ஓதி - 2

hotri என்பதற்கு வேராக, hu (to sacrifice, to eat, to please; deri. huta, hutva_, ho_tum) என்ற தாது பாடத்தின் மூன்றாம் வகை வேர்ச்சொல்லைத் தான் மோனியர் வில்லிம்சு காட்டும். [hve_ (to vie with, to challenge, to call, to ask, to invoke; der. hu_ta, hve_ya, hva_tum, a_hu_ya) என்ற முதல் வகை வேர்ச்சொல்லை மற்ற மேற்கோள்கள் தான் அடையாளம் காட்டும்; மோனியர் வில்லிம்சு காட்டுவதில்லை. நீங்கள் சொன்ன ho என்பது தாது பாடத்தில் இந்தப் பொருள்களில் கிடையாது; இருந்தாலும் அது hve_ என்பதோடு தொடர்பு கொண்டது; எனவே அதுவும் எனது கருத்தில் உள்வாங்கக் கூடியது தான். நான் மேலே கொடுக்கும் வேர்ப்பொருள்கள் பட்டோ ஜி தீக்ஷிதரின் சித்தாந்த கௌமிதியில் இருந்து எடுத்தவை.]

முன்னே சொன்னது போல், தாது பாடம் வேர்ப் பொருளைக் காட்டுவதற்கு மேலே நகராது. இவற்றை எல்லாம் நீட்டி முழக்கி தெள்ளிகை இடுகையில் நான் எழுதியிருக்கலாம் தான். ஆனால், ஹோத்ரி என்பது அந்த இடுகையில் என் முகன்மைச் செய்தியல்ல, அதனால் ஒரு குறுவிளக்கம் மட்டுமே சொல்லி நகர்ந்து விட்டேன்.

அடிப்படையில் hotri என்ற சொல்லிற்கு மேலே சொன்ன ஆகுதி இடுவது (to sacrifice; அல்லது to pour), அழைப்பது (to call) என்று இரண்டாகவும் பொருள் கொள்ளுவார்கள். [ஆனாலும், சொற்பிறப்பிலார்களிடம் இதுவா, அதுவா என்ற வேறுபாடு இன்னும் போகவில்லை.] இவற்றில் எது முதற்பொருள், எது வழிப்பொருள் என்பதை அறிய இன்னும் ஆழம் போகவேண்டும். வேண்டுமானால் கூகுள் போட்டுப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். [காட்டாக "telephone" என்பதில் முதற்பொருள் தொலைவில் இருந்து வரும் ஒலி/பேச்சு என்பதே. வழிப்பொருள் அந்தப் பேச்சுக்கருவிக்கு உள்ள பெயர்.] எது விதப்பான பொருளோ, அதையே முதற் பொருளாகக் கொள்ளுவது மொழியியலில் உள்ள பழக்கம். அந்த வழக்கில், to call என்ற பொருள் முதற் பொருளாயும், to sacrifice/to pour என்பது வழிப்பொருளாயும் அமைய பெருத்த வாய்ப்புண்டு. [இந்தச் சிந்தனை மோனியர் வில்லிம்சிற்கு மாறுபட்டது. மோனியர் வில்லிம்சை விவிலியம் போல் கருதுபவர்க்கு அது முரணாகத் தெரியலாம்.]

இது ஏன் என்பதை உணர, to sacrifice / to pour என்பதை முதலிற் பார்க்க வேண்டும். தீ அணையாது இருக்க நெய் போன்ற ஆகுதிப் பொருட்களை ஓம குண்டத்துள்ளே ஊற்றுவது, சொரிவது, கொட்டுவது, போடுவது, எறிவது, வீசுவது என்றே அந்த வேர்ச்சொல்லுக்குப் பலரும் பொருள் கொள்ளுவார்கள். தமிழில் உகு-த்தல் வினையில் இருந்து ஊ-ற்றல் என்னும் வினை எழும். (நீர் உகுத்தல்; நெய் உகுத்தல்) உகுத்தலின் பகுதியான உகு>ஊ என்பது hu என்ற வடமொழி வேரொடு, தொடர்புடைய ஒரு ஒலியிணை தான். அது வடமொழிக்கு மட்டுமே விதப்பாக உள்ள வேரல்ல. தமிழிலும் உள்ள வேர் தான். இயன்மை என்பது இங்கே இரண்டு மொழிகளுக்கும் பொதுவாய் இருக்கிறது. உகு என்னும் வேர் பர்ரோ எமனோவின் திராவிட சொற்பிறப்பியல் அகரமுதலியில் 562 ஆம் சொல்லாகக் குறிப்பிடப்படும். அதைக் கீழே கொடுத்துள்ளேன்.

562 Ta. uku (ukuv-, ukk-) to be shed as feathers or hair, be spilled, gush forth, fall down, die, set; (-pp-, -tt-) to let fall, spill, scatter, cast, shed as leaves or feathers, shed (fear), pour out; ukuvu spilling. Ma. ūkka to spill, shed. Ko. u·c- (u·c-) to be spilt; spill (tr.), pour (water, grain), pour off (water from grain). To. u·c- (u·&cangle;-) to throw away (dirty water); ux- (uk-) to leak, dribble; uf- (ufQ-) to fall down (of flowers or fruit); (uft-) to shake off (water from head, dust, mud), empty (bag of grain), throw (spear), shout (words of song, nöw). Ka. ugu (okk-) to become loose, burst forth, flow, run, trickle; be shed or spilt; let loose, etc.; vomit; ugisu to spill, shed, etc.; ogu, ogisu = ugu, ugisu. Tu. guppuni to pour, shed, spill; (B-K.) ugipu id. Kor. (T.) ogi to pour. Te. ūcu to fall off as hair from sickness; guppu to throw, fling, sprinkle (as something contained in the closed hand), discharge (as an arrow). Pa. uy-, (S) uv- (hair) falls out. Malt. ogoṛe to tumble down, be rolled down; ogoṛtre to roll down. DED(S, N) 480, and from DED 1443.

"hu, உகு என்னும் வேர்ச்சொற்களில் எது முதல்? சங்கதமா? தமிழா?" என்ற குடிமிப் பிடிச் சண்டைக்குள் நான் இறங்குவதில்லை. என்னுடைய முயற்சிகளெல்லாம், ஒரே பொருளில் ஒரே மாதிரி ஒலியமைப்புக் கொண்ட, வரலாற்றில் ஒரே பொழுது இருந்த, இருவேறு மொழி வேர்களின் இணை கண்டால் அவற்றைப் படிப்போருக்கு அடையாளம் காட்டுவது என்றே இது நாள் வரை அமைந்திருக்கின்றன. அப்படிக் காட்டுவது ஒரு ஆய்வுப் பணி என்றே நான் எண்ணி வருகிறேன். நெடுநாட்களாக, நாவலந்தீவின் மரபுகளைச் சங்கதம் வாயிலாகவே காட்டி உயர்ச்சிகொள்ளும் போக்கு இருந்து வந்திருக்கிறது. அப்படி இருக்கத் தேவையில்லை. இன்னொரு செம்மொழியான தமிழிலும் தோற்றங்கள் இருக்கலாம் என்ற சிந்தனையே பலருக்கு மருட்டுவதாய் இருக்கிறது. என்னை, இதற்காகவே சாடுகிறவர்கள் சாடி விட்டுப் போகட்டும். கவலையில்லை. உங்களுடைய "crackpot theory" என்ற வாக்கும் இன்னொரு சாடல், அவ்வளவு தான்.

"இரானியப் பழக்கங்களும், வேதப் பழக்கங்களும் கிட்டத்தட்ட ஒரே மாதிரியாக, அதே நேரத்தில் மற்ற இந்தையிரோப்பியர்களோடு பொதுமை இல்லாத பழக்கங்களில் ஒன்றாக, இந்த வேள்விப் பழக்கம் இருக்கிறது" என்று இந்தையிரோப்பியத்தின் அறுதப் பழங்காலத்தை ஆய்வு செய்கிறவர்கள் சொல்லுகிறார்கள். இந்தப் பழக்கங்களில் "எலாமோ-திராவிடத் தாக்கம்" இருக்குமோ என்றும் பலர் அய்யுற்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். "இந்தப் பழக்கம் ஏன் நாவலந்தீவு சார்ந்த, அதே பொழுது அருகில் உள்ள பகுதிகளையும் சார்ந்தாற் போல், இருக்கக் கூடாது?" என்ற கேள்வியும் பலருக்கு எழுகிறது. தமிழ், மற்றும் தமிழிய மொழிகளின் அன்றைய அகற்சி இன்றையத் தமிழ் நிலப் பரப்போடு மட்டுமே ஒடுங்கியது இல்லை; அவை 3500 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் வடபுலத்தும் கூடப் பரவியிருந்திருக்கலாம் என்ற சிந்தனையும் வலுப்பட்டு வருகிறது. வேள்வி பற்றிய பல அடிப்படைத் தமிழ்ச் சொற்களும், அவற்றின் மற்ற துறைப் பயன்பாடுகளும் இந்த அய்யப் பாட்டைக் கூட்டிக் கொண்டு போகின்றன. ஆனால் சங்கதம் பற்றிய மூட நம்பிக்கையும், "நான் உயர்ச்சியா, நீ உயர்ச்சியா" என்ற விவரங்கெட்ட வறட்டுத்தனமும், பல சங்கத ஆய்வாளர்களை நாவலந்தீவின் இன்னொரு பகுதியான தமிழ்ப் பக்கத்தையும், இது போல முண்டா மொழிப் பக்கத்தையும் (இதைக் காணாது இருப்பதில் தமிழாய்வாளர்களும் சேர்த்தி தான்.) காண விடாது ஒதுக்கி வைக்கவே சொல்லுகின்றன. "ஸ்ர்வம் ஸ்வ்யம்" என்ற சிந்தனை அவர்களைக் கட்டிப் போட்டிருக்கிறது.

ஊற்றுவது, சொரிவது, கொட்டுவது, போடுவது, எறிவது, வீசுவது என்ற சொற்களெல்லாம் ஓம குண்டத்தில் போடாத (நீர்மம், மற்றும் திண்மப்) பொருள்களுக்கும் பயன்படும் ஒரு வினை தான். அதே பொழுது, இந்த வினைச்சொற்கள் ஓமகுண்டத்திற்கே மட்டுமே உரியவை என்ற விதுமையாகச் சொல்லமுடியாது. வடமொழியிலும் கூட இப்படித் தான். அதனால் தான் வேள்வியைப் பற்றிச் சொல்லும் போது to pour என்பதைக் காட்டிலும், to call என்பதைச் சொல்லும் வேரில் இன்னும் பொருள் ஆழம் இருக்குமோ என்று அய்யுறுகிறோம்.

பல மொழிகளிலும் அழைப்பு என்பது பெரும்பாலும் கூவுதலே. ஆ, ஈ, ஏ, ஓ, கூ, கோ என்ற ஓரெழுத்துச் சுட்டுக்கள் தான் அழைத்தலுக்கு வாகாய், பல மொழிகளில் அமைகின்றன. இவை மொழி கடந்த ஒலிக்குறிப்புக்கள். நாளாவட்டத்தில், இது போன்ற ஒரு ஒலிக்குறிப்பைச் சத்தம் போட்டுச் சொல்லி பின்னால் பெயர்களையும் சேர்த்து நாம் அழைக்கிறோம். கூப்பிடுவதில் தேவதைகளுக்கு ஒருவிதம், மாந்தருக்கு இன்னொரு விதம் என்று யாரும் பார்ப்பதில்லை. எல்லாமே ஒன்றுதான். இங்கே மீண்டும் தமிழ்க் காட்டைத் தருகிறேன். [அய்யய்யோ, இவன் அப்பத்தாவைப் பற்றியே பேசுகிறான். எத்தனை வெள்ளைக்காரரை, எத்தனை சங்கத அறிஞரை இவன் அடையாளம் காட்டுகிறான், சமஸ்கிருதமாய நமக என்று சொல்லுகிறான்? - என்ற ஒரு சிலரின் புலம்பலுக்குச் சிரிப்புத் தான் என் விடை :-).] மற்ற மொழிகளில் இருந்தும் காட்டுக்களைச் சொல்ல முடியும். ஆனால் தேட விழைபவர்கள் தாங்களே தேடிப் பார்க்கட்டுமே? :-)

"அம்மையே, அப்பா, ஒப்பிலா மணியே, அன்பினில் விளைந்த ஆரமுதே" என்ற ஏகார, ஆகாரமும், "பித்தா, பிறைசூடி, பெம்மானே, அருளாளா" என்ற ஆகார, ஈகார, ஏகாரங்களும், "ஓ, கண்ணா, இங்கே வா" என்ற ஓகாரமும் (ஓவென வையகத்து ஓசைபோய் உயர்ந்ததே - சீவக. 1843), "யோவ், ஓவ்," என்ற கூப்பாடுகளும், கூவுதலும், கோவென்ற அழுகையும் என எல்லாமே அழைப்புக்கள் தான். இந்த மொழிகளுக்கு மீறிய, மாந்தப் பொதுச் சுட்டொலிகளில் இருந்துதான், hve_ போன்ற வேர்ச்சொல்லும் கூட எழும். ஏ என்ற ஒலியோடு ஹகரம் சேர்த்து ஹே என்றும் வடபுலத்தில் கூப்பிடுவார்கள். he_ என்பதற்கும் hve_ என்பதற்கும், hey என்ற பதற்கும் கூடப் பலுக்கலில் மிக நெருங்கிய தொடர்பு உண்டு. (மறுபடியும் ஒரு மொழியில் இருந்து இன்னொன்று என உணர்வு பூர்வமாய்ப் புரிந்து கொள்ளாதீர்கள்.) அதே போல ஓ என்பதை ஹோ என்று வடபுலத்தில் கூப்பிடுவார்கள். கூ என்பது கூட பலுக்கத் திரிவில் கோ என்றும் ஹோ என்றும் மாறும்.

வேதம், குறிப்பாக இருக்கு வேதம், யாகங்களின் போது பல் வேறாகத் தேவதைகளை அழைக்கிறது. எல்லா யாகங்களுக்குமே "இதைப் பண்ணிக் கொடு, அதைச் செய்து கொடு" என்ற வேண்டுதல்கள் தான் அடிப்படை. வேள்தல்>வேட்டல் என்ற தமிழ் வினைச்சொல்லையும் கூட இங்கே நினைவு கொள்ளுங்கள்.
வேட்டலின் தமிழ்வேரை பர்ரோ, எமெனோவின் 5544 வது சொல்லாகப் பார்க்கலாம்.

5544 Ta. vēḷ (vētp-, vēṭṭ-) to offer sacrifices, marry; n. marriage; vēḷvi sacrifice, marriage; vēḷvu sacrifice; presents of food from the bridegroom's to the bride's house and vice versa at a wedding; vēṭṭal marriage; vēṭṭāṉ, vēṭṭōṉ husband; vēṭṭāḷ wife; viḷai (-pp-, -tt-) to perform as worship. Ma. vēḷvi, vēr̤vi sacrifice; vēḷkka to marry as brahmans before the holy fire; vēḷi, vēḷvi marriage, bride, wife; vēḷppikka fathers to marry children. Ka. bēḷ to offer into fire or with fire as ghee, animals, etc.; bēḷuve oblation with fire, burnt-offering; bēḷamba destruction of human life in fire. Tu. belcaḍe a devil-dancer, one possessed with Kāḷī. Te. vēlucu to put or throw in a sacrificial fire, offer up a burnt sacrifice; vēl(u)pu god or goddess, deity, divinity, a celestial, demi-god, immortal; vēlpuḍu worship; vēlimi oblation; (inscr.) vēḷpu god. DED(S, N) 4561.

வேள்தலின் ஒரு நடைமுறை, படிமம் இல்லாத வகையில் நெருப்பில் ஆகுதி செய்யும் முறை. வேள்தலின் இன்னொரு நடைமுறை பூவும், நீரும் தெளித்து, படிமத்தின் முன், படையல் செய்யும் வழிமுறை. இதுவும் ஒரு வேள்வி தான்; ஆனால் நெருப்பு இல்லாத வேள்வி; பூசை என்ற பெயரால் இதைச் சொல்லுகிறோம்.

சிவகங்கை வட்டார அய்யனார் கோயில்களில் பூசை செய்பவரை, வேள காரர் என்று தான் சொல்லுவார்கள். இன்னொரு இடத்தில் "வேளாப் பார்ப்பான்" என்று வேள்வி செய்யாத பெருமானரைச் சங்க இலக்கியம் பேசும். ஆகக் குறிக்கோள் ஒன்றுதான்; நடைமுறைகள் தான் வெவ்வேறு. [அய்யனார் கோயில் வழக்குகளை இன்னோர் இடத்தில் பார்க்கலாம். இப்பொழுது பெருமானர் வேள்வியைச் சற்றே கூர்ந்து பார்ப்போம். இந்த வகையில் நம்பூதிகள் சிறப்பானவர்கள். வணக்கத்திற்குரிய ஓதிகள் என்ற பொருளில் அமைந்த நம் ஓதிகள் என்ற அவர்கள் பெயரும் கூட நான் சொல்ல வரும் கருத்தை உறுதி செய்யும். அவர்களுடைய வலைத்தளங்களுக்குப் போனால், வேள்விகள் பற்றிய வரலாற்றுச் செய்திகள் சிறப்பாக விவரிக்கப் பட்டிருக்கும்.]

பெருமானர் வேள்வியின் தொடக்கம், அதை ஏற்பாடு செய்பவன் வீடு, அல்லது அவனுடைய குருவின் வீட்டில் இருக்கும் அடுப்பில் இருந்து தொடங்குகிறது. அந்த அடுப்பில் இருந்து தான், நெருப்பை யாகத்தில் ஏற்றுகிறார்கள். யாகம் தொடங்கும் போது யாகத்தை ஏற்பாடு செய்பவனும், அவன் மனைவியும், யாகம் செய்யும் 16 ஓதிகளும் அழனியைத் துதிக்கும் இருக்கு வேதத்தின் முதற் சொலவத்தைச் (slogan) சொன்னவாறே யாகக் குண்டத்தைச் சுற்றி வருகிறார்கள்.

[ஒவ்வொரு பெருமானனும் தங்கள் வீட்டில் அணையாத நெருப்பை ஓம்புதற்குக் கடமைப் பட்டவர்கள். ஒவ்வொரு பெருமானனும், அவன் மனைவியும் தங்கள் வீட்டில் ஒரு நாளுக்கு இருமுறையாவது அழனியைத் தூண்டி, அழனியை அழைத்து, மந்திரம் ஓதி, வழிபாடு செய்யவேண்டும். அந்தச் சடங்கிற்கும் அழனியோதல் - agnihotra என்ற பெயர் தான் உண்டு. இன்று மிக மிக அருகியே பெருமானர் பலரும், தங்கள் வீட்டில் நெருப்பை ஓம்பும் கடமையைச் செய்கிறார்கள்.] ஓமம் என்ற சொல் அணையாது காப்பாற்றப்படும் தீயைத் தான் குறிக்கிறது. ஓமுதல், ஓம்புதல் என்ற சொற்கள் இன்றும் கூடக் காப்பாற்றுதல், வளர்த்தல் என்ற பொருளைத் தமிழில் கொடுப்பதை உணரலாம். குடிபுறம் காத்து ஓம்பி - குறள் 549; ஈற்று யாமை தன் பார்ப்பு ஓம்பவும் - பொருநர் ஆற்றுப்படை. 186 கற்றாங்கு எரியோம்பி தேவா. 1.1). ஓமல் என்ற சொல் புகையெழுதலையும், புகையைப் போலவே எழுந்து ஊர் முழுக்கச் சுற்றிவரும் ஊர்ப்பேச்சையும் குறிக்கும். இந்தப் பொருட்பாடுகளும் ஓமம் என்ற சொல்லின் தமிழ்மையை உணர்த்தும். எரிதலை உணர்த்துவது போல நாவில் எரிதல் உணர்வைக் கொண்டுவரும் ஒருவிதமான காரமான மருந்துச்செடியும் கூட ஓமம் (Bishop's weed) என்றே தமிழில் சொல்லப்படும். ஓமநீரம் = ஓமச்சாறு; இன்னொரு பொருளாய், ஓமநீரம் என்பது வேள்வித் தீயில் நெய் முதலியன பெய்கையைக் குறிக்கும். offering an oblation to the gods by pouring ghee etc. into the consecreted fire.

யாகம் செய்யும் 16 ஓதிகளில், hotri என்பவர் யாகத்தின் போது இருக்கு வேத மொழிகளை ஓதுகிறவர். பல அகரமுதலிகளும் hotr என்பதற்கு reciting priest என்றே சொன்னாலும், அவர் இருக்கு வேதம் ஓதுகிறவர் என்பதே முகன்மையான செய்தி. recitation என்பது தமிழில் ஓதுதலே. யாகத்தின் போது செய்யும் ஆகுதிகளை குண்டத்தில் கொட்டுவதோடு, இருக்கு வேதத்தின் முதல் எட்டு மண்டலங்களில் இருந்து இந்த ஹோத்ரி ஓதுகிறார். (ஒன்பதாவது மண்டலம் சோமச் சாறு பற்றியது. அதைப் பேசினால் நான் சொல்ல வந்தது விலகிப் போகும்.] இந்த hotr போக, இன்னும் மூன்று பெரிய ஓதிகள் யாகத்திற்கு என உண்டு. யசுர் வேதச் செய்திகளைக் கூறி யாகத்தின் மானகையைக் (management) கவனிக்கும் Adhvaryu, சாம வேதத்தைப் படிக்கும் Udgatr (அல்லது chanting priest - பதனை என்ற பஜனையைச் செய்பவர்; பதங்களைத் தொடுப்பது பதனை.), இவர்களுக்கு மேலிருந்து மொத்த யாகத்தையும் கவனிக்கும் பெருமானன் அல்லது அதர்வன் ஆகிய மூன்று பேரும் இந்த மூன்று ஓதிகள் ஆவர்.

அன்புடன்,
இராம.கி.