தெள்ளிகை - 2

"சரி, கல்வியை விட்டுவிடலாம், teaching- என்பதைச் சொல்லிக் கொடுப்பது என்று சொல்லலாமா?" என்று கேட்டால், அங்கேயும் ஒரு டொக்குப் போட வேண்டியிருக்கிறது.

சுல்>சொல் என்ற வளர்ச்சியிலும் கூட ஒலி என்ற பொருளே உள்ளிருக்கிறது. சொல்>சல் என்ற திரிவில் வருவதும் ஒலிப்பொருள் தான். சலசலத்துப் போகும் நீரோட்டத்தைச் சலம் என்று சொல்லும் போதும் ஒலித்தற் பொருள் தான் உள்ளே நிற்கிறது. (சலம் என்பது நல்ல தமிழ்ச்சொல்; ஜலம் என்ற வடசொல்லில் இருந்து அது வந்ததாய்ப் பலரும் தலைகீழாய்ப் புரிந்து கொள்ளுகிறார்கள்; இல்லை, ஜலம் என்பது தமிழ்ச் சலத்தின் திரிவு. நம்முடையது இல்லையென்று நாம் தொலைத்தவை மிகவும் அதிகம்.) ஒலித்தற் பொருளில் சல் என்ற வேரில் இருந்து கிளைத்து வரும் இன்னொரு சொல்லான சலங்கையை இங்கே நினைவு கொள்ளுங்கள்.

சுல்>சில் என்ற திரிவில் எழுந்த சிலம்புதல், சிலைத்தல் போன்ற வினைச் சொற்கள் கூட ஒலித்தல் என்ற பொருளையே உணர்த்துகின்றன. அறுபடை வீட்டில் ஒன்றான பழமுதிர் சோலையில் ஒலித்துப் பாய்கிற ஓடையைச் சிலம்பாறு என்றே சொல்லுகிறார்கள் அல்லவா? (அதை நூபுர கங்கை என்று வடமொழியில் பெயர்த்துச் சொல்வது வேதாரண்யம் போன்ற ஒரு தவறான, முட்டாள்தனமான, மொழிபெயர்ப்பு). பெண்கள் காலணியான சிலம்பும் ஒலிப்பொருள் வழியே எழுந்த சொல் தான். முத்துச் சிலம்பிற்கும், மாணிக்கச் சிலம்பிற்கும் ஒலி வேறுபட்டு எழும். ஒன்று பாண்டியொலி, இன்னொன்று சோழவொலி, இல்லையா? :-)

"அப்படியானால், teaching என்பதற்கு மறுதலையாய் learning என்று பயன்படுத்துகிறார்களே?" என்று சொல்லி, அதற்கு அணைவாய், செருமன் சொல்லான lehren என்பதைக் காட்டினால், நான் புன்சிரித்துக் கொள்ளுவேன்; அது சரியா என்பதை கீழே உள்ள பத்தியைப் படிக்கச் சொல்லி உங்கள் முடிவுக்கே விட்டுவிடுகிறேன்.

to learn:

O.E. leornian "to get knowledge, be cultivated," from P.Gmc. *liznojan (cf. O.Fris. lernia, O.H.G. lernen, Ger. lernen "to learn," Goth. lais "I know), with a base sense of "to follow or find the track," from PIE *leis- "track." Related to Ger. Gleis "track," and to O.E. laest "sole of the foot" (see last (n.)). The transitive sense (He learned me how to read), now vulgar, was acceptable from c.1200 until early 19c., from O.E. laeran "to teach" (cf. M.E. lere, Ger. lehren "to teach;" see lore), and is preserved in the adj. learned "having knowledge gained by study" (c.1340).

ஆக, முன்னால் போட்ட தடத்தில் பின்னால் போவது தான் learning. எங்கள் ஊர்ப் பக்கம் திண்ணைப் பள்ளிக்கூட ஆசான், மணலிலோ, தாளிலோ "ஆனா, ஆவன்னா....." என்று வரைவுகளை எழுதி வைத்து, அதன் மேல் நம்மையும் (தடங்களைப்) பின்பற்றி எழுதச் சொல்லுவார். (மணலில் விரல் தேய மாய்ந்து, மாய்ந்து, எழுதியிருக்கிறேன்.) "நான் எழுதுவதைப் பார்த்து அப்படியே விளம்பு" என்று ஆசான் சொல்லுவார். விளம்புதல் என்பது விளாம்புதலின் வழி வந்தது. விளாம்புதலுக்கும், விளாவுதலுக்கும் தொடர்பு உண்டு. "வெந்நீரை விளாவி விட்டாயா?" என்பது தென் தமிழகப் பேச்சு. இதில் இருக்கும் சொற்பொருள் நீட்சியைப் பாருங்கள். விளாவுதல் என்பது ஒரு ஏனத்தில் இருப்பதை அப்படியே ஒரு குச்சி வைத்துச் சுற்றிச் சுற்றிக் கலப்பது. விளாவுதல் என்பது விளாம்புதல் ஆகி முடிவில் விளம்புதல் எனவும் ஆனது. விளம்புதலை விளர்த்தல் என்றும் சொல்லுவது உண்டு. முடிவில், ஏதொன்றையும் ஆசான் சொல்ல, நாம் திருப்பிச் சொல்வது, திருப்பி எழுதுவது, திருப்பிச் செய்வது என எல்லாமே விளம்புதல் என்று ஆயிற்று. திண்ணைப் பள்ளி வழக்கின் படி,

to learn = விளம்புதல்
learning = விளம்பு

"learning disability ஒரு சிறுவனுக்கு இருக்கிறது", என்று சொன்னால், விளம்புவதில் இயலாமை இருக்கிறது என்று பொருள். நம்மூர் மரபுகளை விடாது இருந்தால், "விளம்புதலை"க் காப்பற்ற வேண்டாமோ? நம்முடைய கவனக் குறைவால், நம் மொழிநடை மொண்ணையாக இருக்க வேண்டுமா?

இனி, teaching என்ற கருத்தைச் சற்று நேரம் தொய்வு விட்டுப் பிறகு பிடிப்போம்; அந்த நேரத்திற்குள் மற்ற தொடர்புடைய சொற்களைப் பார்ப்போம்.

இந்த வரிசையில் வருவது lecture. உரத்த குரலில் பேசினான் என்று சொல்லுகிறோமே, அந்த உரத்தலின் பொருளும் ஓசை எழுப்புதலே. உரத்தது உரை = lecture. உரை என்பதை விளக்கம் என்ற பொருளிலும் நாம் பயன்படுத்துகிறோம். உரத்தலின் முந்தைய உரு உலத்தல். ஒவ்வோர் உலத்தமும் ஒரு பாடம் என்பதைத்தான், ஆங்கிலத்தில் lesson என்கிறார்கள். சங்கத் தமிழில், ஓத்து, ஓதம் என்று சொல்லுவது கூட lesson தான்; பல இலக்கிய உரையாசிரியர்கள் தங்கள் உரைகளின் ஒவ்வொரு பெரும் பகுதியையும் ஓத்து என்று சொல்லுவார்கள். அதன் வழி, lecture என்பதற்கு இணையாய், உலத்து, ஓத்து, உரை எனப் பலவாறாய்ச் சொல்லலாம்; உலத்தர், ஓதகர், உரையாளர் என்பவர் lecturer.

அழனிக்கு முன்னால் இருந்து வேள்வி மந்திரங்களைத் திரும்பத் திரும்ப ஓதுபவன் அழனியோதி (agnihotri; அழனியை வடமொழியில் அக்னி என்று சொல்லுவார்கள். ஓதி ரகரம் நுழைந்து otri ஆகும்; h என்பது உடம்படு ஒலியாய் உள்நுழைந்து நிற்கும். இதை விளக்கப் போனால், இன்னும் நாலுபேர் நான் சங்கதத்தைக் கீழிறக்கி விட்டேன் என்று வலைப்பதிவுகளில் காவிகட்டிப் பாய்ந்து வருவார்கள். அய்யா, சங்கதத்தைக் கீழிறக்குவது என் வேலையல்ல. தமிழின் ஆழத்தைக் காண்பது என் வேலை; தமிழை இந்தக் காலத்திற்குத் தகுந்தாற் போலப் புதுக்குவது என் முயற்சி. இதில் நான் வெல்லலாம்; வெல்லாமலும் போகலாம். அதனால் என்ன? என் கடன் பணி செய்து கிடப்பதே.); சிவன் கோயிலில் தேவாரத்தை ஓதுபவர் ஓதுவார். அதே போலக் கல்லூரியில் ஒரு பாடத்தை நமக்கு ஓதுபவரும் ஓதுவார் தான்.

"அய்யோ, போச்சு! என்ன இவர்? அழனியோதியையும், தேவார ஓதுவாரையும் ஒரே தட்டில் வைத்து lecturer-ஓடு இணைத்து வைத்துப் பேசுகிறார்?" என்று ஒரு சிலர் திகைத்துப் போகலாம். ஆனால், சாதி வழக்கு கூடிப் போன நம்முடைய அரை நிலவுடைமை - அரை முதலாளியக் குமுகாயத்தில், இது போன்ற சிந்தனைக் கட்டுப்பாடுகள் நம்முடைய முரண்பாடுகளைக் களையவொட்டாமல் தடுக்கின்றன. நிலவுடைமைப் போக்கில் அழனியோதி உயர்ச்சியாகவும், ஓதுவார் தாழ்ச்சியாகவும், முதலாளியப் போக்கில் இரண்டுமே தாழ்ச்சியாகவும் தோன்றி, முடிவில் விரிவுரையாளர் என்று lecturer - யை நீட்டி முழக்கிச் சொன்னால் தான் "அப்பாடா" என்று சிலர் நிறைவு கொள்ளுகிறார்கள்.

lecturer -யை, ஓதகர் என்று சொன்னால் நாம் குறைந்து விடுவோமோ, என்ன?

lesson = உலத்தம், ஓதம்
lecture = உலத்து, ஓத்து, உரை
lecturer = உலத்தர், ஓதகர், உரையாளர்

ஒதகரை ஏற்றுக் கொள்ளுவது சரவலாய் இருந்தால், குறைந்தது lecturer -யைக் குறிக்கும் விரிவுரையாளர் என்று சொல்லின் விரியென்ற முன்னொட்டையாவது வீசி எறியலாமே? உரையாளர் என்றாலே புரிந்து போகும் அல்லவா? (தொழில் நுட்பத்தில் தொழிலைத் தூக்கி எறியப் பரிந்துரைத்தது போல இதை வைத்துக் கொள்ளுங்களேன்!:-))

அடுத்தது study, student என்ற சொற்கள்.

அன்புடன்,
இராம.கி.