calculus (n.) என்ற சொல்லிற்குக் ஆங்கிய சொற்பிறப்பியலில், mathematical method of treating problems by the use of a system of algebraic notation, 1660s, from Latin calculus "reckoning, account," originally "pebble used as a reckoning counter," diminutive of calx (genitive calcis) "limestone" என்று சொல்வர். In medicine, the word also has been used from 1732 to mean kidney stones, etc., then generally for "concretion occurring accidentally in the animal body," such as dental plaque என்று சொல்வர்.
தொடக்க காலத்தில் கற்குழைகளை வைத்துக் கணக்குப் போட்டுக் கொண்டிருந்தார். இப் பழக்கம் நாவலந் தீவிலிருந்து அரேபியா போனது; பின்னால் பிற நாடுகளுக்கும் பரவியது. கல்லுதல், கலத்தல் என்ற வினையில் இருந்து தான் கூட்டல், கணத்தல், கணம், கணக்கு, கணிதம் போன்ற சொற்கள் பிறந்தன. கலம் என்பது கூட்டல், சேர்தல், பொருத்தல் போன்ற கருத்தில் விளையும் பெயர்ச் சொல். தமிழில், மகரத்தில் முடியும் பல பெயர்ச்சொற்கள் னகரத்திலும் முடியலாம். அந்த மாற்றத்தில் பொருள் மாறாது. கலம்>கலன் என்பதின் பெருநிலை கலனம். calculus என்ற உயர்கணிதத்திற்கு உரிய விதப்பான சொல்லாக இது 30. 40 ஆண்டுகளாகத் தமிழிற் புழங்கி வருகிறது.
வகைக் கலனம் என்பது differential calculus யையும், தொகைக் கலனம் என்பது integral calculus யையும் குறிக்கும். கலனத்திற்கு மாறாய் நுண்கணிதம் என்று பலரும் சொல்வர். அதில் எனக்கு உடன்பாடு கிடையாது. dx, dy என்று பழகியதாலேயே நுண்கணிதம் என்ற நீண்ட சொல் ஆகவேண்டியதில்லை. differential calculus, integral calculus என்ற இரண்டும் ”நுண்கணிதம்” எனும் பயன் பாட்டில் பொருந்தி வராது. என் பரிந்துரை கலனமே. இச்சொல் இல்லாமல் உயர் கணிதத்தைத் தமிழில் எளிதாக, விளக்க இயலாது. நமக்கு மனம் இருந்தால், நற்றமிழில், முழு உயர்கணிதத்தையும் விளக்கிச் சொல்ல முடியும்.
No comments:
Post a Comment