலையைச் சுற்றி வங்காளவிரிகுடாவில் தூக்கி எரிந்துவிடலாம் :-)). Moreover, the word also creates curiosity. பூதம் என்று தொடங்கி மாந்தனின் புரிதலில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களை ஆறாவது வகுப்பில் கூறிப் படிப்படியாக இன்று வரை ஏற்பட்டுள்ள புரிதல்களைச் சொல்லலாம். இந்த வகையில் பூதிகம்/பூதியல் என்ற சொல், பல்வேறு பயன்பாடுகளில் சொல்ல வாய்ப்பாக இருக்கும்.

மாறாக, இயல்பை வைத்துக் கொண்டால் physique, physical appearance, physical properties, physiotherapy, physician, physicist, metaphysics என ஒவ்வொன்றையும் இதே சொல்லால் குறிக்க இயலாது, ஒவ்வொன்றிற்கும் தனித்தனிச் சொற்களைத் தேடித் தடுமாறும் சூழ்நிலை வந்துசேரும். அதேபொழுது, பூதம் என்ற சொல் அதன் கிரேக்கம்/ இலத்தின் அடிப்படையிலே நமக்கும் அமைவதால் அது மேலே உள்ள எல்லா சொல்லாட்சிகளையும் தமிழில் சொல்ல மிக எளிதாக வளைந்து கொடுக்கிறது. இது போன்ற வளைதன்மையால் தான் இச் சொல்லை இப்பொழுது பரிந்துரைக்கிறேன்.

He has a well built physique
அவருக்கு நல்ல கட்டானப் பூதிகை. (இங்கே பூதிகை என்பது உடல் வாகு; body - பொதி என்பதோடு தொடர்பு கொண்டது.)
Its physical appearance is appealing.
அதன் பூதத் தோற்றம் ஈர்ப்பதாய் இருக்கிறது
The physical properties are quite few.
பூதக் குணங்கள் மிகக் குறைவு.
Why don't you take physiotherapy?
நீங்கள் ஏன் பூதிகைத் தேற்றை எடுக்கக் கூடாது?
He is not a Doctor; He is a Physician
அவர் ஓர் முனைவரல்ல; பூதிகர்
He is physicist.
அவர் பூதியலார்.
It is metaphysics and not physics
இது பூதியல் அல்ல; மேம்பூதியல்

இந்த அளவுக்குச் சுருக்கமாக பொருள் பொதிந்த வகையில் இயல்பை வைத்துக் கூற இயலாது. எனவே பூதிகம்>பூதிகவியல்>பூதியல் என்பது இயல்பியலைக் காட்டிலும் பெரிதும் பொருந்துகிறது என்றே இப்பொழுது எண்ணுகிறேன். தவிரவும், முரஞ்சியார் பாடலில், "ஐம்பெரும் பூதத்து இயற்கை போல" என்றுதானே வருகிறது? எனவே இயல்பிலிருந்து சொல்வதை விட பூதத்திலிருந்து சொல் உருவாவது தானே சிறந்தது?

இகம் என்ற பின்னொட்டு எப்படிச் சேருகிறது என்பதற்கு சில காட்டுகள் கேட்டிருந்தார் மணி. அவை இனி இங்கே தரப்படுகின்றன.

இகம் என்பது இம்மை. இருக்கிறது என்று பொருள். க/ய போலியில் அது இயம் என்றும் வரும். இங்கே இகம் என்ற புழக்கத்தை மட்டும் காட்டுகிறேன். இகுதல் = கீழே இருத்தல்; இகு>இகை என்ற பின்னொட்டையும் கவனியுங்கள். பூதங்களால் ஆன இயற்கை பூதிகம் (பூது+இகம்). அதே போல பூது + இயல் = பூதியல். பூத இயற்கை பற்றிப் படிப்பது பூதிகம்/பூதிகஇயல்/பூதியல். ஐம்பூதங்களின் அடிப்படையில் வருவது இவ்வுலகு என்று கொண்டே "ஐது" என்ற சொல் கூட நம்மூரில் எழுந்தது.

ஐது + இகம் = ஐதிகம் = செவிவழிச் செய்தி, உலகுரை, தொன்றுதொட்டு வரும் கேள்வி.
கண்>கணி>கண்+இகம்=கணிகம்; கண்ணுதல் = கணக்கிடுதல்
தணி>தணிகை
தனி>தனிகம் = கொத்துமல்லி
தாம்>தாம்பு>தாம்பிகம் = பகட்டு. (தாம்/தூம் என்று செலவழித்தான் எனும் போது, வெறும் ஒலிக்குறிப்பை முன்னிட்டுப் பகட்டைக் குறிக்கிறது. தாம்புவது, இப்படிச் செய்வதைக் குறிக்கும். தாம்பிகம் என்பது டாம்பிகம் என்று இன்று உருமாறி ஒலிக்கிறது.)

இனிப் புதிய சொற்களை உருவாக்கும் பணி இருக்கும் போது பழைய சொற்களை மாற்றுவது சரியா என்ற வாதத்தைப் பார்ப்போம்.

கலைச் சொற்கள் என்பவை ஏதோ வேதப் பொத்தகத்தில் இருப்பது போல் ஒலிகூட மாறா அளவுக்கு அப்படியே ஏற்றுப் புழங்கப்பட வேண்டியவை அல்ல. சிந்தனை வளரும்போது நம்முள் மாற்றம் ஏற்படத்தான் செய்யும்? நம் கண்ணெதிரிலே கணனி, கணினி என்றிருந்து, இன்று கணி மட்டும் போதும் என்று பலரும் சொல்லவில்லையா? மின்சார இயல் மின்னியல் ஆக வில்லையா? அதே போல உப அத்யட்சகர் துணைவேந்தர் ஆகவில்லையா? பத்திரிக்கை தாளிகை ஆகவில்லையா? ரிஜிஸ்தர் பதிவேடு ஆகவில்லையா? பாராளுமன்றம் நாடாளுமன்றம் ஆகவில்லையா? பொருளாதாரம் பொருளியல் ஆகவில்லையா? தாவரவியல் நிலத்திணையியல் ஆகி இன்று புதலியல் (botany) ஆகவில்லையா? இயக்குநர் நெறியாளர் ஆகவில்லையா? நிர்வாக இயல் மேலாண்மையியல் ஆகி மானகையியல் என்று ஆகக் கூடாதா? நான் சொற்களை அடுக்கிக் கொண்டு போகலாம்.

ஆனால், அடிப்படை என்னவென்று பார்ப்போம். தமிழில் எந்தக் காலத்திலும் பிரஞ்சு அகெடமி போல இச்சொற்களைத் தான் பயன்படுத்தவேண்டும்; இவற்றைப் பயன்படுத்தக் கூடாது என்று யாரும் சொல்ல வந்ததே கிடையாது. சங்க காலத்திலிருந்தே அப்படித்தான். There are no commissors in Tamil usage. எல்லாமே பரிந்துரைகள் தான். எந்தச் சொல் நிற்கும், எது மறையும் என்று யாராலும் கூற இயலாது. இதை முடிவு செய்பவர், அதைப் பயன் படுத்துவோர் மட்டுமே. சொல்லை ஆக்குபவர் அல்ல.

அக்காலத்தில் 80 களில், தினமணியோடு, உருப்படியாக, தமிழ்மணி என்ற துணைஇதழ் ஒன்றை ஒவ்வொரு வாரமும் வெளியிட்டு வந்தார். அதில் ஒரு தடவை, பா.ரா. சுப்பிரமணியன் என்பவர், "சொற்களின் வரவும் மறைவும்" என்ற தலைப்பில் அருமையான கட்டுரை வரைந்தார். அதில் கூறியது
........................................................................................................................................
"வையாபுரிப்பிள்ளை பதிப்பாசிரியராக இருந்து தமிழ் அகராதிக்கு ஒர் அனுபந்தத்தையும் 1939 -ல் வெளியிட்டார்.
-----
அனுபந்தத்தில் ஏறக்குறைய 13,350 சொற்கள் உள்ளன. இவற்றுள் ஏறத்தாழ 125 சொற்களுக்கு 'Mod' என்ற குறிப்பு வழங்கப் பட்டுள்ளன.
------
இந்த 125 'புதிய' சொற்களும் தற்காலத் தமிழில் வழங்கிவரவில்லை என்பதை முதற்கண் குறிப்பிட வேண்டும். தமிழ் அகராதியின் அனுபந்தம் வெளிவந்து 50 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. இதற்குள் 'புதிய' சொற்களுள் கணிசமான சொற்கள் வழக்கில் இருந்து மறைந்துவிட்டன! மறைந்து போன சொற்கள் எவை என்று பார்ப்பதற்கு முன் வழக்கில் நிலைத்துவிட்ட சொற்கள் சிலவற்றைப் பார்ப்போம்.

அரசியல், இரங்கற்பா, இரும்புப் பெட்டி, உண்ணா விரதம், எரிமலை, கூட்டுறவு, கைகுலுக்கு, சர்வாதிகாரி, தேர்தல், நடிகன், நடிகை, நேர்கோடு, நூல்நிலையம்
------
வேறு சில சொற்கள் தற்காலத் தமிழில் இன்னும் வழங்கிவருகின்றன என்றாலும் அவற்றிற்கு இணையாக வேறு சொல்லாக்கங்கள் வந்து விட்ட காரணத்தால் வழக்கில் குறைந்து விட்டன. பின்வரும் உதாரணங்களைப் பாருங்கள்.
சர்வகலாசாலை (பல்கலைக் கழகம்), சதமானம் (சதவிகிதம் அல்லது விழுக்காடு), அரசாங்கம் (அரசு), விஞ்ஞானம் (அறிவியல்)
------
இனி முற்றிலும் வழக்கில் இருந்து போய்விட்ட சொற்கள் எவை என்று பார்ப்போம். இந்தப் பட்டியல் நீண்டதாகையால் ஒரு சிலவற்றையே இங்கு தருகிறேன். அக்கினிப் பொறி (துப்பாக்கி), அபேதவாதம் (சமவுடைமை), இடிபூரா (ஜீனி), உதாந்திரம் (சிறுகுடல்), சீவசீவி (ஒட்டுண்ணீ), தார்ச்சூடன் (பாச்சை உருண்டை), புதினத்தாள் (செய்தித் தாள்), மைய நாட்டம் (புவி ஈர்ப்பு), ஜனசங்கியைக் கணக்கு (மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பு). அடைப்புக் குறிப்புக்குள் தற்காலத் தமிழ்ச் சொற்களை நான் கொடுக்கா விட்டால் இச்சொற்கள் குறிப்பிடும் பொருளை நீங்கள் அறிய முடியாது போய் இருக்கும்.
-------
மேற்கூறியவற்றில் இருந்து சில போக்குகளை நம்மால் கணிக்க முடியும்.

1. வழக்கில் நிலைக்காமல் போய்விட்ட சொற்களில் பெரும்பாலானவை சம்ஸ்கிருதச் சொற்கள் நிரம்பிய தொடர்களாக இருந்தன. சம்ஸ்கிருதமயமான தொடர்கள் வழக்கில் நிலைபெறுவது கடினம் என்னும் கணிப்பு பெரும்பாலும் சரியாக இருக்கும்.
2. தமிழ்ச் சொற்களான சிறு தொடர்களுக்கு வழக்கில் நிலைபெற்றுவிடும் வாய்ப்பு மிகுதி என்று கூறலாம் (உ-ம். எரிமலை, கூட்டுறவு) (வெள்ளித் தங்கம் (platinum) என்பதற்குப் பதிலாக 'வெண்பொன்' என்று உருவாக்கியிருந்தால் நிலைத்திருக்கலாமோ?)
3. ஏற்கனவே பழக்கமான சொற்களோடு சில விகுதிகளை இணைத்து உருவாக்கும் சொற்களும் வழக்கில் நிலைபெற்றுவிடும் வாய்ப்பு உடையவை (உ-ம். நடிகன், நடிகை, அரசியல்)
4. எந்தப் புதிய கருத்துக்களுக்காக அல்லது பொருளுக்காக புதிய சொல்லாக்கங்கள் உருவானதோ அந்தக் கருத்துக்களை அல்லது பொருள்களைத் தம் அளவில் மயக்கம் இல்லாமல் வெளிப்படுத்தக் கூடியவையாக இருக்குமானால் அவை வழக்கில் நிலைபெறும். (உ-ம். இரங்கற்பா, இரட்டை வரி).

வேறு முறையில் சொன்னால் புதிய கருத்துக்கும் (அல்லது பொருளுக்கும்) அதை வெளிப்படுத்தும் சொல்லாக்கத்திற்கும் உள்ள தொடர்பை அறிவது கடினமாக இருக்குமானால் அந்தத் தொடர்கள் நிலைபெறுவது அரிது. (உ-ம். 1. காவற்றலம், காவலை உடைய தலமா? காவலர்கள் இருக்கும் தலமா? காவலர் காக்கும் தலமா? 2. தார்ச்சூடன்: இது சூடன் அல்ல என்பதையும் தாரில் இருந்து செய்யப் படுவது என்பதையும் சூடன் போல் காற்றில் கரைந்துவிடக் கூடியது என்பதையும் காட்டக் கூடிய முறையில் சொல்லாக்கம் இல்லை.)
.................................................................................................................................................

மேலே காட்டிய கட்டுரைப் படிக்கும் போது, நமக்குப் புரிவது: எச்சொல் நிலைக்கும் என்பது குறுகியகாலத்தில் முடிவு செய்வதல்ல. உருவாகுகின்ற சொற்களின் தன்மையைப் பொறுத்தே அவை நிலைப்பதும் மறைவதும் அமையும். அதற்கு நடுவில் நாம் எல்லாம் சட்டாம்பிள்ளைகள் ஆவது எப்படி? சொற்கள் மாறிக் கொண்டே இருந்தால் நம்மை எல்லோரும் முட்டாள் என மாட்டார்களா என்று ஒரு சிலர் கேட்டீர்கள். நான் அப்படி எண்ணவில்லை. இது ஒரு தொடர்ச்சியான பணி என்றே எண்ணுகிறேன். "ஏதோ 5 ஆண்டுகள் வேலை செய்தால், அப்புறம் எல்லாமே தமிழில் வந்துவிடும், தமிழகத்தில் அறிவியலும் நுட்பியலும் பூத்துக் குலுங்கும்" என எண்ணிக் கொள்ளுவது ஒருவகையில் கருத்துமுதல் வாதம்தான். இது ஏறிச் சறுக்கி, முக்கி முனகி, மீண்டும் முன்சென்று, கிடுகுப் பொருணை (critical mass) வரும் வரை, தட்டுத் தடுமாறிப் பின் அப்படிப் பொதுக்கருத்து ஏற்பட்டவுடன், திடீரென்று சீறிப் பாயும் போராட்டம் என்றே சொல்லத் தோன்றுகிறது. இதில் ஏமாற்றங்களும், தோல்விகளும், கடின உழைப்பும் இருந்துகொண்டே இருக்கும். ஆனால் பொறுமை தேவை. வெற்றி ஏற்பட வெகு நாட்கள் ஆகலாம்.

நீங்கள் தான் பொறியாளர் ஆயிற்றே? ஒரு வளர்ச்சியில் புலப்படும் S - வளைவைப் பற்றிப் படித்திருப்பீர்களே? நாம் இப்பொழுது S- வளைவில் முதலில் தென்படும் வழுக்கு (lag) நிலையில் உள்ளோம். இது முடிந்து கிடுகு (critical) நிலை அடைந்தபின் மடக்குப் பெருகிற்கு (exponential growth) வருவோம். இப்பொழுது நீங்கள் எதிர்பார்க்கிற திறனாய்வுகள் எல்லாம் அப்பொழுது ஓடிப்போகும். எல்லாமே விரைவாக நடக்கும். சொற்கள் தானாக ஓடிவரும். அந்நிலை வரும்முன்னால், நமக்குள் சட்டம்போட்டு, நம்மைக் கடுமை யாக்கிக் கொண்டு, "இன்றிலிருந்து பயணம் இப்படித்தான்" என்று தமிழ் கூறும் நல்லுலகிற்குச் சொல்ல முடியாது. Committees do not rule; they only recommend. Till then, let us continue to have contrasting viewpoints coming up. I am sure the user public can discern the best and throw the rest.

முடிவாக என் இப்பொழுதைய ஈடுபாட்டையும் சொல்லவேண்டும். தமிழிய மொழிகளுக்கும் இந்தையிரோப்பிய மொழிகளுக்கும் இருக்கிற சொற்கள் ஒப்புமையில் நான் பெரிதும் ஆழ்ந்துபோய் உள்ளேன். ஆயிரத்திற்கும் மேல் உள்ள ஆங்கிலச் சொற்களுக்கு ஒலியிலும், பொருளிலும் இணையாகத் தமிழ்ச்சொற்கள் ஒப்பாக இருப்பது என்னை வியக்க வைக்கிறது. அதே பொழுது, இற்றைத் தமிழில் வேறு கருத்துக்களின் அடிப்படையில் அதே பொருளுள்ள வேறு சொற்கள் சில புழக்கத்தில் இருப்பதை அறிவேன். நான் ஒப்புமையில் கண்ட சொல்லைத் தான் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டுமென்று சொல்லவில்லை. இதையும் பாருங்கள்- வியப்பு வருகிறது என்கிறேன். காட்டு:

Stock. The word 'stock' originally denoted a 'tree -trunk'. It came from a prehistoric Germanic *stukkaz, which also produced German stock 'stick' and Swedish stock 'log'. The lineal semantic descent to the stocks, a punishment device made from large pieces of wood, is clear enough, but how stock came to be used for a 'supply, store' ( a sense first recorded in the 15 th century) is more of a mystery. It may be that a trademan's supply of goods was thought of metaphorically as a trunk of a tree, from which profits grew like branches; and another posiblity is that the usage was inspired by an unrecorded application of stock to a wooden storage chest or money box.

இதைப் படித்தவுடன் தேக்கு என்ற தமிழ்ச் சொல்லை நினைக்காமல் இருக்க முடியுமா? தேக்குமரம் என்ற விதுமைப் பொருளும், தேக்குவது என்ற வினைப் பொருளும் ஒருசேர வருவதைப் பாருங்கள். இன்றைக்கும் வைரம் பாய்ந்த தேக்குப் பெட்டிகள் பெட்டகமாக ஆகும்தானே? அவை stock ஆகக் கூடாதா?

இது serendipity யா? தெரியவில்லை. பல நூறு சொற்களிலா? - வியப்பாகிறது. You see, Mani and Chandra, I am romantic on one side, while an Engineer on the other side. Perhaps, I am wrong. And yet...........

எழுத்தாணி கீழெ குத்திட்டு நிக்குது; உத்தரத்துலெ நான் தொங்குறேன். சட்டம்பிள்ளை பார்த்துக்கிட்டே இருக்கார். ஏழேழு பிறவியிலும் ......

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

â¾¢Âø (Physics) - 4

ӾĢø, ±ø§Ä¡Õõ þýÚ ÀÂýÀÎò¾ò ¦¾¡¼í¸¢Â¢ÕìÌõ þÂüÀ¢Âø ±ýÈ ¦º¡ø, ÓýÉ¡ø ÀâóШÃò¾ þÂøÀ¢ÂÄ¢ø þÕóÐ «îºÊôÒô À¢¨Æ §À¡Ä ±ôÀÊ Á¡È¢ Åó¾Ð ±ýÀÐ ±ý¨Éô §À¡ý§È¡ÕìÌ Å¢Çí¸Å¢ø¨Ä. ¾Á¢ú «¸ÃӾĢ¸û ±¾¢Öõ þó¾ þÂüÒ ±ýÈ ¦º¡ø ¸¢¨¼Â§Å ¸¢¨¼Â¡Ð. Á¡È¡¸ þÂøÒ ±ýÈ ¦º¡ø ¯ñÎ. À¢ý ±ôÀÊ þÂøÒ þÂüÒ ¬ÉÐ? ¦¸¡ïºõ «ÊôÀ¨¼ô Ò½÷ þÄ츽õ À¡÷ì¸Ä¡Á¡?

þÂø + ¨¸ = þÂü¨¸. þí§¸ ÅÕ¦Á¡Æ¢ ÅøÄ¢É ´Ä¢ ¦ÀüÈ¢Õ󾾡ø 'ø' ±ýÛõ ±ØòÐ 'ü' ±Éô Ò½÷¢ø Á¡È¢Â¢Õ츢ÈÐ. þ§¾ §À¡Ä, þÂø +ÀĨ¸ = þÂüÀĨ¸, þÂø + ¦ÀÂ÷ = þÂü¦ÀÂ÷ ±ýÚ ¾Á¢Æ¢ø ¬Ìõ ±ýÀÐ ±ø§Ä¡ÕìÌõ ¦¾Ã¢ó¾Ð ¾¡ý.
¬É¡ø þÂø + Ò = þÂøÒ ±ýÚ Ì½ò¨¾ì ÌÈ¢òÐ ÅÕõ§À¡Ð "Ò" ±ýÈ ®Ú ¦ÁøĢ Åø¦Ä¡Ä¢ (bu) ¦ÀüÚ ´Ä¢ì¸ô ¦ÀÚõ; «í§¸ 'ø' ±ýÈ ±ØòÐ ¾¢Ã¢Å¾üÌ ÅÆ¢§Â þø¨Ä (ÌÈ¢ôÀ¡¸ bu ±ýÈ ´Ä¢ ±Øó¾ À¢ýÉ¡ø «Ð ¾Á¢Æ÷ š¢ø ±Æ¡Ð.) þÂø + Ò = þÂüÒ ±ýÚ Åà §ÅñΦÁýÈ¡ø "Ò" ±ýÈ ÀÖì¸õ ÅÄ¢ó¾ Åø¦Ä¡Ä¢ (pu) ¡¸ «¨Á §ÅñÎõ. «ôÀÊ¡ɡø 'Ò' ±ýÈ ±ØòÐ ¾É¢òÐ ¿¢üÌõ §À¡Ð ÅÄ¢óÐõ ¦ÁÄ¢óÐõ þÕ§ÅÚ Å¨¸Â¢ø ´Ä¢ìÌÁ¡? ¾É¢òÐ ¿¢üÌõ §À¡Ð µ÷ ±ØòÐìÌ µ÷ ´Ä¢ ¾¡ý ±ýÈ ¾Á¢ú ÀÖìÌõ Ó¨ÈìÌ þÐ ÓÃñ «øÄÅ¡? «øÄÐ ¾É¢òÐ ¿¢üÌõ §À¡Ð pu ±ýÚ ´Ä¢òÐ þÂøÒ ±ýÛõ §À¡Ð bu ±ýÚ Á¡È¢ ´Ä¢ìÌÁ¡? þó¾ þÄ츽 Ó¨È ±ýÉ þÕÀ¾¡õ áüÈ¡ñÎò ¾Á¢Æ¡? «øÄРż¦Á¡Æ¢Â¢ý ¾¡ì¸ò¾¡ø ²üÀð¼ Á¡üÈÁ¡? One cannot have two different end results with similar looking parts of the speech. þ¾¢ø ²§¾¡ ´ýÚ¾¡ý ºÃ¢Â¡ö þÕì¸ÓÊÔõ.

±É§Å þп¡û Ũà þÕó¾ þÂøÒ>þÂøÀ¢Âø ±ýÈ ÀÖì¸¨Ä ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ þÂüÀ¢Âø ±ýÈ ¦º¡ü À¢Èú¨Âò à츢 ±È¢§Å¡õ ±ýÚ ¿¡ý ¦º¡øÖ¸¢§Èý. â¾¢Âø ±ýÚ ¬ûžüÌò ¾Âí¸¢É¡ø ܼì ̨Èó¾Ð "þÂøÀ¢Âø" ±ýÈ ¦º¡øÖ측ÅÐ Åէšõ. ¦À¡Õð¸Ç¢ý þÂø¨Àô ÀüÈ¢î ¦º¡øÅÐ þÂøÀ¢Âø ±ý§È «ó¾ì ¸¡Äò¾¢ø ¿¡í¸û ¦ÀÂâ𧼡õ. «ô¦À¡ØÐ, ±õ¨Áô §À¡ý§È¡ÕìÌ ¦Á¡Æ¢áø «È¢× §À¡¾¡Ð. ¬É¡ø ¾Á¢ú ¬÷Åõ §Á§Ä¡í¸¢ þÕó¾Ð. ±É§Å ´Õ Àì¸õ ÁðΧÁ À¡÷òÐ þÐ §À¡ýÚ "þÂøÀ¢Âø" ±ýÚ ¦ÀÂâ𧼡õ.

þý¨ÈìÌ þÂøÒ ±ýÈ¡ø ±¾Û¨¼Â þÂøÒ ±É ¿ÁìÌì §¸ð¸ò §¾¡ýÚ¸¢ÈÐ «øÄÅ¡? nature of what? Á¡È¡¸ â¾¢¸õ/â¾¢Âø ±ýÛõ §À¡Ð, â¾í¸Ç¡ø ¬É ¦À¡Õû¸¨Çô ÀüÈ¢ô ÀÊì¸¢È þÂø ±ýÀРŢÇíÌõ. þí§¸ â¾í¸û ±ýÀ¨¾ «ÊôÀ¨¼ì ÜÚ¸û ±ý§È ¦À¡Õû ¦¸¡ûǧÅñÎõ. (¦ÅÚõ §Áõ§À¡ì¸¡¸, À¸¢Ê¡¸, â¾õ, À¢º¡Í ±ýÚ ¦À¡Õû ¦¸¡ûÇì ܼ¡Ð. «ôÀÊ ±øÄ¡õ ¦ºö§Å¡Á¡É¡ø, þó¾ ¦Á¡Æ¢¨ÂÔõ, Óý§É¡÷ ÁèÀÔõ ãýÚ Ó¨Èò ¾¨Ä¨Âî ÍüÈ¢ Åí¸¡ÇŢâ̼¡Å¢ø à츢 ±Ã¢óÐÅ¢¼Ä¡õ :-)). Moreover, the word also creates curiosity. â¾õ ±ýÚ ¦¾¡¼í¸¢ Á¡ó¾É¢ý Òâ¾Ä¢ø ²üÀð¼ Á¡üÈí¸¨Ç ¬È¡ÅÐ ÅÌôÀ¢ø ÜÈ¢ô ÀÊôÀÊ¡¸ þýÚ Å¨Ã ²üÀðÎûÇ Òâ¾ø¸¨Çî ¦º¡øÄÄ¡õ. þó¾ Ũ¸Â¢ø â¾¢¸õ/â¾¢Âø ±ýÈ ¦º¡ø, Àø§ÅÚ ÀÂýÀ¡Î¸Ç¢ø ¦º¡øÄ Å¡öôÀ¡¸ þÕìÌõ.

Á¡È¡¸, þÂøÒ ±ýÀ¨¾ ¨ÅòÐì ¦¸¡ñ¼¡ø physique, physical appearance, physical properties, physiotherapy, physician, physicist, metaphysics ±É ´ù¦Å¡ý¨ÈÔõ «§¾ ¦º¡øÄ¡ø ÌÈ¢ì¸ þÂÄ¡Ð, ´ù¦Å¡ýÈ¢üÌõ ¾É¢ò ¾É¢î ¦º¡ü¸¨Çò §¾Ê즸¡ñÎ ¾ÎÁ¡Úõ Ýú¿¢¨Ä ÅóÐ §ºÕõ. «§¾ ¦À¡ØÐ, â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø «¾ý ¸¢§Ãì¸õ/ þÄò¾¢ý «ÊôÀ¨¼Â¢§Ä ¿ÁìÌõ «¨Áž¡ø «Ð §Á§Ä ¯ûÇ ±øÄ¡ ¦º¡øġ𺢸¨ÇÔõ ¾Á¢Æ¢ø ¦º¡øÄ Á¢¸ ±Ç¢¾¡¸ ŨÇóÐ ¦¸¡Î츢ÈÐ. þÐ §À¡ýÈ Å¨Ç¾ý¨Á¡ø ¾¡ý þó¾î ¦º¡ø¨Ä ¿¡ý þô¦À¡ØÐ ÀâóШÃ츢§Èý.

He has a well built physique
«ÅÕìÌ ¿øÄ ¸ð¼¡Éô â¾¢¨¸. (þí§¸ â¾¢¨¸ ±ýÀÐ ¯¼ø Å¡Ì; body - ¦À¡¾¢ ±ýÀ§¾¡Î ¦¾¡¼÷Ò ¦¸¡ñ¼Ð.)
Its physical appearance is appealing.
«¾ý â¾ò §¾¡üÈõ ®÷ôÀ¾¡ö þÕ츢ÈÐ
The physical properties are quite few.
â¾ì ̽í¸û Á¢¸ì ̨È×.
Why don't you take physiotherapy?
¿£í¸û ²ý â¾¢¨¸ò §¾ü¨È ±Îì¸ì ܼ¡Ð?
He is not a Doctor; He is a Physician
«Å÷ µ÷ Ó¨ÉÅÃøÄ; â¾¢Â÷
He is physicist.
«Å÷ â¾¢¸Å¢ÂÄ¡÷ (â¾¢ÂÄ¡÷).
It is metaphysics and not physics
þÐ â¾¢¸õ (â¾¢Âø) «øÄ; §Áõâ¾¢¸õ (§Áõâ¾¢Âø)

þó¾ «Ç×ìÌî ÍÕì¸Á¡¸ ¦À¡Õû ¦À¡¾¢ó¾ Ũ¸Â¢ø þÂøÒ ±ýÀ¨¾ ¨ÅòÐì ÜÈ þÂÄ¡Ð. ±É§Å â¾¢¸õ/â¾¢¸Å¢Âø/â¾¢Âø ±ýÀÐ þÂøÀ¢Âø ±ýÀ¨¾ì ¸¡ðÊÖõ ¦ÀâÐõ ¦À¡Õóи¢ÈÐ ±ý§È ¿¡ý þô¦À¡ØÐ ±ñϸ¢§Èý. ¾Å¢Ã×õ, §Á§Ä ÓÃﺢ¡÷ À¡¼Ä¢ø, "³õ¦ÀÕõ â¾òÐ þÂü¨¸ §À¡Ä" ±ýÚ ¾¡§É ÅÕ¸¢ÈÐ? ±É§Å þÂøÀ¢ø þÕóÐ ¦º¡øŨ¾ì ¸¡ðÊÖõ â¾ò¾¢ø þÕóÐ ¦º¡ø ¯ÕÅ¡ÅÐ ¾¡§É º¢Èó¾Ð?

þ¸õ ±ýÈ À¢ý¦É¡ðÎ ±ôÀÊî §ºÕ¸¢ÈÐ ±ýÀ¾üÌ º¢Ä ¸¡ðθû §¸ðÊÕó¾¡÷ Á½¢. «¨Å þÉ¢ þí§¸ ¾ÃôÀθ¢ýÈÉ.

þ¸õ ±ýÀÐ þõ¨Á. þÕ츢ÈÐ ±ýÚ ¦À¡Õû. ¸/ §À¡Ä¢Â¢ø «Ð þÂõ ±ýÚõ ÅÕõ. þí§¸ þ¸õ ±ýÈ ÒÆì¸ò¨¾ ÁðΧÁ ¸¡ðθ¢§Èý. þ̾ø = ¸£§Æ þÕò¾ø; þÌ>þ¨¸ ±ýÈ À¢ý¦É¡ð¨¼Ôõ ¸ÅÉ¢Ôí¸û. â¾í¸Ç¡ø ¬É þÂü¨¸ â¾¢¸õ (âÐ+þ¸õ). «§¾ §À¡Ä âÐ + þÂø = â¾¢Âø. â¾ þÂü¨¸ ÀüÈ¢ô ÀÊôÀÐ â¾¢¸õ/â¾¢¸þÂø/â¾¢Âø. ³õâ¾í¸Ç¢ý «ÊôÀ¨¼Â¢ø ÅÕÅÐ þù×ÄÌ ±ýÚ ¦¸¡ñ§¼ "³Ð" ±ýÈ ¦º¡ø ܼ ¿õãâø ±Øó¾Ð.

³Ð + þ¸õ = ³¾¢¸õ = ¦ºÅ¢ÅÆ¢î ¦ºö¾¢, ¯Ą̈Ã, ¦¾¡ýÚ¦¾¡ðÎ ÅÕõ §¸ûÅ¢.
¸ñ>¸½¢>¸ñ+þ¸õ=¸½¢¸õ; ¸ñϾø = ¸½ì¸¢Î¾ø
¾½¢>¾½¢¨¸
¾É¢>¾É¢¸õ = ¦¸¡òÐÁøÄ¢
¾¡õ>¾¡õÒ>¾¡õÀ¢¸õ = À¸ðÎ. (¾¡õ/àõ ±ýÚ ¦ºÄÅÆ¢ò¾¡ý ±ýÛõ §À¡Ð, ¦ÅÚõ ´Ä¢ìÌÈ¢ô¨À ÓýÉ¢ðÎô À¸ð¨¼ì ÌȢ츢ÈÐ. ¾¡õÒÅÐ, þôÀÊî ¦ºöŨ¾ì ÌÈ¢ìÌõ. ¾¡õÀ¢¸õ ±ýÀÐ ¼¡õÀ¢¸õ ±ýÚ þýÚ ¯ÕÁ¡È¢ ´Ä¢ì¸¢ÈÐ.)

þÉ¢ô Ò¾¢Â ¦º¡ü¸¨Ç ¯ÕÅ¡ìÌõ À½¢ þÕìÌõ §À¡Ð À¨Æ ¦º¡ü¸¨Ç Á¡üÚÅÐ ºÃ¢Â¡ ±ýÈ Å¡¾ò¨¾ô À¡÷ô§À¡õ.

¸¨Äî ¦º¡ü¸û ±ýÀ¨Å ²§¾¡ ´Õ §Å¾ô ¦À¡ò¾¸ò¾¢ø þÕôÀÐ §À¡ø ´Ä¢Ü¼ Á¡È¡¾ «Ç×ìÌ «ôÀʧ ²üÚì ¦¸¡ñÎ ÒÆí¸ôÀ¼ §ÅñʨŠ«øÄ. º¢ó¾¨É ÅÇÕõ §À¡Ð ¿õÓû Á¡üÈõ ²üÀ¼ò¾¡ý ¦ºöÔõ. ¿õ ¸ñ¦½¾¢Ã¢§Ä ¸½É¢, ¸½¢É¢ ±ýÚ þÕóÐ, þýÚ ¸½¢ ÁðÎõ þÕó¾¡ø §À¡Ðõ ±ýÚ ÀÄÕõ ¦º¡øÄÅ¢ø¨Ä¡? Á¢ýº¡Ã þÂø Á¢ýÉ¢Âø ¬¸Å¢ø¨Ä¡? «§¾ §À¡Ä ¯À «òÂðº¸÷ Ш½§Åó¾÷ ¬¸Å¢ø¨Ä¡? Àò¾¢Ã¢ì¨¸ ¾¡Ç¢¨¸ ¬¸Å¢ø¨Ä¡? ⃢Š¾÷ À¾¢§ÅÎ ¬¸Å¢ø¨Ä¡? À¡Ã¡ÙÁýÈõ ¿¡¼¡ÙÁýÈõ ¬¸Å¢ø¨Ä¡? ¦À¡ÕÇ¡¾¡Ãõ ¦À¡ÕÇ¢Âø ¬¸Å¢ø¨Ä¡? ¾¡ÅÃÅ¢Âø ¿¢Äò¾¢¨½Â¢Âø ¬¸¢ þýÚ Ò¾Ä¢Âø (botany) ¬¸Å¢ø¨Ä¡? þÂìÌ¿÷ ¦¿È¢Â¡Ç÷ ¬¸Å¢ø¨Ä¡? ¿¢÷Å¡¸ þÂø §ÁÄ¡ñ¨Á¢Âø ¬¸¢ Á¡É¨¸Â¢Âø ±ýÚ ¬¸ì ܼ¡¾¡? ¿¡ý ¦º¡ü¸¨Ç «Îì¸¢ì ¦¸¡ñÎ §À¡¸Ä¡õ.

¬É¡ø, «ÊôÀ¨¼ ±ýɦÅýÚ À¡÷ô§À¡õ. ¾Á¢Æ¢ø ±ó¾ì ¸¡Äò¾¢Öõ À¢ÃïÍ «¦¸¼Á¢ §À¡Ä þó¾î ¦º¡ü¸¨Çò ¾¡ý ÀÂýÀÎò¾§ÅñÎõ; þÅü¨Èô ÀÂýÀÎò¾ì ܼ¡Ð ±ýÚ Â¡Õõ ¦º¡øÄ Å󾧾 ¸¢¨¼Â¡Ð. ºí¸ ¸¡Äò¾¢ø þÕó§¾ «ôÀÊò¾¡ý. There are no commissors in Tamil usage. ±øÄ¡§Á ÀâóШøû ¾¡ý. ±ó¾î ¦º¡ø ¿¢üÌõ, ±Ð Á¨ÈÔõ ±ýÚ Â¡Ã¡Öõ ÜÈ þÂÄ¡Ð. þ¨¾ ÓÊ× ¦ºöÀÅ÷¸û, «¨¾ô ÀÂýÀÎòЧš÷ ÁðΧÁ. ¦º¡ø¨Ä ¬ìÌÀÅ÷¸û «øÄ.

«ó¾ì ¸¡Äò¾¢ø 80 ¸Ç¢ø, ¾¢ÉÁ½¢§Â¡Î, ¯ÕôÀÊ¡¸, ¾Á¢úÁ½¢ ±ýÈ Ð¨½þ¾ú ´ý¨È ´ù¦Å¡Õ Å¡ÃÓõ ¦ÅǢ¢ðÎ Åó¾¡÷¸û. «¾¢ø ´Õ ¾¼¨Å, À¡.á. ÍôÀ¢ÃÁ½¢Âý ±ýÀÅ÷, "¦º¡ü¸Ç¢ý ÅÃ×õ Á¨È×õ" ±ýÈ ¾¨ÄôÀ¢ø µ÷ «Õ¨ÁÂ¡É ¸ðΨà ŨÃó¾¡÷. «¾¢ø ÜÈ¢ÂÐ
........................................................................................................................................
"¨Å¡ÒâôÀ¢û¨Ç À¾¢ôÀ¡º¢Ã¢ÂḠþÕóÐ ¾Á¢ú «¸Ã¡¾¢ìÌ ´÷ «ÛÀó¾ò¨¾Ôõ 1939 -ø ¦ÅǢ¢ð¼¡÷.
-----
«ÛÀó¾ò¾¢ø ²Èį̀È 13,350 ¦º¡ü¸û ¯ûÇÉ. þÅüÚû ²Èò¾¡Æ 125 ¦º¡ü¸ÙìÌ 'Mod' ±ýÈ ÌÈ¢ôÒ ÅÆí¸ô ÀðÎûÇÉ.
------
þó¾ 125 'Ò¾¢Â' ¦º¡ü¸Ùõ ¾ü¸¡Äò ¾Á¢Æ¢ø ÅÆí¸¢ÅÃÅ¢ø¨Ä ±ýÀ¨¾ Ó¾ü¸ñ ÌÈ¢ôÀ¢¼ §ÅñÎõ. ¾Á¢ú «¸Ã¡¾¢Â¢ý «ÛÀó¾õ ¦ÅÇ¢ÅóÐ 50 ¬ñθû ¬¸¢Å¢ð¼É. þ¾üÌû 'Ò¾¢Â' ¦º¡ü¸Ùû ¸½¢ºÁ¡É ¦º¡ü¸û ÅÆ츢ø þÕóÐ Á¨ÈóÐÅ¢ð¼É! Á¨ÈóÐ §À¡É ¦º¡ü¸û ±¨Å ±ýÚ À¡÷ôÀ¾üÌ Óý ÅÆ츢ø ¿¢¨ÄòÐŢ𼠦º¡ü¸û º¢ÄÅü¨Èô À¡÷ô§À¡õ.

«Ãº¢Âø, þÃí¸üÀ¡, þÕõÒô ¦ÀðÊ, ¯ñ½¡ Ţþõ, ±Ã¢Á¨Ä, ÜðÎÈ×, ¨¸ÌÖìÌ, º÷Å¡¾¢¸¡Ã¢, §¾÷¾ø, ¿Ê¸ý, ¿Ê¨¸, §¿÷§¸¡Î, áø¿¢¨ÄÂõ
------
§ÅÚ º¢Ä ¦º¡ü¸û ¾ü¸¡Äò ¾Á¢Æ¢ø þýÛõ ÅÆí¸¢ÅÕ¸¢ýÈÉ ±ýÈ¡Öõ «ÅüÈ¢üÌ þ¨½Â¡¸ §ÅÚ ¦º¡øÄ¡ì¸í¸û ÅóРŢ𼠸¡Ã½ò¾¡ø ÅÆ츢ø ̨ÈóРŢð¼É. À¢ýÅÕõ ¯¾¡Ã½í¸¨Çô À¡Õí¸û.
º÷Ÿġº¡¨Ä (Àø¸¨Äì ¸Æ¸õ), º¾Á¡Éõ (º¾Å¢¸¢¾õ «øÄРŢØ측Î), «Ãº¡í¸õ («ÃÍ), ŢﻡÉõ («È¢Å¢Âø)
------
þÉ¢ ÓüÈ¢Öõ ÅÆ츢ø þÕóÐ §À¡öŢ𼠦º¡ü¸û ±¨Å ±ýÚ À¡÷ô§À¡õ. þó¾ô ÀðÊÂø ¿£ñ¼¾¡¨¸Â¡ø ´Õ º¢ÄÅü¨È§Â þíÌ ¾Õ¸¢§Èý. «ì¸¢É¢ô ¦À¡È¢ (ÐôÀ¡ì¸¢), «§À¾Å¡¾õ (ºÁר¼¨Á), þÊâá (ƒ£É¢), ¯¾¡ó¾¢Ãõ (º¢Ú̼ø), º£Åº£Å¢ (´ðÎñ½£), ¾¡÷îݼý (À¡î¨º ¯Õñ¨¼), Ò¾¢Éò¾¡û (¦ºö¾¢ò ¾¡û), ¨Á ¿¡ð¼õ (ÒÅ¢ ®÷ôÒ), ƒÉºí¸¢¨Âì ¸½ìÌ (Áì¸û ¦¾¡¨¸ì ¸½ì¦¸ÎôÒ). «¨¼ôÒì ÌÈ¢ôÒìÌû ¾ü¸¡Äò ¾Á¢úî ¦º¡ü¸¨Ç ¿¡ý ¦¸¡Î측 Å¢ð¼¡ø þ¡ü¸û ÌÈ¢ôÀ¢Îõ ¦À¡Õ¨Ç ¿£í¸û «È¢Â ÓÊ¡Р§À¡ö þÕìÌõ.
-------
§ÁüÜÈ¢ÂÅüÈ¢ø þÕóÐ º¢Ä §À¡ì̸¨Ç ¿õÁ¡ø ¸½¢ì¸ ÓÊÔõ.

1. ÅÆ츢ø ¿¢¨Ä측Áø §À¡öŢ𼠦º¡ü¸Ç¢ø ¦ÀÕõÀ¡Ä¡É¨Å ºõŠ¸¢Õ¾î ¦º¡ü¸û ¿¢ÃõÀ¢Â ¦¾¡¼÷¸Ç¡¸ þÕó¾É. ºõŠ¸¢Õ¾ÁÂÁ¡É ¦¾¡¼÷¸û ÅÆ츢ø ¿¢¨Ä¦ÀÚÅÐ ¸ÊÉõ ±ýÛõ ¸½¢ôÒ ¦ÀÕõÀ¡Öõ ºÃ¢Â¡¸ þÕìÌõ.
2. ¾Á¢úî ¦º¡ü¸Ç¡É º¢Ú ¦¾¡¼÷¸ÙìÌ ÅÆ츢ø ¿¢¨Ä¦ÀüÚÅ¢Îõ Å¡öôÒ Á¢Ì¾¢ ±ýÚ ÜÈÄ¡õ (¯-õ. ±Ã¢Á¨Ä, ÜðÎÈ×) (¦ÅûÇ¢ò ¾í¸õ (platinum) ±ýÀ¾üÌô À¾¢Ä¡¸ '¦Åñ¦À¡ý' ±ýÚ ¯Õš츢¢Õó¾¡ø ¿¢¨Äò¾¢Õì¸Ä¡§Á¡?)
3. ²ü¸É§Å ÀÆì¸Á¡É ¦º¡ü¸§Ç¡Î º¢Ä Ţ̾¢¸¨Ç þ¨½òÐ ¯ÕÅ¡ìÌõ ¦º¡ü¸Ùõ ÅÆ츢ø ¿¢¨Ä¦ÀüÚÅ¢Îõ Å¡öôÒ ¯¨¼Â¨Å (¯-õ. ¿Ê¸ý, ¿Ê¨¸, «Ãº¢Âø)
4. ±ó¾ô Ò¾¢Â ¸ÕòÐì¸Ù측¸ «øÄÐ ¦À¡ÕÙ측¸ Ò¾¢Â ¦º¡øÄ¡ì¸í¸û ¯Õšɧ¾¡ «ó¾ì ¸ÕòÐì¸¨Ç «øÄÐ ¦À¡Õû¸¨Çò ¾õ «ÇÅ¢ø ÁÂì¸õ þøÄ¡Áø ¦ÅÇ¢ôÀÎò¾ì Üʨš¸ þÕìÌÁ¡É¡ø «¨Å ÅÆ츢ø ¿¢¨Ä¦ÀÚõ. (¯-õ. þÃí¸üÀ¡, þÃ𨼠Åâ).

§ÅÚ Ó¨È¢ø ¦º¡ýÉ¡ø Ò¾¢Â ¸ÕòÐìÌõ («øÄÐ ¦À¡ÕÙìÌõ) «¨¾ ¦ÅÇ¢ôÀÎòÐõ ¦º¡øÄ¡ì¸ò¾¢üÌõ ¯ûÇ ¦¾¡¼÷¨À «È¢ÅÐ ¸ÊÉÁ¡¸ þÕìÌÁ¡É¡ø «ó¾ò ¦¾¡¼÷¸û ¿¢¨Ä¦ÀÚÅÐ «Ã¢Ð. (¯-õ. 1. ¸¡ÅüÈÄõ, ¸¡Å¨Ä ¯¨¼Â ¾ÄÁ¡? ¸¡ÅÄ÷¸û þÕìÌõ ¾ÄÁ¡? ¸¡ÅÄ÷ ¸¡ìÌõ ¾ÄÁ¡? 2. ¾¡÷îݼý: þРݼý «øÄ ±ýÀ¨¾Ôõ ¾¡Ã¢ø þÕóÐ ¦ºöÂô ÀÎÅÐ ±ýÀ¨¾Ôõ ݼý §À¡ø ¸¡üÈ¢ø ¸¨ÃóÐÅ¢¼ì ÜÊÂÐ ±ýÀ¨¾Ôõ ¸¡ð¼ì ÜÊ ӨÈ¢ø ¦º¡øÄ¡ì¸õ þø¨Ä.)
.................................................................................................................................................

§Á§Ä ¸¡ðÊ ¸ðΨÃô ÀÊìÌõ §À¡Ð, ¿ÁìÌô ÒâÅÐ: ±ó¾î ¦º¡ø ¿¢¨ÄìÌõ ±ýÀÐ ÌÚ¸¢Â ¸¡Äò¾¢ø ÓÊ× ¦ºöÅÐ «øÄ. ¯Õš̸¢ýÈ ¦º¡ü¸Ç¢ý ¾ý¨Á¨Âô ¦À¡Úò§¾ «¨Å ¿¢¨ÄôÀÐõ Á¨ÈÅÐõ «¨ÁÔõ. «¾üÌ ¿ÎÅ¢ø ¿¡õ ±øÄ¡õ ºð¼¡õÀ¢û¨Ç¸û ¬ÅÐ ±ôÀÊ? ¦º¡ü¸û Á¡È¢ì ¦¸¡ñ§¼ þÕó¾¡ø ¿õ¨Á ±ø§Ä¡Õõ Óð¼¡û ±É Á¡ð¼¡÷¸Ç¡ ±ýÚ ´Õ º¢Ä÷ §¸ðË÷¸û. ¿¡ý «ôÀÊ ±ñ½Å¢ø¨Ä. þÐ ´Õ ¦¾¡¼÷îº¢Â¡É À½¢ ±ý§È ±ñϸ¢§Èý. "²§¾¡ 5 ¬ñθû §Å¨Ä ¦ºö¾¡ø, «ôÒÈõ ±øÄ¡§Á ¾Á¢Æ¢ø ÅóРŢÎõ, ¾Á¢Æ¸ò¾¢ø «È¢Å¢ÂÖõ ÑðÀ¢ÂÖõ âòÐì ÌÖíÌõ" ±ýÚ ±ñ½¢ì ¦¸¡ûÙÅÐ ´ÕŨ¸Â¢ø ¸ÕòÐÓ¾ø Å¡¾õ ¾¡ý. þÐ ²È¢î ºÚ츢, Ó츢 Óɸ¢, Á£ñÎõ Óý ¦ºýÚ, ´Õ ¸¢ÎÌô ¦À¡Õ¨½ (critical mass) ÅÕõ ŨÃ, ¾ðÎò ¾ÎÁ¡È¢ô À¢ý «ôÀÊô ¦À¡ÐÅ¡É ¸ÕòÐ ²üÀð¼×¼ý, ¾¢Ë¦ÃýÚ º£È¢ô À¡Ôõ ´Õ §À¡Ã¡ð¼õ ±ý§È ¦º¡øÄò §¾¡ýÚ¸¢ÈÐ. þ¾¢ø ²Á¡üÈí¸Ùõ, §¾¡øÅ¢¸Ùõ, ¸ÊÉ ¯¨ÆôÒõ þÕóÐ ¦¸¡ñ§¼ þÕìÌõ. ¬É¡ø ¦À¡Ú¨Á §¾¨Å. ¦ÅüÈ¢ ²üÀ¼ ¦ÅÌ ¿¡ð¸û ¬¸Ä¡õ.

¿£í¸û ¾¡ý ¦À¡È¢Â¡Ç÷ ¬Â¢ü§È? ´Õ ÅÇ÷¢ø ÒÄôÀÎõ S - ŨǨÅô ÀüÈ¢ô ÀÊò¾¢ÕôÀ£÷¸§Ç? ¿¡õ þô¦À¡ØÐ S- ŨÇÅ¢ø ӾĢø ¦¾óÀÎõ ÅØìÌ (lag) ¿¢¨Ä¢ø ¯û§Ç¡õ. þÐ ÓÊóÐ ¸¢ÎÌ (critical) ¿¢¨Ä «¨¼ó¾À¢ý Á¼Ìô ¦ÀÕ¸¢üÌ (exponential growth) Åէšõ. þô¦À¡ØÐ ¿£í¸û ±¾¢÷À¡÷ì¸¢È ¾¢ÈÉ¡ö׸û ±øÄ¡õ «ô¦À¡ØÐ µÊô §À¡Ìõ. ±øÄ¡§Á Å¢¨ÃÅ¡¸ ¿¼ìÌõ. ¦º¡ü¸û ¾¡É¡¸ µÊÅÕõ. «ó¾ ¿¢¨Ä ÅÕõ ÓýÉ¡ø, ¿ÁìÌû ºð¼õ §À¡ðÎ, ¿õ¨Áì ¸Î¨ÁÂ¡ì¸¢ì ¦¸¡ñÎ, "þýÈ¢ø þÕóÐ À½õ þôÀÊò¾¡ý" ±ýÚ ¾Á¢ú ÜÚõ ¿øÖĸ¢üÌî ¦º¡øÄ ÓÊ¡Ð. Committees do not rule; they only recommend. Till then, let us continue to have contrasting viewpoints coming up. I am sure the user public can discern the best and throw the rest.

ÓÊÅ¡¸ ±ýÛ¨¼Â þô¦À¡Ø¨¾Â ®ÎÀ¡ð¨¼Ôõ ¦º¡øħÅñÎõ. ¾Á¢Æ¢Â ¦Á¡Æ¢¸ÙìÌõ þó¨¾Â¢§Ã¡ôÀ¢Â ¦Á¡Æ¢¸ÙìÌõ þÕì¸¢È ¦º¡ü¸û ´ôÒ¨Á¢ø ¿¡ý ¦ÀâÐõ ¬úóÐ §À¡ö þÕ츢§Èý. ¬Â¢Ãò¾¢üÌõ §Áø ¯ûÇ ¬í¸¢Äî ¦º¡ü¸ÙìÌ ´Ä¢Â¢Öõ, ¦À¡ÕÇ¢Öõ þ¨½Â¡¸ò ¾Á¢úî ¦º¡ü¸û ´ôÀ¡¸ þÕôÀÐ ±ý¨É Å¢Âì¸ ¨Å츢ÈÐ. «§¾ ¦À¡ØÐ, þý¨ÈÂò ¾Á¢Æ¢ø §ÅÚ ¸ÕòÐì¸Ç¢ý «ÊôÀ¨¼Â¢ø «§¾ ¦À¡ÕÙûÇ §ÅÚ ¦º¡ü¸û º¢Ä ÒÆì¸ò¾¢ø þÕôÀ¨¾ «È¢§Åý. ¿¡ý ´ôÒ¨Á¢ø ¸ñ¼ ¦º¡ø¨Äò ¾¡ý ²üÚì ¦¸¡ûÇ §ÅñÎõ ±ýÚ ¦º¡øÄÅ¢ø¨Ä. þ¨¾Ôõ À¡Õí¸û- Å¢ÂôÒ ÅÕ¸¢ÈÐ ±ýÚ ¦º¡øÖ¸¢§Èý. ¸¡ðÎ:

Stock. The word 'stock' originally denoted a 'tree -trunk'. It came from a prehistoric Germanic *stukkaz, which also produced German stock 'stick' and Swedish stock 'log'. The lineal semantic descent to the stocks, a punishment device made from large pieces of wood, is clear enough, but how stock came to be used for a 'supply, store' ( a sense first recorded in the 15 th century) is more of a mystery. It may be that a trademan's supply of goods was thought of metaphorically as a trunk of a tree, from which profits grew like branches; and another posiblity is that the usage was inspired by an unrecorded application of stock to a wooden storage chest or money box.

þ¨¾ô ÀÊò¾×¼ý §¾ìÌ ±ýÈ ¾Á¢úî ¦º¡ø¨Ä ¿¢¨É측Áø þÕì¸ ÓÊÔÁ¡? §¾ìÌ ÁÃõ ±ýÈ Å¢Ð¨Áô ¦À¡ÕÙõ, §¾ìÌÅÐ ±ýÈ Å¢¨Éô ¦À¡ÕÙõ ´Õ §ºÃ ÅÕŨ¾ô À¡Õí¸û. þý¨ÈìÌõ ¨ÅÃõ À¡öó¾ §¾ìÌô ¦Àðʸû ¦Àð¼¸Á¡¸ ¬Ìõ ¾¡§É? «¨Å stock ¬¸ì ܼ¡¾¡?

þÐ serendipity ¡? ¦¾Ã¢ÂÅ¢ø¨Ä. ÀÄ áÚ ¦º¡ü¸Ç¢Ä¡? - Å¢ÂôÀ¡¸ þÕ츢ÈÐ. You see, Mani and Chandra, I am romantic on one side, while an Engineer on the other side. Perhaps, I am wrong. And yet...........

±Øò¾¡½¢ ¸£¦Æ Ìò¾¢ðÎ ¿¢ìÌÐ; ¯ò¾ÃòÐ¦Ä ¿¡ý ¦¾¡í̧Èý. ºð¼õÀ¢û¨Ç À¡÷òÐ츢𧼠þÕ측÷. ²§ÆØ À¢ÈŢ¢Öõ ......

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

பூதியல் (Physics) - 3

இப்பொழுது, பூதம் என்ற பொதுமைப் பொருளுக்கு முன், விதப்பான பொருளாக எதுவாக முடியுமென்று பார்ப்போம். நான் அறிந்தவரை, முதலில் புவி எனும் நிலமே முதலில் பூதம்; பின் விதப்பான அச்சொல் பொதுமையாகி மற்ற பூதங்களையும் குறித்திருக்கிறது. ஏன் இப்படிச் சொல்கிறேனெனில் காட்சியில் பார்க்கும் பருப் பொருள்களுக்கு, நிலம் எனும் பூதம்போல் மற்றவையும் அடிப்படைத் தோற்றம் அளித்தன. புவிக்கிருக்கும் சில குணக் கூறுகள் மற்றவைக்கும் பொருந்திவரக் கண்டு, அவற்றையும் பூதம் என்று  தமிழர் அழைக்கத் தொடங்கினார். இதற்குச் சான்று, பூதவாத விளக்கம் காட்டும் குடபுலவியனாரின் புறநானூற்றுப் பாட்டு

"நீரின்று அமையா யாக்கைக் கெல்லாம்
உண்டி கொடுத்தார் உயிர்கொடுத் தோரே
உண்டி முதற்றே உணவின் பிண்டம்
உணவெனப் படுவது நிலத்தொடு நீரே
நீரும் நிலனும் புணரியோர் ஈண்டு
உடம்பும் உயிரும் படைத்திசி னோரே"

மேலே உள்ள பாடலுக்கு "நீரின்று அமையாத உடம்பிற்கு எல்லாம், உணவு கொடுத்தவர் உயிரைக் கொடுத்தாராவர்; உணவை முதலாக உடைத்தது, அவ்வுணவால் உளதாகிய உடம்பு; ஆதலால் உணவென்று சொல்லப்படுவது நிலத்தொடு கூடிய நீர்; அந்நீரையும் நிலத்தையும் ஒருவழிக் கூட்டினவர் இவ்வுலகத்து உடம்பையும் உயிரையும் படைத்தவராவர்" என அவ்வை துரைசாமியார் பொருள்கூறி விளக்குவார். நம் ஆன்மீகச் சிந்தனையை நுழைக்காமல், மீண்டும் மேலுள்ள பாடலை நேரடியாகப் படித்துப் பாருங்கள்.

நிலனும் நீரும் சேர்ந்த பொருள் உணவு. உணவால் ஆனது உடம்பு. உணவைக் கொடுத்தால் உடம்பிற்கு உயிரும் கொடுத்ததாக நாம் அருத்தம் பண்ணிக் கொள்கிறோம். எனவே உடம்பிற்குள் நீர் ஒரு பகுதி. (சித்த மருத்துவத்தில் உடம்பு, ஐம்பூதங்களால் ஆனதென்றே கூறப்படும்.) மேலுள்ள பாடலில் நிலன் என்ற பூதமும், நீர் என்ற பூதமும் ஒருங்கே எண்ணப்படுகிறது. இதே போலவே மற்ற பூதங்களும் நிலனோடு ஒருங்குவைத்து எண்ணப்படுகின்றன.

இனி பேய், பூதம் என்ற 2 சொற்களைப் பற்றிப் பார்ப்போம்.

"இரு திணைப் பொருள்களும் இயற்கையாகவும் செயற்கையாகவும் பிறப்பிக்கும் ஒலிகளைப் போன்ற ஒலிக்குறிப்புக்களும், அவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்ட சொற்களும் ஒப்பொலிச் சொற்கள்" என்பார் பாவாணர். அப்படி எழும் ஒப்பொலிச் சொற்களில் அச்சத்தைக் குறிக்கும் "பே" எனுஞ் சொல்லும் ஒன்று.

பே>பேம் = அச்சம் "பே, நாம், உரும் என வரூஉம் கிளவி ஆமுறை மூன்றும் அச்சப் பொருள" என்பது தொல்காப்பியம் உரியியல் 67.
பே>பேதல் = அஞ்சுதல், பே>பேய் = அஞ்சப்படும் ஆவி அல்லது தோற்றம்; 'பேயப் பேய விழிக்கிறான்' என்பது உலகவழக்கு.
பேய்>பேயன், பேயாடி, பேய் ஆழ்வார்
பே>பேது<஧ீநா. ஧ீ>பேக்கு
பேது>பேதம்>ப்ரேதம் (=பிணம்; வழக்கம்போல் ரகர ஒலியைச் சொல் ஊடே கொணர்ந்து திரித்து, வடமொழி இச்சொல்லைத் தன்வயப் படுத்தும்.' இன்றுங்கூடச் சிறுவரும், சில அகவை கூடியோரும் பிணத்தைப் பார்த்து அஞ்சுவதுண்டு.)
பேதுறுதல் = மயங்குதல்
பேது>பேத்து = அஞ்சி உளறு
பேத்து>பீத்து = உளறுதல்
பீத்து>பித்து= மயக்கம்
பித்து>பிதற்று = உளறுதல். (அச்சமே ஒருவனை உளற வைக்கும்.)

பெரும்பருமனான பொருள்களும் பேய் அடைமொழியைப் பெருகின்றன. பேய்க் காற்று, பேய்க்கரும்பு, பேயன்வாழை, பேய்ச்சுரை, பேய்த்தண்ணீர், பேய்த்தும்பை, பேய்ப்பசலை, பேய்ப்பீர்க்கு, பேய்ப்புல், பேய்ப்புடல், பேய் ஆமணக்கு எனப் பல சொற்களைக் கவனியுங்கள். பருமனுக்கும் அச்சத்திற்கும் உள்ள நெருக்கத்தை கீழே சொல்லியுள்ளேன்.

பேய்>பேய்சு>பியாசு>பிசாசு, இதுவும் அச்சப்பொருளில் வருவதே.

அரக்கு>அரக்கன்>அரக்கதன்>ராக்கதன்>இராக்கதன் என்ற  சொல்லும் பருத்தவன், அச்சமூட்டுபவன் என்றபொருளில் வரும்.
அரக்கு>அரக்கத்தி>அரக்கச்சி<௃஡௬ஸ௮஺஢>ராக்க்ஷசி>ராக்சஷி>இராட்சசி
அரக்கு>அரக்காயி>ராக்காயி
அரக்கு>அரக்கி
அரட்டு = அச்சமுறுத்து

"பே" எனுஞ் சொல்லைப் போலவே, "பூ" என்ற சொல்லும் தமிழில் அச்சப் பொருளில் வரும். இந்தப் "பூ" என்னும் ஒரொழுத்து ஒருமொழி, தனித்து ஏற்பட்ட ஓரெழுத்து ஒருமொழியா, இல்லை பே - யில் கிளைத்து வந்ததா என்று தீர்மானமாகக் கூற இயலவில்லை. ஆதிமாந்தனுக்கு அச்சம் ஓர் அடிப்படை உணர்வு. இன்றுங் கூடச் சிறுவர்கள் ஒளிந்து விளையாடும் ஆட்டத்தில் திடீரென்று "பூ" என்றோ" பே" என்றோ ஒலியெழுப்பி, மற்றொரு விளையாடியைப் பயமுறுத்துவதைப் பார்க்கலாம். இந்த அச்ச உணர்வு, நம்மைக் காட்டிலும் பெரிய அல்லது பருத்த உருவம் அல்லது தோற்றத்தைப் பார்த்தால் நமக்கு இயற்கையாக எழுகிறது. நம்மிலும் பெருத்தவனைப் பூதாகரமாய் இருக்கிறான் என்போம். பல இடங்களில் அச்சமும் பருமனும் பிரிக்கவொண்ணா வகையில் கலந்தேயுள்ளன. கோழி முன்னதா, முட்டை முன்னதா என்பது போல எது முந்தியது என்று உறுதியாகக் கூற இயலாது.

"தே" என்ற ஓரெழுத்து ஒருமொழி கூட அச்சப்பொருளில் வந்தது. அதுவே தெய்வம் என்ற கருத்துக்கும், தீ என்ற கருத்துக்கும், பின்புலனாக அமைந்தது. தீயே முதலில் நம்மவரால் தெய்வமாய் வணங்கப் பட்டது. அச்சமே தெய்வத் தொடக்கம். (இப்படிச் சொல்வதால் என் வாழ்வுநெறியில் விலகியவனாய் நான் ஆகமாட்டேன்.) நாளடைவில் அச்சப்பொருளை மீறி நாகரிகம் உயர, உயர அன்பு, பரிவு, அருளெனக் கொஞ்சங் கொஞ்சமாய் இறைவனை உணர்வதில் உயர்கிறோம். அணங்கு என்ற சொல் கூட முதலில் அச்சம் தரும் தெய்வத்தையே குறித்தது. பின், நாளடைவில் இரக்கமுள்ள, அருளுள்ள, அழகு உள்ள தேவதைப் பொருள் பிறக்கிறது. காதலியைக் கூட "அணங்கு கொல், ஆய்மயில் கொல், கணங்குழை மாதர்கொல், மாலும் என் நெஞ்சு" என்று தானே வள்ளுவன் சொன்னான்? இன்றைக்கு வைரமுத்து கூட "அழகான ராட்சசியே" எனத் திரைப்பாடல் எழுதுகிறாரே? எப்படிக் கருத்துமுரண் நாளாவட்டத்தில் நம்மால் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறது பாருங்கள்.

பூ>பூது = பெரியது.[ (இரும்பூது)>இறும்பூது = மிகப்பெரியது; எனவே, வியப்பானது]
பூது>பூதம் = பெரியது, பெரும்பேய்
பூதாண்டி>பூச்சாண்டி = குழந்தைகளுக்கு அச்சமுண்டாக்கும் உருவம்
பூதல்>பூசல் = இன்னொருவரைத் திகைக்க வைக்கும் பேரொலி - ஆரவாரம், பலரறிகை, கூப்பீடு, போர்
பூசல்>பூசலிடுதல் = முறையிடுதல், பேரொலிபடக் கதறுதல்
பூது>பூச்சு>பூச்சி= சிற்றுயிர், குடற்புழு, குழந்தைகளை அச்சு உறுத்தற்கேனும் சிரிப்பதற்கேனும் சொல்லும் சொல். (பூச்சியைக் கண்டுப் பயப்படுவது அடிப்படை அச்சவுணர்வைக் குறிக்கிறது. சில இடங்களில் தேள், பூரான்,பாம்பு போன்றவற்றை பூச்சி என்று சிறுபிள்ளைகளிடம் மறைக்குமாப் போலப் பாட்டிமார் சொல்வர்.)
பூதம்>பூதக் கண்ணாடி = சிறியதைப் பெரியதாகக் காட்டும் கண்ணாடி.
பூதம்>பூத கணம் = பூதங்களின் கூட்டம். (சுடலையை இருப்பிடங் கொண்ட சிவனின் கணங்கள்)
பூதம்>பூதவுடல் = உயிரற்றுக் கிடக்கும் உடல் (அதேநேரத்தில் தொட்டு உணரக்கூடிய பருவுடல்; ஆன்மீகம் பூதவுடலை ஆன்மாவிலிருந்து பிரித்துப் பார்க்கும். விளைவாக பூதத்தை உயிரென்றும் மாற்றிப் பொருள் கொள்ளும்; [காட்டு: பூதத்தயவு (இது இரு பிறப்பிச்சொல்.  உயிர்களிடம் காட்டும் அன்பு]
பூதம்>பூதநாடி = பேய் பிடித்தவரிடம் காணப்படும் நாடித்துடிப்பு வகை
பூதம்>பூதநாதன் = பூதங்களுக்குத் தலைவனான சிவன்
பூதம்>பூதசதுக்கம் = புகாரில் பூதம் நின்று காவல் காத்த நாற்சந்தி.

[வரலாற்று ஆசிரியர் திரு. நா.சுப்பிரமணியன், இச் சதுக்க பூதம் பற்றி தன் நூலில் அருமையான ஊகத்தைக் கூறுவார்: (See his "Sangam Polity", Ennes Publications, Udmalpet 642128, Third ed 1996.) "It is true that 'Ganesa' is not particularly mentioned either by that name or any of its modern equivalents in the Sangam Literature; but it seems quite proper to trace him back to Perum Chadukka bhUtham which punished all offenders and had a pAsam or rope in its hand; it gave 'Vigna' to those who offended and protected from ' Vigna' those who behaved; so it had 'pAsahasta' and 'Vignaraja'; it was the demon on the cross-road distinguished from the gods who were housed in temples. Vignesvara, too, punished the offenders and protected the good; he has a pAsam in His hands and He is generally on the cross-road. The Demon on the cross-road was ;'BhUta nAtan', a literal equivalent of 'Bhuta' or 'GaNa' nAtan or 'Ganapati'. The elephant face in fact indicates a South Indian origin, and the pot-belly suggests an ancestry traceable back to Demons." இச்சுவையான வாதத்தைத் தனித்தே எழுதலாம். இப்போது  தவிர்க்கிறேன்.]

பூது>பூதர் = பதினெண் கணத்துள் ஒருவரான மாந்தர்
பூது>பூதரம் = மலை; இமயம், மேரு
பூது>பூதரன் = அரசன், திருமால்
பூதரம்>பூதலம் = பூமி (இங்குதான் நான் அடிப்படையாகச் சொல்லவந்த கருத்துள்ளது. குறிஞ்சியில் வாழும் மனிதனுக்கு, மலையும் மேடும், பள்ளமும், வட்டமுமாகத் தான் தன்னைச் சுற்றியுள்ள பூமி தெரியும். பருத்து உயர்ந்து உள்ள மலை பூதரம். அதுவே அவன் வாழுமிடம். அதாவது பூமி. ரகரம் லகரமாக மாறுவது பல சொற்களிலுண்டு.)
பூது>பூதவம் = ஆலமரம், மருதமரம். (இம்மரங்களின் அகண்ட தன்மை இப்படிச் சொல்லை உருவாக்கியது. ஆலத்திலிருந்து ஞாலம் உருவாகியதை மேலே சொல்லியுள்ளேன்.)
பூதம்>பூதவாதம் = "பூதச்சேர்க்கையால் தான் ஆன்மா உண்டானது, அது தனியே இல்லை" என்னும் வாதம். இதுவே உலகாய்தம் அல்லது பூதவியல்.
பூதம்>பூதவீடு = ஐவகைப் பூதங்கள் ஆகிய உடம்பு.
பூதம்>பூதவேள்வி = பூதம் (=உடல்) பலியிடப்படும் வேள்வி (அவி சொரிந்து ஆயிரம் வேட்டலின் என்ற குறளை நினைவுகூருங்கள்.)
பூதம்>பூதன் = ஆன்மா (உலகாய்தத் தாக்கத்தால் ஆன்மீகவாதம் தன்வயப் படுத்திய மாற்றுக்கருத்து. இப்படி மாறுவது இயற்கை. விலங்குகளை வேள்வியில் பலியிட்ட வேதியம், பின் புத்தம், சமணம் என்ற நெறிகள் எழுந்தபின் தன்னையே மாற்றிக்கொண்டது அல்லவா? கிறித்துவம் கொண்டாடுமுன் நடுக்கிழக்கு, மற்றும் எகிப்தில் சூரியனுக்குப் பிறந்தநாள் கொண்டாடும் நேரத்தையே கிறித்து பிறந்தநாளாகக் கொண்டு வந்து காட்டி, முன்னுள்ள இறையுணர்வை கிறித்துவ நெறி தன் வயப் படுத்திக் கொண்டது தெரிந்ததுதானே! நாம்கூட பொங்கல் கொண்டாடுவது இக்காலம் ஒட்டியே; ஆனால் கொஞ்சம் பஞ்சாங்கம் மாறிக் கொண்டாடுகிறோம். அதை அலச இன்னொரு கட்டுரை வேண்டும். விடுக்கிறேன்.)
பூதம்>பூதன் = பூதத்து ஆழ்வார், கடுக்காய், தூயன்
பூதம்>பூதாகாரம் = மிகப்பருத்தது
பூதம்>பூத அண்டம் = பெருத்த அண்டம்
பூது>பூதாரம் = பூமியைப் பிளப்பதாகிய பன்றி; வராக அவதாரம்
பூது>பூதி = திரு நீறு, சாம்பல், சல்வம், பொன், புழுதி, சேறு, பூமி, ஊண், உடம்பு இன்னும் பல. இது புழுதி>பூழ்தி>பூதி என்றும் சொல்வதுண்டு. பூழுதல் = நொறுக்குதல்; பொடிசெய்தல்
பூதி>பூதிகந்தம் = தீநாற்றம். இங்கு பூதி என்பதே தீ எனும் பூதத்திற்குப் பயன்படுவதைக் காணுங்கள்.
பூதி>பூதிகம் = பூமி, உடம்பு (இந்த 2 பொருளும் அருகருகில் பயன்படுவது ஒன்றே பூதம் என்ற சொல்லின் சொற்பிறப்பைக் காட்டிக்கொடுக்கும்.
பூதிகம்>பூதியம் = உடல், பூமி, ஐம்பூதம். (முக்கியமான மூன்று பொருளும் இங்கு வருகிறது.)

பூ>பூமி = நிலம், இடம், நாடு இன்னும் பல. (இங்கே தோன்றுவது, உருவாவது என்றபொருளில் வடமொழி போல் சட்டென்று கொள்ள முடியாது. ஏனெனில், பூமி மாந்தனுக்கு முற்பட்டது. பூமி, மாந்தனுக்கு அதன்கூறால் தான் தோற்றம் அளிக்க முடியும்.)

மாந்தனுக்கு முன்னே இயற்கையின் காட்சி தோன்றும்; கண்ணுக்குப் புலப் படும் பொருள் தோன்றும்; அப்படிப்பார்த்தால் மலை தோன்றும், மடு தோன்றும், ஆறு தோன்றும், மனிதர், விலங்குகள் தோன்றுவார்; மொத்தத்தில்  விதுமை தோன்றும்; பொதுமை தோன்றாது. விதப்பான பெயரே பூமிக்குப் பெயராக இடப்படும். ஆழ்ந்து யோசியுங்கள். பூ என்ற ஓரெழுத்து ஒருமொழி எப்படி வந்திருக்கமுடியும்? பூத்தது என்ற கருத்துக்கும் முன் அதற்கென வேர் இருந்திருக்க வேண்டும் அல்லவா? இங்கே மலையின் சொற்களே தொடக்கமாக இருக்கவேண்டுமென்று நான் நம்புகிறேன்.

புடைத்து நிற்பது புடவி = நிலம், மலை
குவித்து உயர்ந்து நிற்பது குவடு = மலை.
அதுபோல புவித்து (= புடைத்து வெளிப்பட்டு, குவிந்து) நிற்பதும் மலை, இடம், பூமி புடைத்து வெளிவந்தது தான் பூ. இப்படி வெளிவருவதைத்தான் புவ்வுதல் என்கிறோம். புவ்வுதல் என்ற வினைச்சொல்லில் வந்த பெயர் தான் பூ = மலர்; காட்டு: புவ்வத் தாமரை = திருமாலின் கொப்பூழில் எழுந்த தாமரை. (நாட்டுப் புறத்தார் பூ என்று நிறுத்தமாட்டார்; அவர் பூவு என்றே சொல்வது கூடச் சொற் பிறப்பியலின் ஆழமான குறிப்பை நமக்குத் தருகிறது.)
புவு>பூ. இம்மாற்றம் தமிழில் ஓர் இயல்மாற்றம். இப்புடைப்பில் இருந்து தான் தோன்றுதல், உருவாதல் பொருள்கள் வரமுடியும். பருத்துப் புடைத்து, பின் வெளிவருவது, நம்மைப் போல் பார்த்துக் கொண்டிருப்பவருக்குத் உருவாவது (becoming) போல் தோற்றமளிக்கும். becoming என்ற பொருள் ஏற்பட்டது இப்படித்தான் இருக்கமுடியும்.
புவு>புவி; புடைத்து எழுந்த இடம்.
புவு>புவனம் = பூமி, உலகம், இடம், மாந்த இனம், நீர் (இங்கு இன்னொரு பூதம்)
புவு>புவனி = பூமி
புவம் = வானம்; (இங்கு இன்னுமொரு பூதம்)

பூ என்ற மலர் எழுந்துநிறைப்பதால், பூவிலிருந்து முழுமை, நிறைவுப் பொருள்களில் சொற்கள் பிறக்கும். ஏனெனில் நிறைந்தது பருத்துக் கிடக்கும். பூரணம், பூருதல், பூரித்தல், எனப்பல சொற்களைப்பாருங்கள். மேலும்,

பூதி>புதி>பொதி = மூட்டை, நிறைவு, பருமன், உடல், அரும்பு, (பொத்து, பொத்தென விழுந்தான் என்றால் பருத்த அளவில் விழுந்தான் என்று பொருள்)
பொதிதல் = நிறைதல், சேமித்தல்
பொதிமாடு = மூட்டை சுமக்கும் எருது.
பொதி>பொதியில் = பருத்துக்கிடந்த மலை. (இப்போது பூதமென்ற சொல்லுக்கும் மலைக்கும் உள்ள தொடர்பைக் கவனியுங்கள். இதுவா தமிழ் இல்லை? பொதியில் தமிழென்றால் பூதமும் தமிழ்தான் அய்யா!)
பொதியில் = நிறைந்து கிடக்கும் இடம், அம்பலம்.
பொதிர்தல் = வீங்குதல், பருத்தல்
பொது = நிறைந்து கூடியது
பொதுளுதல் = நிறைதல்

பூ>பூம்>பொம்; பொம்மென்று கிடத்தல், பருமனாகிக் கிடத்தல் (பொம் என்னும் கூற்று திகைப்பு, அச்சவுணர்வை எழுப்புவதை நோக்குங்கள். ஆங்கிலக்காரன் பொம் என்ற சொல்லை அச்சவுணர்வு குறித்தே குண்டு என்ற பொருளில் பயன்படுத்துகிறான்.) பூமி என்ற சொல் கூட பொம்மிக் கிடக்காமல் வேறு என்ன செய்யும்? அது எழுந்த வரலாறு புரிகிறதா?

பொம்>பொம்மை = பருமனாகி மொழுக்கென்று கிடக்கும் மரப்பாச்சி, தஞ்சாவூர்ப் பொம்மை போல மண்ணால் செய்த உருவம், பாவை
பொம்மல் = பொலிவு, பருமன், கூட்டம்,
பொம்மலி = பருத்தவள்.

மேலே, வானம், நீர், தீ என்ற பூதங்களும் நிலனோடு பொருந்திக் கூறியதைப் பார்த்தீர்கள் அல்லவா? அதே போலக் காற்றிற்கும் இருக்க வேண்டும். நான் இன்னும் தேடிக் கொண்டு இருக்கிறேன்.

ஆனால் ஓர் ஊகம். பள்ளி>ஹள்ளி; பாலு>ஹாலு என்பது போல், பகரம் தொலையும் ஒரு மொழிப்பழக்கம் கன்னடத்தில் உள்ளது போல் பழந் தமிழிலும் இருந்திருக்கும் என்று பல சொற்கள் காட்டுகின்றன. காட்டு: படி>அடி, படுக்கம்>அடுக்கம், பிணை>இணை, பாழி>ஆழி = கடல், புதித்தல்>உதித்தல்; பூசணம் பிடித்தது ஊசிப் போகிறது. இதே போல பூது>ஊது>ஊதை = காற்று. இதை ஏன் சொல்லுகிறேன் என்றால், வாயிதழைக் குவித்து "பூ" என்று சொல்லும்போது ஊதத்தானே செய்கிறோம்? "அவன் பூவென்று ஊதிவிடுவான்" என்ற சொல்லாட்சியையும் கவனியுங்கள்.

மேலுள்ள வாதங்கள் எல்லாம் "பூதம் தமிழ்ச்சொல் தான்" என்று நிறுவப் போதும் என்று எண்ணுகிறேன். பூதம் தமிழ் இல்லையெனில் மேலே உள்ள பல சொற்களும் தமிழில்லை என்று ஆகிப்போகும். அப்படித் தமிழில்லை என்று சொல்வது சரியென்று என் அறிவுக்குத் தென்படவில்லை

மேலே உள்ளதைச் சுருக்கமாகக் கூறினால்:

1.பூதம் என்ற சொல்லை நம்மில் ஒருசாரார் பலுக்கும் முறையாலே அதை வடமொழி என்று கூறவியலாது. வடமொழியாளர் பல தமிழ்ச் சொற்களைத் திரிபு முறையாலும், ஒலிப்பு முறையாலும் தமதாக்கிக் கொண்டுள்ளனர்.
2. பூதவாதம் தமிழ்நாட்டில் எழுந்த கொள்கை. பூதவாதம், ஏதுசாற்றம், அய்ந்திரம், தருக்கம், ஏரணம், அளவையியல் போன்ற கொள்கைகள் எல்லாம் தெற்கே சிறந்ததால் தான் இதைக்கற்க வடவர் தமிழ்நாட்டிற்கே வந்தார். எனவே இவற்றின் சொற்களும் உத்திகளும் தமிழில்தான் எழும்ப முடியும்.
3. கி.மு.700- ல் உருவான தொல்காப்பியத்திலும், சங்க இலக்கியத்தின் மிகப் பழமையான பாட்டிலும் இச்சொல் ஆளப்பட்டுள்ளது. கபிலர், பக்குடுக்கை நன்கணியார் ஆகியரின் தென்னகத் தோற்றங்களும் இக்கருத்தை உறுதி செய்கின்றன.
4. "விதப்பில் (special concept) இருந்து, பொதுமை (generic concept)" என்ற சொற் பிறப்புக் கோட்பாட்டிற்கு ஏற்ப, பூதம் முதலில் பூமியைக் குறித்துப் பின் மற்ற நான்கையும் குறித்தது. அதேபோல ஐம்புலன் சொற்களில் இருந்தே கருத்து முதற் சொற்கள் தோன்றமுடியும் என்ற கொள்கையின் படி பார்த்தாலும் நான் சொல்வது உகந்ததாய்த் தோன்றும். பூதம் என்பது தமிழ் முறைப்படி ஐம்புலன் சொல்லே; அது கருத்துமுதல் சொல் அல்ல. வடமொழி முறையில் அது கருத்துமுதல் ஆக்கமாக "to grow" என்ற பொருளில் காட்டப் படுகிறது. அப்படிக் கொள்வது பகுத்தறிவுக்கு உகந்ததாக இல்லை.
5.பூதம் என்ற சொல் அச்சப் பொருளிலும், பருமன் பொருளிலுமே தமிழில் ஆளப்பட்டது. அதுவே அடிப்படையில் பொருந்துகிறது. இதை போன்ற சொற்களான பேய், பிசாசு, அரக்கன் போன்றவையும் இப்பொருள்களில் எழுந்துள்ளன. அச்சப் பொருள் விளக்கம் வடமொழியில் கிடையாது. (Please Check Monier Williams). தோன்றுவது, உருவாவது, போன்ற கருத்துக்கள் இந்த இடத்தில் பின்னெழுந்த கருத்துக்கள்; முன்னெழுந்தன அல்ல.
6. பூதி, புவனம், புவம் போன்ற சொற்கள் பூமியையும் குறித்து முறையே தீ, நீர், வானம் என்ற மற்ற பூதங்களையும் குறிப்பது சிந்தனைக்குரியது. இதே போல பூது என்பதும் பழந்தமிழில் ஊதை/காற்று என்பதைக் குறிக்க இயலும்.
7. புடைத்துப்பருத்து உள்ளிருந்து வெளிப்படுவது பூதமெனில்  "பொருள் களின் உள்ளிருப்பது பூதம்" என்ற இயல்கோட்பாடு எழுவது இயற்கையே. குடபுலவியனார் பாட்டு, இக்கோட்பாட்டின் புழக்கத்தை காட்டுகிறது.

இனி, மணிவண்ணன் கூறியது: "அப்படியே பூதம் என்ற சொல் தமிழ்ச் சொல்லாயினும், ஐம்பூதங்கள் அடங்கியது மட்டுமே இயற்கை என்ற வாதம் இன்றைய அறிவியல் நோக்கில் ஒவ்வாதவொன்று."

இங்கே அன்றையப் புரிதலுக்கு நான் சப்பைக் கட்டிப் பேச வரவில்லை. அதே பொழுது, இன்றைய அறிவியலின் அடிப்படை பல முகம் கொண்டது என்று எடுத்துச் சொல்ல விழைகிறேன்.

இன்றைய அறிவியலின் அடிப்படை அணுவியல் கோட்பாடு என்றால், அதைப் பூதவியல் ஒதுக்கவில்லை என்று சொல்லத்தான் வேண்டும். அதே போல அக் கால பூதவியலின் வெளிப்பாடான ஆசீவகம் அணுக்கோட்பாட்டை ஒதுக்க வில்லை. தவிர அணு என்பதே பூதவியலின் அடிப்படை என்று முற்றிலும் சொல்ல முடியாது. மேலை நாட்டு அறிவியலில் விளைந்த அல்+துமம் = அதுமம் (atom) = துமிக்க முடியாதது, எனவே பிரிக்க முடியாதது என்ற பகுத்தாய்வுக் (anaytic) கருத்துக்கும், அணு = செறிந்த சிறிய பகுதி என்ற தொகுப்பாய்வுக் (synthetic) கருத்துக்கும் உள்ள உறவைப் பற்றி முன்பு ஒரு முறை தமிழ் இணையத்தில் எழுதியிருந்தேன். அணுவைப் பிளக்க முடியும் என்றே அன்றையத் தமிழரின் புரிதலிருந்தது. (அணுவினைச் சதகூறிட்ட கோணினும் உளன் - கம்பன்; ஆனால் அந்த அணு என்பது என்ன என்பது இன்னொரு புலனம்).

தவிரவும், பூதிகத்தின் பிரிவுகளான கணுத்துவ எந்திரவியல் (continuum mechanics), தெறுமத் தினவியல் (thermodynamics) போன்றவை அணுக் கொள்கையின் பாற்பட்டன அல்ல. அதேபோல இன்றையக் காயவியலின் (cosmology) அடிப்படையான மின்னித் தினவியல்(electrodynamics) அக்கால ether கொள்கையை வைத்தே எழுந்தது. இன்றுங்கூட கற்றைப் பூதியலின் (quantum physics) அடிப்படையும், உறழ்வுப் பூதியலின் (relativist physics) அடிப்படையும் வெவ்வேறு தான். அணுக்கொள்கையிலே கூட அதை வைத்து, நீரக மாதிரி (hydrogen model) ஒன்றுதான் முற்றிலும் முழுதும் அறியப்பட்ட ஒன்று. எல்லியம் (Helium) பற்றிக் கூட இக்கால அணுக் கொள்கையால் முழுதும் படித்து உணர முடியவில்லை. அப்புறம் அல்லவா மற்ற எளிமங்கள் (elements) பற்றிய புரிதல்கள்? அதேபோல 2 பொதிப் புதிரி (2-body problem) மட்டுமே பூதியலில் முற்றிலும் தீர்க்கப் பட்ட ஒன்று. எங்கோ ஓரிடத்தில் படித்தேன்: "In physics, three is too many" முப்பொதிச் சிக்கலையே பூதிகத்தால் தீர்க்க முடியவில்லை. அப்புறம் ஏதோ, பூதிக இயல், அணுக்கொள்கை மூலம் எல்லாச் சிக்கலையும் தீர்த்துவிட்ட அறிவியல் என்று நாம் எண்ணிக் கொள்கிறோம். உண்மையில் எல்லாமே ஒரு பக்கமடைவு (approximate) தான். அதாவது ஒரு மாதிரி (model).

"Chemistry and Complementarity" என்ற தலைப்பில் H.Primas, Laboratorium fur Physikalische Chemie, ETH - Zentrum, CH - 8092 Zurich, என்பவர் Chemia 36 (1982) Nr7/8 pp 293-300 -ல், அருமையான, படிக்கவேண்டிய கட்டுரை ஒன்றை வரைந்திருந்தார். அதில் அவர் சொல்லுவது:

"Contemporary Chemistry tends to treat chemical substances as broken into molecules which are considered to exist in their own right. In some cases this molecular view does not work very well. For example, liquid water is supposed to be a pure chemical substance but to this day nobody has been able to advance a sound molecular arguement in support of this claim.
----------------
After more than a 100 years of research in statistical mechanics and over 50 years of inttensive efforts in quantum mechanics, we still do not yet understand why there are just three states of aggregation.
-----------------
Our vision of the world will be severely limited if we restrict ourselves to the molecular view. Molecular theories describe some aspects of matter correctly but it is not wise to think that they give us a description of reality "as it is". If we approach matter from a molecular point of view we will get molecular answers and our molecular theories will be confirmed. But different viewpoints are feasible. Questions of a different kind can be asked, nature will respond in a new language.

A widespread category mistake in chemistry is the confusion of thermodymanics with statistical mechanics, of chemical kinetics with collision theory, and taking the concept of chemical substances as being on equal footing with molecules. Substances are either gaseous, liquid or solid - molecules are not. Substances have a temperature, molecules do not."

மேலே சொன்னது பூதிக இயலைக் குறைத்துச் சொல்வதற்கு அல்ல. பூதிகம் என்பதை அரிசுடாட்டில் காலத்தில் இயற்கை, பூதங்கள் என்றே மாந்தர் அறிந்தனர். பின் மேலும் மேலும் அடிப்படைத் துகள்கள் எது என்று காணப் போய் அணு, கரு, முன்னி(proton), மின்னி (electron), நொதுமி (neutron) என வளர்ந்து இன்று குவார்க்கு எனப் பூதாகரமாகப் பெருகி, 11 பரிமானங்கள் இருந்தால் எதையும் விளக்கி விடலாம் என்று திருங்குக் (string) கொள்கையை ஆய்வு செய்துகொண்டு இருக்கிறது. இவ்வளவு மாறியும் அடிப்படைச் சொல்லான physics என்னும் அரிசுடாட்டில் காலத்துப் பெயர் தான், இப் பாடத்திற்கு இருக்கிறது. அதற்கீடாகத் தமிழில் பூதிக இயல்>பூதியியல்> பூதியல் என்று பெயர் வைப்பதில் என்ன குறை?

பூதிகம் என்ற தமிழ்ச் சொல்லின் திரிபான வடமொழிச் சொல் 1870 களில் இருந்து 1967 வரையும் 100 ஆண்டுகளுக்குப் பௌதிகம் என்று இருந்தே வந்தது. அதை 1967- ல் வடமொழி என்று எண்ணி, அதை மாற்றவேண்டும் என்று கருதி, அன்றைக்கிருந்த புரிதலில், கோவை நுட்பியற் கல்லூரியில் (coimbatore Institute of technology கோ.நு.க ) இருந்த சிலர் (அடியேனும் அதில் உண்டு) சேர்ந்து, அங்குள்ள முத்தமிழ் மன்றம் வெளியிட்டு வந்த "தொழில் நுட்பம்" என்ற ஆண்டு மலரில் "இயல்பியல்" என்று மாற்றினோம். (தமிழகத்தில் சிலர் இதை விளங்கியல் என்றுகூட எழுதினார்.) கூடவே ரசாயனம் என்பதை இயைபியல் என்றும் கோ.நு.க. வில் மாற்றினோம். (இயைபியல் என்றசொல் எடுபடாமல் வேதியலே நாடெங்கிலும் பெரிதும் வழக்கமானது.) நாளாவட்டத்தில் இயல்பியல் என்பது இயற்பியல் என்று எங்கோ பிறழ்ந்து மாறிப் புழக்கத்திற்கு வந்தது. இயல்பியல் என்ற சொல் புழங்க, உறுதுணையாக இருந்த நானே, இன்று மாறிப் பூதிகத்தை, பூதியலை முன் மொழிகிறேன். ஏன் என்று கேட்டால், காரணத்தோடு தான்.

In TSCII:

â¾¢Âø (Physics) - 3
â¾¢Âø (Physics) - 3

þô¦À¡ØÐ, â¾õ ±ýÈ ¦À¡Ð¨Áô ¦À¡ÕÙìÌ Óý, Å¢¾ôÀ¡É ¦À¡ÕÇ¡¸ ±Ð þÕó¾¢Õì¸ ÓÊÔõ ±ýÚ À¡÷ô§À¡õ. ¿¡ý «È¢ó¾ Ũâø, ӾĢø ÒÅ¢ ±ýÛõ ¿¢Äõ ÁðΧÁ Ó¾ýӾĢø â¾õ; À¢ý Å¢¾ôÀ¡É «ó¾î ¦º¡ø ¦À¡Ð¨Á¡¸¢ ÁüÈ â¾í¸¨ÇÔõ ÌÈ¢ò¾¢Õ츢ÈÐ. ²ý þôÀÊî ¦º¡ø¸¢§Èý ±ýÈ¡ø ¸¡ðº¢Â¢ø À¡÷ìÌõ ÀÕô ¦À¡Õû¸ÙìÌ, ¿¢Äõ ±ýÛõ â¾õ §À¡ø ÁüȨÅÔõ «ÊôÀ¨¼Â¡¸ò §¾¡üÈõ «Ç¢ò¾É. ÒÅ¢ìÌ þÕìÌõ º¢Ä ̽ìÜÚ¸û ÁüȨÅìÌõ ¦À¡Õó¾¢ ÅÃì ¸ñÎ, «Åü¨ÈÔõ â¾õ ±ýÚ ¿õ ¾Á¢Æ÷ «¨Æì¸ò ¦¾¡¼í¸¢É¡÷¸û. þ¾üÌ ´Õ º¡ýÚ, â¾Å¡¾ò¾¢ý Å¢Çì¸õ ¸¡ðÎõ ̼ÒÄÅ¢Âɡâý ÒÈ¿¡ëüÚô À¡ðÎ

"¿£Ã¢ýÚ «¨Á¡ Â¡ì¨¸ì ¦¸øÄ¡õ
¯ñÊ ¦¸¡Îò¾¡÷ ¯Â¢÷¦¸¡Îò §¾¡§Ã
¯ñÊ Ó¾ü§È ¯½Å¢ý À¢ñ¼õ
¯½¦ÅÉô ÀÎÅÐ ¿¢Äò¦¾¡Î ¿£§Ã
¿£Õõ ¿¢ÄÛõ ҽâ§Â¡÷ ®ñÎ
¯¼õÒõ ¯Â¢Õõ À¨¼ò¾¢º¢ §É¡§Ã"

§Á§Ä ¯ûÇ À¡¼ÖìÌ "¿£Ã¢ýÚ «¨Á¡¾ ¯¼õÀ¢üÌ ±øÄ¡õ, ¯½× ¦¸¡Îò¾Å÷¸û ¯Â¢¨Ãì ¦¸¡Îò¾¡÷ ¬Å÷; ¯½¨Å Ӿġ¸ ¯¨¼ò¾Ð, «ù׽šø ¯Ç¾¡¸¢Â ¯¼õÒ; ¬¾Ä¡ø ¯½¦ÅýÚ ¦º¡øÄôÀÎÅÐ ¿¢Äò¦¾¡Î ÜÊ ¿£÷; «ó¿£¨ÃÔõ ¿¢Äò¨¾Ôõ ´ÕÅÆ¢ì ÜðÊÉÅ÷¸û þù×ĸòÐ ¯¼õ¨ÀÔõ ¯Â¢¨ÃÔõ À¨¼ò¾Å÷ ¬Å÷" ±É «ù¨Å Шú¡Á¢Â¡÷ ¦À¡Õû ÜÈ¢ Å¢ÇìÌÅ¡÷. ¿õÓ¨¼Â ¬ýÁ£¸î º¢ó¾¨É¨Â ѨÆ측Áø, Á£ñÎõ §Á§Ä ¯ûÇ À¡¼¨Ä §¿ÃÊ¡¸ô ÀÊòÐô À¡Õí¸û.

¿¢ÄÛõ ¿£Õõ §º÷ó¾ ¦À¡Õû ¯½×. þó¾ ¯½Å¡ø ¬ÉÐ ¯¼õÒ. ¯½¨Åì ¦¸¡Îò¾¡ø µ÷ ¯¼õÀ¢üÌ ¯Â¢Õõ ¦¸¡Îò¾¾¡¸ ¿¡õ «Õò¾õ Àñ½¢ì ¦¸¡ûÙ¸¢§È¡õ. ±É§Å ¯¼õÒ ±ýÀ¾üÌû ¿£÷ ±ýÀÐ ´ÕÀ̾¢. (º¢ò¾ ÁÕòÐÅò¾¢ø ¯¼õÒ ±ýÀÐ ³õâ¾í¸Ç¡ø ¬ÉÐ ±ý§È ÜÈôÀÎõ.) §Á§Ä ¯ûÇ À¡¼Ä¢ø ¿¢Äý ±ýÈ â¾Óõ, ¿£÷ ±ýÈ â¾Óõ ´Õí§¸ ¨ÅòÐ ±ñ½ôÀθ¢ÈÐ. þ§¾ §À¡Äò¾¡ý ÁüÈ â¾í¸Ùõ ¿¢Äý ±ýÛõ â¾ò§¾¡Î ´ÕíÌ ¨ÅòÐ ±ñ½ô Àθ¢ýÈÉ.

þÉ¢ §Àö, â¾õ ±ýÈ þÕ ¦º¡ü¸¨Çô ÀüÈ¢ô À¡÷ô§À¡õ.

"þÕ ¾¢¨½ô ¦À¡Õû¸Ùõ þÂü¨¸Â¡¸×õ ¦ºÂü¨¸Â¡¸×õ À¢ÈôÀ¢ìÌõ ´Ä¢¸¨Çô §À¡ýÈ ´Ä¢ì ÌÈ¢ôÒì¸Ùõ, «Åü¨È «ÊôÀ¨¼Â¡¸ì ¦¸¡ñ¼ ¦º¡ü¸Ùõ ´ô¦À¡Ä¢î ¦º¡ü¸û" ±ýÀ¡÷ À¡Å¡½÷. «ôÀÊ ±Øõ ´ô¦À¡Ä¢î ¦º¡ü¸Ç¢ø «îºò¨¾ì ÌÈ¢ìÌõ "§À" ±ýÛï ¦º¡øÖõ ´ýÚ.

§À>§Àõ = «îºõ "§À, ¿¡õ, ¯Õõ ±É Åå¯õ ¸¢ÇÅ¢ ¬Ó¨È ãýÚõ «îºô ¦À¡ÕÇ" ±ýÀÐ ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âõ ¯Ã¢Â¢Âø 67.
§À>§À¾ø = «ï;ø, §À>§Àö = «ïºôÀÎõ ¬Å¢ «øÄÐ §¾¡üÈõ; '§ÀÂô §À ŢƢ츢ȡý' ±ýÀÐ ¯Ä¸ ÅÆìÌ.
§Àö>§ÀÂý, §À¡Ê, §Àö ¬úÅ¡÷
§À>§ÀÐ<§À¨¾. §À>§ÀìÌ
§ÀÐ>§À¾õ>ô§Ã¾õ (=À¢½õ; ÅÆì¸õ §À¡ø øà ´Ä¢¨Âî ¦º¡øÄ¢ý °§¼ ¦¸¡ñÎ ÅóÐ ¾¢Ã¢òÐì ¦¸¡ñÎ, ż¦Á¡Æ¢ þó¾î ¦º¡ø¨Äò ¾ýÅÂô ÀÎò¾¢ì ¦¸¡ûÙõ.' þýÚõ Ü¼î º¢ÚÅÕõ, º¢Ä «¸¨ÅÜʧ¡Õõ À¢½ò¨¾ô À¡÷òÐ «ïÍÅÐ ¯ñÎ.)
§ÀÐÚ¾ø = ÁÂí̾ø
§ÀÐ>§ÀòÐ = «ïº¢ ¯ÇÚ
§ÀòÐ>À£òÐ = ¯ÇÚ¾ø
À£òÐ>À¢òÐ= ÁÂì¸õ
À¢òÐ>À¢¾üÚ = ¯ÇÚ¾ø. («îº§Á ´ÕÅ¨É ¯ÇÈ ¨ÅìÌõ.)

¦Àâ ÀÕÁÉ¡É ¦À¡Õû¸Ùõ §Àö ±ýÈ «¨¼¦Á¡Æ¢¨Âô ¦ÀÕ¸¢ýÈÉ. §Àöì ¸¡üÚ, §Àöì¸ÕõÒ, §ÀÂýÅ¡¨Æ, §ÀöîͨÃ, §Àöò¾ñ½£÷, §ÀöòÐõ¨À, §ÀöôÀº¨Ä, §ÀöôÀ£÷ìÌ, §ÀöôÒø, §ÀöôÒ¼ø, §Àö ¬Á½ìÌ ±Éô ÀÄ ¦º¡ü¸¨Çì ¸ÅÉ¢Ôí¸û. ÀÕÁÛìÌõ «îºò¾¢üÌõ ¯ûÇ ¦¿Õì¸ò¨¾ ¸£§Æ ¦º¡øĢ¢Õ츢§Èý.

§Àö>§ÀöÍ>À¢Â¡Í>À¢º¡Í, þÐ×õ «îºô ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕõ ´Õ ¦º¡ø§Ä.

«ÃìÌ>«Ãì¸ý>«Ã츾ý>á츾ý>þá츾ý ±ýÈ ´Õ ¦º¡øÖõ ÀÕò¾Åý, «îºõ °ðÎÀÅý ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕŨ¾ô À¡Õí¸û.
«ÃìÌ>«Ãì¸ò¾¢>«Ãì¸îº¢<áì¸îº¢>á쇺¢>á캄¢>þá𺺢
«ÃìÌ>«Ã측¢>á측¢
«ÃìÌ>«Ã츢
«ÃðÎ = «îºÓÚòÐ

"§À" ±ýÛï ¦º¡ø¨Äô §À¡Ä§Å, "â" ±ýÈ ¦º¡øÖõ ¾Á¢Æ¢ø «îºô ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕõ. þó¾ô "â" ±ýÛõ ´¦Ã¡ØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢, ¾É¢òÐ ²üÀð¼ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢Â¡, þø¨Ä §À - ¢ø þÕóÐ ¸¢¨ÇòÐ Å󾾡 ±ýÚ ¿õÁ¡ø ¾£÷Á¡ÉÁ¡¸ì ÜÈ þÂÄÅ¢ø¨Ä. ¬¾¢Á¡ó¾ÛìÌ «îºõ ±ýÀÐ µ÷ «ÊôÀ¨¼ ¯½÷×. þýÚí Ü¼î º¢ÚÅ÷¸û ´Ç¢óРŢ¨Ç¡Îõ ¬ð¼ò¾¢ø ¾¢Ë¦ÃýÚ "â" ±ý§È¡" §À" ±ý§È¡ ´Ä¢¦ÂØôÀ¢, Áü¦È¡Õ Å¢¨Ç¡ðÎ측èÉô ÀÂÓÚòÐŨ¾ô À¡÷ì¸Ä¡õ. þó¾ «îº ¯½÷×, ¿õ¨Áì ¸¡ðÊÖõ ¦Àâ «øÄÐ ÀÕò¾ ¯ÕÅõ «øÄÐ §¾¡üÈò¨¾ô À¡÷ò¾¡ø ¿ÁìÌ þÂü¨¸Â¡¸ ±Ø¸¢ÈÐ. ¿õÁ¢Öõ ¦ÀÕò¾Å¨Éô ⾡¸¡ÃÁ¡ö þÕ츢ȡý ±ýÚ ¦º¡ø֧šõ. ÀÄ þ¼í¸Ç¢ø «îºÓõ ÀÕÁÛõ À¢Ã¢ì¸¦Å¡ñ½¡¾ Ũ¸Â¢ø ¸Äó§¾ þÕ츢ýÈÉ. §¸¡Æ¢ Óýɾ¡, Ó𨼠Óýɾ¡ ±ýÀÐ §À¡Ä ±ó¾ô ¦À¡Õû Óó¾¢ÂÐ ±ýÚ ¯Ú¾¢Â¡¸ì ÜÈ þÂÄ¡Ð.

"§¾" ±ýÈ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢ ܼ «îºô ¦À¡ÕÇ¢ø ¾¡ý Åó¾Ð. «Ð§Å ¦¾öÅõ ±ýÈ ¸ÕòÐìÌõ, ¾£ ±ýÈ ¸ÕòÐìÌõ, À¢ýÒÄÉ¡¸ «¨Áó¾Ð. ¾£§Â ӾĢø ¿õÁÅáø ¦¾öÅÁ¡ö Ží¸ô Àð¼Ð. «îº§Á ¦¾öÅò¾¢ý ¦¾¡¼ì¸õ. (þôÀÊî ¦º¡øÖž¡ø ±ýÛ¨¼Â Å¡úצ¿È¢Â¢ø þÕóРŢĸ¢ÂÅÉ¡ö ¿¡ý ¬¸Á¡ð§¼ý.) ¿¡Ç¨¼Å¢ø «îºô¦À¡Õ¨Ç Á£È¢ ¿¡¸Ã¢¸õ ¯ÂÃ, ¯Âà «ýÒ, Àâ×, «Õû ±Éì ¦¸¡ïºí ¦¸¡ïºÁ¡ö þ¨ÈÅ¨É ¯½÷ž¢ø ¯Â÷¸¢§È¡õ. «½íÌ ±ýÈ ¦º¡ø ܼ ӾĢø «îºò¨¾ò ¾Õõ ¦¾öÅò¨¾§Â ÌÈ¢ò¾Ð. À¢ýÉ¡ø, ¿¡Ç¨¼Å¢ø þÃì¸õ ¯ûÇ, «Õû ¯ûÇ, «ÆÌ ¯ûÇ §¾Å¨¾ ±ýÈ ¦À¡Õû À¢È츢ÈÐ. ¸¡¾Ä¢¨Âì ܼ "«½íÌ ¦¸¡ø, ¬öÁ¢ø ¦¸¡ø, ¸½íÌ¨Æ Á¡¾÷¦¸¡ø, Á¡Öõ ±ý ¦¿ïÍ" ±ýÚ ¾¡§É ÅûÙÅý ¦º¡ýÉ¡ý? þý¨ÈìÌ ¨ÅÃÓòРܼ "«Æ¸¡É á𺺢§Â" ±Éò ¾¢¨ÃôÀ¡¼ø ±Øи¢È¡§Ã? ±ôÀÊì ¸ÕòÐÓÃñ ±ýÀÐ ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø ¿õÁ¡ø ²üÚì ¦¸¡ûÇôÀθ¢ÈÐ À¡Õí¸û.

â>âÐ = ¦ÀâÂÐ.[ (þÕõâÐ)>þÚõâÐ = Á¢¸ô¦ÀâÂÐ; ±É§Å, Å¢ÂôÀ¡ÉÐ]
âÐ>â¾õ = ¦ÀâÂÐ, ¦ÀÕõ§Àö
⾡ñÊ>âñÊ = ÌÆ󨾸ÙìÌ «îºÓñ¼¡ìÌõ ¯ÕÅõ
â¾ø>âºø = þý¦É¡ÕŨÃò ¾¢¨¸ì¸ ¨ÅìÌõ §À¦Ã¡Ä¢ - ¬ÃÅ¡Ãõ, ÀÄÃÈ¢¨¸, ÜôÀ£Î, §À¡÷
âºø>âºÄ¢Î¾ø = ӨȢξø, §À¦Ã¡Ä¢À¼ì ¸¾Ú¾ø
âÐ>âîÍ>â= º¢üÚ¢÷, ̼üÒØ, ÌÆ󨾸¨Ç «îÍÚò¾ü§¸Ûõ º¢Ã¢ôÀ¾ü§¸Ûõ ¦º¡øÖõ ¦º¡ø. (â¨Âì ¸ñÎô ÀÂôÀÎÅÐ «ÊôÀ¨¼ «îº ¯½÷¨Åì ÌȢ츢ÈÐ. º¢Ä þ¼í¸Ç¢ø §¾û, âáý,À¡õÒ §À¡ýÈÅü¨È â ±ýÚ º¢ÚÀ¢û¨Ç¸Ç¢¼ò¾¢ø Á¨ÈìÌÁ¡ô §À¡Äô À¡ðÊÁ¡÷ ¦º¡øÖŨ¾ ±ñ½¢ô À¡Õí¸û)
â¾õ>â¾ì ¸ñ½¡Ê = º¢È¢Â¨¾ô ¦À⾡¸ì ¸¡ðÎõ ¸ñ½¡Ê Ũ¸
â¾õ>â¾ ¸½õ = â¾í¸Ç¢ý Üð¼õ. (ͼ¨Ä¨Â þÕôÀ¢¼Á¡¸ì ¦¸¡ñ¼ º¢ÅÉ¢ý ¸½í¸û ±ýÚ ¦¾¡ýÁí¸Ç¢ø ÜÈôÀÎÅÐ)
â¾õ>â¾×¼ø = ¯Â¢ÃüÚì ¸¢¼ìÌõ ¯¼ø («§¾ §¿Ãò¾¢ø ¦¾¡ðÎ ¯½Ãì ÜÊ Àå×¼ø; ¬ýÁ£¸ Å¡¾õ â¾ ¯¼¨Ä ¬ýÁ¡Å¢ø þÕóÐ À¢Ã¢òÐô À¡÷ìÌõ. «¾ý Å¢¨ÇÅ¡¸ â¾õ ±ýÀ¨¾ ¯Â¢÷ ±ýÚõ Á¡üÈ¢ô ¦À¡Õû ¦¸¡ûÙõ; [¸¡ðÎ: â¾ò¾Â× (þÐ þÕ À¢ÈôÀ¢î ¦º¡ø)= ¯Â¢÷¸Ç¢¼õ ¸¡ðÎõ «ýÒ]
â¾õ>⾿¡Ê = §Àö À¢Êò¾Å÷¸Ç¢¼õ ¸¡½ôÀÎõ ¿¡ÊòÐÊôÒ Å¨¸
â¾õ>⾿¡¾ý = â¾í¸ÙìÌò ¾¨ÄÅÉ¡É º¢Åý
â¾õ>⾺Ðì¸õ = ¸¡Å¢Ã¢ôâõÀðÊÉò¾¢ø â¾õ ¿¢ýÚ ¸¡Åø ¸¡ò¾ Åó¾ ¿¡üºó¾¢.

[ÅÃÄ¡üÚ ¬º¢Ã¢Â÷ ¾¢Õ. ¿¡.ÍôÀ¢ÃÁ½¢Âý, þó¾î ºÐì¸ â¾õ ÀüÈ¢ ¾ýÛ¨¼Â áÄ¢ø µ÷ «Õ¨ÁÂ¡É °¸ò¨¾ì ÜÚÅ¡÷: (See his "Sangam Polity", Ennes Publications, Udmalpet 642128, Third ed 1996.) "It is true that 'Ganesa' is not particularly mentioned either by that name or any of its modern equivalents in the Sangam Literature; but it seems quite proper to trace him back to Perum Chadukka bhUtham which punished all offenders and had a pAsam or rope in its hand; it gave 'Vigna' to those who offended and protected from ' Vigna' those who behaved; so it had 'pAsahasta' and 'Vignaraja'; it was the demon on the cross-road distinguished from the gods who were housed in temples. Vignesvara, too, punished the offenders and protected the good; he has a pAsam in His hands and He is generally on the cross-road. The Demon on the cross-road was ;'BhUta nAtan', a literal equivalent of 'Bhuta' or 'GaNa' nAtan or 'Ganapati'. The elephant face in fact indicates a South Indian origin, and the pot-belly suggests an ancestry traceable back to Demons." þó¾î ͨÅÂ¡É Å¡¾ò¨¾ô ÀüÈ¢ò ¾É¢ò§¾ ±Ø¾Ä¡õ. þô¦À¡ØÐ «¨¾ò ¾Å¢÷츢§Èý.]

âÐ>â¾÷ = À¾¢¦Éñ ¸½òÐû ´ÕÅÃ¡É Á¡ó¾÷
âÐ>â¾Ãõ = Á¨Ä; þÁÂõ, §ÁÕ
âÐ>â¾Ãý = «Ãºý, ¾¢ÕÁ¡ø
â¾Ãõ>â¾Äõ = âÁ¢ (þí̾¡ý ¿¡ý «ÊôÀ¨¼Â¡¸î ¦º¡øÄÅó¾ ¸ÕòÐ þÕ츢ÈÐ. ÌȢﺢ¢ø Å¡Øõ ÁÉ¢¾ÛìÌ, Á¨ÄÔõ §ÁÎõ, ÀûÇÓõ, Åð¼ÓÁ¡¸ò ¾¡ý ¾ý¨Éî ÍüÈ¢ ¯ûÇ âÁ¢ ¦¾Ã¢Ôõ. ÀÕòÐ ¯Â÷óÐ ¯ûÇ Á¨Ä â¾Ãõ. «Ð§Å «Åý Å¡Øõ þ¼õ. «¾¡ÅÐ âÁ¢. øÃõ ĸÃÁ¡¸ Á¡ÚÅÐ ÀÄ ¦º¡ü¸Ç¢ø ¯ñÎ.)
âÐ>â¾Åõ = ¬ÄÁÃõ, ÁÕ¾ÁÃõ. (þó¾ ÁÃí¸Ç¢ý «¸ñ¼¾ý¨Á þôÀÊî ¦º¡ø¨Ä ¯Õš츢¢Õ츢ÈÐ. «§¾ ¬Äò¾¢ø þÕóÐ »¡Äõ ±ýÈ ¦º¡ø ¯ÕÅ¡¸¢Â¨¾ §Á§Ä ¦º¡øĢ¢Õ츢§Èý.)
â¾õ>â¾Å¡¾õ = "â¾í¸Ç¢ý §º÷쨸¡ø ¾¡ý ¬ýÁ¡ ¯ñ¼¡ÉÐ, «Ð ¾É¢§Â þø¨Ä" ±ýÚ ÜÚõ Å¡¾õ. þо¡ý ¯Ä¸¡ö¾õ «øÄÐ â¾Å¢Âø.
â¾õ>â¾Å£Î = ³Å¨¸ô â¾í¸û ¬¸¢Â ¯¼õÒ.
â¾õ>⾧ÅûÅ¢ = â¾õ (=¯¼ø) ÀĢ¢¼ôÀÎõ §ÅûÅ¢ («Å¢ ¦º¡Ã¢óÐ ¬Â¢Ãõ §Åð¼Ä¢ý ±ýÈ Ì鬂 ¿¢¨É× ÜÕí¸û.)
â¾õ>â¾ý = ¬ýÁ¡ (¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý ¾¡ì¸ò¾¡ø ¬ýÁ£¸ Å¡¾õ ¾ýÅÂôÀÎò¾¢ì ¦¸¡ñ¼ Á¡üÚì ¸ÕòÐ. þôÀÊ Á¡ÚÅÐ þÂü¨¸. Å¢Äí̸¨Ç §ÅûŢ¢ø ÀĢ¢𼠧ž¢Âõ, À¢ý Òò¾õ, ºÁ½õ ±ýÈ ¦¿È¢¸û ±Øó¾À¢ý ¾ý¨É§Â Á¡üÈ¢ì ¦¸¡ñ¼Ð «øÄÅ¡? ¸¢È¢òÐÅõ ¦¸¡ñ¼¡¼ô ÀΞüÌ Óý Áò¾¢Âì ¸¢ÆìÌ, ÁüÚõ ±¸¢ô¾¢ø ÝâÂÛìÌô À¢Èó¾ ¿¡û ¦¸¡ñ¼¡Îõ §¿Ãò¨¾§Â ¸¢È¢òÐ À¢Èó¾ ¿¡Ç¡¸ì ¦¸¡ñÎ ÅóÐ ¸¡ðÊ, Óý ¯ûÇ þ¨ÈÔ½÷¨Å ¸¢È¢òÐÅ ¦¿È¢ ¾ý ÅÂôÀÎò¾¢ì ¦¸¡ñ¼Ð ¦¾Ã¢ó¾Ð ¾¡§É! ¿¡õ ܼ ¦À¡í¸ø ¦¸¡ñ¼¡ÎÅÐ þó¾ì ¸¡Äõ ´ðʧÂ; ¬É¡ø ¦¸¡ïºõ Àﺡí¸õ Á¡È¢ì ¦¸¡ñ¼¡Î¸¢§È¡õ. «¨¾ «Äº þý¦É¡Õ ¸ðΨà §ÅñÎõ. Å¢Î츢§Èý.)
â¾õ>â¾ý = â¾òÐ ¬úÅ¡÷, ¸Î측ö, àÂý
â¾õ>⾡¸¡Ãõ = Á¢¸ôÀÕò¾Ð
â¾õ>â¾ «ñ¼õ = ¦ÀÕò¾ «ñ¼õ
âÐ>⾡Ãõ = âÁ¢¨Âô À¢ÇôÀ¾¡¸¢Â ÀýÈ¢; ÅḠ«Å¾¡Ãõ
âÐ>â¾¢ = ¾¢Õ ¿£Ú, º¡õÀø, ºøÅõ, ¦À¡ý, Òؾ¢, §ºÚ, âÁ¢, °ñ, ¯¼õÒ þýÛõ ÀÄ. þÐ Òؾ¢>âú¾¢>â¾¢ ±ýÚõ ¦º¡øÖÅÐ ¯ñÎ. âؾø = ¦¿¡Úì̾ø; ¦À¡Ê¦ºö¾ø
â¾¢>â¾¢¸ó¾õ = ¾£¿¡üÈõ. þíÌ â¾¢ ±ýÀ§¾ ¾£ ±ýÛõ â¾ò¾¢üÌô ÀÂýÀÎŨ¾ì ¸¡Ïí¸û.
â¾¢>â¾¢¸õ = âÁ¢, ¯¼õÒ (þó¾ þÃñÎ ¦À¡ÕÙõ «Õ¸Õ¸¢ø ÀÂýÀÎÅÐ ´ý§È â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÄ¢ý ¦º¡üÀ¢Èô¨Àì ¸¡ðÊì ¦¸¡ÎìÌõ.
â¾¢¸õ>â¾¢Âõ = ¯¼ø, âÁ¢, ³õâ¾õ. (Ó츢ÂÁ¡É ãýÚ ¦À¡ÕÙõ þíÌ ÅÕ¸¢ÈÐ.)

â>âÁ¢ = ¿¢Äõ, þ¼õ, ¿¡Î þýÛõ ÀÄ. (þí§¸ §¾¡ýÚÅÐ, ¯ÕÅ¡ÅÐ ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ż¦Á¡Æ¢¨Âô §À¡Äî ºð¦¼ýÚ ¦¸¡ûÇ ÓÊ¡Ð. ²¦ÉÉ¢ø, âÁ¢ Á¡ó¾ÛìÌ ÓüÀð¼Ð. âÁ¢ ±ýÈ ´Õ ¦À¡Õû, Á¡ó¾ÛìÌ «¾ý ´Õ ÜÈ¡§Ä ¾¡ý §¾¡üÈÁÇ¢ì¸ ÓÊÔõ.)

Á¡ó¾ÛìÌ Óý§É þÂü¨¸Â¢ý ¸¡ðº¢ §¾¡ýÚõ; ¸ñÏìÌô ÒÄôÀÎõ ¦À¡Õû §¾¡ýÚõ; «ôÀÊô À¡÷ò¾¡ø Á¨Ä §¾¡ýÚõ, ÁÎ §¾¡ýÚõ, ¬Ú §¾¡ýÚõ, ÁÉ¢¾÷¸û, Å¢Äí̸û §¾¡ýÚÅ¡÷¸û; ¦Á¡ò¾ò¾¢ø ´Õ ŢШÁ §¾¡ýÚõ; ¦À¡Ð¨Á §¾¡ýÈ¡Ð. Å¢¾ôÀ¡É ¦À§à âÁ¢ìÌô ¦ÀÂḠþ¼ôÀÎõ. ¬úóÐ §Â¡º¢Ôí¸û. â ±ýÈ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢ ±ôÀÊ Åó¾¢Õì¸ ÓÊÔõ? âò¾Ð ±ýÈ ¸ÕòÐìÌõ Óý «¾ü¦¸É §Å¦Ã¡ýÚ þÕó¾¢Õì¸ §ÅñÎõ «øÄÅ¡? þí§¸ Á¨Ä¢ý ¦º¡ü¸§Ç ¦¾¡¼ì¸Á¡¸ þÕ츧ÅñÎõ ±ýÚ ¿¡ý ¿õÒ¸¢§Èý.

Ò¨¼òÐ ¿¢üÀРҼŢ = ¿¢Äõ, Á¨Ä
ÌÅ¢òÐ ¯Â÷óÐ ¿¢üÀÐ ÌÅÎ = Á¨Ä.
«Ð §À¡Ä ÒÅ¢òÐ (= Ò¨¼òÐ ¦ÅÇ¢ôÀðÎ, ÌÅ¢óÐ) ¿¢üÀÐõ Á¨Ä, þ¼õ, âÁ¢
Ò¨¼òÐ ¦ÅÇ¢Åó¾Ð ¾¡ý â. þôÀÊ ¦ÅÇ¢ÅÕŨ¾ò ¾¡ý Òù×¾ø ±ýÚ ¦º¡øÖ¸¢§È¡õ. Òù×¾ø ±ýÈ Å¢¨É¡øÄ¢ø þÕó¾ Åó¾ ¦ÀÂ÷¾¡ý â = ÁÄ÷; ¸¡ðÎ: ÒùÅò ¾¡Á¨Ã = ¾¢ÕÁ¡Ä¢ý ¦¸¡ôâÆ¢ø þÕóÐ ±Øó¾ ¾¡Á¨Ã. (¿¡ðÎôÒÈò¾¡÷ â ±ýÚ ¿¢Úò¾Á¡ð¼¡÷¸û; «Å÷¸û â× ±ý§È ¦º¡øÖÅÐ Ü¼î ¦º¡üÀ¢ÈôÀ¢ÂÄ¢ý µ÷ ¬ÆÁ¡É ÌÈ¢ô¨À ¿ÁìÌò ¾Õ¸¢ÈÐ.)
Ò×>â. þó¾ Á¡üÈõ ¾Á¢Æ¢ø µ÷ þÂü¨¸Â¡É Á¡üÈõ. þó¾ô Ò¨¼ôÀ¢ø þÕóÐ ¾¡ý §¾¡ýÚ¾ø, ¯ÕÅ¡¾ø ±ýÈ ¦À¡Õû¸û ÅÃÓÊÔõ. ÀÕòÐô Ò¨¼òÐ, À¢ý ¦ÅÇ¢ÅÕÅÐ, ¿õ¨Áô §À¡ø À¡÷òÐì ¦¸¡ñÊÕôÀÅÕìÌò ¯ÕÅ¡ÅÐ (becoming) §À¡ø §¾¡üÈÁÇ¢ìÌõ. becoming ±ýÈ ¦À¡Õû ²üÀð¼Ð þôÀÊò¾¡ý þÕì¸ÓÊÔõ.
Ò×>ÒÅ¢; Ò¨¼òÐ ±Øó¾ þ¼õ.
Ò×>ÒÅÉõ = âÁ¢, ¯Ä¸õ, þ¼õ, Á¡ó¾ þÉõ, ¿£÷ (þíÌ þý¦É¡Õ â¾õ)
Ò×>ÒÅÉ¢ = âÁ¢
ÒÅõ = Å¡Éõ; (þíÌ þýÛ¦Á¡Õ â¾õ)

â ±ýÈ ÁÄ÷ ±ØóÐ ¿¢¨ÈôÀ¾¡ø, âÅ¢ø þÕóÐ ÓبÁ, ¿¢¨È× ±ýÈ ¦À¡Õû¸Ç¢ø ¦º¡ü¸û À¢È츢ýÈÉ. ²¦ÉÉ¢ø ¿¢¨Èó¾Ð ÀÕòÐì ¸¢¼ìÌõ. âýõ, âÕ¾ø, ââò¾ø, ±É þýÛõ ÀÄ ¦º¡ü¸¨ÇôÀ¡Õí¸û. §ÁÖõ,

â¾¢>Ò¾¢>¦À¡¾¢ = ãð¨¼, ¿¢¨È×, ÀÕÁý, ¯¼ø, «ÕõÒ, (¦À¡òÐ, ¦À¡ò¦¾ýÚ Å¢Øó¾¡ý ±ýÈ¡ø ÀÕò¾ «ÇÅ¢ø Å¢Øó¾¡ý ±ýÚ ¦À¡Õû)
¦À¡¾¢¾ø = ¿¢¨È¾ø, §ºÁ¢ò¾ø
¦À¡¾¢Á¡Î = ã𨼠ÍÁìÌõ ±ÕÐ.
¦À¡¾¢>¦À¡¾¢Â¢ø = ÀÕòÐì ¸¢¼ó¾ Á¨Ä. (þô¦À¡ØÐ â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÖìÌõ Á¨ÄìÌõ ¯ûÇ ¦¾¡¼÷¨Àì ¸ÅÉ¢Ôí¸û. þÐÅ¡ ¾Á¢Æ¢ø¨Ä? ¦À¡¾¢Â¢ø ±ýÈ ¦º¡ø ¾Á¢¦ÆýÈ¡ø â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÖõ ¾Á¢ú¾¡ý «ö¡!)
¦À¡¾¢Â¢ø = ¿¢¨ÈóÐ ¸¢¼ìÌõ þ¼õ, «õÀÄõ.
¦À¡¾¢÷¾ø = Å£í̾ø, ÀÕò¾ø
¦À¡Ð = ¿¢¨ÈóÐ ÜÊÂÐ
¦À¡ÐÙ¾ø = ¿¢¨È¾ø

â>âõ>¦À¡õ; ¦À¡õ¦ÁýÚ ¸¢¼ò¾ø, ÀÕÁÉ¡¸¢ì ¸¢¼ò¾ø (¦À¡õ ±ýÛõ ÜüÚ ¾¢¨¸ôÒ, «îº×½÷¨Å ±ØôÒŨ¾ §¿¡ìÌí¸û. ¬í¸¢Ä측Ãý ¦À¡õ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä «îº×½÷× ÌÈ¢ò§¾ ÌñÎ ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ÀÂýÀÎòи¢È¡ý.) âÁ¢ ±ýÈ ¦º¡ø ܼ ¦À¡õÁ¢ì ¸¢¼ì¸¡Áø §ÅÚ ±ýÉ ¦ºöÔõ? «Ð ±Øó¾ ÅÃÄ¡Ú Ò⸢Ⱦ¡?

¦À¡õ>¦À¡õ¨Á = ÀÕÁÉ¡¸¢ ¦Á¡Ø즸ýÚ ¸¢¼ìÌõ ÁÃôÀ¡îº¢, ¾ïº¡ç÷ô ¦À¡õ¨Á §À¡Ä Áñ½¡ø ¦ºö¾ ¯ÕÅõ, À¡¨Å
¦À¡õÁø = ¦À¡Ä¢×, ÀÕÁý, Üð¼õ,
¦À¡õÁÄ¢ = ÀÕò¾Åû.

§Á§Ä, Å¡Éõ, ¿£÷, ¾£ ±ýÈ â¾í¸Ùõ ¿¢Ä§É¡Î ¦À¡Õó¾¢ì ÜȢ¨¾ô À¡÷ò¾£÷¸û «øÄÅ¡? «§¾ §À¡Äì ¸¡üÈ¢üÌõ þÕì¸ §ÅñÎõ. ¿¡ý þýÛõ §¾Êì ¦¸¡ñÎ þÕ츢§Èý.

¬É¡ø µ÷ °¸õ. ÀûÇ¢>†ûÇ¢; À¡Ö>†¡Ö ±ýÀÐ §À¡ø, À¸Ãõ ¦¾¡¨ÄÔõ ´Õ ¦Á¡Æ¢ôÀÆì¸õ ¸ýɼò¾¢ø ¯ûÇÐ §À¡ø ÀÆó¾Á¢Æ¢Öõ þÕó¾¢Õì¸ §ÅñÎõ ±ýÈ ÀÄ ¦º¡ü¸û ¸¡ðθ¢ýÈÉ. ¸¡ðÎ: ÀÊ>«Ê, ÀÎì¸õ>«Îì¸õ, À¢¨½>þ¨½, À¡Æ¢>¬Æ¢ = ¸¼ø, Ò¾¢ò¾ø>¯¾¢ò¾ø; ⺽õ À¢Êò¾Ð °º¢ô §À¡¸¢ÈÐ. þ§¾ §À¡Ä âÐ>°Ð>°¨¾ = ¸¡üÚ. þ¨¾ ²ý ¦º¡øÖ¸¢§Èý ±ýÈ¡ø, š¢¾¨Æì ÌÅ¢òÐ "â" ±ýÚ ¦º¡øÖõ §À¡Ð °¾ò¾¡§É ¦ºö¸¢§È¡õ? "«Åý â¦ÅýÚ °¾¢Å¢ÎÅ¡ý" ±ýÈ ¦º¡øġ𺢨ÂÔõ ¸ÅÉ¢Ôí¸û.

§Á§Ä ¯ûÇ Å¡¾í¸û ±øÄ¡õ "â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø ¾Á¢ú¡ø ¾¡ý" ±ýÚ ¿¢ÚÅô §À¡Ðõ ±ýÚ ±ñϸ¢§Èý. â¾õ ¾Á¢ú þø¨Ä¦ÂýÈ¡ø §Á§Ä ¯ûÇ ÀÄ ¦º¡ü¸Ùõ ¾Á¢ú þø¨Ä ±ýÚ ¬¸¢ô §À¡Ìõ. «ôÀÊò ¾Á¢Æ¢ø¨Ä ±ýÚ ¦º¡øÖÅÐ ºÃ¢¦ÂýÚ ±ý «È¢×ìÌò ¦¾ýÀ¼Å¢ø¨Ä

§Á§Ä ¯ûǨ¾î ÍÕì¸Á¡¸ì ÜȢɡø:

1.â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä ¿õÁ¢ø ´Õº¡Ã¡÷ ÀÖìÌõ Өȡ§Ä§Â «¨¾ ż¦Á¡Æ¢î ¦º¡ø ±ýÚ ÜÈÅ¢ÂÄ¡Ð. ż¦Á¡Æ¢Â¡Ç÷ ÀÄ ¾Á¢úî ¦º¡ü¸¨Çò ¾¢Ã¢Ò ӨȡÖõ, ´Ä¢ôÒ Ó¨È¡Öõ ¾Á¾¡ì¸¢ì ¦¸¡ñÎûÇÉ÷.
2. â¾Å¡¾õ ¾Á¢ú¿¡ðÊø þÕóÐ ±Øó¾ ¦¸¡û¨¸. â¾Å¡¾õ, ²Ðº¡üÈõ, «öó¾¢Ãõ, ¾Õì¸õ, ²Ã½õ, «Ç¨Å¢Âø §À¡ýÈ ¦¸¡û¨¸¸û ±øÄ¡§Á ¦¾ü§¸ º¢Èó¾¢Õ󾾡ø ¾¡ý þ¨¾ì ¸ü¸ żÅ÷ ¾Á¢ú ¿¡ðÊü§¸ Åó¾É÷. ±É§Å þÅüÈ¢ü¸¡É ¦º¡ü¸Ùõ ¯ò¾¢¸Ùõ ¾Á¢Æ¢ø þÕóÐ ¾¡ý ±ØõÀ ÓÊÔõ.
3. ¸¢.Ó.700- ø ¯ÕÅ¡É ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âò¾¢§ÄÔõ, ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ø Á¢¸ô ÀƨÁÂ¡É À¡ðÊÖõ þó¾î ¦º¡ø ¬ÇôÀðÊÕ츢ÈÐ. ¸À¢Ä÷, ÀìÌÎ쨸 ¿ý¸½¢Â¡÷ ¬¸¢§Â¡Ã¢ý ¦¾ýɸò §¾¡üÈí¸Ùõ þó¾ì ¸Õò¨¾ ¯Ú¾¢ ¦ºö¸¢ýÈÉ.
4. "Å¢¾ôÀ¢ø (special concept) þÕóÐ, ¦À¡Ð¨Á (generic concept)" ±ýÈ ¦º¡üÀ¢ÈôÒì §¸¡ðÀ¡ðÊüÌ ²üÀ, â¾õ ӾĢø âÁ¢¨Âì ÌÈ¢òÐô À¢ý ÁüÈ ¿¡ý¨¸Ôõ ÌÈ¢ò¾Ð. «§¾ §À¡Ä ³õÒÄý ¦º¡ü¸Ç¢ø þÕó§¾ ¸ÕòÐÓ¾ü ¦º¡ü¸û §¾¡ýÈ ÓÊÔõ ±ýÈ ¦¸¡û¨¸Â¢ý ÀÊ À¡÷ò¾¡Öõ ¿¡ý ¦º¡øÖÅÐ ¯¸ó¾¾¡öò §¾¡ýÚõ. â¾õ ±ýÀÐ ¾Á¢ú Ó¨ÈôÀÊ ³õÒÄý ¦º¡ø§Ä; «Ð ¸ÕòÐÓ¾ø ¦º¡ø «øÄ. ż¦Á¡Æ¢ ӨȢø «Ð ¸ÕòÐ Ó¾ø ¬ì¸Á¡¸ "to grow" ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ¸¡ð¼ô Àθ¢ÈÐ. «ôÀÊì ¦¸¡ûÅÐ ÀÌò¾È¢×ìÌ ¯¸ó¾¾¡¸ þø¨Ä.
5.â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø «îºô ¦À¡ÕÇ¢Öõ, ÀÕÁý ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢Ö§Á ¾Á¢Æ¢ø ¬ÇôÀðÊÕ츢ÃÐ. «Ð§Å «ÊôÀ¨¼Â¢ø ¦À¡Õóи¢ÈÐ. þ¨¾ §À¡ýÈ ¦º¡ü¸Ç¡É §Àö, À¢º¡Í, «Ãì¸ý §À¡ýÈ ¦º¡ü¸Ù§Á þó¾ô ¦À¡Õû¸Ç¢ø ±ØóÐûÇÉ. þó¾ «îºô ¦À¡Õû Å¢Çì¸õ ż¦Á¡Æ¢Â¢ø ¸¢¨¼Â¡Ð. (Please Check Monier Williams). §¾¡ýÚÅÐ, ¯ÕÅ¡ÅÐ, §À¡ýÈ ¸ÕòÐì¸û þó¾ þ¼ò¾¢ø À¢ý¦ÉØó¾ ¸ÕòÐì¸û; Óý¦ÉØó¾É «øÄ.
6. â¾¢, ÒÅÉõ, ÒÅõ §À¡ýÈ ¦º¡ü¸û âÁ¢¨ÂÔõ ÌÈ¢òРӨȧ ¾£, ¿£÷, Å¡Éõ ±ýÈ ÁüÈ â¾í¸¨ÇÔõ ÌÈ¢ôÀÐ º¢ó¾¨ÉìÌ ¯Ã¢ÂÐ. þ§¾ §À¡Ä âÐ ±ýÈ ¦º¡øÖõ ÀÆó¾Á¢Æ¢ø °¨¾/¸¡üÚ ±ýÀ¨¾Ôõ ÌÈ¢ì¸ þÂÖõ.
7. Ò¨¼òÐô ÀÕòÐ ¯ûÇ¢ÕóÐ ¦ÅÇ¢ôÀÎÅÐ â¾õ ±ýÈ¡ø "¦À¡Õû¸Ç¢ý ¯û§Ç þÕôÀÐ â¾õ" ±ýÈ þÂü¨¸Â¡É §¸¡ðÀ¡Î ±ØÅÐ þÂü¨¸§Â. ̼ÒÄÅ¢ÂÉ¡÷ À¡ðÎ, þó¾ì §¸¡ðÀ¡ðÊý ÒÆì¸ò¨¾ ¿ÁìÌ ±ÎòÐì ¸¡ðθ¢ÈÐ.

þÉ¢, Á½¢Åñ½ý ÜÈ¢ÂÐ: "«ôÀʧ â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø ¾Á¢úî ¦º¡øÄ¡ö þÕôÀ¢Ûõ, ³õâ¾í¸û «¼í¸¢ÂÐ ÁðΧÁ þÂü¨¸ ±ýÈ Å¡¾õ þý¨È «È¢Å¢Âø §¿¡ì¸¢ø ´ùÅ¡¾¦Å¡ýÚ."

þí§¸ «ý¨ÈÂô Òâ¾ÖìÌ ¿¡ý ºô¨Àì ¸ðÊô §Àº ÅÃÅ¢ø¨Ä. «§¾ ¦À¡ØÐ, þý¨È «È¢Å¢ÂÄ¢ý «ÊôÀ¨¼ ÀÄ Ó¸õ ¦¸¡ñ¼Ð ±ýÚ ±ÎòÐî ¦º¡øÄ Å¢¨Æ¸¢§Èý.

þý¨È «È¢Å¢ÂÄ¢ý «ÊôÀ¨¼ «ÏÅ¢Âø §¸¡ðÀ¡Î ±ýÈ¡ø, «¨¾ô â¾Å¢Âø ´Ðì¸Å¢ø¨Ä ±ýÚ ¦º¡øÄò¾¡ý §ÅñÎõ. «§¾ §À¡Ä «ó¾ì ¸¡Ä â¾Å¢ÂÄ¢ý ¦ÅÇ¢ôÀ¡¼¡É ¬º£Å¸õ «Ï째¡ðÀ¡ð¨¼ ´Ðì¸Å¢ø¨Ä. ¾Å¢Ã «Ï ±ýÀ§¾ â¾Å¢ÂÄ¢ý «ÊôÀ¨¼ ±ýÚ ÓüÈ¢Öõ ¦º¡øÄ ÓÊ¡Ð. §Á¨Ä ¿¡ðÎ «È¢Å¢ÂÄ¢ø Å¢¨Çó¾ «ø+ÐÁõ = «ÐÁõ (atom) = ÐÁ¢ì¸ ÓÊ¡¾Ð, ±É§Å À¢Ã¢ì¸ ÓÊ¡¾Ð ±ýÈ ÀÌò¾¡ö×ì (anaytic) ¸ÕòÐìÌõ, «Ï = ¦ºÈ¢ó¾ º¢È¢Â À̾¢ ±ýÈ ¦¾¡ÌôÀ¡ö×ì (synthetic) ¸ÕòÐìÌõ ¯ûÇ ¯È¨Åô ÀüÈ¢ ÓýÒ ´ÕÓ¨È ¾Á¢ú þ¨½Âò¾¢ø ±Ø¾¢Â¢Õó§¾ý. «Ï¨Åô À¢Çì¸ ÓÊÔõ ±ý§È «ý¨ÈÂò ¾Á¢Æâý Òâ¾ø þÕó¾Ð. («ÏÅ¢¨Éî º¾ÜȢ𼠧¸¡½¢Ûõ ¯Çý - ¸õÀý; ¬É¡ø «ó¾ «Ï ±ýÀÐ ±ýÉ ±ýÀÐ þý¦É¡Õ ÒÄÉõ).

¾Å¢Ã×õ, â¾¢¸ò¾¢ý À¢Ã¢×¸Ç¡É ¸ÏòÐÅ ±ó¾¢ÃÅ¢Âø (continuum mechanics), ¦¾ÚÁò ¾¢ÉÅ¢Âø (thermodynamics) §À¡ýȨŠ«Ïì ¦¸¡û¨¸Â¢ý À¡üÀð¼É «øÄ. «§¾ §À¡Ä þý¨ÈÂì ¸¡ÂÅ¢ÂÄ¢ý (cosmology) «ÊôÀ¨¼Â¡É Á¢ýÉ¢ò ¾¢ÉÅ¢Âø(electrodynamics) «ó¾ì ¸¡ÄòÐ ether ¦¸¡û¨¸¨Â ¨ÅòÐò¾¡ý ±Øó¾Ð. þýÚí ܼ ¸ü¨Èô â¾¢ÂÄ¢ý (quantum physics) «ÊôÀ¨¼Ôõ, ¯Èú×ô â¾¢ÂÄ¢ý (relativist physics) «ÊôÀ¨¼Ôõ ¦Åù§ÅÚ¾¡ý. «Ïì ¦¸¡û¨¸Â¢§Ä ܼ «¨¾ ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ ¿£Ã¸ Á¡¾¢Ã¢ (hydrogen model) ´ýÚ¾¡ý ÓüÈ¢Öõ ÓØÐõ «È¢ÂôÀð¼ ´ýÚ. ±øÄ¢Âõ (Helium) ÀüÈ¢ì ܼ þó¾ì ¸¡ÄòÐ «Ïì ¦¸¡û¨¸Â¡ø ÓØÐõ ÀÊòÐ ¯½Ã ÓÊÂÅ¢ø¨Ä. «ôÒÈõ «øÄÅ¡ ÁüÈ ±Ç¢Áí¸û (elements) ÀüȢ Òâ¾ø¸û? «§¾ §À¡Ä 2 ¦À¡¾¢ô Ò¾¢Ã¢ (2-body problem) ÁðΧÁ â¾¢ÂÄ¢ø ÓüÈ¢Öõ ¾£÷ì¸ô Àð¼ ´ýÚ. ±í§¸¡ µÃ¢¼ò¾¢ø ÀÊò§¾ý: "In physics, three is too many" Óô¦À¡¾¢î º¢ì¸¨Ä§Â â¾¢¸ò¾¡ø ¾£÷ì¸ ÓÊÂÅ¢ø¨Ä. «ôÒÈõ ²§¾¡, â¾¢¸õ ±ýÈ þÂø, «Ïì ¦¸¡û¨¸ ãÄÁ¡ö ±øÄ¡î º¢ì¸¨ÄÔõ ¾£÷òÐŢ𼠵÷ «È¢Å¢Âø ±ýÚ ¿¡õ ±ñ½¢ì ¦¸¡ñÊÕ츢§È¡õ. ¯ñ¨Á¢ø ±øÄ¡§Á ´Õ Àì¸Á¨¼× (approximate) ¾¡ý. «¾¡ÅÐ ´Õ Á¡¾¢Ã¢ (model).

"Chemistry and Complementarity" ±ýÈ ¾¨ÄôÀ¢ø H.Primas, Laboratorium fur Physikalische Chemie, ETH - Zentrum, CH - 8092 Zurich, ±ýÀÅ÷ Chemia 36 (1982) Nr7/8 pp 293-300 -ø, «Õ¨Á¡É, ÀÊ츧ÅñÊ ¸ðΨà ´ý¨È ŨÃó¾¢Õó¾¡÷. «¾¢ø «Å÷ ¦º¡øÖÅÐ:

"Contemporary Chemistry tends to treat chemical substances as broken into molecules which are considered to exist in their own right. In some cases this molecular view does not work very well. For example, liquid water is supposed to be a pure chemical substance but to this day nobody has been able to advance a sound molecular arguement in support of this claim.
----------------
After more than a 100 years of research in statistical mechanics and over 50 years of inttensive efforts in quantum mechanics, we still do not yet understand why there are just three states of aggregation.
-----------------
Our vision of the world will be severely limited if we restrict ourselves to the molecular view. Molecular theories describe some aspects of matter correctly but it is not wise to think that they give us a description of reality "as it is". If we approach matter from a molecular point of view we will get molecular answers and our molecular theories will be confirmed. But different viewpoints are feasible. Questions of a different kind can be asked, nature will respond in a new language.

A widespread category mistake in chemistry is the confusion of thermodymanics with statistical mechanics, of chemical kinetics with collision theory, and taking the concept of chemical substances as being on equal footing with molecules. Substances are either gaseous, liquid or solid - molecules are not. Substances have a temperature, molecules do not."

§Á§Ä ¦º¡ýÉÐ â¾¢¸ þ¨Äì ̨ÈòÐî ¦º¡øžüÌ «øÄ. â¾¢¸õ ±ýÀ¨¾ «Ã¢Í¼¡ðÊø ¸¡Äò¾¢ø þÂü¨¸, â¾í¸û ±ý§È Á¡ó¾÷ «È¢ó¾É÷. À¢ý §ÁÖõ §ÁÖõ «ÊôÀ¨¼ò иû¸û ±Ð ±ýÚ ¸¡½ô §À¡ö «Ï, ¸Õ, ÓýÉ¢(proton), Á¢ýÉ¢ (electron), ¦¿¡ÐÁ¢ (neutron) ±É ÅÇ÷óÐ þýÚ ÌÅ¡÷ìÌ ±Éô ⾡¸ÃÁ¡¸ô ¦ÀÕ¸¢, 11 ÀâÁ¡Éí¸û þÕó¾¡ø ±¨¾Ôõ Å¢Ç츢 Å¢¼Ä¡õ ±ýÚ ¾¢ÕíÌì (string) ¦¸¡û¨¸¨Â ¬ö× ¦ºöÐ ¦¸¡ñÎ þÕ츢ÈÐ. þùÅÇ× Á¡È¢Ôõ «ÊôÀ¨¼î ¦º¡øÄ¡É physics ±ýÛõ «Ã¢Í¼¡ðÊø ¸¡ÄòÐô ¦ÀÂ÷ ¾¡ý, «ó¾ô À¡¼ò¾¢üÌ þÕ츢ÈÐ. «¾üÌ ®¼¡¸ò ¾Á¢Æ¢ø â¾¢¸ þÂø>⾢¢Âø>â¾¢Âø ±ýÚ ¦ÀÂ÷ ¨ÅôÀ¾¢ø ±ýÉ Ì¨È?

â¾¢¸õ ±ýÈ ¾Á¢úî ¦º¡øÄ¢ý ¾¢Ã¢À¡É ż¦Á¡Æ¢î ¦º¡ø 1870 ¸Ç¢ø þÕóÐ 1967 ŨÃÔõ 100 ¬ñθÙìÌô ¦Àª¾¢¸õ ±ýÚ þÕó§¾ Åó¾Ð. «¨¾ 1967- ø ż¦Á¡Æ¢ ±ýÚ ±ñ½¢ì ¦¸¡ñÎ, «¨¾ Á¡üȧÅñÎõ ±ýÚ ¸Õ¾¢, «ý¨ÈìÌ þÕó¾ Òâ¾Ä¢ø, §¸¡¨Å ÑðÀ¢Âü ¸øæâ¢ø (coimbatore Institute of technology §¸¡.Ñ.¸ ) þÕó¾ º¢Ä÷ («Ê§ÂÛõ «¾¢ø ¯ñÎ) §º÷óÐ, «íÌûÇ Óò¾Á¢ú ÁýÈõ ¦ÅǢ¢ðÎ Åó¾ "¦¾¡Æ¢ø ÑðÀõ" ±ýÈ ¬ñÎ ÁÄâø "þÂøÀ¢Âø" ±ýÚ Á¡üÈ¢§É¡õ. (¾Á¢Æ¸ò¾¢ø º¢Ä÷ þ¨¾ Å¢Çí¸¢Âø ±ýÚ Ü¼ ±Ø¾¢É¡÷¸û.) ܼ§Å ú¡ÂÉõ ±ýÀ¨¾ þ¨ÂÀ¢Âø ±ýÚõ §¸¡.Ñ.¸. Å¢ø Á¡üÈ¢§É¡õ. (þ¨ÂÀ¢Âø ±ýÈ ¦º¡ø ±ÎÀ¼¡Áø §Å¾¢Âø ±ýÀ§¾ ¿¡¦¼í¸¢Öõ ¦ÀâÐõ ÅÆì¸Á¡¸¢ô §À¡ÉÐ.) ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø þÂøÀ¢Âø ±ýÀÐ þÂüÀ¢Âø ±ýÚ ±í§¸¡ À¢ÈúóÐ Á¡È¢ì ¦¸¡ñÎ ÒÆì¸ò¾¢üÌ Åó¾Ð. þÂøÀ¢Âø ±ýÈ ¦º¡ø ÒÆí¸, ¯ÚШ½Â¡¸ þÕó¾ ¿¡§É, þýÚ Á¡È¢ô â¾¢¸ò¨¾, â¾¢Â¨Ä Óý ¦Á¡Æ¢¸¢§Èý. ²ý ±ýÚ §¸ð¼¡ø, ¸¡Ã½ò§¾¡Î ¾¡ý.

þô¦À¡ØÐ, â¾õ ±ýÈ ¦À¡Ð¨Áô ¦À¡ÕÙìÌ Óý, Å¢¾ôÀ¡É ¦À¡ÕÇ¡¸ ±Ð þÕó¾¢Õì¸ ÓÊÔõ ±ýÚ À¡÷ô§À¡õ. ¿¡ý «È¢ó¾ Ũâø, ӾĢø ÒÅ¢ ±ýÛõ ¿¢Äõ ÁðΧÁ Ó¾ýӾĢø â¾õ; À¢ý Å¢¾ôÀ¡É «ó¾î ¦º¡ø ¦À¡Ð¨Á¡¸¢ ÁüÈ â¾í¸¨ÇÔõ ÌÈ¢ò¾¢Õ츢ÈÐ. ²ý þôÀÊî ¦º¡ø¸¢§Èý ±ýÈ¡ø ¸¡ðº¢Â¢ø À¡÷ìÌõ ÀÕô ¦À¡Õû¸ÙìÌ, ¿¢Äõ ±ýÛõ â¾õ §À¡ø ÁüȨÅÔõ «ÊôÀ¨¼Â¡¸ò §¾¡üÈõ «Ç¢ò¾É. ÒÅ¢ìÌ þÕìÌõ º¢Ä ̽ìÜÚ¸û ÁüȨÅìÌõ ¦À¡Õó¾¢ ÅÃì ¸ñÎ, «Åü¨ÈÔõ â¾õ ±ýÚ ¿õ ¾Á¢Æ÷ «¨Æì¸ò ¦¾¡¼í¸¢É¡÷¸û. þ¾üÌ ´Õ º¡ýÚ, â¾Å¡¾ò¾¢ý Å¢Çì¸õ ¸¡ðÎõ ̼ÒÄÅ¢Âɡâý ÒÈ¿¡ëüÚô À¡ðÎ

"¿£Ã¢ýÚ «¨Á¡ Â¡ì¨¸ì ¦¸øÄ¡õ
¯ñÊ ¦¸¡Îò¾¡÷ ¯Â¢÷¦¸¡Îò §¾¡§Ã
¯ñÊ Ó¾ü§È ¯½Å¢ý À¢ñ¼õ
¯½¦ÅÉô ÀÎÅÐ ¿¢Äò¦¾¡Î ¿£§Ã
¿£Õõ ¿¢ÄÛõ ҽâ§Â¡÷ ®ñÎ
¯¼õÒõ ¯Â¢Õõ À¨¼ò¾¢º¢ §É¡§Ã"

§Á§Ä ¯ûÇ À¡¼ÖìÌ "¿£Ã¢ýÚ «¨Á¡¾ ¯¼õÀ¢üÌ ±øÄ¡õ, ¯½× ¦¸¡Îò¾Å÷¸û ¯Â¢¨Ãì ¦¸¡Îò¾¡÷ ¬Å÷; ¯½¨Å Ӿġ¸ ¯¨¼ò¾Ð, «ù׽šø ¯Ç¾¡¸¢Â ¯¼õÒ; ¬¾Ä¡ø ¯½¦ÅýÚ ¦º¡øÄôÀÎÅÐ ¿¢Äò¦¾¡Î ÜÊ ¿£÷; «ó¿£¨ÃÔõ ¿¢Äò¨¾Ôõ ´ÕÅÆ¢ì ÜðÊÉÅ÷¸û þù×ĸòÐ ¯¼õ¨ÀÔõ ¯Â¢¨ÃÔõ À¨¼ò¾Å÷ ¬Å÷" ±É «ù¨Å Шú¡Á¢Â¡÷ ¦À¡Õû ÜÈ¢ Å¢ÇìÌÅ¡÷. ¿õÓ¨¼Â ¬ýÁ£¸î º¢ó¾¨É¨Â ѨÆ측Áø, Á£ñÎõ §Á§Ä ¯ûÇ À¡¼¨Ä §¿ÃÊ¡¸ô ÀÊòÐô À¡Õí¸û.

¿¢ÄÛõ ¿£Õõ §º÷ó¾ ¦À¡Õû ¯½×. þó¾ ¯½Å¡ø ¬ÉÐ ¯¼õÒ. ¯½¨Åì ¦¸¡Îò¾¡ø µ÷ ¯¼õÀ¢üÌ ¯Â¢Õõ ¦¸¡Îò¾¾¡¸ ¿¡õ «Õò¾õ Àñ½¢ì ¦¸¡ûÙ¸¢§È¡õ. ±É§Å ¯¼õÒ ±ýÀ¾üÌû ¿£÷ ±ýÀÐ ´ÕÀ̾¢. (º¢ò¾ ÁÕòÐÅò¾¢ø ¯¼õÒ ±ýÀÐ ³õâ¾í¸Ç¡ø ¬ÉÐ ±ý§È ÜÈôÀÎõ.) §Á§Ä ¯ûÇ À¡¼Ä¢ø ¿¢Äý ±ýÈ â¾Óõ, ¿£÷ ±ýÈ â¾Óõ ´Õí§¸ ¨ÅòÐ ±ñ½ôÀθ¢ÈÐ. þ§¾ §À¡Äò¾¡ý ÁüÈ â¾í¸Ùõ ¿¢Äý ±ýÛõ â¾ò§¾¡Î ´ÕíÌ ¨ÅòÐ ±ñ½ô Àθ¢ýÈÉ.

þÉ¢ §Àö, â¾õ ±ýÈ þÕ ¦º¡ü¸¨Çô ÀüÈ¢ô À¡÷ô§À¡õ.

"þÕ ¾¢¨½ô ¦À¡Õû¸Ùõ þÂü¨¸Â¡¸×õ ¦ºÂü¨¸Â¡¸×õ À¢ÈôÀ¢ìÌõ ´Ä¢¸¨Çô §À¡ýÈ ´Ä¢ì ÌÈ¢ôÒì¸Ùõ, «Åü¨È «ÊôÀ¨¼Â¡¸ì ¦¸¡ñ¼ ¦º¡ü¸Ùõ ´ô¦À¡Ä¢î ¦º¡ü¸û" ±ýÀ¡÷ À¡Å¡½÷. «ôÀÊ ±Øõ ´ô¦À¡Ä¢î ¦º¡ü¸Ç¢ø «îºò¨¾ì ÌÈ¢ìÌõ "§À" ±ýÛï ¦º¡øÖõ ´ýÚ.

§À>§Àõ = «îºõ "§À, ¿¡õ, ¯Õõ ±É Åå¯õ ¸¢ÇÅ¢ ¬Ó¨È ãýÚõ «îºô ¦À¡ÕÇ" ±ýÀÐ ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âõ ¯Ã¢Â¢Âø 67.
§À>§À¾ø = «ï;ø, §À>§Àö = «ïºôÀÎõ ¬Å¢ «øÄÐ §¾¡üÈõ; '§ÀÂô §À ŢƢ츢ȡý' ±ýÀÐ ¯Ä¸ ÅÆìÌ.
§Àö>§ÀÂý, §À¡Ê, §Àö ¬úÅ¡÷
§À>§ÀÐ<§À¨¾. §À>§ÀìÌ
§ÀÐ>§À¾õ>ô§Ã¾õ (=À¢½õ; ÅÆì¸õ §À¡ø øà ´Ä¢¨Âî ¦º¡øÄ¢ý °§¼ ¦¸¡ñÎ ÅóÐ ¾¢Ã¢òÐì ¦¸¡ñÎ, ż¦Á¡Æ¢ þó¾î ¦º¡ø¨Äò ¾ýÅÂô ÀÎò¾¢ì ¦¸¡ûÙõ.' þýÚõ Ü¼î º¢ÚÅÕõ, º¢Ä «¸¨ÅÜʧ¡Õõ À¢½ò¨¾ô À¡÷òÐ «ïÍÅÐ ¯ñÎ.)
§ÀÐÚ¾ø = ÁÂí̾ø
§ÀÐ>§ÀòÐ = «ïº¢ ¯ÇÚ
§ÀòÐ>À£òÐ = ¯ÇÚ¾ø
À£òÐ>À¢òÐ= ÁÂì¸õ
À¢òÐ>À¢¾üÚ = ¯ÇÚ¾ø. («îº§Á ´ÕÅ¨É ¯ÇÈ ¨ÅìÌõ.)

¦Àâ ÀÕÁÉ¡É ¦À¡Õû¸Ùõ §Àö ±ýÈ «¨¼¦Á¡Æ¢¨Âô ¦ÀÕ¸¢ýÈÉ. §Àöì ¸¡üÚ, §Àöì¸ÕõÒ, §ÀÂýÅ¡¨Æ, §ÀöîͨÃ, §Àöò¾ñ½£÷, §ÀöòÐõ¨À, §ÀöôÀº¨Ä, §ÀöôÀ£÷ìÌ, §ÀöôÒø, §ÀöôÒ¼ø, §Àö ¬Á½ìÌ ±Éô ÀÄ ¦º¡ü¸¨Çì ¸ÅÉ¢Ôí¸û. ÀÕÁÛìÌõ «îºò¾¢üÌõ ¯ûÇ ¦¿Õì¸ò¨¾ ¸£§Æ ¦º¡øĢ¢Õ츢§Èý.

§Àö>§ÀöÍ>À¢Â¡Í>À¢º¡Í, þÐ×õ «îºô ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕõ ´Õ ¦º¡ø§Ä.

«ÃìÌ>«Ãì¸ý>«Ã츾ý>á츾ý>þá츾ý ±ýÈ ´Õ ¦º¡øÖõ ÀÕò¾Åý, «îºõ °ðÎÀÅý ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕŨ¾ô À¡Õí¸û.
«ÃìÌ>«Ãì¸ò¾¢>«Ãì¸îº¢<áì¸îº¢>á쇺¢>á캄¢>þá𺺢
«ÃìÌ>«Ã측¢>á측¢
«ÃìÌ>«Ã츢
«ÃðÎ = «îºÓÚòÐ

"§À" ±ýÛï ¦º¡ø¨Äô §À¡Ä§Å, "â" ±ýÈ ¦º¡øÖõ ¾Á¢Æ¢ø «îºô ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕõ. þó¾ô "â" ±ýÛõ ´¦Ã¡ØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢, ¾É¢òÐ ²üÀð¼ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢Â¡, þø¨Ä §À - ¢ø þÕóÐ ¸¢¨ÇòÐ Å󾾡 ±ýÚ ¿õÁ¡ø ¾£÷Á¡ÉÁ¡¸ì ÜÈ þÂÄÅ¢ø¨Ä. ¬¾¢Á¡ó¾ÛìÌ «îºõ ±ýÀÐ µ÷ «ÊôÀ¨¼ ¯½÷×. þýÚí Ü¼î º¢ÚÅ÷¸û ´Ç¢óРŢ¨Ç¡Îõ ¬ð¼ò¾¢ø ¾¢Ë¦ÃýÚ "â" ±ý§È¡" §À" ±ý§È¡ ´Ä¢¦ÂØôÀ¢, Áü¦È¡Õ Å¢¨Ç¡ðÎ측èÉô ÀÂÓÚòÐŨ¾ô À¡÷ì¸Ä¡õ. þó¾ «îº ¯½÷×, ¿õ¨Áì ¸¡ðÊÖõ ¦Àâ «øÄÐ ÀÕò¾ ¯ÕÅõ «øÄÐ §¾¡üÈò¨¾ô À¡÷ò¾¡ø ¿ÁìÌ þÂü¨¸Â¡¸ ±Ø¸¢ÈÐ. ¿õÁ¢Öõ ¦ÀÕò¾Å¨Éô ⾡¸¡ÃÁ¡ö þÕ츢ȡý ±ýÚ ¦º¡ø֧šõ. ÀÄ þ¼í¸Ç¢ø «îºÓõ ÀÕÁÛõ À¢Ã¢ì¸¦Å¡ñ½¡¾ Ũ¸Â¢ø ¸Äó§¾ þÕ츢ýÈÉ. §¸¡Æ¢ Óýɾ¡, Ó𨼠Óýɾ¡ ±ýÀÐ §À¡Ä ±ó¾ô ¦À¡Õû Óó¾¢ÂÐ ±ýÚ ¯Ú¾¢Â¡¸ì ÜÈ þÂÄ¡Ð.

"§¾" ±ýÈ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢ ܼ «îºô ¦À¡ÕÇ¢ø ¾¡ý Åó¾Ð. «Ð§Å ¦¾öÅõ ±ýÈ ¸ÕòÐìÌõ, ¾£ ±ýÈ ¸ÕòÐìÌõ, À¢ýÒÄÉ¡¸ «¨Áó¾Ð. ¾£§Â ӾĢø ¿õÁÅáø ¦¾öÅÁ¡ö Ží¸ô Àð¼Ð. «îº§Á ¦¾öÅò¾¢ý ¦¾¡¼ì¸õ. (þôÀÊî ¦º¡øÖž¡ø ±ýÛ¨¼Â Å¡úצ¿È¢Â¢ø þÕóРŢĸ¢ÂÅÉ¡ö ¿¡ý ¬¸Á¡ð§¼ý.) ¿¡Ç¨¼Å¢ø «îºô¦À¡Õ¨Ç Á£È¢ ¿¡¸Ã¢¸õ ¯ÂÃ, ¯Âà «ýÒ, Àâ×, «Õû ±Éì ¦¸¡ïºí ¦¸¡ïºÁ¡ö þ¨ÈÅ¨É ¯½÷ž¢ø ¯Â÷¸¢§È¡õ. «½íÌ ±ýÈ ¦º¡ø ܼ ӾĢø «îºò¨¾ò ¾Õõ ¦¾öÅò¨¾§Â ÌÈ¢ò¾Ð. À¢ýÉ¡ø, ¿¡Ç¨¼Å¢ø þÃì¸õ ¯ûÇ, «Õû ¯ûÇ, «ÆÌ ¯ûÇ §¾Å¨¾ ±ýÈ ¦À¡Õû À¢È츢ÈÐ. ¸¡¾Ä¢¨Âì ܼ "«½íÌ ¦¸¡ø, ¬öÁ¢ø ¦¸¡ø, ¸½íÌ¨Æ Á¡¾÷¦¸¡ø, Á¡Öõ ±ý ¦¿ïÍ" ±ýÚ ¾¡§É ÅûÙÅý ¦º¡ýÉ¡ý? þý¨ÈìÌ ¨ÅÃÓòРܼ "«Æ¸¡É á𺺢§Â" ±Éò ¾¢¨ÃôÀ¡¼ø ±Øи¢È¡§Ã? ±ôÀÊì ¸ÕòÐÓÃñ ±ýÀÐ ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø ¿õÁ¡ø ²üÚì ¦¸¡ûÇôÀθ¢ÈÐ À¡Õí¸û.

â>âÐ = ¦ÀâÂÐ.[ (þÕõâÐ)>þÚõâÐ = Á¢¸ô¦ÀâÂÐ; ±É§Å, Å¢ÂôÀ¡ÉÐ]
âÐ>â¾õ = ¦ÀâÂÐ, ¦ÀÕõ§Àö
⾡ñÊ>âñÊ = ÌÆ󨾸ÙìÌ «îºÓñ¼¡ìÌõ ¯ÕÅõ
â¾ø>âºø = þý¦É¡ÕŨÃò ¾¢¨¸ì¸ ¨ÅìÌõ §À¦Ã¡Ä¢ - ¬ÃÅ¡Ãõ, ÀÄÃÈ¢¨¸, ÜôÀ£Î, §À¡÷
âºø>âºÄ¢Î¾ø = ӨȢξø, §À¦Ã¡Ä¢À¼ì ¸¾Ú¾ø
âÐ>âîÍ>â= º¢üÚ¢÷, ̼üÒØ, ÌÆ󨾸¨Ç «îÍÚò¾ü§¸Ûõ º¢Ã¢ôÀ¾ü§¸Ûõ ¦º¡øÖõ ¦º¡ø. (â¨Âì ¸ñÎô ÀÂôÀÎÅÐ «ÊôÀ¨¼ «îº ¯½÷¨Åì ÌȢ츢ÈÐ. º¢Ä þ¼í¸Ç¢ø §¾û, âáý,À¡õÒ §À¡ýÈÅü¨È â ±ýÚ º¢ÚÀ¢û¨Ç¸Ç¢¼ò¾¢ø Á¨ÈìÌÁ¡ô §À¡Äô À¡ðÊÁ¡÷ ¦º¡øÖŨ¾ ±ñ½¢ô À¡Õí¸û)
â¾õ>â¾ì ¸ñ½¡Ê = º¢È¢Â¨¾ô ¦À⾡¸ì ¸¡ðÎõ ¸ñ½¡Ê Ũ¸
â¾õ>â¾ ¸½õ = â¾í¸Ç¢ý Üð¼õ. (ͼ¨Ä¨Â þÕôÀ¢¼Á¡¸ì ¦¸¡ñ¼ º¢ÅÉ¢ý ¸½í¸û ±ýÚ ¦¾¡ýÁí¸Ç¢ø ÜÈôÀÎÅÐ)
â¾õ>â¾×¼ø = ¯Â¢ÃüÚì ¸¢¼ìÌõ ¯¼ø («§¾ §¿Ãò¾¢ø ¦¾¡ðÎ ¯½Ãì ÜÊ Àå×¼ø; ¬ýÁ£¸ Å¡¾õ â¾ ¯¼¨Ä ¬ýÁ¡Å¢ø þÕóÐ À¢Ã¢òÐô À¡÷ìÌõ. «¾ý Å¢¨ÇÅ¡¸ â¾õ ±ýÀ¨¾ ¯Â¢÷ ±ýÚõ Á¡üÈ¢ô ¦À¡Õû ¦¸¡ûÙõ; [¸¡ðÎ: â¾ò¾Â× (þÐ þÕ À¢ÈôÀ¢î ¦º¡ø)= ¯Â¢÷¸Ç¢¼õ ¸¡ðÎõ «ýÒ]
â¾õ>⾿¡Ê = §Àö À¢Êò¾Å÷¸Ç¢¼õ ¸¡½ôÀÎõ ¿¡ÊòÐÊôÒ Å¨¸
â¾õ>⾿¡¾ý = â¾í¸ÙìÌò ¾¨ÄÅÉ¡É º¢Åý
â¾õ>⾺Ðì¸õ = ¸¡Å¢Ã¢ôâõÀðÊÉò¾¢ø â¾õ ¿¢ýÚ ¸¡Åø ¸¡ò¾ Åó¾ ¿¡üºó¾¢.

[ÅÃÄ¡üÚ ¬º¢Ã¢Â÷ ¾¢Õ. ¿¡.ÍôÀ¢ÃÁ½¢Âý, þó¾î ºÐì¸ â¾õ ÀüÈ¢ ¾ýÛ¨¼Â áÄ¢ø µ÷ «Õ¨ÁÂ¡É °¸ò¨¾ì ÜÚÅ¡÷: (See his "Sangam Polity", Ennes Publications, Udmalpet 642128, Third ed 1996.) "It is true that 'Ganesa' is not particularly mentioned either by that name or any of its modern equivalents in the Sangam Literature; but it seems quite proper to trace him back to Perum Chadukka bhUtham which punished all offenders and had a pAsam or rope in its hand; it gave 'Vigna' to those who offended and protected from ' Vigna' those who behaved; so it had 'pAsahasta' and 'Vignaraja'; it was the demon on the cross-road distinguished from the gods who were housed in temples. Vignesvara, too, punished the offenders and protected the good; he has a pAsam in His hands and He is generally on the cross-road. The Demon on the cross-road was ;'BhUta nAtan', a literal equivalent of 'Bhuta' or 'GaNa' nAtan or 'Ganapati'. The elephant face in fact indicates a South Indian origin, and the pot-belly suggests an ancestry traceable back to Demons." þó¾î ͨÅÂ¡É Å¡¾ò¨¾ô ÀüÈ¢ò ¾É¢ò§¾ ±Ø¾Ä¡õ. þô¦À¡ØÐ «¨¾ò ¾Å¢÷츢§Èý.]

âÐ>â¾÷ = À¾¢¦Éñ ¸½òÐû ´ÕÅÃ¡É Á¡ó¾÷
âÐ>â¾Ãõ = Á¨Ä; þÁÂõ, §ÁÕ
âÐ>â¾Ãý = «Ãºý, ¾¢ÕÁ¡ø
â¾Ãõ>â¾Äõ = âÁ¢ (þí̾¡ý ¿¡ý «ÊôÀ¨¼Â¡¸î ¦º¡øÄÅó¾ ¸ÕòÐ þÕ츢ÈÐ. ÌȢﺢ¢ø Å¡Øõ ÁÉ¢¾ÛìÌ, Á¨ÄÔõ §ÁÎõ, ÀûÇÓõ, Åð¼ÓÁ¡¸ò ¾¡ý ¾ý¨Éî ÍüÈ¢ ¯ûÇ âÁ¢ ¦¾Ã¢Ôõ. ÀÕòÐ ¯Â÷óÐ ¯ûÇ Á¨Ä â¾Ãõ. «Ð§Å «Åý Å¡Øõ þ¼õ. «¾¡ÅÐ âÁ¢. øÃõ ĸÃÁ¡¸ Á¡ÚÅÐ ÀÄ ¦º¡ü¸Ç¢ø ¯ñÎ.)
âÐ>â¾Åõ = ¬ÄÁÃõ, ÁÕ¾ÁÃõ. (þó¾ ÁÃí¸Ç¢ý «¸ñ¼¾ý¨Á þôÀÊî ¦º¡ø¨Ä ¯Õš츢¢Õ츢ÈÐ. «§¾ ¬Äò¾¢ø þÕóÐ »¡Äõ ±ýÈ ¦º¡ø ¯ÕÅ¡¸¢Â¨¾ §Á§Ä ¦º¡øĢ¢Õ츢§Èý.)
â¾õ>â¾Å¡¾õ = "â¾í¸Ç¢ý §º÷쨸¡ø ¾¡ý ¬ýÁ¡ ¯ñ¼¡ÉÐ, «Ð ¾É¢§Â þø¨Ä" ±ýÚ ÜÚõ Å¡¾õ. þо¡ý ¯Ä¸¡ö¾õ «øÄÐ â¾Å¢Âø.
â¾õ>â¾Å£Î = ³Å¨¸ô â¾í¸û ¬¸¢Â ¯¼õÒ.
â¾õ>⾧ÅûÅ¢ = â¾õ (=¯¼ø) ÀĢ¢¼ôÀÎõ §ÅûÅ¢ («Å¢ ¦º¡Ã¢óÐ ¬Â¢Ãõ §Åð¼Ä¢ý ±ýÈ Ì鬂 ¿¢¨É× ÜÕí¸û.)
â¾õ>â¾ý = ¬ýÁ¡ (¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý ¾¡ì¸ò¾¡ø ¬ýÁ£¸ Å¡¾õ ¾ýÅÂôÀÎò¾¢ì ¦¸¡ñ¼ Á¡üÚì ¸ÕòÐ. þôÀÊ Á¡ÚÅÐ þÂü¨¸. Å¢Äí̸¨Ç §ÅûŢ¢ø ÀĢ¢𼠧ž¢Âõ, À¢ý Òò¾õ, ºÁ½õ ±ýÈ ¦¿È¢¸û ±Øó¾À¢ý ¾ý¨É§Â Á¡üÈ¢ì ¦¸¡ñ¼Ð «øÄÅ¡? ¸¢È¢òÐÅõ ¦¸¡ñ¼¡¼ô ÀΞüÌ Óý Áò¾¢Âì ¸¢ÆìÌ, ÁüÚõ ±¸¢ô¾¢ø ÝâÂÛìÌô À¢Èó¾ ¿¡û ¦¸¡ñ¼¡Îõ §¿Ãò¨¾§Â ¸¢È¢òÐ À¢Èó¾ ¿¡Ç¡¸ì ¦¸¡ñÎ ÅóÐ ¸¡ðÊ, Óý ¯ûÇ þ¨ÈÔ½÷¨Å ¸¢È¢òÐÅ ¦¿È¢ ¾ý ÅÂôÀÎò¾¢ì ¦¸¡ñ¼Ð ¦¾Ã¢ó¾Ð ¾¡§É! ¿¡õ ܼ ¦À¡í¸ø ¦¸¡ñ¼¡ÎÅÐ þó¾ì ¸¡Äõ ´ðʧÂ; ¬É¡ø ¦¸¡ïºõ Àﺡí¸õ Á¡È¢ì ¦¸¡ñ¼¡Î¸¢§È¡õ. «¨¾ «Äº þý¦É¡Õ ¸ðΨà §ÅñÎõ. Å¢Î츢§Èý.)
â¾õ>â¾ý = â¾òÐ ¬úÅ¡÷, ¸Î측ö, àÂý
â¾õ>⾡¸¡Ãõ = Á¢¸ôÀÕò¾Ð
â¾õ>â¾ «ñ¼õ = ¦ÀÕò¾ «ñ¼õ
âÐ>⾡Ãõ = âÁ¢¨Âô À¢ÇôÀ¾¡¸¢Â ÀýÈ¢; ÅḠ«Å¾¡Ãõ
âÐ>â¾¢ = ¾¢Õ ¿£Ú, º¡õÀø, ºøÅõ, ¦À¡ý, Òؾ¢, §ºÚ, âÁ¢, °ñ, ¯¼õÒ þýÛõ ÀÄ. þÐ Òؾ¢>âú¾¢>â¾¢ ±ýÚõ ¦º¡øÖÅÐ ¯ñÎ. âؾø = ¦¿¡Úì̾ø; ¦À¡Ê¦ºö¾ø
â¾¢>â¾¢¸ó¾õ = ¾£¿¡üÈõ. þíÌ â¾¢ ±ýÀ§¾ ¾£ ±ýÛõ â¾ò¾¢üÌô ÀÂýÀÎŨ¾ì ¸¡Ïí¸û.
â¾¢>â¾¢¸õ = âÁ¢, ¯¼õÒ (þó¾ þÃñÎ ¦À¡ÕÙõ «Õ¸Õ¸¢ø ÀÂýÀÎÅÐ ´ý§È â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÄ¢ý ¦º¡üÀ¢Èô¨Àì ¸¡ðÊì ¦¸¡ÎìÌõ.
â¾¢¸õ>â¾¢Âõ = ¯¼ø, âÁ¢, ³õâ¾õ. (Ó츢ÂÁ¡É ãýÚ ¦À¡ÕÙõ þíÌ ÅÕ¸¢ÈÐ.)

â>âÁ¢ = ¿¢Äõ, þ¼õ, ¿¡Î þýÛõ ÀÄ. (þí§¸ §¾¡ýÚÅÐ, ¯ÕÅ¡ÅÐ ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ż¦Á¡Æ¢¨Âô §À¡Äî ºð¦¼ýÚ ¦¸¡ûÇ ÓÊ¡Ð. ²¦ÉÉ¢ø, âÁ¢ Á¡ó¾ÛìÌ ÓüÀð¼Ð. âÁ¢ ±ýÈ ´Õ ¦À¡Õû, Á¡ó¾ÛìÌ «¾ý ´Õ ÜÈ¡§Ä ¾¡ý §¾¡üÈÁÇ¢ì¸ ÓÊÔõ.)

Á¡ó¾ÛìÌ Óý§É þÂü¨¸Â¢ý ¸¡ðº¢ §¾¡ýÚõ; ¸ñÏìÌô ÒÄôÀÎõ ¦À¡Õû §¾¡ýÚõ; «ôÀÊô À¡÷ò¾¡ø Á¨Ä §¾¡ýÚõ, ÁÎ §¾¡ýÚõ, ¬Ú §¾¡ýÚõ, ÁÉ¢¾÷¸û, Å¢Äí̸û §¾¡ýÚÅ¡÷¸û; ¦Á¡ò¾ò¾¢ø ´Õ ŢШÁ §¾¡ýÚõ; ¦À¡Ð¨Á §¾¡ýÈ¡Ð. Å¢¾ôÀ¡É ¦À§à âÁ¢ìÌô ¦ÀÂḠþ¼ôÀÎõ. ¬úóÐ §Â¡º¢Ôí¸û. â ±ýÈ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢ ±ôÀÊ Åó¾¢Õì¸ ÓÊÔõ? âò¾Ð ±ýÈ ¸ÕòÐìÌõ Óý «¾ü¦¸É §Å¦Ã¡ýÚ þÕó¾¢Õì¸ §ÅñÎõ «øÄÅ¡? þí§¸ Á¨Ä¢ý ¦º¡ü¸§Ç ¦¾¡¼ì¸Á¡¸ þÕ츧ÅñÎõ ±ýÚ ¿¡ý ¿õÒ¸¢§Èý.

Ò¨¼òÐ ¿¢üÀРҼŢ = ¿¢Äõ, Á¨Ä
ÌÅ¢òÐ ¯Â÷óÐ ¿¢üÀÐ ÌÅÎ = Á¨Ä.
«Ð §À¡Ä ÒÅ¢òÐ (= Ò¨¼òÐ ¦ÅÇ¢ôÀðÎ, ÌÅ¢óÐ) ¿¢üÀÐõ Á¨Ä, þ¼õ, âÁ¢
Ò¨¼òÐ ¦ÅÇ¢Åó¾Ð ¾¡ý â. þôÀÊ ¦ÅÇ¢ÅÕŨ¾ò ¾¡ý Òù×¾ø ±ýÚ ¦º¡øÖ¸¢§È¡õ. Òù×¾ø ±ýÈ Å¢¨É¡øÄ¢ø þÕó¾ Åó¾ ¦ÀÂ÷¾¡ý â = ÁÄ÷; ¸¡ðÎ: ÒùÅò ¾¡Á¨Ã = ¾¢ÕÁ¡Ä¢ý ¦¸¡ôâÆ¢ø þÕóÐ ±Øó¾ ¾¡Á¨Ã. (¿¡ðÎôÒÈò¾¡÷ â ±ýÚ ¿¢Úò¾Á¡ð¼¡÷¸û; «Å÷¸û â× ±ý§È ¦º¡øÖÅÐ Ü¼î ¦º¡üÀ¢ÈôÀ¢ÂÄ¢ý µ÷ ¬ÆÁ¡É ÌÈ¢ô¨À ¿ÁìÌò ¾Õ¸¢ÈÐ.)
Ò×>â. þó¾ Á¡üÈõ ¾Á¢Æ¢ø µ÷ þÂü¨¸Â¡É Á¡üÈõ. þó¾ô Ò¨¼ôÀ¢ø þÕóÐ ¾¡ý §¾¡ýÚ¾ø, ¯ÕÅ¡¾ø ±ýÈ ¦À¡Õû¸û ÅÃÓÊÔõ. ÀÕòÐô Ò¨¼òÐ, À¢ý ¦ÅÇ¢ÅÕÅÐ, ¿õ¨Áô §À¡ø À¡÷òÐì ¦¸¡ñÊÕôÀÅÕìÌò ¯ÕÅ¡ÅÐ (becoming) §À¡ø §¾¡üÈÁÇ¢ìÌõ. becoming ±ýÈ ¦À¡Õû ²üÀð¼Ð þôÀÊò¾¡ý þÕì¸ÓÊÔõ.
Ò×>ÒÅ¢; Ò¨¼òÐ ±Øó¾ þ¼õ.
Ò×>ÒÅÉõ = âÁ¢, ¯Ä¸õ, þ¼õ, Á¡ó¾ þÉõ, ¿£÷ (þíÌ þý¦É¡Õ â¾õ)
Ò×>ÒÅÉ¢ = âÁ¢
ÒÅõ = Å¡Éõ; (þíÌ þýÛ¦Á¡Õ â¾õ)

â ±ýÈ ÁÄ÷ ±ØóÐ ¿¢¨ÈôÀ¾¡ø, âÅ¢ø þÕóÐ ÓبÁ, ¿¢¨È× ±ýÈ ¦À¡Õû¸Ç¢ø ¦º¡ü¸û À¢È츢ýÈÉ. ²¦ÉÉ¢ø ¿¢¨Èó¾Ð ÀÕòÐì ¸¢¼ìÌõ. âýõ, âÕ¾ø, ââò¾ø, ±É þýÛõ ÀÄ ¦º¡ü¸¨ÇôÀ¡Õí¸û. §ÁÖõ,

â¾¢>Ò¾¢>¦À¡¾¢ = ãð¨¼, ¿¢¨È×, ÀÕÁý, ¯¼ø, «ÕõÒ, (¦À¡òÐ, ¦À¡ò¦¾ýÚ Å¢Øó¾¡ý ±ýÈ¡ø ÀÕò¾ «ÇÅ¢ø Å¢Øó¾¡ý ±ýÚ ¦À¡Õû)
¦À¡¾¢¾ø = ¿¢¨È¾ø, §ºÁ¢ò¾ø
¦À¡¾¢Á¡Î = ã𨼠ÍÁìÌõ ±ÕÐ.
¦À¡¾¢>¦À¡¾¢Â¢ø = ÀÕòÐì ¸¢¼ó¾ Á¨Ä. (þô¦À¡ØÐ â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÖìÌõ Á¨ÄìÌõ ¯ûÇ ¦¾¡¼÷¨Àì ¸ÅÉ¢Ôí¸û. þÐÅ¡ ¾Á¢Æ¢ø¨Ä? ¦À¡¾¢Â¢ø ±ýÈ ¦º¡ø ¾Á¢¦ÆýÈ¡ø â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÖõ ¾Á¢ú¾¡ý «ö¡!)
¦À¡¾¢Â¢ø = ¿¢¨ÈóÐ ¸¢¼ìÌõ þ¼õ, «õÀÄõ.
¦À¡¾¢÷¾ø = Å£í̾ø, ÀÕò¾ø
¦À¡Ð = ¿¢¨ÈóÐ ÜÊÂÐ
¦À¡ÐÙ¾ø = ¿¢¨È¾ø

â>âõ>¦À¡õ; ¦À¡õ¦ÁýÚ ¸¢¼ò¾ø, ÀÕÁÉ¡¸¢ì ¸¢¼ò¾ø (¦À¡õ ±ýÛõ ÜüÚ ¾¢¨¸ôÒ, «îº×½÷¨Å ±ØôÒŨ¾ §¿¡ìÌí¸û. ¬í¸¢Ä측Ãý ¦À¡õ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä «îº×½÷× ÌÈ¢ò§¾ ÌñÎ ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ÀÂýÀÎòи¢È¡ý.) âÁ¢ ±ýÈ ¦º¡ø ܼ ¦À¡õÁ¢ì ¸¢¼ì¸¡Áø §ÅÚ ±ýÉ ¦ºöÔõ? «Ð ±Øó¾ ÅÃÄ¡Ú Ò⸢Ⱦ¡?

¦À¡õ>¦À¡õ¨Á = ÀÕÁÉ¡¸¢ ¦Á¡Ø즸ýÚ ¸¢¼ìÌõ ÁÃôÀ¡îº¢, ¾ïº¡ç÷ô ¦À¡õ¨Á §À¡Ä Áñ½¡ø ¦ºö¾ ¯ÕÅõ, À¡¨Å
¦À¡õÁø = ¦À¡Ä¢×, ÀÕÁý, Üð¼õ,
¦À¡õÁÄ¢ = ÀÕò¾Åû.

§Á§Ä, Å¡Éõ, ¿£÷, ¾£ ±ýÈ â¾í¸Ùõ ¿¢Ä§É¡Î ¦À¡Õó¾¢ì ÜȢ¨¾ô À¡÷ò¾£÷¸û «øÄÅ¡? «§¾ §À¡Äì ¸¡üÈ¢üÌõ þÕì¸ §ÅñÎõ. ¿¡ý þýÛõ §¾Êì ¦¸¡ñÎ þÕ츢§Èý.

¬É¡ø µ÷ °¸õ. ÀûÇ¢>†ûÇ¢; À¡Ö>†¡Ö ±ýÀÐ §À¡ø, À¸Ãõ ¦¾¡¨ÄÔõ ´Õ ¦Á¡Æ¢ôÀÆì¸õ ¸ýɼò¾¢ø ¯ûÇÐ §À¡ø ÀÆó¾Á¢Æ¢Öõ þÕó¾¢Õì¸ §ÅñÎõ ±ýÈ ÀÄ ¦º¡ü¸û ¸¡ðθ¢ýÈÉ. ¸¡ðÎ: ÀÊ>«Ê, ÀÎì¸õ>«Îì¸õ, À¢¨½>þ¨½, À¡Æ¢>¬Æ¢ = ¸¼ø, Ò¾¢ò¾ø>¯¾¢ò¾ø; ⺽õ À¢Êò¾Ð °º¢ô §À¡¸¢ÈÐ. þ§¾ §À¡Ä âÐ>°Ð>°¨¾ = ¸¡üÚ. þ¨¾ ²ý ¦º¡øÖ¸¢§Èý ±ýÈ¡ø, š¢¾¨Æì ÌÅ¢òÐ "â" ±ýÚ ¦º¡øÖõ §À¡Ð °¾ò¾¡§É ¦ºö¸¢§È¡õ? "«Åý â¦ÅýÚ °¾¢Å¢ÎÅ¡ý" ±ýÈ ¦º¡øġ𺢨ÂÔõ ¸ÅÉ¢Ôí¸û.

§Á§Ä ¯ûÇ Å¡¾í¸û ±øÄ¡õ "â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø ¾Á¢ú¡ø ¾¡ý" ±ýÚ ¿¢ÚÅô §À¡Ðõ ±ýÚ ±ñϸ¢§Èý. â¾õ ¾Á¢ú þø¨Ä¦ÂýÈ¡ø §Á§Ä ¯ûÇ ÀÄ ¦º¡ü¸Ùõ ¾Á¢ú þø¨Ä ±ýÚ ¬¸¢ô §À¡Ìõ. «ôÀÊò ¾Á¢Æ¢ø¨Ä ±ýÚ ¦º¡øÖÅÐ ºÃ¢¦ÂýÚ ±ý «È¢×ìÌò ¦¾ýÀ¼Å¢ø¨Ä

§Á§Ä ¯ûǨ¾î ÍÕì¸Á¡¸ì ÜȢɡø:

1.â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä ¿õÁ¢ø ´Õº¡Ã¡÷ ÀÖìÌõ Өȡ§Ä§Â «¨¾ ż¦Á¡Æ¢î ¦º¡ø ±ýÚ ÜÈÅ¢ÂÄ¡Ð. ż¦Á¡Æ¢Â¡Ç÷ ÀÄ ¾Á¢úî ¦º¡ü¸¨Çò ¾¢Ã¢Ò ӨȡÖõ, ´Ä¢ôÒ Ó¨È¡Öõ ¾Á¾¡ì¸¢ì ¦¸¡ñÎûÇÉ÷.
2. â¾Å¡¾õ ¾Á¢ú¿¡ðÊø þÕóÐ ±Øó¾ ¦¸¡û¨¸. â¾Å¡¾õ, ²Ðº¡üÈõ, «öó¾¢Ãõ, ¾Õì¸õ, ²Ã½õ, «Ç¨Å¢Âø §À¡ýÈ ¦¸¡û¨¸¸û ±øÄ¡§Á ¦¾ü§¸ º¢Èó¾¢Õ󾾡ø ¾¡ý þ¨¾ì ¸ü¸ żÅ÷ ¾Á¢ú ¿¡ðÊü§¸ Åó¾É÷. ±É§Å þÅüÈ¢ü¸¡É ¦º¡ü¸Ùõ ¯ò¾¢¸Ùõ ¾Á¢Æ¢ø þÕóÐ ¾¡ý ±ØõÀ ÓÊÔõ.
3. ¸¢.Ó.700- ø ¯ÕÅ¡É ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âò¾¢§ÄÔõ, ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ø Á¢¸ô ÀƨÁÂ¡É À¡ðÊÖõ þó¾î ¦º¡ø ¬ÇôÀðÊÕ츢ÈÐ. ¸À¢Ä÷, ÀìÌÎ쨸 ¿ý¸½¢Â¡÷ ¬¸¢§Â¡Ã¢ý ¦¾ýɸò §¾¡üÈí¸Ùõ þó¾ì ¸Õò¨¾ ¯Ú¾¢ ¦ºö¸¢ýÈÉ.
4. "Å¢¾ôÀ¢ø (special concept) þÕóÐ, ¦À¡Ð¨Á (generic concept)" ±ýÈ ¦º¡üÀ¢ÈôÒì §¸¡ðÀ¡ðÊüÌ ²üÀ, â¾õ ӾĢø âÁ¢¨Âì ÌÈ¢òÐô À¢ý ÁüÈ ¿¡ý¨¸Ôõ ÌÈ¢ò¾Ð. «§¾ §À¡Ä ³õÒÄý ¦º¡ü¸Ç¢ø þÕó§¾ ¸ÕòÐÓ¾ü ¦º¡ü¸û §¾¡ýÈ ÓÊÔõ ±ýÈ ¦¸¡û¨¸Â¢ý ÀÊ À¡÷ò¾¡Öõ ¿¡ý ¦º¡øÖÅÐ ¯¸ó¾¾¡öò §¾¡ýÚõ. â¾õ ±ýÀÐ ¾Á¢ú Ó¨ÈôÀÊ ³õÒÄý ¦º¡ø§Ä; «Ð ¸ÕòÐÓ¾ø ¦º¡ø «øÄ. ż¦Á¡Æ¢ ӨȢø «Ð ¸ÕòÐ Ó¾ø ¬ì¸Á¡¸ "to grow" ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ¸¡ð¼ô Àθ¢ÈÐ. «ôÀÊì ¦¸¡ûÅÐ ÀÌò¾È¢×ìÌ ¯¸ó¾¾¡¸ þø¨Ä.
5.â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø «îºô ¦À¡ÕÇ¢Öõ, ÀÕÁý ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢Ö§Á ¾Á¢Æ¢ø ¬ÇôÀðÊÕ츢ÃÐ. «Ð§Å «ÊôÀ¨¼Â¢ø ¦À¡Õóи¢ÈÐ. þ¨¾ §À¡ýÈ ¦º¡ü¸Ç¡É §Àö, À¢º¡Í, «Ãì¸ý §À¡ýÈ ¦º¡ü¸Ù§Á þó¾ô ¦À¡Õû¸Ç¢ø ±ØóÐûÇÉ. þó¾ «îºô ¦À¡Õû Å¢Çì¸õ ż¦Á¡Æ¢Â¢ø ¸¢¨¼Â¡Ð. (Please Check Monier Williams). §¾¡ýÚÅÐ, ¯ÕÅ¡ÅÐ, §À¡ýÈ ¸ÕòÐì¸û þó¾ þ¼ò¾¢ø À¢ý¦ÉØó¾ ¸ÕòÐì¸û; Óý¦ÉØó¾É «øÄ.
6. â¾¢, ÒÅÉõ, ÒÅõ §À¡ýÈ ¦º¡ü¸û âÁ¢¨ÂÔõ ÌÈ¢òРӨȧ ¾£, ¿£÷, Å¡Éõ ±ýÈ ÁüÈ â¾í¸¨ÇÔõ ÌÈ¢ôÀÐ º¢ó¾¨ÉìÌ ¯Ã¢ÂÐ. þ§¾ §À¡Ä âÐ ±ýÈ ¦º¡øÖõ ÀÆó¾Á¢Æ¢ø °¨¾/¸¡üÚ ±ýÀ¨¾Ôõ ÌÈ¢ì¸ þÂÖõ.
7. Ò¨¼òÐô ÀÕòÐ ¯ûÇ¢ÕóÐ ¦ÅÇ¢ôÀÎÅÐ â¾õ ±ýÈ¡ø "¦À¡Õû¸Ç¢ý ¯û§Ç þÕôÀÐ â¾õ" ±ýÈ þÂü¨¸Â¡É §¸¡ðÀ¡Î ±ØÅÐ þÂü¨¸§Â. ̼ÒÄÅ¢ÂÉ¡÷ À¡ðÎ, þó¾ì §¸¡ðÀ¡ðÊý ÒÆì¸ò¨¾ ¿ÁìÌ ±ÎòÐì ¸¡ðθ¢ÈÐ.

þÉ¢, Á½¢Åñ½ý ÜÈ¢ÂÐ: "«ôÀʧ â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø ¾Á¢úî ¦º¡øÄ¡ö þÕôÀ¢Ûõ, ³õâ¾í¸û «¼í¸¢ÂÐ ÁðΧÁ þÂü¨¸ ±ýÈ Å¡¾õ þý¨È «È¢Å¢Âø §¿¡ì¸¢ø ´ùÅ¡¾¦Å¡ýÚ."

þí§¸ «ý¨ÈÂô Òâ¾ÖìÌ ¿¡ý ºô¨Àì ¸ðÊô §Àº ÅÃÅ¢ø¨Ä. «§¾ ¦À¡ØÐ, þý¨È «È¢Å¢ÂÄ¢ý «ÊôÀ¨¼ ÀÄ Ó¸õ ¦¸¡ñ¼Ð ±ýÚ ±ÎòÐî ¦º¡øÄ Å¢¨Æ¸¢§Èý.

þý¨È «È¢Å¢ÂÄ¢ý «ÊôÀ¨¼ «ÏÅ¢Âø §¸¡ðÀ¡Î ±ýÈ¡ø, «¨¾ô â¾Å¢Âø ´Ðì¸Å¢ø¨Ä ±ýÚ ¦º¡øÄò¾¡ý §ÅñÎõ. «§¾ §À¡Ä «ó¾ì ¸¡Ä â¾Å¢ÂÄ¢ý ¦ÅÇ¢ôÀ¡¼¡É ¬º£Å¸õ «Ï째¡ðÀ¡ð¨¼ ´Ðì¸Å¢ø¨Ä. ¾Å¢Ã «Ï ±ýÀ§¾ â¾Å¢ÂÄ¢ý «ÊôÀ¨¼ ±ýÚ ÓüÈ¢Öõ ¦º¡øÄ ÓÊ¡Ð. §Á¨Ä ¿¡ðÎ «È¢Å¢ÂÄ¢ø Å¢¨Çó¾ «ø+ÐÁõ = «ÐÁõ (atom) = ÐÁ¢ì¸ ÓÊ¡¾Ð, ±É§Å À¢Ã¢ì¸ ÓÊ¡¾Ð ±ýÈ ÀÌò¾¡ö×ì (anaytic) ¸ÕòÐìÌõ, «Ï = ¦ºÈ¢ó¾ º¢È¢Â À̾¢ ±ýÈ ¦¾¡ÌôÀ¡ö×ì (synthetic) ¸ÕòÐìÌõ ¯ûÇ ¯È¨Åô ÀüÈ¢ ÓýÒ ´ÕÓ¨È ¾Á¢ú þ¨½Âò¾¢ø ±Ø¾¢Â¢Õó§¾ý. «Ï¨Åô À¢Çì¸ ÓÊÔõ ±ý§È «ý¨ÈÂò ¾Á¢Æâý Òâ¾ø þÕó¾Ð. («ÏÅ¢¨Éî º¾ÜȢ𼠧¸¡½¢Ûõ ¯Çý - ¸õÀý; ¬É¡ø «ó¾ «Ï ±ýÀÐ ±ýÉ ±ýÀÐ þý¦É¡Õ ÒÄÉõ).

¾Å¢Ã×õ, â¾¢¸ò¾¢ý À¢Ã¢×¸Ç¡É ¸ÏòÐÅ ±ó¾¢ÃÅ¢Âø (continuum mechanics), ¦¾ÚÁò ¾¢ÉÅ¢Âø (thermodynamics) §À¡ýȨŠ«Ïì ¦¸¡û¨¸Â¢ý À¡üÀð¼É «øÄ. «§¾ §À¡Ä þý¨ÈÂì ¸¡ÂÅ¢ÂÄ¢ý (cosmology) «ÊôÀ¨¼Â¡É Á¢ýÉ¢ò ¾¢ÉÅ¢Âø(electrodynamics) «ó¾ì ¸¡ÄòÐ ether ¦¸¡û¨¸¨Â ¨ÅòÐò¾¡ý ±Øó¾Ð. þýÚí ܼ ¸ü¨Èô â¾¢ÂÄ¢ý (quantum physics) «ÊôÀ¨¼Ôõ, ¯Èú×ô â¾¢ÂÄ¢ý (relativist physics) «ÊôÀ¨¼Ôõ ¦Åù§ÅÚ¾¡ý. «Ïì ¦¸¡û¨¸Â¢§Ä ܼ «¨¾ ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ ¿£Ã¸ Á¡¾¢Ã¢ (hydrogen model) ´ýÚ¾¡ý ÓüÈ¢Öõ ÓØÐõ «È¢ÂôÀð¼ ´ýÚ. ±øÄ¢Âõ (Helium) ÀüÈ¢ì ܼ þó¾ì ¸¡ÄòÐ «Ïì ¦¸¡û¨¸Â¡ø ÓØÐõ ÀÊòÐ ¯½Ã ÓÊÂÅ¢ø¨Ä. «ôÒÈõ «øÄÅ¡ ÁüÈ ±Ç¢Áí¸û (elements) ÀüȢ Òâ¾ø¸û? «§¾ §À¡Ä 2 ¦À¡¾¢ô Ò¾¢Ã¢ (2-body problem) ÁðΧÁ â¾¢ÂÄ¢ø ÓüÈ¢Öõ ¾£÷ì¸ô Àð¼ ´ýÚ. ±í§¸¡ µÃ¢¼ò¾¢ø ÀÊò§¾ý: "In physics, three is too many" Óô¦À¡¾¢î º¢ì¸¨Ä§Â â¾¢¸ò¾¡ø ¾£÷ì¸ ÓÊÂÅ¢ø¨Ä. «ôÒÈõ ²§¾¡, â¾¢¸õ ±ýÈ þÂø, «Ïì ¦¸¡û¨¸ ãÄÁ¡ö ±øÄ¡î º¢ì¸¨ÄÔõ ¾£÷òÐŢ𼠵÷ «È¢Å¢Âø ±ýÚ ¿¡õ ±ñ½¢ì ¦¸¡ñÊÕ츢§È¡õ. ¯ñ¨Á¢ø ±øÄ¡§Á ´Õ Àì¸Á¨¼× (approximate) ¾¡ý. «¾¡ÅÐ ´Õ Á¡¾¢Ã¢ (model).

"Chemistry and Complementarity" ±ýÈ ¾¨ÄôÀ¢ø H.Primas, Laboratorium fur Physikalische Chemie, ETH - Zentrum, CH - 8092 Zurich, ±ýÀÅ÷ Chemia 36 (1982) Nr7/8 pp 293-300 -ø, «Õ¨Á¡É, ÀÊ츧ÅñÊ ¸ðΨà ´ý¨È ŨÃó¾¢Õó¾¡÷. «¾¢ø «Å÷ ¦º¡øÖÅÐ:

"Contemporary Chemistry tends to treat chemical substances as broken into molecules which are considered to exist in their own right. In some cases this molecular view does not work very well. For example, liquid water is supposed to be a pure chemical substance but to this day nobody has been able to advance a sound molecular arguement in support of this claim.
----------------
After more than a 100 years of research in statistical mechanics and over 50 years of inttensive efforts in quantum mechanics, we still do not yet understand why there are just three states of aggregation.
-----------------
Our vision of the world will be severely limited if we restrict ourselves to the molecular view. Molecular theories describe some aspects of matter correctly but it is not wise to think that they give us a description of reality "as it is". If we approach matter from a molecular point of view we will get molecular answers and our molecular theories will be confirmed. But different viewpoints are feasible. Questions of a different kind can be asked, nature will respond in a new language.

A widespread category mistake in chemistry is the confusion of thermodymanics with statistical mechanics, of chemical kinetics with collision theory, and taking the concept of chemical substances as being on equal footing with molecules. Substances are either gaseous, liquid or solid - molecules are not. Substances have a temperature, molecules do not."

§Á§Ä ¦º¡ýÉÐ â¾¢¸ þ¨Äì ̨ÈòÐî ¦º¡øžüÌ «øÄ. â¾¢¸õ ±ýÀ¨¾ «Ã¢Í¼¡ðÊø ¸¡Äò¾¢ø þÂü¨¸, â¾í¸û ±ý§È Á¡ó¾÷ «È¢ó¾É÷. À¢ý §ÁÖõ §ÁÖõ «ÊôÀ¨¼ò иû¸û ±Ð ±ýÚ ¸¡½ô §À¡ö «Ï, ¸Õ, ÓýÉ¢(proton), Á¢ýÉ¢ (electron), ¦¿¡ÐÁ¢ (neutron) ±É ÅÇ÷óÐ þýÚ ÌÅ¡÷ìÌ ±Éô ⾡¸ÃÁ¡¸ô ¦ÀÕ¸¢, 11 ÀâÁ¡Éí¸û þÕó¾¡ø ±¨¾Ôõ Å¢Ç츢 Å¢¼Ä¡õ ±ýÚ ¾¢ÕíÌì (string) ¦¸¡û¨¸¨Â ¬ö× ¦ºöÐ ¦¸¡ñÎ þÕ츢ÈÐ. þùÅÇ× Á¡È¢Ôõ «ÊôÀ¨¼î ¦º¡øÄ¡É physics ±ýÛõ «Ã¢Í¼¡ðÊø ¸¡ÄòÐô ¦ÀÂ÷ ¾¡ý, «ó¾ô À¡¼ò¾¢üÌ þÕ츢ÈÐ. «¾üÌ ®¼¡¸ò ¾Á¢Æ¢ø â¾¢¸ þÂø>⾢¢Âø>â¾¢Âø ±ýÚ ¦ÀÂ÷ ¨ÅôÀ¾¢ø ±ýÉ Ì¨È?

â¾¢¸õ ±ýÈ ¾Á¢úî ¦º¡øÄ¢ý ¾¢Ã¢À¡É ż¦Á¡Æ¢î ¦º¡ø 1870 ¸Ç¢ø þÕóÐ 1967 ŨÃÔõ 100 ¬ñθÙìÌô ¦Àª¾¢¸õ ±ýÚ þÕó§¾ Åó¾Ð. «¨¾ 1967- ø ż¦Á¡Æ¢ ±ýÚ ±ñ½¢ì ¦¸¡ñÎ, «¨¾ Á¡üȧÅñÎõ ±ýÚ ¸Õ¾¢, «ý¨ÈìÌ þÕó¾ Òâ¾Ä¢ø, §¸¡¨Å ÑðÀ¢Âü ¸øæâ¢ø (coimbatore Institute of technology §¸¡.Ñ.¸ ) þÕó¾ º¢Ä÷ («Ê§ÂÛõ «¾¢ø ¯ñÎ) §º÷óÐ, «íÌûÇ Óò¾Á¢ú ÁýÈõ ¦ÅǢ¢ðÎ Åó¾ "¦¾¡Æ¢ø ÑðÀõ" ±ýÈ ¬ñÎ ÁÄâø "þÂøÀ¢Âø" ±ýÚ Á¡üÈ¢§É¡õ. (¾Á¢Æ¸ò¾¢ø º¢Ä÷ þ¨¾ Å¢Çí¸¢Âø ±ýÚ Ü¼ ±Ø¾¢É¡÷¸û.) ܼ§Å ú¡ÂÉõ ±ýÀ¨¾ þ¨ÂÀ¢Âø ±ýÚõ §¸¡.Ñ.¸. Å¢ø Á¡üÈ¢§É¡õ. (þ¨ÂÀ¢Âø ±ýÈ ¦º¡ø ±ÎÀ¼¡Áø §Å¾¢Âø ±ýÀ§¾ ¿¡¦¼í¸¢Öõ ¦ÀâÐõ ÅÆì¸Á¡¸¢ô §À¡ÉÐ.) ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø þÂøÀ¢Âø ±ýÀÐ þÂüÀ¢Âø ±ýÚ ±í§¸¡ À¢ÈúóÐ Á¡È¢ì ¦¸¡ñÎ ÒÆì¸ò¾¢üÌ Åó¾Ð. þÂøÀ¢Âø ±ýÈ ¦º¡ø ÒÆí¸, ¯ÚШ½Â¡¸ þÕó¾ ¿¡§É, þýÚ Á¡È¢ô â¾¢¸ò¨¾, â¾¢Â¨Ä Óý ¦Á¡Æ¢¸¢§Èý. ²ý ±ýÚ §¸ð¼¡ø, ¸¡Ã½ò§¾¡Î ¾¡ý.

Tuesday, April 26, 2005

பூதியல் (Physics) - 2

இந்த உலகாய்தத்தின் கூறுகள் சங்க இலக்கியத்தின் பல இடங்களில் ஊடாடும். பேராசிரியர் ஃகார்ட்டும் "down to earth; and no renouncement of worldly life" என்ற இக்கருத்தை சங்க இலக்கியம் வலியுறுத்துவதாய்த் தன் நூலில்  சொல்லியதாய்க் கேள்விப்பட்டுள்ளேன். பேராசிரியர் சொல்லும் இப்போக்கு முற்றிலும் உலகாய்தப் போக்கு. அதற்காக வேதநெறி,  சங்க இலக்கியத்தில் பேசப் படவில்லை என்று கிடையாது. வேதநெறியைச் சுட்டிக் காட்டும் பாடல்களும் சங்க இலக்கியத்தில் உண்டு. ஆனாலும் உலகாய்தப் போக்கு சங்க இலக்கியத்தில் தூக்கி நிற்கிறது. மாறாக, வட நாட்டு மரபை ஒட்டி எழுந்த இலக்கியங்களில் மிகமிகப் பெரும்பாலானவை (குறிப்பாக உபநிடதங்கள்) உலகம் நிலையில்லாதது என்றே கூறிவந்தன.

சங்க இலக்கியத்துள் ஊடாடும் கருத்து பற்றிய 2 பாடல்களைப் பார்ப்போம். பேரெயில் முறுவலார் எனும் புலவர், நம்பி நெடுஞ்செழியன் என்ற தம் நண்பனான மன்னன் இறந்தபொழுது, கையறு நிலைச் செய்யுள் ஒன்றைப் பாடினார். இப்பாடல் ஒரு மன்னனின் இலட்சிய வாழ்க்கையென்று கருதி, அவன் வாழ்க்கையை கீழே உள்ளபடி வருணிக்கிறது. படிக்கும் போதே, இந்த இலட்சிய வாழ்க்கை உலகாய்தக் கருத்தையே அடிப்படையாக கொண்டு இருப்பது, நமக்குப் புலப்படும். அதாவது "இவ்வுலகு உண்மையானது. இவ்வுலகின் பிரழ்ச்சனைகளை நாமே தீர்க்க வேண்டும். 'உண்மை நமக்குப் பிடிபடாது; அது வெறும் மாயைத் தோற்றம்' என்று கருதுதல் தவறு." என்ற கருத்தே இப்பாடலுக்கு அடிப்படை. (வானமாமலை).

"தொடியுடைய தோள் மணந்தனன்
கடிகாவில் பூச் சூடினன்
தண்கமழும் சாந்து நீவினன்
செற்றோரை வழி தடித்தனன்
நட்டோ ரை அயர்பு கூறினன்
வலியர் என வழி மொழியலன்
மெலியர் என மீக் கூறலன்
வேற்றுபுகழ் வையத்து ஓங்கு புகழ் தோன்றினன்
வருபடை எதிர் தாங்கினன்
பெயர்படை புறங் கண்டனன்
கடும் பரிய மாக் கடவினன்
நெடுந்தெருவில் தேர் வழங்கினன்
ஓங்கியல் களிறு ஊர்ந்தனன்
தீஞ்செறி தசும்பு தொலைச்சினன்
மயக்குடைய மொழி விடுத்தனன் - ஆங்கு
செய்பவெல்லாம் செய்தனன் ஆகலின்
இடுகவென்றோ, சுடுகவென்றோ
படுவழி படுக, இப்புகழ் வெய்யோன் தனையே

இதே போல இன்னொரு பாடல்; பிசிராந்தையாரிடம் எப்படி நரைக்காமல் இருக்கிறீர் என்று கேட்டதற்கு, அவர் புறவயக் காரணங்களையே கூறுவார். ஆன்மீகச் சிந்தனையே அவர் பாடலில் காணோம். முழுப் பாடலும் முழுக்கத் தரையில் ஆழப்பாவி, "இந்த உலகம் என்றைக்கும் நித்தம்/உறுதி" என்ற கருத்தைச் சொல்லும்.

யாண்டு பலவாக நரையில ஆகுதல்
யாங்கு ஆகியர் என வினவுதிர் ஆயின்
மாண்ட என் மனைவியொடு மக்களும் நிரம்பினர்
யான் கண்டு அனையர் என் இளையரும் வேந்தனும்
அல்லவை செய்யான் காக்கும் அதன் தலை
ஆன்று அவிந்து அடங்கிய கொள்கைச்
சான்றோர் பலர் யான் வாழும் ஊரே!

மேலே உள்ள பார்வையோடு சங்க இலக்கியங்களைத் திரும்பப் படித்துப் பாருங்கள். அப்பொழுது தான், சங்க இலக்கியங்களை ஏன் இவ்வளவு தூரம் பாராட்டுகிறோம் என்பது புலப்படும். "வாழ்க்கையைத் துறந்து விடு; இந்த உலகம் மாயை; இங்கே அல்லல் படாதே! மேலே உனக்காக ஒரு சொருக்கமே காத்து நிற்கிறது. நீ செய்த நல்லவை/கெட்டவைகளுக்காக அடுத்த பிறவியில் இன்னின்ன பலன் கிடைக்கும்" என்ற உலக மறுப்புக் கொள்கைகள் சங்க இலக்கியத்தில் பெரிதும் சொல்லப்படுவதே இல்லை. வடமொழி நூல்களைப் பார்க்கும் போது இது கொஞ்சம் வியப்பானது.

இப்பழைமையான உலகாய்தம் படிப்பதற்காகத் தெற்கே காஞ்சிபுரத்திற்கு பலரும் வரவேண்டுமெனில், அது தெற்கே தோன்றியிருக்க வேண்டும் என்பதுதானே ஞாயம்? அதுதானே சரியாக முடியும்? அப்படியானால், தென் சொல்லைக் கொண்டு உலகாய்தம்/பூதவியல் என்று இயல்களுக்கு பெயரிடாமல் வடசொல்லைக் கொண்டா பெயரிடுவார்? மெய்யறிவியலில் விசும்பு தவிர்த்த நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று ஆகிய 4 பூதங்களைப் பற்றிய வாதம் உலகாய்தமென்றும், விசும்பு சேர்த்த 5 பூதங்களைப் பற்றிய வாதம் பூதவியல் என்றும் காலகாலமாக இந்நாவலந்தீவில் வழங்கப்பட்டு வந்தது. பூதங்களின் தொகுதியில், விசும்பைச் சேர்க்கும் வழக்கம் தெற்கே இருந்து தான் போனது, பின் புத்த சமண வாதங்களில் பரவியது, என்று தெள்ளத் தெளியவே இந்திய மெய்யறிவியல் ஆய்வாளர் நிறுவியுள்ளனர்.

உலகாய்தத்தின் பல கூறுகளைத் தன்னுளே உள்ளடக்கிப் பின் எழுந்த சிவ நெறிக் கொள்கையிலும் பொன்னம்பலமான தில்லையில்லாமல் எதுவும் இல்லை. விசும்பைச் சேர்க்காவிட்டால் பின் எதற்குச் "சிதம்பர ரகசியம்"? நடவரசன் விசும்பில் அல்லவா ஆடுகிறான்? 

"வானாகி, மண்னாகி, வளியாகி, ஒளியாகி, 
ஊனாகி, உயிராகி, உண்மையுமாய், இன்மையுமாய், 
கோனாகி, யான் எனதென்று அவரவரைக் கூத்தாட்டு 
வானாகி, நின்றானை என் சொல்லி வாழ்த்துவனே!" 

என்ற மாணிக்கவாசகர் பாடல் நமக்கு உணர்த்துவது தான் என்ன? ஐம்பூதக் கோயில்களும் (திருவொற்றியூர்/கச்சி திருவேகம்பம் - நிலம், திருவானைக்கா - நீர், திருக்காளத்தி - காற்று, திருவண்ணாமலை - நெருப்பு, திருச்சிற்றம்பலம் - விசும்பு) சிவநெறியின் அடித்தளங்கள் அல்லவா? இத்தகையவை எதுவும் வடநாட்டில் கிடையாதே? விண்ணவ நெறியிலும் (விண்ணவம்>வைணவம் - இச்சொல்லும்  சங்கத ஆக்கம் தான். சங்கதவாக்கத்தால் எத்தனை கருத்துக்கள் நம்முடையது என்று தெரியாமலே உருமாறிக் கிடக்கின்றன, தெரியுமா?) ஐம்பூதங்களை உள்ளடக்கியே திருமாலைச் சொல்வர்.

பூதமென்ற சொல் கையாளும் முகன்மைச் சங்கப் பாட்டு, புறநானூற்றின் அறுதப் பழைய பாட்டு, நந்தர் காலத்திற்கும் முந்திய முரஞ்சியூர் முடிநாக ராயரின் பாட்டெனத் தமிழறிஞர் பலரும் சொல்கிறார். முரஞ்சியூர் முடிநாக ராயர் கடைச்சங்க காலத்திற்கும் முந்தியவர். அவர் முதற்சங்கஞ் சேர்ந்தவர் என்றுஞ் சிலர் சொல்கிறார். சேரமான் பெருஞ்சோற்றுதியன் சேரலாதனைப் பற்றிய பாடலில் அவர் சொல்கிறார்.

"மண் திணிந்த நிலனும்
நிலன் ஏந்திய விசும்பும்
விசும்பு தைவரு வளியும்
வளித் தலைஇய தீயும்
தீ முரணிய நீரும் என்றாங்கு
ஐம்பெரும் பூதத்து இயற்கை போல"

"பொறை, சூழ்ச்சி, வலி, தெறல், அளி என்ற ஐந்தும் உடையவன் சேரமான்" என்று இப்பாடல் பேசும். "ஐம்பெரும் பூதத்து இயற்கை" என்ற சொற்றொடர் நம் மரபை ஆழமாக எடுத்துச் சொல்லும்.

இனி "வளி என வரூஉம் பூதக் கிளவியும்" என்பது தொல்காப்பியம் 242, எழுத்ததிகாரத்தில் வரும், தொல்காப்பிய நூல் கி.மு.7-ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது என்று தெள்ளத் தெளிவாகப் பேராசிரியர் இலக்குவனார் நிறுவியிருக்கிறார். தொல்காப்பியம் வெவ்வேறு காலங்களில் எழுதப்பட்டுத் தொகுக்கப் பட்டது என்று கூறிய பேராசிரியர் கமில் சுவலபில் கூட "எழுத்ததிகாரம் மிகப் பழையது" என்று ஒப்புவார். எழுத்ததிகாரத்தில் வடமொழிச் சொற்களும், கருத்துக்களும் மிகமிகக் குறைவாகவே இருப்பது பலராலும் ஒப்புக்கொள்ளப் பட்ட செய்தி. ஆக, பூதம் என்ற சொல்லாட்சி இன்று நேற்று ஏற்பட்டதல்ல. குறைந்தது 2700 ஆண்டுகளுக்கு முந்தியது. (இயல்பு என்ற சொல்லுக்கு எவ்வளவு தமிழ் மரபுண்டோ அவ்வளவு தமிழ்மரபு பூதம் என்பதற்கும் உண்டு.)

தொல்காப்பியர் உலகாய்தத்தோடு எப்படி உறவு கொண்டார்? அதற்கு மறுமொழியாக, "ஐந்திரம் என்ற நெறிமுறை வழி அறியப்பட்டதால் இந்த உறவு" என்று பனம்பாரனார் சொல்கிறார்.

ஐந்திரம் என்பது இலக்கண நூல் அல்ல; (பலரும் அதை இலக்கண நூல், வடநூல் வியாகரணம் என்று சேனாவரையரின் தவறான விளக்கத்தால்  தடுமாறுகிறோம்.) அது ஐம்பூதங்கள் பற்றிய தமிழர் கோட்பாடு/தருக்கம் மற்றும் பேச்சுக் கலை. (ஐ+ந்+திரம்; திரம் = திரட்சி, சேர்க்கை என்ற பொருளைக் கொடுக்கும்; 'சேரே திரட்சி' என்பது தொல்காப்பியம்.) எனவே 5 பூதங்களின் திரட்சி, சேர்க்கை ஐந்திரமென்று ஆனது. இந்த ஐந்திரத்தை தொல்காப்பியர் முழுதும் கற்றத்தேர்ந்த காரணத்தால் தான் பனம்பாரனார் "மல்குநீர் வரைப்பின் ஐந்திரம் நிறைந்த தொல்காப்பியன்" என்று சிறப்புச் செய்வதாக முனைவர் நெடுஞ்செழியன் விரிவாக, மிகச் சரியாக, தன் நூலில் விளக்குகிறார். "ஐந்திரம் என்பது தருக்கம் மற்றும் பேச்சுக்கலை தான்" என்பதை நிலைநாட்டுதற்குரிய சரியான சான்று, கம்ப ராமாயணத்தில் உள்ளது. சொல்லின் செல்வனான தென்னாட்டு அனுமனை

இயைந்தன இயைந்தன இனைய கூறலும்
மயிந்தனும் துமிந்தனும் என்னும் மாண்பினார்
அயிந்திரம் நிறைந்தவன் ஆணை ஏவலால்
நயந்தெரி காவலர் இருவர் நண்ணினர்

என்று கம்பன் கூறுவான். (யுத்த காண்டம், வீடணன் அடைக்கலப் படலம், 42). இங்கே பேசத்தெரிந்தவன் என்ற பொருளே எல்லாத் தமிழறிஞராலும் உணரப் படுகிறது. "எப்படிச் சொன்னால் குரக்கின வீரர்கள் கேட்பார்" என்று தெரிந்த அனுமன் தன் அதிகாரிகளான மயிந்தனையும் துமிந்தனையும் அனுப்பி, வீடணனை விடுவித்து, இராமனிடம் சேர்ப்பிக்கிறான். இங்கே அயிந்திரம் என்பதற்கு இலக்கணப் பொருள் எப்படி வலிந்து பொருத்தினாலும், சரியாய் வராது. இன்னொரு காட்டும் சொல்லுவேன். வீரபாண்டியக் கட்ட பொம்மன் திரைப்படத்தைப் பலரும் பார்த்திருப்பீர்களே, அதில் வருமே ஒரு பேச்சு "இவன் பேசத் தெரிந்தவன்......", நினைவிருக்கிறதா? அதே நிலைதான் இங்கு; அனுமன் பேசத் தெரிந்தவன்; அதனால் தான் அவன் சொல்லின் செல்வன்; அதாவது ஐந்திரம் நிறைந்தவன். ஐந்திரம் என்பது உலகாய்தம்/பூதவியல்/அளவையாடல் கலை என்பதின் இன்னொரு பெயர். அனுமனைப் போலத் தொல்காப்பியனும் ஐந்திரம் நிறைந்தவன் என்று பனம்பாரனாரால் குறிக்கப் படுகிறான். ஆழ்ந்து பார்த்தால், தொல்காப்பிய நெடுகிலும் உலகாய்தக் கருத்துக்கள் கூறப்படுவதை அறியமுடியும்.

ஐம்பூதங்கள் பற்றிய எடுக்கைகளை (reference)த் தெரிந்து கொள்ள, திரு. வே. அண்ணாமலை தொகுத்து வெளிவந்த "சங்க இலக்கியத் தொன்மக் களஞ்சியம் - 1, -2" ஆகிய நூல்களைப் படியுங்கள். ( அதில் குறள் -271, பரிபாடல் 3:4, 3:66, 3:77-80, 13:18-23, பதிற்றுப் பத்து 24" 15-16, 14:1-2, மதுரைக் காஞ்சி 453-454, புறம் 20:1-6, குறுந்தொகை 3:1-2, தொல். 305, புறம் 55:15, புறம், 51:3, புறம் 51:1-2. முருகாற்றுப்படை 254, புறம் 51:1. ஆகிய எடுக்கைகள் ஐம்பூதங்களைப் பற்றிக் குறிப்பதைக் காணலாம்.)

ஐம்பூதத்திற்கு இணையாக ஐம்புலன்களை "சுவை, ஒளி, ஊறு, ஓசை, நாற்றம்" என்று சொல்லுவதும் உலகாய்தக் கூற்றே. இந்த ஐம்புலன்கள் வழியாகத்தான் உணர்வையும், காட்சிப் பெருமானத்தையும் (பிரமாணம்), அணுமானத்தையும் (அனுமானம்; அண்ணுதல் = நெருங்குதல்; ஒன்றை நெருங்கிவந்து அது பற்றி மானிக்கும் கருத்து அணுமானம்; தவறான பலுக்கலால் இதையும் வடமொழி என்று தடுமாறுகிறோம்.) பெறுகிறோம்.

சுவை ஒளி ஊறு ஓசை நாற்றம் என்று ஐந்தின்
வகை தெரிவான் கட்டே உலகு (குறள் 27)

(அதாவது ஐந்தின் வகை தெரிந்தவன் என்றால் ஐம்பூதங்களை ஆளத் தெரிந்தவன், இவன் கட்டில் தான் உலகம் இருக்கும் என்று பொருள்)

வஞ்ச மனத்தான் படிற்று ஒழுக்கம் பூதங்கள்
ஐந்தும் அகத்தே நகும். (குறள் 271)

(மனத்துக்குள் இருக்கும் ஐம்பூதங்களும் நகைக்குமாம்: (சென்னைத் தமிழில் சொன்னால் "இன்னாடா, மனசெல்லாம் விசத்தை வச்சுக்குணு இப்டி ஆக்டு கொடுக்குறே"ன்னு அஞ்சு பூதமும் சிரிக்குமாம். உடம்பும், உயிரும் ஐம்பூதத்தால் ஆனது என்றே வள்ளுவர் இங்கே உறுதி செய்கிறார்.)

மேலே உள்ள குறள்களைப் பார்க்கும் போது, திருவள்ளுவரும் கூட ஐந்திர மரபைப் போற்றியிருக்கிறார் என்பது புரிகிறது. அதனால் தான் அவி சொரிதலைச் செய்யும் வடநாட்டு வேள்வியைத் திருவள்ளுவர் சாடியுள்ளார். உலகாய்தத்தின் அடிப்படையாக அமைந்த பேச்சுக் கலை/தந்திர உத்திகளை வள்ளுவர் விரிவாகவே தன் நூலில் கூறியுள்ளார்.

இனி பூதம் என்ற சொல் பிறந்த வகை பார்ப்போம். முதலில் வடமொழியாளர் (குறிப்பாக இந்தாலசி மடற்குழுவில் இருப்போர்) கருத்தோடு எனக்குள்ள முரணைச் சொல்லவேண்டும்.

அளவையியலில் உள்ளெழுச்சி, வழியெழுச்சி (induction, deduction) என்ற 2 முறைகளுண்டு. அறிவியல் என்பது 100 க்கு 99 விழுக்காடு உள்ளெழுச்சி (induction) முறையில் வளருகிறது. ஆனாலும் தெரியாதவருக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கும் போது வழியெழுச்சி (deduction) முறையில் தெரிவிப்பது அறிவியலின் பழக்கம். இந்த உள்ளெழுச்சி (induction) என்பது இயற்கையாக அறிவியல் வளரும் முறை. அதேபோல பெரும்பாலும் விதப்பான (specialized) சிந்தனையில் இருந்தே, பொதுமையான (generic) சிந்தனைக்கு அறிவியலில் போக முடியும். 'முதலில் விதப்பு - பின் பொதுமை - மறுபடியும் விதப்பு - மறுபடியும் பொதுமை' என்ற சுழற்சியில் தான் மனிதச்சிந்தனை வளருகிறது. அதேபடி கருத்துக்களும் சொற்களும் எல்லா மொழிகளிலும் உருவாகின்றன.

இதை விளக்குமாப் போலத் தமிழில் ஒரு காட்டைப் பார்ப்போம். நெய் என்பது ஏற்கனவே விலங்கில் பெறப்பட்ட கொழுப்பில் உருக்கப்பட்டது. நெடுநாட்கள் விலங்குக்கொழுப்பு நெய்மட்டுமே தமிழருக்குத் தெரியும். பின்னாளில் நாகரிகம் வளர்ந்த நிலையில் வேறொரு முயற்சியில், எள்ளிலிருந்தும் நெய்ப் பொருள் பெறப்பட்டது. இப்பொழுது, இதுவரை விதப்பான சொல்லாக இருந்த நெய், தன் பொருளை மேலும் விரித்துப் பொதுமையாகிறது; அப்பொழுது எள்+நெய் = எண்ணெய் என்றாயிற்று; எண்ணெயும் ஒருவகை நெய்தானே? அடுத்தசுற்றில், இன்னும் நாகரிக வளர்ச்சியில் எண்ணெய் என்ற விதப்பான சொல்லே மேலும் பொதுமையான சொல்லாகி கடலை எண்ணெய், தேங்காய் எண்ணெய், மண்ணெண்ணெய் எனப் பல எண்ணெய்கள் கிளைக்கின்றன. அடுத்த வளர்ச்சியில், மண்ணெண்ணெய் என்ற விதப்புச்சொல் மீண்டும் பொதுவாகி, இந்திய மண்ணெண்ணெய், அரேபிய மண்ணெண்ணெய் என உட்பொதிகள் (composition) மாறிய வகையில் விதப்புச்சொற் கூட்டங்களைத் தோற்றுவிக்கிறது. சொற்கள் இப்படித் தான் ஒரு மொழியில் வளருகின்றன.

இனி இன்னொரு சொல்லைப் பார்ப்போம். ஞாலம் என்றசொல் புவியைக் குறிக்கிறது. ஞாலமெனில் தொங்குவது என்றுபொருள். இதை வைத்து, 'ஆகாயத்தில் பூவுலகு தொங்கிக்கொண்டுள்ளது. இதை அக்காலத்திலேயே எம் தமிழன் உய்த்துணர்ந்து விட்டான்', என்று நம்மில்சிலர் தவறாகப் பொருள் கொண்டு, வீணே மார்தட்டிக் கொள்ளுகிறோம். அது சரியா என்று கொஞ்சம் ஓர்ந்துபார்த்தால் தவறு புரியும். விலங்காண்டியாய் இருந்தபின் நாகரிகம் அடைந்து, குறிஞ்சி நிலத்தில் நடமாடியிருந்த ஆதிமாந்தன் பூமிக்கு வெளியிலிருந்து பார்த்தா, பூமி தொங்குவதைத் தெரிந்துகொள்வான்? அது அக்கால அறிவுநிலைக்கு முற்றிலும் முரணானது அல்லவா? அவன் கொண்ட பட்டறிவின் வழியே அவனைச் சுற்றியுள்ள சூழலில் தானே அவன் பேசிய சொல் வரமுடியும்? நாம் மாந்தனுக்கு மீறிய செயலை நம்பவில்லையெனில், அறிவியலின் பாற்பட்டு நின்றால், உலகாய்தப் படி ஒழுகினால், "பூமி தொங்குகிறது-எனவே ஞாலப் பெயரிட்டான்" என்ற விளக்கத்தை எப்படி ஒத்துக் கொள்ள முடியும்? (ஆனால் இப்படிக் கருத்துமுதல் விளக்கம் தரும் தமிழறிஞர் (பாவாணரையும் சேர்த்து) இருக்கத்தான் செய்கிறார்.)

சரி, உண்மையான விளக்கம் என்ன? சொல்லறிஞர் ப. அருளி சொல்கிறார். இந்தியத் துணைக்கண்டம் எங்கும் பெரிதும் பரவிக் கிடந்த ஒரு மரம் ஆல மரம். அது புதலியற் (botany) தோற்றப்படி, இந்தியாவிற்கே சொந்தமானது. ஆலுதல் என்பதன் பொருள் தொங்குதலே. ஆனால் எது தொங்குகிறது? ஆலமரச்சிறப்பே அதன் தொங்கும் விழுதுகள் தான், இல்லையா? நாம் ஏதொன்றுக்கும் பெயர் வைக்கும்போது அதன் தனித்துத் தெரியும் குணத்தை வைத்துத் தானே பெயர் வைக்கிறோம்? அதனால் ஆலும் விழுதுகள் நிறைந்த மரம் ஆல் என்றே கூறப்பட்டது. ஆல்>ஆலம்>யாலம் என்று இந்தச் சொல் விரியும் போது ஆலங்காடுகளைக் குறிக்கலாயிற்று. ஆலமரம் பரவிக் கிடந்த நிலம்கூடக் பின்னால் "காடு" என்று சொல்போலவே "யாலம்" என்று சொல்லப் படலாயிற்று. முதலில் மரம், பின் காடு முடிவில் காடுகளுள்ள நிலம் என்ற பொருள் நீட்சி இயற்கையானதே. இனி அந்த யாலம் கூட சொற்பலுக்கில் திரிகிறது. தமிழில் ய>ஞ>ந என்ற ஒலி மாற்றம் ஏகப் பட்ட சொற்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது. (அருளியின் "யா" பொத்தகத்தை படித்தால் பல்வேறு சொற்களை இம்மாற்றத்திற்குக் காட்டாகக் காணலாம்.) யாலம்>ஞாலம் = ஆலமரங்கள் நிறைந்த இடம்; அதாவது பரந்த பூமி. அக்கால மாந்தனுக்கு யாலம் நிறைந்த நாவலந்தீவே ஞாலம் என்ற பரந்தபுவியாய்த் தெரிந்தது ஒன்றும் வியப்பில்லை. இதற்கு மாறாக, (புவி எனும் ஞாலம் தொங்கியுள்ளது என்ற) இற்றைப் புரிதலை அற்றைச் சொல்லுக்கு ஏற்றிச்சொன்னால் எப்படி? அன்றைய மனிதனுக்கு பரவிக் கிடக்கிற ஆலங்காடே ஒருவகையில் ஞாலம் தான். இப்படிச் சொல்வேர் தேடும்போது அற்றை அறிவுக்கு எட்டிய முறையில் உள்ளதா என்றும் பார்க்க வேண்டும். அப்படி வேர்ப்பொருள் காணும்போது தான் நம்நாட்டின் தொன்மை புரிகிறது. இங்கு ஆதி மாந்தன் வாழ்ந்ததற்கு ஆன நாகரிகக் கூறுகள் ஞாலம்போன்ற சொற்கள் மூலம் வெளிப்படுகிறது. (ஏனெனில் இந்தியத் துணைக்கண்டத்திற்கே உரிய ஆலமரக்கூறு இங்கே உள்பொதிந்து இருக்கிறது.)

திரு தி.பக்கிரிசாமி என்பவர் "சிந்தனை வளர - பாடநூல் அமைப்பு" (செல்வி பதிப்பகம், காரைக்குடி) என்ற பொத்தகத்தில் ஓர் அருமையான கருத்துச் சொல்லியிருந்தார். "ஐம்புலன் சொற்களே அறிவுக்கு அடித்தளம்; ஆதி மனிதனிடம் பருப் பொருள், இடப் பொருள் சொற்களே இருந்தன. கருத்துச் சொற்கள், அறிவால் உணரவல்ல சொற்கள், கலைச் சொற்கள், பண்புச் சொற்கள் - இவை ஆதியில் இல்லை. மீவியற்கைச் (Supernatural) சொற்களும் இல்லை." இதைப் பற்றி நெடு நாட்களுக்கு முன் தமிழ் இணையத்தில் ஒரு மடல் எழுதியிருந்தேன். அதன் படி இப்பொழுது என்னிடம் இல்லை.

ஐம்புலன் சொற்களுக்கு ஒரு சில எடுத்துக் காட்டுகளைப் பார்ப்போம். கை என்றசொல் கரமென்ற பருப்பொருளை உணர்த்தி பின் அஞ்சு என்ற கருத்துப் பொருளை உணர்த்தியது. இங்கு விதப்பிலிருந்து பொதுமைக் கருத்து விரிகிறது. அதேபோல பல் (வாயில் உள்ள tooth) என்பதில் இருந்தே பலது (many) என்ற கருத்துப்பிறந்தது என்று புலவர் இளங்குமரன் நிறுவுவார். அதே போல கவலை, மரக்கிளை பிரியும் மரப்பகுதி. அது கவடு, கவட்டை என்றெலாம் பேச்சுவழக்கில் திரியும். இதுவும் பருப்பொருளே. 2, 3 பாதைகள் பிரியும் அல்லது கூடும் இடமும் கவலை எனப்படும். மரக்கிளைப் பிரிவு, பாதைப் பிரிவுகளுக்கெனப் பொருள் நீள்கிறது. இப்பொருளே பின்னால் மனக்கவலை என்ற வருத்தப்பொருளுக்கும் (முற்றிலும் கருத்துசார்ந்த ஓர் உணர்வு) பயனாகத் தொடங்கும். ஆகப் பருப்பொருட் சொற்களே வளர்ச்சியில் கருத்துச் சொற்களாகச் சேவைபுரிகின்றன. இதுவே முறையும் கூட.

இன்னொரு காட்டையும் பார்ப்போம். ஒருவனைப் பார்த்து, "அவன் நல்ல பையன்" என்கிறோம். "நல்ல" என்ற சொல் எப்படிப் பிறந்திருக்கக் கூடும்? மாந்தன் பெற்ற ஒரு பருப்பொருட் பயன்பாட்டை அது நமக்குச் சொல்ல வேண்டுமே? கொஞ்சம் ஓர்ந்துபார்த்தால் விடை கிடைக்கும். எல் = ஒளி. ஒருவன்மேல் ஒளிபட்டால் அவன் பொலிவாக இருக்கிறான் என்று பொருள். ஏதொன்றும் பொலிவாக இருந்தால் அது நமக்குப் பிடிக்கிறது. எல்> யெல்>ஞெல்>நெல் என இச்சொல் திரிவுபடும். நாம் விளைக்கும் நெல் மஞ்சளாக ஒளிபட நிற்கிறது. தவிர, நெல் பசியை ஆற்றுகிறது.  உறுதுணை ஆகிறது. எனவே நெல்லவன், நல்லவனாகிறான். இங்கே 2 கருத்து வந்துள்ளது. அடிப்படைப்பொருள் ஒளி - விதப்பானது. அதில் விளைந்த சொல் நெல்; அதனிலும் விதப்பான பொருள், அதன்பயன். இப்படி மற்றவர்க்குப் பயன்தரக் கூடியவன் நல்லவன் எனப்படுகிறான். தமிழில் ஏகப்பட்ட "நெல்லூர்கள்", "நல்லூர்கள்" என்றே பொதுமக்கள் பலுக்கில் சொல்லப்படும்.

இதேபோல ஆதித்தமிழனுக்கு, கொன்றை தெரியும், கோங்கு தெரியும், தேக்கு தெரியும். ஆனால் மரமென்ற பொதுப்பொருள் தானாகச் சுயம்புவாக வரமுடியாது அல்லவா? அப்படியானால் மரப் பொதுமைச்சொல் முதலில் எந்த விதப்புப்பொருளைக் குறித்தது? இந்த ஆய்வின் விளைவாக (கடம்பைக் குறிக்கும்) மரா என்ற விதப்புச்சொல் மரமென்ற பொதுக்கருத்தை உருவாக்கியதென உணர்ந்தேன். கடம்பவனம் பற்றித் தமிழரின் தொன்மம் நமக்குச் சொல்கிறது அல்லவா? இதை இன்னொரு சமயம் விளக்குவேன்.

இப்படிச் சிந்தனையில் வரக்கூடிய பருப் பொருள்கள் எல்லாம் அக்காலத்து மனிதன் உணரக்கூடியவையாக இருக்கவேண்டும். பூ என்ற வேர்ச்சொல்லில் இருந்து, பூ எனும் விதப்புப் பொருளைக் குறிக்காது, becoming, growing என்ற பொதுப்பொருளை நிலைநாட்டி, அதிலிருந்து ’பூதம்’ எழாதென்று நான் சொல்வதற்கு உரிய காரணங்களை இனி விளக்குவேன். பூ என்ற மலர் பூக்கலாம்; அப்படிச் சொல்வது இயல்வளர்ச்சி; ஏனென்றால், பூ என்ற பருப் பொருளை நாம் உணரமுடியும். யாலம் என்பது ஞாலமாகலாம்; ஏனெனில் யாலம் என்ற பருப்பொருளை உணரமுடியும். ஆனால் பூவிலிருந்து, எந்த ஒரு விதப்பான பொருளைக் குறிக்காது, வெறுமே becoming, growing என்ற தோன்றல் பொருளில், பூது>பூதம் என்ற என்ற பொதுமைக் கருத்தீட்டை (generic concept) கொண்டு வருவது மிகக் கடினம் அய்யா, மிகக் கடினம் !

வடமொழியாளர், கருத்துக்கள் ஒன்றிலிருந்து ஒன்றாக எப்படிக் கிளைக்கும் என்று அடுத்தடுத்து ஐம்புலன் சொற்களாகப் பார்க்காமல், இலக்கணி பாணினியின் தாக்கத்தால் 2000 சந்த அடிகளை வைத்துக்  கருத்துமுதல் வாதமாக, ஒரு generic concept - யை முதலில்வைத்து பின் அதோடு பல ஒட்டுகளைச் சேர்த்து வழியெழுச்சி (deduction) ஆகக் காட்டுவார். இவரின் வாதம் பார்த்து நான் பலநாட்கள் குழம்பிப் போயுள்ளேன். Can a primitive man configure first a generic concept out of nowhere without any physically meaningful specific experience? It appears to me completely non-intuitive to start with a generic concept in the primitive days. வேண்டுமெனில், வெறும் வழியெழுச்சியாக (deductive), வடமொழி போல்  செயற்கை மொழியில், ஏன் எசுபராந்தோவில் (Esperanto) வேண்டுமெனில் உருவாக்கலாம். ஆனால் தமிழ்போன்ற இயல்மொழியில் அது முடியாது. இங்குதான் இந்தாலசிக்காரருடன் நான் பெரிதும் முரண்படுகிறேன்.

In TSCII

â¾¢Âø (Physics) - 2

þó¾ ¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý ÜÚ¸û ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ý ÀÄ þ¼í¸Ç¢ø °¼¡Îõ. §ÀẢâÂ÷ ·¸¡÷ðÎõ "down to earth; and no renouncement of worldly life" ±ýÈ þì¸Õò¨¾ ºí¸ þÄ츢Âõ ÅÄ¢ÔÚòО¡öò ¾ý ¦À¡ò¾¸ò¾¢ø ¦º¡øĢ¢ÕôÀ¾¡¸ì §¸ûÅ¢ôÀðÎ þÕ츢§Èý. §ÀẢâÂ÷ ¦º¡øÖõ þó¾ô §À¡ìÌ ÓüÈ¢Öõ µ÷ ¯Ä¸¡ö¾ô §À¡ìÌ. «¾ü¸¡¸ §Å¾¦¿È¢ ±ýÀÐ ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ø §Àºô À¼Å¢ø¨Ä ±ýÚ ¸¢¨¼Â¡Ð. §Å¾ ¦¿È¢¨Âî ÍðÊì ¸¡ðÎõ À¡¼ø¸Ùõ ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ø þÕ츢ýÈÉ. ¬É¡Öõ ¯Ä¸¡ö¾ô §À¡ìÌ ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ø ¦¸¡ïºõ à츢 ¿¢ü¸¢ÈÐ. Á¡È¡¸, ż ¿¡ðÊý ÁèÀ ´ðÊ ±Øó¾ þÄ츢Âí¸Ç¢ø Á¢¸ Á¢¸ô ¦ÀÕõÀ¡Ä¡É¨Å (ÌÈ¢ôÀ¡¸ ¯À¿¢¼¾í¸û) ¯Ä¸õ ¿¢¨Ä¢øÄ¡¾Ð ±ý§È ÜÈ¢Åó¾É.

ºí¸ þÄ츢ÂòÐû °¼¡Îõ ¸ÕòÐ ÀüȢ þÃñÎ À¡¼ø¸¨Ç þíÌ À¡÷ô§À¡õ. §À¦Ã¢ø ÓÚÅÄ¡÷ ±ýÛõ ÒÄÅ÷, ¿õÀ¢ ¦¿Î了ƢÂý ±ýÈ ¾ÁÐ ¿ñÀÉ¡É ÁýÉý þÈó¾ ¦À¡ØÐ, ¨¸ÂÚ ¿¢¨Äî ¦ºöÔû ´ý¨Èô À¡ÊÉ¡÷. þôÀ¡¼ø ´Õ ÁýÉÉ¢ý þÄðº¢Â Å¡ú쨸¦ÂýÚ ¸Õ¾¢, «Åý Å¡ú쨸¨Â ¸£§Æ ¯ûÇÀÊ ÅÕ½¢ì¸¢ÈÐ. ÀÊìÌõ §À¡§¾, þó¾ þÄðº¢Â Å¡ú쨸 ¯Ä¸¡ö¾ì ¸Õò¨¾§Â «ÊôÀ¨¼Â¡¸ ¦¸¡ñÎ þÕôÀÐ, ¿ÁìÌô ÒÄôÀθ¢ÈÐ. «¾¡ÅÐ "þù×ÄÌ ¯ñ¨Á¡ÉÐ. þù×ĸ¢ý À¢Ãúɸ¨Ç ¿¡õ¾¡ý ¾£÷ì¸ §ÅñÎõ. '¯ñ¨Á ¿ÁìÌô À¢ÊÀ¼¡Ð; «Ð ¦ÅÚõ Á¡¨Âò §¾¡üÈõ' ±ýÚ ¸Õоø ¾ÅÚ." ±ýÈ ¸Õò§¾ þó¾ô À¡¼ÖìÌ «ÊôÀ¨¼. (Å¡ÉÁ¡Á¨Ä).

"¦¾¡ÊÔ¨¼Â §¾¡û Á½ó¾Éý
¸Ê¸¡Å¢ø âî ÝÊÉý
¾ñ¸ÁØõ º¡óÐ ¿£Å¢Éý
¦ºü§È¡¨Ã ÅÆ¢ ¾Êò¾Éý
¿ð§¼¡¨Ã «Â÷Ò ÜÈ¢Éý
ÅÄ¢Â÷ ±É ÅÆ¢ ¦Á¡Æ¢ÂÄý
¦ÁÄ¢Â÷ ±É Á£ì ÜÈÄý
§ÅüÚÒ¸ú ¨ÅÂòÐ µíÌ Ò¸ú §¾¡ýÈ¢Éý
ÅÕÀ¨¼ ±¾¢÷ ¾¡í¸¢Éý
¦ÀÂ÷À¨¼ ÒÈí ¸ñ¼Éý
¸Îõ Àâ Á¡ì ¸¼Å¢Éý
¦¿Îó¦¾ÕÅ¢ø §¾÷ ÅÆí¸¢Éý
µí¸¢Âø ¸Ç¢Ú °÷ó¾Éý
¾£ï¦ºÈ¢ ¾ÍõÒ ¦¾¡¨ÄÉý
ÁÂį̀¼Â ¦Á¡Æ¢ Å¢Îò¾Éý - ¬íÌ
¦ºöÀ¦ÅøÄ¡õ ¦ºö¾Éý ¬¸Ä¢ý
þθ¦Åý§È¡, ¸Î¸¦Åý§È¡
ÀÎÅÆ¢ Àθ, þôÒ¸ú ¦Åö§Â¡ý ¾¨É§Â

þ§¾ §À¡Ä þý¦É¡Õ À¡¼ø; À¢º¢Ã¡ó¨¾Â¡Ã¢¼õ ±ôÀÊ ¿¨Ã측Áø þÕ츢ȣ÷¸û ±ýÚ §¸ð¼¾üÌ, «Å÷ ÒÈÅÂÁ¡É ¸¡Ã½í¸¨Ç§Â ÜÚ¸¢È¡÷. ¬ýÁ£¸î º¢ó¾¨É§Â «ÅÕ¨¼Â «ó¾ô À¡¼Ä¢ø ¸¡§½¡õ. À¡¼ø ÓØì¸ò ¾¨Ã¢ø ¬Æô À¡Å¢, "þó¾ ¯Ä¸õ ±ý¨ÈìÌõ ¿¢ò¾õ/¯Ú¾¢" ±ýÈ ¸ÕòÐ ÓüÈ¢Öõ ÀÃŢ¢Õ츢ÈÐ.

¡ñÎ ÀÄÅ¡¸ ¿¨Ã墀 ¬Ì¾ø
¡íÌ ¬¸¢Â÷ ±É Å¢É×¾¢÷ ¬Â¢ý
Á¡ñ¼ ±ý Á¨ÉÅ¢¦Â¡Î Áì¸Ùõ ¿¢ÃõÀ¢É÷
¡ý ¸ñÎ «¨ÉÂ÷ ±ý þ¨ÇÂÕõ §Åó¾Ûõ
«øĨŠ¦ºö¡ý ¸¡ìÌõ «¾ý ¾¨Ä
¬ýÚ «Å¢óÐ «¼í¸¢Â ¦¸¡û¨¸î
º¡ý§È¡÷ ÀÄ÷ ¡ý Å¡Øõ °§Ã!

§Á§Ä ¯ûÇ À¡÷¨Å§Â¡Î ºí¸ þÄ츢Âí¸¨Çò ¾¢ÕõÀô ÀÊòÐô À¡Õí¸û. «ô¦À¡ØÐ ¾¡ý, ²ý ºí¸ þÄ츢Âí¸¨Ç þùÅÇ× àÃõ À¡Ã¡ðθ¢§È¡õ ±ýÀÐ ÒÄôÀÎõ. "Å¡ú쨸¨Âò ÐÈóРŢÎ; þó¾ ¯Ä¸õ Á¡¨Â; þí§¸ «øÄø À¼¡§¾! §Á§Ä ¯É측¸ ´Õ ¦º¡Õ츧Á ¸¡òÐ ¿¢ü¸¢ÈÐ. ¿£ ¦ºö¾ ¿øĨÅ/¦¸ð¼¨Å¸Ù측¸ «Îò¾ À¢ÈŢ¢ø þýÉ¢ýÉ ÀÄý ¸¢¨¼ìÌõ" ±ýÈ ¯Ä¸ ÁÚôÒì ¦¸¡û¨¸¸û ºí¸ þÄ츢Âò¾¢ø ¦ÀâÐõ ¦º¡øÄôÀÎŧ¾ þø¨Ä. þРż¦Á¡Æ¢ áø¸¨Çô À¡÷ìÌõ §À¡Ð ¦¸¡ïºõ Å¢ÂôÀ¡ÉÐ.

þó¾ô À¨Æ¨ÁÂ¡É ¯Ä¸¡ö¾ò¨¾ô ÀÊôÀ¾ü¸¡¸ò ¦¾ü§¸ ¸¡ïº¢ÒÃò¾¢üÌ ÀÄÕõ ÅçÅñÎõ ±ýÈ¡ø, «Ð ¦¾ü§¸ §¾¡ýȢ¢Õì¸ §ÅñÎõ ±ýÀÐ ¾¡§É »¡Âõ? «Ð ¾¡§É ºÃ¢Â¡ö þÕì¸ ÓÊÔõ? «ôÀÊ¡ɡø, ¦¾ý ¦º¡ø¨Äì ¦¸¡ñÎ ¯Ä¸¡ö¾õ/â¾Å¢Âø ±ýÚ þÂø¸ÙìÌ ¦ÀÂ⼡Áø ż ¦º¡ø¨Äì ¦¸¡ñ¼¡ ¦ÀÂâÎÅ¡÷¸û? ¦ÁöÂȢŢÂÄ¢ø Å¢ÍõÒ ¾Å¢÷ò¾ ¿¢Äõ, ¿£÷, ¦¿ÕôÒ, ¸¡üÚ ¬¸¢Â 4 â¾í¸¨Çô ÀüȢ š¾õ ¯Ä¸¡ö¾õ ±ýÚõ, Å¢ÍõÒ §º÷ò¾ 5 â¾í¸¨Çô ÀüȢ š¾õ â¾Å¢Âø ±ýÚõ ¸¡Ä ¸¡ÄÁ¡¸ þó¾ ¿¡ÅÄó¾£Å¢ø ÅÆí¸ô ÀðÎ Åó¾¢Õ츢ÈÐ. â¾í¸Ç¢ý ¦¾¡Ì¾¢Â¢ø, þó¾ Å¢Íõ¨Àî §º÷ìÌõ ÅÆì¸õ ¦¾ü§¸ þÕóÐ ¾¡ý §À¡ÉÐ, À¢ý Òò¾ ºÁ½ Å¡¾í¸Ç¢ø ÀÃÅ¢ÂÐ, ±ýÚ ¦¾ûÇò ¦¾Ç¢Â§Å þó¾¢Â ¦ÁöÂȢŢÂø ¬öÅ¡Ç÷¸û ¿¢ÚÅ¢ÔûÇÉ÷.

¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý ÀÄ ÜÚ¸¨Çò ¾ýÛû§Ç ¯ûǼ츢ô À¢ý ±Øó¾ º¢Å ¦¿È¢ì ¦¸¡û¨¸Â¢Öõ ¦À¡ýÉõÀÄÁ¡É ¾¢ø¨Ä¢øÄ¡Áø ±Ð×õ þø¨Ä. Å¢Íõ¨Àî §º÷측Ţð¼¡ø À¢ý ±¾üÌî "º¢¾õÀà øº¢Âõ"? ¿¼Åúý Å¢ÍõÀ¢ø «øÄÅ¡ ¬Î¸¢È¡ý? "Å¡É¡¸¢, ÁñÉ¡¸¢, ÅǢ¡¸¢, ´Ç¢Â¡¸¢, °É¡¸¢, ¯Â¢Ã¡¸¢, ¯ñ¨ÁÔÁ¡ö, þý¨ÁÔÁ¡ö, §¸¡É¡¸¢, ¡ý ±É¦¾ýÚ «ÅÃŨÃì Üò¾¡ðÎ Å¡É¡¸¢, ¿¢ýÈ¡¨É ±ý ¦º¡øÄ¢ Å¡úòÐŧÉ!" ±ýÈ Á¡½¢ì¸Å¡º¸÷ À¡¼ø ¿ÁìÌ ¯½÷òÐÅÐ ¾¡ý ±ýÉ? ³õâ¾ì §¸¡Â¢ø¸Ùõ (¾¢Õ¦Å¡üÈ¢ä÷/¸îº¢ ¾¢Õ§Å¸õÀõ - ¿¢Äõ, ¾¢ÕÅ¡¨É측 - ¿£÷, ¾¢Õ측Çò¾¢ - ¸¡üÚ, ¾¢ÕÅñ½¡Á¨Ä - ¦¿ÕôÒ, ¾¢ÕüÈõÀÄõ - Å¢ÍõÒ) º¢Å¦¿È¢Â¢ý «Êò¾Çí¸û «øÄÅ¡? þò¾¨¸Â¨Å ±Ð×õ ż¿¡ðÊø ¸¢¨¼Â¡§¾? Å¢ñ½Å ¦¿È¢Â¢Öõ (Å¢ñ½Åõ>¨Å½Åõ - þó¾î ¦º¡øÖõ ´Õ ºí¸¾Å¡ì¸õ ¾¡ý. þó¾î ºí¸¾Å¡ì¸ò¾¡ø ±ò¾¨É ¸ÕòÐì¸û ¿õÓ¨¼ÂÐ ±ýÚ ¦¾Ã¢Â¡Á§Ä ¯ÕÁ¡È¢ì ¸¢¼ì¸¢ýÈÉ?) ³õâ¾í¸¨Ç ¯ûǼ츢§Â ¾¢ÕÁ¡¨Äô ÀüÈ¢î ¦º¡øÖÅ÷.

â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø¨Äì ¨¸Â¡Ùõ Ó¸ý¨ÁÂ¡É ºí¸ô À¡ðÎ, ÒÈ ¿¡ëüÈ¢ý «Ú¾ô À¨Æ À¡ðÎ, ¿ó¾÷¸û ¸¡Äò¾¢üÌõ Óó¾¢Â ÓÃﺢä÷ ÓÊ¿¡¸Ã¡Ââý À¡ðÎ ±É ¾Á¢ÆÈ¢»÷¸û ÀÄÕõ ¦º¡øÖ¸¢È¡÷¸û. ÓÃﺢä÷ ÓÊ¿¡¸Ã¡Â÷ ¸¨¼î ºí¸ ¸¡Äò¾¢üÌõ Óó¾¢ÂÅ÷. «Å÷ Ó¾üºí¸ò¨¾î §º÷ó¾Å÷ ±ýÚ Ü¼î º¢Ä÷ ¦º¡øÖ¸¢È¡÷¸û. §ºÃÁ¡ý ¦ÀÕï §º¡üÚ ¯¾¢Âý §ºÃÄ¡¾¨Éô ÀüȢ À¡¼Ä¢ø «Å÷ ¦º¡øÖ¸¢È¡÷.

"Áñ ¾¢½¢ó¾ ¿¢ÄÛõ
¿¢Äý ²ó¾¢Â Å¢ÍõÒõ
Å¢ÍõÒ ¨¾ÅÕ ÅÇ¢Ôõ
ÅÇ¢ò ¾¨Äþ ¾£Ôõ
¾£ Óý¢Â ¿£Õõ ±ýÈ¡íÌ
³õ¦ÀÕõ â¾òÐ þÂü¨¸ §À¡Ä"

"¦À¡¨È, Ýú, ÅÄ¢, ¦¾Èø, «Ç¢ ±ýÈ ³óÐõ ¯¨¼ÂÅý §ºÃÁ¡ý" ±ýÚ þó¾ô À¡¼ø §ÀÍõ. "³õ¦ÀÕõ â¾òÐ þÂü¨¸" ±ýÈ ¦º¡ü¦È¡¼÷ ¿õÓ¨¼Â ÁèÀ ¬ÆÁ¡¸ ±ÎòÐî ¦º¡øÖõ.

þÉ¢ "ÅÇ¢ ±É Åå¯õ â¾ì ¸¢ÇÅ¢Ôõ" ±ýÀÐ ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âõ 242, ±Øò¾¾¢¸¡Ãò¾¢ø ÅÕõ ¸¢ÇÅ¢. ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Â áø ¸¢.Ó.7-õ áüÈ¡ñ¨¼î §º÷ó¾Ð ±ýÚ ¦¾ûÇò ¦¾Ç¢Å¡¸ô §ÀẢâÂ÷ þÄìÌÅÉ¡÷ ¿¢ÚŢ¢Õ츢ȡ÷. ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âõ ¦Åù§ÅÚ ¸¡Äí¸Ç¢ø ±Ø¾ôÀðÎò ¦¾¡Ìì¸ô Àð¼Ð ±ýÚ ÜȢ §ÀẢâÂ÷ ¸Á¢ø ÍÅÄÀ¢ø ܼ "±Øò¾¾¢¸¡Ãõ Á¢¸ô À¨ÆÂÐ" ±ýÚ ´ôÒì ¦¸¡ûÙ¸¢È¡÷. ±Øò¾¾¢¸¡Ãò¾¢ø ż¦Á¡Æ¢î ¦º¡ü¸Ùõ, ¸ÕòÐì¸Ùõ Á¢¸ì Á¢¸ì ̨ÈÅ¡¸§Å þÕôÀÐ ÀÄáÖõ ´ôÒì ¦¸¡ûÇô Àð¼ ¦ºö¾¢. ¬¸, â¾õ ±ýÈ ¦º¡øġ𺢠þýÚ §¿üÚ ²üÀð¼Ð «øÄ. ̨Èó¾Ð 2700 ¬ñθÙìÌ Óó¾¢ÂÐ. (þÂøÒ ±ýÈ ¦º¡øÖìÌ ±ùÅÇ× ¾Á¢ú ÁÃÒ ±ñ§¼¡ «ùÅÇ× ¾Á¢úÁÃÒ â¾õ ±ýÈ ¦º¡øÖìÌõ ¯ñÎ.)

¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Â÷ ¯Ä¸¡ö¾ò§¾¡Î ±ôÀÊ ¯È× ¦¸¡ñ¼¡÷? «¾üÌ ÁÚ¦Á¡Æ¢Â¡¸, "³ó¾¢Ãõ ±ýÈ ¦¿È¢Ó¨È ÅÆ¢ «È¢ÂôÀ𼾡ø þó¾ ¯È×" ±ýÚ ÀÉõÀ¡ÃÉ¡÷ ¦º¡ø¸¢È¡÷.

³ó¾¢Ãõ ±ýÀÐ µ÷ þÄ츽 áø «øÄ; (ÀÄÕõ «¨¾ þÄ츽 áø, żáø Ţ¡¸Ã½õ ±ýÚ §ºÉ¡Å¨ÃÂâý ¾ÅÈ¡É Å¢Çì¸ò¾¡ø ÒâóÐ ¾ÎÁ¡Ú¸¢§È¡õ.) «Ð ³õâ¾í¸û ÀüȢ ¾Á¢Æ÷ §¸¡ðÀ¡Î/¾Õì¸õ ÁüÚõ §ÀîÍì ¸¨Ä. (³+ó+¾¢Ãõ; ¾¢Ãõ = ¾¢Ãðº¢, §º÷쨸 ±ýÈ ¦À¡Õ¨Çì ¦¸¡ÎìÌõ; '§º÷§Å ¾¢Ãðº¢' ±ýÀÐ ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âõ.) ±É§Å ³óÐ â¾í¸Ç¢ý ¾¢Ãðº¢, §º÷쨸 ³ó¾¢Ãõ ±ýÚ ¬ÉÐ. þó¾ ³ó¾¢Ãò¨¾ ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Â÷ ÓØÐõ ¸üÈò §¾÷ó¾ ¸¡Ã½ò¾¡ø ¾¡ý ÀÉõÀ¡ÃÉ¡÷ "ÁøÌ ¿£÷ ŨÃôÀ¢ý ³ó¾¢Ãõ ¿¢¨Èó¾ ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âý" ±ýÚ º¢ÈôÒî ¦ºöž¡¸ Ó¨ÉÅ÷ ¦¿Î了ƢÂý Ţ⚸, Á¢¸î ºÃ¢Â¡¸, ¾ý áÄ¢ø Å¢Çì̸¢È¡÷. "³ó¾¢Ãõ ±ýÀÐ ¾Õì¸õ ÁüÚõ §ÀîÍì¸¨Ä ¾¡ý" ±ýÀ¨¾ ¿¢¨Ä¿¡ðξüÌâ ºÃ¢Â¡É º¡ýÚ, ¸õÀ áÁ¡Â½ò¾¢ø þÕ츢ÈÐ. ¦º¡øÄ¢ý ¦ºøÅÉ¡É ¦¾ýÉ¡ðÎ «ÛÁ¨É

þ¨Âó¾É þ¨Âó¾É þ¨É ÜÈÖõ
Á¢ó¾Ûõ ÐÁ¢ó¾Ûõ ±ýÛõ Á¡ñÀ¢É¡÷
«Â¢ó¾¢Ãõ ¿¢¨Èó¾Åý ¬¨½ ²ÅÄ¡ø
¿Âó¦¾Ã¢ ¸¡ÅÄ÷ þÕÅ÷ ¿ñ½¢É÷

±ýÚ ¸õÀý ÜÚÅ¡ý. (Ôò¾ ¸¡ñ¼õ, Å£¼½ý «¨¼ì¸Äô À¼Äõ, 42). þí§¸ §Àºò ¦¾Ã¢ó¾Åý ±ýÈ ¦À¡Õ§Ç ±øÄ¡ò ¾Á¢ÆÈ¢»Ã¡Öõ ¯½Ãô Àθ¢ÈÐ. "±ôÀÊî ¦º¡ýÉ¡ø ÌÃì¸¢É Å£Ã÷¸û §¸ðÀ¡÷¸û" ±ýÚ ¦¾Ã¢ó¾ «ÛÁý ¾ý «¾¢¸¡Ã¢¸Ç¡É Á¢ó¾¨ÉÔõ ÐÁ¢ó¾¨ÉÔõ «ÛôÀ¢, Å£¼½¨É Å¢ÎÅ¢òÐ, þáÁÉ¢¼õ §º÷ôÀ¢ì¸¢È¡ý. þí§¸ «Â¢ó¾¢Ãõ ±ýÀ¾üÌ þÄ츽õ ±ýÈ ¦À¡Õû ±ôÀÊò¾¡ý ÅÄ¢óÐ ¦À¡Õò¾¢É¡Öõ, ºÃ¢Â¡ö ÅáÐ. þý¦É¡Õ ¸¡ðÎõ ¦º¡øÖ§Åý. Å£ÃÀ¡ñÊÂì ¸ð¼ ¦À¡õÁý ¾¢¨ÃôÀ¼ò¨¾ô ÀÄÕõ À¡÷ò¾¢ÕôÀ£÷¸§Ç, «¾¢ø ÅÕ§Á ´Õ §ÀîÍ "þÅý §Àºò ¦¾Ã¢ó¾Åý......", ¿¢¨ÉÅ¢Õ츢Ⱦ¡? «§¾ ¿¢¨Ä¾¡ý þíÌ; «ÛÁý §Àºò ¦¾Ã¢ó¾Åý; «¾É¡ø ¾¡ý «Åý ¦º¡øÄ¢ý ¦ºøÅý; «¾¡ÅÐ ³ó¾¢Ãõ ¿¢¨Èó¾Åý. ³ó¾¢Ãõ ±ýÀÐ ¯Ä¸¡ö¾õ/â¾Å¢Âø/«Ç¨Å¡¼ø ¸¨Ä ±ýÀ¾¢ý þý¦É¡Õ ¦ÀÂ÷. «ÛÁ¨Éô §À¡Äò ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢ÂÛõ ³ó¾¢Ãõ ¿¢¨Èó¾Åý ±ýÚ ÀÉõÀ¡Ãɡáø ÌÈ¢ì¸ô Àθ¢È¡ý. ¬úóÐ À¡÷ò¾¡ø, ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âò¾¢ý ¦¿Î¸¢Öõ ¯Ä¸¡ö¾ì ¸ÕòÐì¸û ÜÈôÀÎŨ¾ «È¢ÂÓÊÔõ.

³õâ¾í¸û ÀüȢ ±Î쨸¸¨Ç (reference)ò ¦¾Ã¢óÐ ¦¸¡ûÇ, ¾¢Õ. §Å. «ñ½¡Á¨Ä ¦¾¡ÌòÐ ¦ÅÇ¢Åó¾ "ºí¸ þÄ츢Âò ¦¾¡ýÁì ¸ÇﺢÂõ - 1, -2" ¬¸¢Â áø¸¨Çô ÀÊÔí¸û. ( «¾¢ø ÌÈû -271, ÀâÀ¡¼ø 3:4, 3:66, 3:77-80, 13:18-23, À¾¢üÚô ÀòÐ 24" 15-16, 14:1-2, ÁШÃì ¸¡ïº¢ 453-454, ÒÈõ 20:1-6, ÌÚ󦾡¨¸ 3:1-2, ¦¾¡ø. 305, ÒÈõ 55:15, ÒÈõ, 51:3, ÒÈõ 51:1-2. ÓÕ¸¡üÚôÀ¨¼ 254, ÒÈõ 51:1. ¬¸¢Â ±Î쨸¸û ³õâ¾í¸¨Çô ÀüÈ¢ì ÌÈ¢ôÀ¨¾ì ¸¡½Ä¡õ.)

³õâ¾ò¾¢üÌ þ¨½Â¡¸ ³õÒÄý¸¨Ç "ͨÅ, ´Ç¢, °Ú, µ¨º, ¿¡üÈõ" ±ýÚ ¦º¡øÖÅÐõ ¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý Üü§È. þó¾ ³õÒÄý¸û ÅƢ¡¸ò¾¡ý ¯½÷¨ÅÔõ, ¸¡ðº¢ô ¦ÀÕÁ¡Éò¨¾Ôõ (À¢ÃÁ¡½õ), «ÏÁ¡Éò¨¾Ôõ («ÛÁ¡Éõ; «ñϾø = ¦¿Õí̾ø; ´ý¨È ¦¿Õí¸¢ÅóÐ «Ð ÀüÈ¢ Á¡É¢ìÌõ ¸ÕòÐ «ÏÁ¡Éõ; ¾ÅÈ¡É ÀÖì¸Ä¡ø þ¨¾Ôõ ż¦Á¡Æ¢ ±ýÚ ¾ÎÁ¡Ú¸¢§È¡õ.) ¦ÀÚ¸¢§È¡õ.

ͨŠ´Ç¢ °Ú µ¨º ¿¡üÈõ ±ýÚ ³ó¾¢ý
Ũ¸ ¦¾Ã¢Å¡ý ¸ð§¼ ¯ÄÌ (ÌÈû 27)

(«¾¡ÅÐ ³ó¾¢ý Ũ¸ ¦¾Ã¢ó¾Åý ±ýÈ¡ø ³õâ¾í¸¨Ç ¬Çò ¦¾Ã¢ó¾Åý, þÅý ¸ðÊø ¾¡ý ¯Ä¸õ þÕìÌõ ±ýÚ ¦À¡Õû)

Åïº ÁÉò¾¡ý ÀÊüÚ ´Øì¸õ â¾í¸û
³óÐõ «¸ò§¾ ¿Ìõ. (ÌÈû 271)

(ÁÉòÐìÌû þÕìÌõ ³õâ¾í¸Ùõ ¿¨¸ìÌÁ¡õ: (¦ºý¨Éò ¾Á¢Æ¢ø ¦º¡ýÉ¡ø "þýÉ¡¼¡, ÁɦºøÄ¡õ Å¢ºò¨¾ ÅîÍìÌÏ þôÊ ¬ìÎ ¦¸¡Îì̧È"ýÛ «ïÍ â¾Óõ º¢Ã¢ìÌÁ¡õ. ¯¼õÒõ, ¯Â¢Õõ ³õâ¾ò¾¡ø ¬ÉÐ ±ý§È ÅûÙÅ÷ þí§¸ ¯Ú¾¢ ¦ºö¸¢È¡÷.)

§Á§Ä ¯ûÇ ÌÈû¸¨Çô À¡÷ìÌõ §À¡Ð, ¾¢ÕÅûÙÅÕõ ܼ ³ó¾¢Ã ÁèÀô §À¡üȢ¢Õ츢ȡ÷ ±ýÀÐ Ò⸢ÈÐ. «¾É¡ø ¾¡ý «Å¢ ¦º¡Ã¢¾¨Äî ¦ºöÔõ ż¿¡ðÎ §ÅûÅ¢¨Âò ¾¢ÕÅûÙÅ÷ º¡Ê¢Õ츢ȡ÷. ¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý «ÊôÀ¨¼Â¡¸ «¨Áó¾ §ÀîÍì ¸¨Ä/¾ó¾¢Ã ¯ò¾¢¸¨Ç ÅûÙÅ÷ Ţ⚸§Å ¾ý áÄ¢ø ÜÈ¢ÔûÇ¡÷.

þÉ¢ â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø À¢Èó¾ Ũ¸ ÀüÈ¢ô À¡÷ô§À¡õ. ӾĢø ż¦Á¡Æ¢Â¡Ç÷ (ÌÈ¢ôÀ¡¸ þó¾¡Äº¢ Á¼üÌØÅ¢ø þÕô§À¡÷) ¸Õò§¾¡Î ±ÉìÌûÇ Óè½î ¦º¡øħÅñÎõ.

«Ç¨Å¢ÂÄ¢ø ¯û¦ÇØ, ÅÆ¢¦ÂØ (induction, deduction) ±ýÈ þÃñΠӨȸû ¯ñÎ. «È¢Å¢Âø ±ýÀÐ 100 ìÌ 99 Å¢Ø측Π¯û¦ÇØ (induction) ӨȢø ¾¡ý ÅÇÕ¸¢ÈÐ. ¬É¡Öõ ¦¾Ã¢Â¡¾ÅÕìÌ ´ý¨Èî ¦º¡øÄ¢ì ¦¸¡ÎìÌõ §À¡Ð ÅÆ¢¦ÂØ (deduction) ӨȢø ¦¾Ã¢Å¢ôÀÐ «È¢Å¢ÂÄ¢ø ¯ûÇ ÀÆì¸õ. þó¾ ¯û¦ÇØ (induction) ±ýÀÐ þÂü¨¸Â¡¸ «È¢Å¢Âø ÅÇÕõ Ó¨È. «§¾ §À¡Ä ¦ÀÕõÀ¡Öõ Å¢¾ôÀ¡É (specialized) º¢ó¾¨É¢ø þÕóÐ ¾¡ý, ¦À¡Ð¨ÁÂ¡É (generic) º¢ó¾¨ÉìÌ «È¢Å¢ÂÄ¢ø §À¡¸ ÓÊÔõ. 'ӾĢø Å¢¾ôÒ - À¢ý ¦À¡Ð¨Á - ÁÚÀÊÔõ Å¢¾ôÒ - ÁÚÀÊÔõ ¦À¡Ð¨Á' ±ýÈ ÍÆüº¢Â¢ø ¾¡ý ÁÉ¢¾É¢ý º¢ó¾¨É ÅÇÕ¸¢ÈÐ. «§¾ÀÊ ¾¡ý ¸ÕòÐì¸Ùõ ¦º¡ü¸Ùõ ±øÄ¡ ¦Á¡Æ¢¸Ç¢Öõ ¯ÕÅ¡¸¢ýÈÉ.

þ¨¾ Å¢ÇìÌÁ¡ô §À¡Äò ¾Á¢Æ¢ø ´Õ ¸¡ð¨¼ô À¡÷ô§À¡õ. ¦¿ö ±ýÀÐ ²ü¸É§Å Å¢Äí¸¢ø þÕóÐ ¦ÀÈôÀð¼ ¦¸¡ØôÀ¢ø þÕóÐ ¯Õì¸ô Àð¼Ð. ¦¿Î¿¡ð¸û þó¾ Å¢ÄíÌì ¦¸¡ØôÒ ¦¿ö ÁðΧÁ ¾Á¢ú Á¡ó¾ÛìÌò ¦¾Ã¢Ôõ. À¢ýÉ¡Ç¢ø ¿¡¸Ã¢¸õ ÅÇ÷ó¾ ¿¢¨Ä¢ø §Å¦È¡Õ ÓÂüº¢Â¢ø, ±ûÇ¢ø þÕóÐõ ¦¿ö §À¡ýÈ ´Õ ¦À¡Õû ¦ÀÈôÀð¼Ð. þô¦À¡ØÐ, þÐŨà Ţ¾ôÀ¡É ¦º¡øÄ¡¸ þÕó¾ ¦¿ö ±ýÀÐ ¾ýÛ¨¼Â ¦À¡Õ¨Ç §ÁÖõ ŢâòÐô ¦À¡Ð¨Á¡¸¢ÈÐ; «ô¦À¡ØÐ ±û+¦¿ö = ±ñ¦½ö ±ýÚ ¬Â¢üÚ; ±ñ¦½öÔõ ´Õ Ũ¸ ¦¿ö¾¡§É? «Îò¾ ÍüÈ¢ø, þýÛõ ¿¡¸Ã¢¸ ÅÇ÷¢ø ±ñ¦½ö ±ýÈ Å¢¾ôÀ¡É ¦º¡ø§Ä §ÁÖõ ¦À¡Ð¨ÁÂ¡É ¦º¡øÄ¡¸¢ ¸¼¨Ä ±ñ¦½ö, §¾í¸¡ö ±ñ¦½ö, Áñ¦½ñ¦½ö ±Éô ÀÄ ±ñ¦½ö¸û ¸¢¨Ç츢ýÈÉ. «Îò¾ ÅÇ÷¢ø, Áñ¦½ñ¦½ö ±ýÈ Å¢¾ôÒ¡ø Á£ñÎõ ¦À¡ÐÅ¡¸¢, þó¾¢Â Áñ¦½ñ¦½ö, «§ÃÀ¢Â Áñ¦½ñ¦½ö ±É ¯ð¦À¡¾¢¸û (composition) Á¡È¢Â Ũ¸Â¢ø Á£ñÎõ ´Õ Å¢¾ôÒî ¦º¡ü Üð¼í¸¨Çò §¾¡üÚŢ츢ÈÐ. ¦º¡ü¸û þôÀÊò ¾¡ý ´Õ ¦Á¡Æ¢Â¢ø ÅÇÕ¸¢ýÈÉ.

þÉ¢ þý¦É¡Õ ¦º¡ø¨Äô À¡÷ô§À¡õ. »¡Äõ ±ýÈ ¦º¡ø ÒÅ¢¨Âì ÌȢ츢ÈÐ. »¡Äõ ±ýÈ¡ø ¦¾¡íÌÅÐ ±ýÚ ¦À¡Õû. þ¨¾ ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ '¬¸¡Âò¾¢ø þó¾ô â×ÄÌ ¦¾¡í¸¢ì ¦¸¡ñ§¼ þÕ츢ÈÐ. þ¨¾ «ó¾ì ¸¡Äò¾¢§Ä§Â ±í¸û ¾Á¢Æý ¯öòн÷óРŢð¼¡ý', ±ýÚ ¿õÁ¢ø ´Õ º¢Ä÷ ¾ÅÈ¡¸ô ¦À¡Õû ¦¸¡ñÎ, Å£§½ Á¡÷ ¾ðÊì ¦¸¡ûÙ¸¢§È¡õ. «Ð ºÃ¢Â¡ ±ýÚ ¦¸¡ïºõ µ÷óÐ À¡÷ò¾¡ø ¾ÅÚ ÒâóÐ §À¡Ìõ. Å¢Äí¸¡ñÊ¡ö þÕó¾ À¢ý ¿¡¸Ã¢¸õ «¨¼óÐ, ÌȢﺢ ¿¢Äò¾¢ø ¿¼Á¡Êì ¦¸¡ñÎ þÕó¾ ¬¾¢ Á¡ó¾ý âÁ¢ìÌ ¦ÅǢ¢ø þÕóÐ À¡÷ò¾¡, âÁ¢ ¦¾¡íÌŨ¾ò ¦¾Ã¢óÐ ¦¸¡ûÅ¡ý? «Ð «ó¾ì ¸¡Ä «È¢× ¿¢¨ÄìÌ ÓüÈ¢Öõ Óý¡ÉÐ «øÄÅ¡? «Åý ¦¸¡ñ¼ Àð¼È¢Å¢ý ÅÆ¢§Â «Å¨Éî ÍüÈ¢ÔûÇ ÝÆÄ¢ø þÕóÐ ¾¡§É «Åý §Àº¢Â ¦º¡ø Åà ÓÊÔõ? ¿¡õ Á¡ó¾ÛìÌ Á£È¢Â ¦ºÂ¨Ä ¿õÀÅ¢ø¨Ä¦ÂýÈ¡ø, «È¢Å¢ÂÄ¢ý À¡üÀðÎ ¿¢ýÈ¡ø, ¯Ä¸¡ö¾ò¾¢ý ÀÊ ´Ø¸¢É¡ø, "âÁ¢ ¦¾¡í̸¢ÈÐ-±É§Å »¡Äõ ±ýÈ ¦ÀÂâð¼¡ý" ±ýÈ Å¢Çì¸ò¨¾ ±ôÀÊ ´òÐì ¦¸¡ûÇ ÓÊÔõ? (¬É¡ø þôÀÊì ¸ÕòÐӾġ¸ Å¢Çì¸õ ¾Õõ ¾Á¢ÆÈ¢»÷¸û (À¡Å¡½¨ÃÔõ §º÷òÐ) þÕì¸ò¾¡ý ¦ºö¸¢È¡÷¸û.)

ºÃ¢, ¯ñ¨ÁÂ¡É Å¢Çì¸õ ±ýÉ? ¦º¡øÄÈ¢»÷ À. «ÕÇ¢ ¦º¡øÖ¸¢È¡÷. þó¾¢Âò Ш½ì¸ñ¼õ ±íÌõ ¦ÀâÐõ ÀÃÅ¢ì ¸¢¼ó¾ ´Õ ÁÃõ ¬ÄÁÃõ. «Ð ҾĢÂü (botany) §¾¡üÈò¾¢ý ÀÊ À¡÷ò¾¡ø, þó¾¢Â¡Å¢ü§¸ ¦º¡ó¾Á¡ÉÐ. ¬Ö¾ø ±ýÀ¾ý ¦À¡Õû ¦¾¡í̾ø ¾¡ý. ¬É¡ø þí§¸ ±Ð ¦¾¡í̸¢ÈÐ? ¬ÄÁÃò¾¢ý º¢Èô§À «¾ý ¦¾¡íÌõ Å¢Øиû ¾¡ý, þø¨Ä¡? ¿¡õ ²¦¾¡ýÚìÌõ ¦ÀÂ÷ ¨ÅìÌõ §À¡Ð «¾ý ¾É¢òÐò ¦¾Ã¢Ôõ ̽ò¨¾ ¨ÅòÐò ¾¡§É ¦ÀÂ÷ ¨Å츢§È¡õ? «¾É¡ø ¬Öõ Å¢Øиû ¿¢¨Èó¾ ÁÃõ ¬ø ±ý§È ÜÈôÀð¼Ð. ¬ø>¬Äõ>¡Äõ ±ýÚ þó¾î ¦º¡ø ŢâÔõ §À¡Ð ¬Äí ¸¡Î¸¨Çì ÌÈ¢ì¸Ä¡Â¢üÚ. ¬ÄÁÃõ ÀÃÅ¢ì ¸¢¼ó¾ ¿¢Äõ ܼì À¢ýÉ¡ø "¸¡Î" ±ýÚ ¦º¡ø¨Ä §À¡Ä§Å "¡Äõ" ±ýÚ ¦º¡øÄô À¼Ä¡Â¢üÚ. ӾĢø ÁÃõ, À¢ýÉ¡ø ¸¡Î ÓÊÅ¢ø ¸¡Î¸û ¯ûÇ ¿¢Äõ ±ýÈ ¦À¡Õû ¿£ðº¢ þÂü¨¸Â¡É§¾. þÉ¢ «ó¾ ¡Äõ ܼ ¦º¡üÀÖ츢ø ¾¢Ã¢¸¢ÈÐ. ¾Á¢Æ¢ø Â>»>¿ ±ýÈ ´Ä¢ Á¡üÈõ ²¸ô Àð¼ ¦º¡ü¸ÙìÌ ²üÀðÊÕ츢ÈÐ. («ÕǢ¢ý "¡" ±ýÈ ¦À¡ò¾¸ò¨¾ ÀÊò¾¡ø Àø§ÅÚ ¦º¡ü¸¨Ç þó¾ Á¡üÈò¾¢üÌì ¸¡ð¼¡¸ì ¸¡½Ä¡õ.) ¡Äõ>»¡Äõ = ¬ÄÁÃí¸û ¿¢¨Èó¾ þ¼õ; «¾¡ÅÐ ÀÃó¾ âÁ¢. «ó¾ì ¸¡Ä Á¡ó¾ÛìÌ Â¡Äõ ¿¢¨Èó¾ ¿¡ÅÄ󾣧Š»¡Äõ ±ýÈ ÀÃó¾ ÒŢ¡öò ¦¾Ã¢ó¾Ð ´ýÚõ Å¢ÂôÀ¢ø¨Ä. þ¾üÌ Á¡È¡¸, (ÒÅ¢ ±ýÛõ »¡Äõ ¦¾¡í¸¢ì ¦¸¡ñÎ þÕ츢ÈÐ ±ýÈ) þý¨ÈÂô Òâ¾¨Ä «ý¨ÈÂî ¦º¡øÖìÌ ²üÈ¢î ¦º¡ýÉ¡ø ±ôÀÊ? «ý¨È ÁÉ¢¾ÛìÌ ÀÃÅ¢ì ¸¢¼ì¸¢È ¬Äí ¸¡§¼ ´ÕŨ¸Â¢ø »¡Äõ ¾¡ý. þôÀÊî ¦º¡ø§Å÷ §¾Îõ §À¡Ð «ý¨È «È¢×ìÌ ±ðÊ ӨÈ¢ø þÕ츢Ⱦ¡ ±ýÚ À¡÷ì¸ §ÅñÎõ. «ôÀÊ §Å÷ô ¦À¡Õû ¸¡Ïõ §À¡Ð ¾¡ý ¿ÁìÌ ¿õ ¿¡ðÊý ¦¾¡ý¨Á Ò⸢ÈÐ. þíÌ ¬¾¢ Á¡ó¾ý Å¡úó¾¢ÕôÀ¾ü¸¡É ¿¡¸Ã¢¸ì ÜÚ¸û »¡Äõ §À¡ýÈ ¦º¡ü¸û ãÄõ ¦ÅÇ¢ôÀθ¢ÈÐ. (²¦ÉÉ¢ø þó¾¢Âò Ш½ì ¸ñ¼ò¾¢ü§¸ ¯Ã¢Â ¬ÄÁÃò¾¢ý ÜÚ þí§¸ ¯û§Ç ¦À¡¾¢óÐ þÕ츢ÈÐ.)

¾¢Õ ¾¢.À츢⺡Á¢ ±ýÀÅ÷ "º¢ó¾¨É ÅÇà - À¡¼áø «¨ÁôÒ" (¦ºøÅ¢ À¾¢ôÀ¸õ, ¸¡¨ÃìÌÊ) ±ýÈ ¦À¡ò¾¸ò¾¢ø ´Õ «Õ¨ÁÂ¡É ¸ÕòÐî ¦º¡øĢ¢Õó¾¡÷. "³õÒÄý ¦º¡ü¸§Ç «È¢×ìÌ «Êò¾Çõ; ¬¾¢ ÁÉ¢¾É¢¼õ ÀÕô ¦À¡Õû, þ¼ô ¦À¡Õû ¦º¡ü¸§Ç þÕó¾É. ¸ÕòÐî ¦º¡ü¸û, «È¢Å¡ø ¯½ÃÅøÄ ¦º¡ü¸û, ¸¨Äî ¦º¡ü¸û, ÀñÒî ¦º¡ü¸û - þ¨Å ¬¾¢Â¢ø þø¨Ä. Á£Å¢Âü¨¸î (Supernatural) ¦º¡ü¸Ùõ þø¨Ä." þ¨¾ô ÀüÈ¢ ¦¿Î ¿¡ð¸ÙìÌ Óý ¾Á¢ú þ¨½Âò¾¢ø ´Õ Á¼ø ±Ø¾¢Â¢Õó§¾ý. «¾ý ÀÊ þô¦À¡ØÐ ±ýÉ¢¼õ þø¨Ä.

³õÒÄý ¦º¡ü¸ÙìÌ ´Õ º¢Ä ±ÎòÐì ¸¡ðθ¨Çô À¡÷ô§À¡õ. ¨¸ ±ýÈ ¦º¡ø ¸Ãõ ±ýÈ ÀÕô ¦À¡Õ¨Ç ¯½÷ò¾¢ À¢ý «ïÍ ±ýÈ ¸ÕòÐô ¦À¡Õ¨ÇÔõ ¯½÷ò¾¢ÂÐ. þíÌ Å¢¾ôÀ¢ø þÕóÐ ¦À¡Ð¨Á ±ýÚ ¸ÕòРŢ⸢ÈÐ. «§¾ §À¡Ä Àø (š¢ø ¯ûÇ tooth) ±ýÀ¾¢ø þÕó§¾ ÀÄÐ (many) ±ýÈ ¸ÕòÐô À¢Èó¾Ð ±ýÚ ÒÄÅ÷ þÇíÌÁÃý ¿¢Ú×Å¡÷. «§¾ §À¡Ä ¸Å¨Ä ±ýÀÐ ÁÃ츢¨Ç À¢Ã¢Ôõ ´Õ ÁÃôÀ̾¢. «Ð ¸ÅÎ, ¸Å𨼠±ý¦ÈøÄ¡õ §ÀîÍÅÆ츢ø ¾¢Ã¢Ôõ. þÐ×õ ´Õ ÀÕô ¦À¡Õû ¾¡ý. þÃñÎ, ãýÚ À¡¨¾¸û À¢Ã¢¸¢È «øÄÐ Üθ¢È þ¼Óõ ¸Å¨Ä ±ý§È «È¢Âô ÀÎõ. ÁÃ츢¨Çô À¢Ã¢×, À¡¨¾ô À¢Ã¢×¸ÙìÌ ±Éô ¦À¡Õû ¿£Ù¸¢ÈÐ. þó¾ô ¦À¡Õ§Ç À¢ýÉ¡ø ÁÉì ¸Å¨Ä ±ýÈ ÅÕò¾ô ¦À¡ÕÙìÌõ (ÓüÈ¢Öõ ¸ÕòÐî º¡÷ó¾ ´Õ ¯½÷×) ÀÂÉ¡¸ò ¦¾¡¼í̸¢ÈÐ. ¬¸ô ÀÕô¦À¡Õ𠦺¡ü¸§Ç ´Õ ÅÇ÷¢ø ¸ÕòÐî ¦º¡ü¸Ç¡¸î §º¨Å Ò⸢ýÈÉ. þо¡ý Ó¨ÈÔõ ܼ.

þý¦É¡Õ ¸¡ð¨¼Ôõ À¡÷ô§À¡õ. ´ÕŨÉô À¡÷òÐ, "«Åý ¿øÄ ¨ÀÂý" ±ý¸¢§È¡õ. þó¾ "¿øÄ" ±ýÈ ¦º¡ø ±ôÀÊô À¢Èó¾¢Õì¸ì ÜÎõ? Á¡ó¾ý ¦ÀüÈ ´Õ ÀÕô¦À¡Õð ÀÂýÀ¡ð¨¼ «Ð ¿ÁìÌî ¦º¡øÄ §ÅñΧÁ? ¦¸¡ïºõ µ÷óÐ À¡÷ò¾¡ø Å¢¨¼ ¸¢¨¼ìÌõ. ±ø ±ýÀÐ ´Ç¢. ´ÕÅý §Áø ´Ç¢ Àð¼¡ø «Åý ¦À¡Ä¢Å¡¸ þÕ츢ȡý ±ýÚ ¦À¡Õû. ²¦¾¡ýÚõ ¦À¡Ä¢Å¡¸ þÕó¾¡ø «Ð ¿ÁìÌô À¢Ê츢ÈÐ. ±ø>¦Âø>¦»ø>¦¿ø ±ýÚ þó¾î ¦º¡ø ¾¢Ã¢× ÀÎõ. ¿¡õ Å¢¨ÇìÌõ ¦¿ø ÁïºÇ¡¸ ´Ç¢À¼ ¿¢ü¸¢ÈÐ. ¾Å¢Ã, ¦¿ø ¿õÓ¨¼Â Àº¢¨Â ¬üÚ¸¢ÈÐ. ¬¸, ¿ÁìÌ ¯ÚШ½Â¡¸ þÕ츢ÈÐ. ±É§Å ¦¿øÄÅý ±ýÀÅý ¿øÄÅý ¬¸¢È¡ý. þí§¸ þÃñÎ ¸ÕòÐ Åó¾¢Õ츢ÈÐ. «ÊôÀ¨¼ô ¦À¡Õû ´Ç¢ - Å¢¾ôÀ¡ÉÐ. «¾É¢ýÚõ Å¢¨Çó¾ ¦º¡ø ¦¿ø; «¾É¢Öõ Å¢¾ôÀ¡É þý¦É¡Õ ¦À¡Õû, «¾ý ÀÂý. þôÀÊ ÁüÈÅÕìÌô ÀÂý ¾Ãì ÜÊÂÅý ¿øÄÅý ±ÉôÀθ¢È¡ý. ¾Á¢Æ¢ø ²¸ôÀð¼ "¦¿øæ÷¸û", "¿øæ÷¸û" ±ý§È ¦À¡ÐÁì¸û ÀÖ츢ø ¦º¡øÄôÀÎõ.

þ§¾ §À¡Ä ¬¾¢ò ¾Á¢ÆÛìÌ, ¦¸¡ý¨È ¦¾Ã¢Ôõ, §¸¡íÌ ¦¾Ã¢Ôõ, §¾ìÌ ¦¾Ã¢Ôõ. ¬É¡ø ÁÃõ ±ýÈ ¦À¡Ðô ¦À¡Õû ¾¡É¡¸î ÍÂõÒÅ¡¸ Åà ÓÊ¡Р«øÄÅ¡? «ôÀÊ¡ɡø ÁÃõ ±ýÈ ¦À¡Ð¨Á¡ø ӾĢø ±ó¾ Å¢¾ôÒô ¦À¡Õ¨Çì ÌÈ¢ò¾Ð? þó¾ ¬öÅ¢ý Å¢¨ÇÅ¡¸ (¸¼õ¨Àì ÌÈ¢ìÌõ) Áá ±ýÈ Å¢¾ôÀ¡É ¦º¡ø ÁÃõ ±ýÈ ¦À¡Ð¨Áì ¸Õò¨¾ ¯Õš츢ÂÐ ±ýÚ ¯½÷ó§¾ý. ¸¼õÀÅÉõ ÀüÈ¢ò ¾Á¢Æâý ¦¾¡ýÁõ ¿ÁìÌî ¦º¡øÖ¸¢ÈÐ «øÄÅ¡? þ¨¾ þý¦É¡Õ ºÁÂõ Å¢Çì̧Åý.

þôÀÊî º¢ó¾¨É¢ø ÅÃìÜÊ ÀÕô ¦À¡Õû¸û ±øÄ¡õ «ó¾ì ¸¡ÄòÐ ÁÉ¢¾¨É ¯½Ãì Üʨš¸ þÕì¸ §ÅñÎõ. â ±ýÈ §Å÷î ¦º¡øÄ¢ø þÕóÐ, â ±ýÛõ Å¢¾ôÒô ¦À¡Õ¨Çì ÌȢ측Ð, becoming, growing ±ýÈ ¦À¡Ð¨Áô ¦À¡Õ¨Ç ¿¢¨Ä ¿¡ðÊ, «¾¢Ä¢ÕóÐ â¾õ ±ýÈ ¦º¡ø ±Æ¡Ð ±ýÚ ¿¡ý ¦º¡øÖžüÌ ¯Ã¢Â ¸¡Ã½í¸¨Ç þÉ¢ Å¢Çì̧Åý. â ±ýÈ ÁÄ÷ âì¸Ä¡õ; «ôÀÊî ¦º¡øÖÅÐ þÂü¨¸Â¡É ÅÇ÷; ²¦ÉýÈ¡ø, â ±ýÈ ÀÕô ¦À¡Õ¨Ç ¿¡õ ¯½Ã ÓÊÔõ. ¡Äõ ±ýÀÐ »¡Äõ ±É ¬¸Ä¡õ; ²¦ÉýÈ¡ø ¡Äõ ±ýÈ ÀÕô¦À¡Õ¨Ç ¿¡õ ¯½Ã ÓÊÔõ. ¬É¡ø âÅ¢ø þÕóÐ, ±ó¾ ´Õ Å¢¾ôÀ¡É ¦À¡Õ¨Çì ÌȢ측Ð, ¦ÅÚ§Á becoming, growing ±ýÈ §¾¡ýÚ¾ø ¦À¡ÕÇ¢ø, âÐ>â¾õ ±ýÈ ±ýÈ ´Õ ¦À¡Ð¨Áì ¸Õò¾£ð¨¼ (generic concept) ¦¸¡ñÎ ÅÕÅÐ Á¢¸ì ¸ÊÉõ «ö¡, Á¢¸ì ¸ÊÉõ !

ż¦Á¡Æ¢Â¡Ç÷, ¸ÕòÐì¸û ´ýÈ¢ø þÕóÐ ´ýÈ¡¸ ±ôÀÊì ¸¢¨ÇìÌõ ±ýÚ «Îò¾ÎòÐ ³õÒÄý ¦º¡ü¸Ç¡¸ô À¡÷측Áø, þÄ츽¢ À¡½¢É¢Â¢ý ¾¡ì¸ò¾¡ø 200, 300 ºó¾ «Ê §Å÷¸¨Ç ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ, ¸ÕòÐÓ¾ø Å¡¾Á¡¸, ´Õ generic concept - ¨Â ӾĢø ¨ÅòÐ À¢ý «§¾¡Î ÀÄ ´ðÎ츨Çî §º÷òÐ ÅÆ¢¦ÂØ (deduction) ¬¸ì ¸¡ðÎÅ¡÷¸û. þÅ÷¸Ç¢ý Å¡¾ò¨¾ô À¡÷òÐ ¿¡ý ÀÄ ¿¡ð¸û ¦ÀâÐõ ÌÆõÀ¢ô §À¡Â¢Õ츢§Èý. Can a primitive man configure first a generic concept out of nowhere without any physically meaningful specific experience? It appears to me completely non-intuitive to start with a generic concept in the primitive days. §ÅñÎÁ¡É¡ø, ¦ÅÚõ ÅÆ¢¦ÂØ¡¸ (deductive), ż¦Á¡Æ¢ §À¡ýÈ ´Õ ¦ºÂü¨¸ ¦Á¡Æ¢Â¢ø, ²ý ±ÍÀá󧾡Ţø (Esperanto) §ÅñÎÁ¡É¡ø ¯ÕÅ¡ì¸ ÓÊÔõ. ¬É¡ø ¾Á¢ú §À¡ýÈ þÂü¨¸ ¦Á¡Æ¢Â¢ø «Ð ÓÊ¡Ð. þíÌ ¾¡ý þó¾¡Äº¢ì¸¡Ã÷¸Ù¼ý ¿¡ý ¦ÀâÐõ ÓÃñÀθ¢§Èý.