வடிப்புக்கிறுவியற் சொற்கள் (Typographic terms)

Murasu Anjal Unicode, Arial Unicode MS, Latha, TSCu_Paranar, Baloo Thambi, Mukta malar - என ஏராளமான கணியெழுத்துகள் இக்காலத்தில் வந்துவிட்டன. (இவற்றில் சில பரி - free -யானவை, சிலவற்றைக் காசுக்கு வாங்குவோம். நம்மூரில் காசுக்கு வாங்கம் பழக்கம் இன்னும் அவ்வளவாய் வளரவில்லை.) இவற்றை யெலாம் இன்று எழுத்துருக்கள் என்கிறார். இச் சொல்லை வெகு அரிதாகவே நான் பயன்படுத்தியுள்ளேன். "அருவியிருக்க நீர்வீழ்ச்சி வேண்டுமா?" என்று சில போது நினைப்பேன்.

மேலே சொன்ன ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு வடிப்பு அல்லது வார்ப்பு. அச்சுத் தொழில் தமிழகத்திற்கு வந்த புதிதில் மரம், ஈயம் என வெவ்வேறு பொருள்களில் எழுத்துக்களின் உருவம் வடிக்கப்பட்டது/ வார்க்கப்பட்டது. இதற்குப் பின்புலம், கும்பகோணத்திற்கு அருகே சுவாமிமலையில் பல்வேறு இறைப்படிமங்கள் செய்கிறாரே அவ் அருமையான கலை தான். இரு வேறு வேலைகளுக்கும் அடிப்படையில் ஒரு வேறுபாடும் இல்லை. இரண்டுமே வார்ப்புகள் தாம். வார்ப்புச் செய்யும் பட்டறை வார்ப்புப் பட்டறை என்றே நம் தந்தை, தாத்தன்கள் காலத்தில் சொல்லப் பட்டது. ஒவ்வோர் ஊரிலும் கொல்லர் பட்டறைகள் இருந்தன. பொற்கொல்லர், செப்புக் கொல்லர், இருப்புக் கொல்லர் இருந்தார். கொல்லர் செய்யும் பல்வேறு தொழில்களில் வார்ப்படமும் ஒன்று தான். இக்கால இளைஞர் (கணி - computer, நகரி - mobile, முகநூல் - facebook, கீச்சு -twitter என விதவிதமாய் இயங்குங் காரணத்தால்) தம்மைத் தம் முன்னோரை விட வேறுபட்டதாய்க் காட்டும் முனைப்பில் எழுத்துரு என்கிறார். இது நம் மரபை, தொப்புள் கொடியை அறுத்தொதுக்கும் போக்காகும். இது வேண்டாம் என்னைக் கேட்டால் எழுத்துருவை வார்ப்பென்றே சொல்லலாம்,   

அச்சுத் தொழில் வரும்முன், ஒவ்வொரு கல்வெட்டு, ஓலை/தாள் ஆவணங்களில் எழுதுவோரின் திறமைக்குத் தக்க எழுத்துகள் உருவம் பெற்றன. இப்போது “அ” என்ற எழுத்தை எடுத்துக் கொள்வோம். ஒருவர் எழுதும் “அ” குண்டாயிருக்கும். இன்னொன்று ஒல்லியாய் இருக்கும். மூன்றாவது தட்டையாய் இருக்கும். ”அ” எழுதும் போது ஒரு சுழியில் தொடங்குகிறோம் அல்லவா? அது ஓலை வழிப் பிறந்து அச்சுக் காலத்தில் வளர்ந்தது. அதற்கு முன்னால் கல்வெட்டுக்களில் தேடிப் பார்த்தால் சுழி இருக்கவே இருக்காது. காலவோட்டத்தில் எழுத்தில் இப்படிச் சில பாகங்கள் சேர்ந்து கொண்டன. எழுத்தின் அடிப்படை வரையறையில் அவை கிடையாது. அலங்காரத்திற்காக அவை சேர்க்கப் பட்டன.

அகரத்தில் இருக்கும் அடியை வள்ளம் (இதைச் சிலர் கிண்ணம் என்பார்.), இவ்வளவு நீளம் வேண்டுமா? அகலங் குறைந்தால் போதுமா? - இதை நிருணயிப்பதில் நம் ஒவ்வொருவர் கைவண்ணமும் மாறும். மேற்சுழியை ஒப்பிட்டால், வள்ளம் பெரிதாக வேண்டுமா? சமமாக வேண்டுமா? சிறிதாக வேண்டுமா? சுழியும் வள்ளமும் சேர்ந்த உருவத்தையும், ”அ” வின் கடைசியில் வரும் குத்துக் கோட்டையும் இணைக்கும் சிறுகோடு எவ்வளவு சிறுத்திருக்க வேண்டும்? இப்படி ஓர் அகரத்தில் ஆயிரஞ் சிக்கல்களை என்னால் விவரிக்க முடியும். நாம் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மாதிரி எழுதுவோம். அதுவே சரியென்று அடமும் பிடிப்போம்.

நம் எழுத்தின் உறுப்புக்கள் என்ன? அவற்றின் வரையறை என்ன? எவை செந்தரமானவை? எவற்றில் நீக்குப் போக்குகள் உண்டு?. எவை நம் சொந்த அடவிற்கு (individual design) உட்பட்டவை? எவற்றை நாம் மாற்றக் கூடாது? இப்படி ஒவ்வொர் எழுத்திலும் பல்வேறு சிக்கல்கள் உண்டு. அவற்றைப் பேசுவது தான் வடிப்புக் கிறுவியல் (typograohy) என்னும் புலனம், நம்மூரில் அங்குமிங்கும் சில முயற்சிகள் நடந்துள்ளன. ஆனால் அவை ஒருங்கு இணைக்கப்படவில்லை. துணுக்குகளாகவே உள்ளன. அவற்றைத் தமிழிற் சொல்ல சில கலைச் சொற்கள் தேவை. இங்கே சிலவற்றைக் குறித்துள்ளேன். என்னோடு நண்பர் நாக. இளங்கோவனும் இதில் ஈடுபட்டுள்ளார். இச் சொற்களுக்கு மாற்றாய் உங்களிடமும் சில இருக்கக் கூடும். அவற்றையும் இங்கு சொல்லுங்கள். சில நாட்களுக்குள் இவற்றை இறுதிப் படுத்துவோம்.
 
----------------------------------------------
Bowl = வள்ளம்; வட்டமான கலம். குமரி மாவட்டத்திற் புழங்கும் சொல். மலையாளத்திலும் உண்டு. வளைவுப் பொருளுள்ளது. வள்>வளைவு. வட்டம்/வட்டி என்ற சொல்லும் இதிற் கிளைத்ததே. சிவகங்கைப்பக்கம் வட்டி, கிண்ணி என்ற சொற்கள் புழக்கத்திலுள்ளன. வட்டி = பெரிய கலம்; கிண்ணி = சிறியகலம். வட்டியிற் சோறும், கிண்ணியில் காய்கறியும் வைக்கப்படும். வள்>வாள்>வாளி; வள்>வளந்து = பெரிய மிடா.   
stem = தண்டு; செடிகளுக்கு இருப்பது
counter = கூண்டு
arm = ஆரம்; கைக்கான இன்னொரு பெயர்
ligature = இணைப்பு
terminal = தீரம்; தீர்ந்து போவது முடிந்து போவது என்று இடத்தைக்குறிக்கும் சொல் ஆற்றுத்தீரம் என்று சொல்வதில்லையா? தீரத்தில் இருக்கும் நீராட்டுத் துறை 
spine = பினுகு; பின்னுக்கு என்பதன் சுருக்கம். முதுகிற்கு இன்னொரு பெயர்
ascender = ஏறி
apex = உச்சி
serif = செருமு = காலிற்குச் செருப்புப் போல் எழுத்திற்குக் கீழே சேர்ப்பது.
ear = அள்ளு; அள் எனிற் காது என்று பொருள்
descender = கீழி
crossbar = குறுவரை = குறுக்கேயுள்ள தண்டு
finial = முடிவு
ascender height = ஏறுயரம்
cap height = தலையுயரம்
x-height = = படமவுயரம் (ப, ட, ம என்ற எழுத்துக்கள் இந்த உயரத்தில் அமைவதால் மூன்றையும் சேர்த்துப் படமம் என்று பெயரிட்டேன்.
baselene =  அடித் தானம்; கட்டடவியலில் உள்ள சொல்.
descender line = கீழ்த் தானம் அடிக்கும் கீழுள்ள தானம்.
open type fonts = திறவடி வார்ப்புக்கள்
true type fonts = மெய்வடி வார்ப்புக்கள்
spline = வளரி
variable width = வேறும் அகலம்
regular width = சீர் அகலம்
stroke = துகி, ஒசிவு. துய்>துய்கு>துகு>துகி பஞ்சின் இழை துய் எனப்படும். துய்களால் ஆனது துகி; துகிகளால் ஆனது துகில் .  . .
weight = எடை
slant = சரிவு; இது italic இலிருந்து (இத்தாலியால் ஏற்பட்ட பெயர்) சற்று வேறு பட்டது. இச் சரிவு எப்பொழுதும் பார்க்கும் சரிவைக் காட்டிலும் அதிகமானது. சீரான சரிவை 15 பாகை என்று சொன்னால் இத்தாலிகச் சரிவு 30 பாகை இருக்கலாம்.)
contrast = variation in stroke width within a glyph = மாற்றுத் தகை
Angle of contrast = மாற்றுத் தகைக் கோணம்
font weight distribution = வார்ப்பின் எடைப் பகிர்வு
(hair line = மயிரிழை; 50 Thin = சன்னம்; 100
ultra light = மீகிய இலேசு; extra light = ஏகிய இலேசு; 200
light = இலேசு; 300
book = பொத்தக; 400 Normal/ regular/ plain = நேரிய/ஒழுங்கான/சீரான, 400
medium = நடு, 500
Demi-bold/Semi bold = அரைத்தடிமன் 600,
Bold = தடிமன் 700,
Extra bold/ ultra bold = ஏகிய தடிமன், 800
Heavy = கனமாக, 900 Black = கருங்; 900
Extra black = ஏகிய கருங்; 950 Ultra-black = மீகிய கருங், 950
vertical = குத்தாக
horizontal = கிடையாக
Bottom-heavy = புட்டம் கனமாக
Top-heavy = தலைக் கனமாக
irregular = சீரற்ற
joins = சேர்ப்புகள்
speed = வேகம்
regularity = ஒழுங்காக
flourish = அலங்காரமாய் 

அன்புடன்,
இராம.கி.