தமிழ்க்கணிமைக் கடைவிரிப்பும் கொள்வார் இல்லாமையும்

ஒரு பதின்ம அகவைப் பெண்ணைப் போல, கண்கள் வியக்க, கணிக்குள் தமிழ் தெரிவது பற்றி கடந்த 10, 15 ஆண்டுகளாய் பூத்து மலர்ந்து பூரித்து நிற்கிறோம். இன்னும் கனவுகள் கொள்ளுகிறோம். "ஆகா, எங்கள் மொழி இங்கே பூத்துவிட்டது" ஆனால், கொஞ்சம் மயக்கத்தில் மாலுறுகின்ற நிலை விடுத்து, மெய்நிலைக்கு வருவோமா?

தமிழ்க் கணிமைக்கான மாறுகடை (market) எது என்று முன்னொரு முறை கேட்டிருந்தேன். அதைப் பற்றி மடற்குழுக்களில் யாரும் உரையாடக் காணோம். அதை தமிழ் உலகம் மடற்குழுவிலும் கூட ஓரிருமுறை பகிர்ந்து கொண்டேன். கீழே உள்ள மடல் 2003 தமிழ் இணைய மாநாட்டிற்கு ஒரு வாரம் முன்னால் எழுதியது. (அதில் நானும் ஒருங்குறி பற்றி ஒரு கட்டுரை படித்தேன்.) கொஞ்சம் பரபரப்புக் கூடிய அந்த நேரத்தில் மனத்தில் ஒரு வெறுமை அப்போது நிலவியது. இப்பொழுது இன்னும் இரண்டு ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. இருந்தாலும் நிலைமை மாறியதாய் எனக்குத் தெரியவில்லை. மீண்டும் அந்த உரையாட்டை வலைப்பதிவுகளில் தூண்ட வேண்டி, அதே மடலை மறுபதிப்புச் செய்ய முற்படுகிறேன்.

தமிழ் இணையம் என்ற விதயத்தை (ஏதேனும் ஒன்றை விதந்து பேசினால் அது விதயம்; விதயம் வடமொழியில் விஷயம் என்று ஆகும். நம்முடைய மூலம் தெரியாமல் நாம் அதை விடயம் என்று எழுதிக் கொண்டு இருக்கிறோம். இனிமேலாவது மாற்றிக் கொள்ளுவோமா?) உள்ளடக்கியது தமிழ்க்கணிமை. அதாவது தமிழ்க்கணிமை என்ற கொத்துக்குள் (set) தமிழ் இணையம் என்பது ஓர் உட்கொத்து (subset). புலம்பெயர்ந்த தமிழர்களுக்கு தமிழக, ஈழம் இரண்டோ டும் தொடர்பு கொள்ளுவதற்காகத் தமிழ் இணையம் பயன்படும். ஆனால் அந்த எதிர்பார்ப்போடு மட்டுமே எல்லாம் முடிந்ததா? தமிழ்க் கணிமை என்பது அதற்கும் மேலே பரந்தது அல்லவா? இந்தப் புரிதலோடு கொஞ்சம் எண்ணிப் பாருங்கள்.

தமிழ்க் கணிமை என்பது ஏதோ வெற்றிடத்தில் வேலை செய்கிறதா? அதற்குத் தேவை (demand) இருக்கிறதா? அல்லது மானகை இயலில் (management science) சொல்லுவது போல, வெறுமே மேலிருந்து கீழாய் (top down) வலிந்து அளிக்கப் படுகிறதா (அளிப்பு = supply)? யாருக்காக இந்தக் கடை விரிக்கப் படுகிறது? இதைக் கொள்வார் யார்?

கொஞ்சம் ஆழ்ந்து பார்ப்போமா? நான் தமிழ்நாட்டுப் பின்புலம் வைத்துப் பேசுகிறேன்.

இன்றைக்கு இந்தியாவில் ஓரளவு கூர்த்திறன் (somewhat skilled) கொண்ட எந்த வேலைக்கும் ஒரு நாளைக்கு ரூ 120 கொடுத்தாலே மிக அதிகம்; பல இடங்களில் ரூ 100 தான் கிடைக்கிறது. பெண்களுக்கு ரூ 70 ல் இருந்து ரூ 80 தான் கொடுக்கிறார்கள். அதாவது ஒரு மணி நேரத்திற்கு ரூ 16. இதே பொழுது அமெரிக்காவில் (இதை ஒரு எடுத்துக்காட்டிற்குச் சொல்கிறேன்) ஒரு மணி நேரத்திற்குக் குறைந்தது 16 வெள்ளி கிடைக்கிறது. ஆக இரண்டிற்கும் இடையே 45/46 மடங்கு வேறுபாடு இருக்கிறது.

இப்பொழுது ஒரு வேளைச் சாப்பாட்டைப் பார்ப்போம். சென்னையில் ஓரளவு நல்ல உணவை ஓர் உணவகத்தில் ஒரு வேளைக்குச் சாப்பிட வேண்டுமானால் இப்பொழுது ரூ 30 பக்கத்தில் ஆகிறது. அதே பொழுது அமெரிக்காவில் வயிறு நிறையச் சாப்பிட வேண்டுமானால் 6ல் இருந்து 8 வெள்ளிக்குள் செய்துவிட முடியும். மாந்த உழைப்பில் கணக்குப் பார்த்தால், ஒரு வேளைச் சாப்பாட்டிற்கு அமெரிக்காவில் 30 நுணுத்தங்கள் உழைத்தாலே போகும்; மாறாக 2 மணி நேரம் உழைத்தால் தான் உருப்படியான ஒரு வேளைச் சாப்பாட்டை இந்தியாவில் பெற முடியும். அதாவது உயிர் வாழ்வதற்கே, இந்தியாவில் கூட நேரம் சம்பாதிக்க வேண்டியிருக்கிறது. அப்புறமல்லவா, களியாட்டம், திரைப்படம், தொலைக்காட்சி, தாளிகைகள் என்பவை; அதற்கும் அப்புறம் அல்லவா, கணி என்பது வந்துசேரும்?

அமெரிக்காவில் ஒரு நல்ல மிசைக்கணியை (desktop Computer) கிட்டத் தட்ட வெ. 400ல் இருந்து 500 க்குள் வாங்கி விடலாம். வெ. 400 என்று வைத்துக் கொண்டாலே 25 மணி நேரம் வேலை செய்தால் போதும். இந்தியாவிலோ இப்பொழுது ஒரு மிசைக்கணி வாங்க ரூ 25000 ஆகிறது. அதாவது கிட்டத்தட்ட 1500 மணி நேரம் உழைக்கவேண்டும். அதாவது கிட்டத்தட்ட 188 நாட்கள் (8மணி நேர வேலை) உழைக்க வேண்டும். இன்றைக்கு இருக்கும் நிலையில் இதைச் சம்பாதிக்க, வேறு செலவுகள் இல்லாமல் இருந்தால், ஓராண்டு, ஈராண்டு கூட ஆகலாம். இன்றைக்கு இருக்கும் நிலையில் கணி வாங்கிப் பயன்படுத்துவது என்பது ஒரு சராசரித் தமிழனுக்கு எட்டாக் கொம்பே. ஒரு வேளை கணினியின் விலை ரூ 10000 க்குக் கீழே வருமானால் வீட்டுக் கணி என்பது தமிழ்நாட்டில் ஓரளவு பரவலாகக் கூடும்.

இந்த நிலையில் ஒரு அடிப்படைச் சொவ்வறையான Microsoft Office suite, கிட்டத்தட்ட ரூ 3000க்கு விற்கிறது. இதை இந்தியாவில் எத்தனை பேர் வாங்க முடியும்? ஏன் இந்தியாவில் சொல்லாமல் கொள்ளாமல், சொவ்வறைப் புரட்டு (software piracy) நடக்கிறது என்று இப்பொழுது புரிகிறதா? இதுபோன்ற அலுவச் சொவ்வறை (Office software) ரூ 500 க்கு விற்றால், புரட்டை நிறுத்தி நேர்மையான முறையில் சொவ்வறை வாங்கக் கூட்டம் பெருகும்.

ஆங்கிலச் சொவ்வறையே இப்படி புரட்டாகிப் போகும் போது தமிழ்ச் சொவ்வறை என்பது விலையில்லாமல் இருந்தால் தான் வாங்கிக் கொள்ளலாம் என்று மக்கள் எண்ணத் தொடங்குகிறார்கள். இந்த நிலையில் தமிழ்ச் சொவ்வறைகளுக்கு மாறுகடை (market) என்ன? தமிழ்ச் சொவ்வறையின் தேவை என்ன என்று மக்களுக்குப் புரிய வைத்திருக்கிறோமா? "அதனால் என்ன செய்ய முடியும், எதற்கு அது உதவியாக இருக்கும்" என்று நாம் புரிய வைத்திருக்கிறோமா? தமிழ்ச் சொவ்வறையை வாங்கியே ஆகவேண்டிய கட்டாயம் தான் என்ன?

இது போன்ற கேள்விகளைக் கவனிக்காமல், தமிழில் வரும் சொவ்வறைகள் "அதைச் செய்ய வேண்டும், இதைச் செய்ய வேண்டும், ஒருங்குறி, TAB/TAM/TSCII" என எங்கோ கற்பனை உலகத்தில் அல்லவா இருக்கிறோம்?

நாம் எல்லோரும் (நண்பர்கள், உறவினர்கள்) ஒருவருக்கொருவர் தமிழில் மடல்கள் எழுதிக் கொண்டால், மின்னஞ்சல் நிரலைத் தமிழில் கொண்டுவருவதில் பயனுண்டு. நாம் தான் சட்டென்று ஆங்கிலத்திற்குத் தாவி விடுகிறோமே? தமிங்கிலத்தில் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கொள்ளுகிறோமே? அப்புறம் என்ன தமிழில் சொவ்வறை? தமிழில் இடைமுகம்? அலுவலகத்திற்குத் தேவையான ஆவணங்கள், விரிதாள், பரத்திக் காட்டுதல் (presentation), திட்டமிடுதல் போன்றவற்றைத் தமிழில் செய்தால், அதன் காரணமாய்த் தமிழில் அலுவச் சொவ்வறை (office software) செய்வதில் பொருள் உண்டு. இது நடக்க வேண்டுமானால் தமிழ்நாட்டு அலுவலகங்களில் (அது பொதுத்துறையோ, தனித்துறையோ) தமிழ் இருக்கவேண்டுமே? எங்கு இருக்கிறது சொல்லுங்கள்? இங்கு தான் 99.9 விழுக்காடு ஆங்கிலம் பரவிக் கிடக்கிறதே? மாந்த ஊற்றுகைத் துறையில் (Human Resource Department) -ல் மட்டும் அவ்வப்போது சுற்றறிக்கைகளை அந்தந்த அலுவற் பலகைகளில் ஒட்டுவதற்குத் தமிழ் வேண்டியிருக்கிறது. இது தவிர, அரசு அலுவங்களில் ஏதோ வேண்டா வெறுப்பாக இருக்கிறது. ஆனால் அது வளருவதற்கு மாறாக அஃகித்துக் (அஃகுதல் = சுருங்குதல். அஃகனம் = சுருக்கம்; அஃகனம்>அஃகினம்>அக்ஷினம். இது அகரம் தொலைத்து க்ஷணித்தல் என்று வடமொழி வடிவம் பெறும்.) கொண்டிருக்கிறது.

கும்பணி(company)களின் கணக்கு வழக்காவது தமிழில் இருக்கிறதா என்றால் அதுவும் இல்லை. சிவகங்கை மாவட்டத்தில் ஒரு காலத்தில் இருந்த தமிழ்க் கணக்குப் பழக்கம் கூட மாறி, இப்பொழுது ஆங்கிலத்திற்கு அல்லவா எல்லோரும் தாவிவிட்டனர்? அப்புறம் எப்படி Talley போல ஒரு சொவ்வறை தமிழில் வரும்?

பிள்ளைகளுக்குத் தமிழில் சொல்லிக் கொடுக்கத் தமிழில் சொவ்வறை வேண்டும் என்றால், நம் பிள்ளைகள் தமிழில் படிப்பதையே நிறுத்திக் கொண்டு வருகிறோமே, அப்புறம் எப்படி? மேலும் எல்லா இளையரையும் மடிக்குழைப் பள்ளிகளுக்கு (matriculation schools)ப் படையெடுக்க வைத்தபிறகு, சாகப் போகிற நேரத்தில் சங்கரா, சங்கரா என்று அடித்துக் கொள்ளுவதில் பொருளென்ன? அப்புறம் கல்வி பற்றிச் சொவ்வறைகள் வந்து பலன் என்ன?

என்ன இது, இவ்வளவு இடிந்த தொனியில் நான் பேசுகிறேன் என்று எண்ணிவிடாதீர்கள். நாம் என்ன செய்திருக்கிறோம் என்று எண்ணிப் பாருங்கள். இதற்கு நடுவில் ஒருங்குறி எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று நமக்குள் வேறுபாடு?

மொத்தத்தில் ஒன்றும் புரியவில்லை. வள்ளலார் சொன்னாராம்: "கடைவிரித்தேன், கொள்வாரில்லை". தமிழ்க்கணிமையில் வேலை செய்யும் இளைஞர்களே! தமிழ்ச் சொவ்வறைகளின் மாறுகடை எங்கே? அதைக் கொள்பவர் யார்?

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII,

¾Á¢ú츽¢¨Áì ¸¨¼Å¢Ã¢ôÒõ ¦¸¡ûÅ¡÷ þøÄ¡¨ÁÔõ

´Õ À¾¢ýÁ «¸¨Åô ¦Àñ¨½ô §À¡Ä, ¸ñ¸û Å¢Âì¸, ¸½¢ìÌû ¾Á¢ú ¦¾Ã¢ÅÐ ÀüÈ¢ ¸¼ó¾ 10, 15 ¬ñθǡö âòÐ ÁÄ÷óÐ ââòÐ ¿¢ü¸¢§È¡õ. þýÛõ ¸É׸û ¦¸¡ûÙ¸¢§È¡õ. "¬¸¡, ±í¸û ¦Á¡Æ¢ þí§¸ âòÐÅ¢ð¼Ð" ¬É¡ø, ¦¸¡ïºõ ÁÂì¸ò¾¢ø Á¡ÖÚ¸¢ýÈ ¿¢¨Ä Å¢ÎòÐ, ¦Áö¿¢¨ÄìÌ ÅէšÁ¡?

¾Á¢úì ¸½¢¨Áì¸¡É Á¡Ú¸¨¼ (market) ±Ð ±ýÚ Óý¦É¡Õ Ó¨È §¸ðÊÕó§¾ý. «¨¾ô ÀüÈ¢ Á¼üÌØì¸Ç¢ø ¡Õõ ¯¨Ã¡¼ì ¸¡§½¡õ. «¨¾ ¾Á¢ú ¯Ä¸õ Á¼üÌØÅ¢Öõ ܼ µÃ¢ÕÓ¨È À¸¢÷óÐ ¦¸¡ñ§¼ý. ¸£§Æ ¯ûÇ Á¼ø 2003 ¾Á¢ú þ¨½Â Á¡¿¡ðÊüÌ ´Õ Å¡Ãõ ÓýÉ¡ø ±Ø¾¢ÂÐ. («¾¢ø ¿¡Ûõ ´ÕíÌÈ¢ ÀüÈ¢ ´Õ ¸ðΨà ÀÊò§¾ý.) ¦¸¡ïºõ ÀÃÀÃôÒì ÜÊ «ó¾ §¿Ãò¾¢ø ÁÉò¾¢ø ´Õ ¦ÅÚ¨Á «ô§À¡Ð ¿¢ÄÅ¢ÂÐ. þô¦À¡ØÐ þýÛõ þÃñÎ ¬ñθû ¬¸¢Å¢ð¼É. þÕó¾¡Öõ ¿¢¨Ä¨Á Á¡È¢Â¾¡ö ±ÉìÌò ¦¾Ã¢ÂÅ¢ø¨Ä. Á£ñÎõ «ó¾ ¯¨Ã¡𨼠ŨÄôÀ¾¢×¸Ç¢ø àñ¼ §ÅñÊ, «§¾ Á¼¨Ä ÁÚÀ¾¢ôÒî ¦ºö ÓüÀθ¢§Èý.

¾Á¢ú þ¨½Âõ ±ýÈ Å¢¾Âò¨¾ (²§¾Ûõ ´ý¨È Å¢¾óÐ §Àº¢É¡ø «Ð Å¢¾Âõ; Å¢¾Âõ ż¦Á¡Æ¢Â¢ø Å¢„Âõ ±ýÚ ¬Ìõ. ¿õÓ¨¼Â ãÄõ ¦¾Ã¢Â¡Áø ¿¡õ «¨¾ Å¢¼Âõ ±ýÚ ±Ø¾¢ì ¦¸¡ñÎ þÕ츢§È¡õ. þÉ¢§ÁÄ¡ÅÐ Á¡üÈ¢ì ¦¸¡û٧šÁ¡?) ¯ûǼ츢ÂÐ ¾Á¢ú츽¢¨Á. «¾¡ÅÐ ¾Á¢ú츽¢¨Á ±ýÈ ¦¸¡òÐìÌû (set) ¾Á¢ú þ¨½Âõ ±ýÀÐ µ÷ ¯ð¦¸¡òÐ (subset). ÒÄõ¦ÀÂ÷ó¾ ¾Á¢Æ÷¸ÙìÌ ¾Á¢Æ¸, ®Æõ þÃñ§¼¡Îõ ¦¾¡¼÷Ò ¦¸¡ûÙžü¸¡¸ò ¾Á¢ú þ¨½Âõ ÀÂýÀÎõ. ¬É¡ø «ó¾ ±¾¢÷À¡÷ô§À¡Î ÁðΧÁ ±øÄ¡õ ÓÊ󾾡? ¾Á¢úì ¸½¢¨Á ±ýÀÐ «¾üÌõ §Á§Ä ÀÃó¾Ð «øÄÅ¡? þó¾ô Ò⾧ġΠ¦¸¡ïºõ ±ñ½¢ô À¡Õí¸û.

¾Á¢úì ¸½¢¨Á ±ýÀÐ ²§¾¡ ¦ÅüÈ¢¼ò¾¢ø §Å¨Ä ¦ºö¸¢È¾¡? «¾üÌò §¾¨Å (demand) þÕ츢Ⱦ¡? «øÄÐ Á¡É¨¸ þÂÄ¢ø (management science) ¦º¡øÖÅÐ §À¡Ä, ¦ÅÚ§Á §ÁÄ¢ÕóÐ ¸£Æ¡ö (top down) ÅÄ¢óÐ «Ç¢ì¸ô Àθ¢È¾¡ («Ç¢ôÒ = supply)? ¡Õ측¸ þó¾ì ¸¨¼ Ţâì¸ô Àθ¢ÈÐ? þ¨¾ì ¦¸¡ûÅ¡÷ ¡÷?

¦¸¡ïºõ ¬úóÐ À¡÷ô§À¡Á¡? ¿¡ý ¾Á¢ú¿¡ðÎô À¢ýÒÄõ ¨ÅòÐô §À͸¢§Èý.

þý¨ÈìÌ þó¾¢Â¡Å¢ø µÃÇ× Ü÷ò¾¢Èý (somewhat skilled) ¦¸¡ñ¼ ±ó¾ §Å¨ÄìÌõ ´Õ ¿¡¨ÇìÌ å 120 ¦¸¡Îò¾¡§Ä Á¢¸ «¾¢¸õ; ÀÄ þ¼í¸Ç¢ø å 100 ¾¡ý ¸¢¨¼ì¸¢ÈÐ. ¦Àñ¸ÙìÌ å 70 ø þÕóÐ å 80 ¾¡ý ¦¸¡Î츢ȡ÷¸û. «¾¡ÅÐ ´Õ Á½¢ §¿Ãò¾¢üÌ å 16. þ§¾ ¦À¡ØÐ «¦Áâ측Ţø (þ¨¾ ´Õ ±ÎòÐ측ðÊüÌî ¦º¡ø¸¢§Èý) ´Õ Á½¢ §¿Ãò¾¢üÌì ̨Èó¾Ð 16 ¦ÅûÇ¢ ¸¢¨¼ì¸¢ÈÐ. ¬¸ þÃñÊüÌõ þ¨¼§Â 45/46 Á¼íÌ §ÅÚÀ¡Î þÕ츢ÈÐ.

þô¦À¡ØÐ ´Õ §Å¨Çî º¡ôÀ¡ð¨¼ô À¡÷ô§À¡õ. ¦ºý¨É¢ø µÃÇ× ¿øÄ ¯½¨Å µ÷ ¯½Å¸ò¾¢ø ´Õ §Å¨ÇìÌî º¡ôÀ¢¼ §ÅñÎÁ¡É¡ø þô¦À¡ØÐ å 30 Àì¸ò¾¢ø ¬¸¢ÈÐ. «§¾ ¦À¡ØÐ «¦Áâ측Ţø ÅÂ¢Ú ¿¢¨ÈÂî º¡ôÀ¢¼ §ÅñÎÁ¡É¡ø 6ø þÕóÐ 8 ¦ÅûÇ¢ìÌû ¦ºöÐÅ¢¼ ÓÊÔõ. Á¡ó¾ ¯¨ÆôÀ¢ø ¸½ìÌô À¡÷ò¾¡ø, ´Õ §Å¨Çî º¡ôÀ¡ðÊüÌ «¦Áâ측Ţø 30 ÑÏò¾í¸û ¯¨Æò¾¡§Ä §À¡Ìõ; Á¡È¡¸ 2 Á½¢ §¿Ãõ ¯¨Æò¾¡ø ¾¡ý ¯ÕôÀÊÂ¡É ´Õ §Å¨Çî º¡ôÀ¡ð¨¼ þó¾¢Â¡Å¢ø ¦ÀÈ ÓÊÔõ. «¾¡ÅÐ ¯Â¢÷ Å¡úžü§¸, þó¾¢Â¡Å¢ø ܼ §¿Ãõ ºõÀ¡¾¢ì¸ §ÅñÊ¢Õ츢ÈÐ. «ôÒÈÁøÄÅ¡, ¸Ç¢Â¡ð¼õ, ¾¢¨ÃôÀ¼õ, ¦¾¡¨Ä측ðº¢, ¾¡Ç¢¨¸¸û ±ýÀ¨Å; «¾üÌõ «ôÒÈõ «øÄÅ¡, ¸½¢ ±ýÀÐ ÅóЧºÕõ?

«¦Áâ측Ţø ´Õ ¿øÄ Á¢¨ºì¸½¢¨Â (desktop Computer) ¸¢ð¼ò ¾ð¼ ¦Å. 400ø þÕóÐ 500 ìÌû Å¡í¸¢ Å¢¼Ä¡õ. ¦Å. 400 ±ýÚ ¨ÅòÐì ¦¸¡ñ¼¡§Ä 25 Á½¢ §¿Ãõ §Å¨Ä ¦ºö¾¡ø §À¡Ðõ. þó¾¢Â¡Å¢§Ä¡ þô¦À¡ØÐ ´Õ Á¢¨ºì¸½¢ Å¡í¸ å 25000 ¬¸¢ÈÐ. «¾¡ÅÐ ¸¢ð¼ò¾ð¼ 1500 Á½¢ §¿Ãõ ¯¨Æ츧ÅñÎõ. «¾¡ÅÐ ¸¢ð¼ò¾ð¼ 188 ¿¡ð¸û (8Á½¢ §¿Ã §Å¨Ä) ¯¨Æì¸ §ÅñÎõ. þý¨ÈìÌ þÕìÌõ ¿¢¨Ä¢ø þ¨¾î ºõÀ¡¾¢ì¸, §ÅÚ ¦ºÄ׸û þøÄ¡Áø þÕó¾¡ø, µÃ¡ñÎ, ®Ã¡ñΠܼ ¬¸Ä¡õ. þý¨ÈìÌ þÕìÌõ ¿¢¨Ä¢ø ¸½¢ Å¡í¸¢ô ÀÂýÀÎòÐÅÐ ±ýÀÐ ´Õ ºÃ¡ºÃ¢ò ¾Á¢ÆÛìÌ ±ð¼¡ì ¦¸¡õ§À. ´Õ §Å¨Ç ¸½¢É¢Â¢ý Å¢¨Ä å 10000 ìÌì ¸£§Æ ÅÕÁ¡É¡ø Å£ðÎì ¸½¢ ±ýÀÐ ¾Á¢ú¿¡ðÊø µÃÇ× ÀÃÅÄ¡¸ì ÜÎõ.

þó¾ ¿¢¨Ä¢ø ´Õ «ÊôÀ¨¼î ¦º¡ùŨÈÂ¡É Microsoft Office suite, ¸¢ð¼ò¾ð¼ å 3000ìÌ Å¢ü¸¢ÈÐ. þ¨¾ þó¾¢Â¡Å¢ø ±ò¾¨É §À÷ Å¡í¸ ÓÊÔõ? ²ý þó¾¢Â¡Å¢ø ¦º¡øÄ¡Áø ¦¸¡ûÇ¡Áø, ¦º¡ùŨÈô ÒÃðÎ (software piracy) ¿¼ì¸¢ÈÐ ±ýÚ þô¦À¡ØÐ Ò⸢Ⱦ¡? þЧÀ¡ýÈ «ÖÅî ¦º¡ùÅ¨È (Office software) å 500 ìÌ Å¢üÈ¡ø, ÒÃ𨼠¿¢Úò¾¢ §¿÷¨ÁÂ¡É Ó¨È¢ø ¦º¡ùÅ¨È Å¡í¸ì Üð¼õ ¦ÀÕÌõ.

¬í¸¢Äî ¦º¡ùŨȧ þôÀÊ ÒÃ𼡸¢ô §À¡Ìõ §À¡Ð ¾Á¢úî ¦º¡ùÅ¨È ±ýÀРŢ¨Ä¢øÄ¡Áø þÕó¾¡ø ¾¡ý Å¡í¸¢ì ¦¸¡ûÇÄ¡õ ±ýÚ Áì¸û ±ñ½ò ¦¾¡¼í̸¢È¡÷¸û. þó¾ ¿¢¨Ä¢ø ¾Á¢úî ¦º¡ùŨȸÙìÌ Á¡Ú¸¨¼ (market) ±ýÉ? ¾Á¢úî ¦º¡ùŨÈ¢ý §¾¨Å ±ýÉ ±ýÚ Áì¸ÙìÌô Òâ ¨Åò¾¢Õ츢§È¡Á¡? "«¾É¡ø ±ýÉ ¦ºö ÓÊÔõ, ±¾üÌ «Ð ¯¾Å¢Â¡¸ þÕìÌõ" ±ýÚ ¿¡õ Òâ ¨Åò¾¢Õ츢§È¡Á¡? ¾Á¢úî ¦º¡ùÅ¨È¨Â Å¡í¸¢§Â ¬¸§ÅñÊ ¸ð¼¡Âõ ¾¡ý ±ýÉ?

þÐ §À¡ýÈ §¸ûÅ¢¸¨Çì ¸Åɢ측Áø, ¾Á¢Æ¢ø ÅÕõ ¦º¡ùŨȸû "«¨¾î ¦ºö §ÅñÎõ, þ¨¾î ¦ºö §ÅñÎõ, ´ÕíÌÈ¢, TAB/TAM/TSCII" ±É ±í§¸¡ ¸üÀ¨É ¯Ä¸ò¾¢ø «øÄÅ¡ þÕ츢§È¡õ?

¿¡õ ±ø§Ä¡Õõ (¿ñÀ÷¸û, ¯ÈÅ¢É÷¸û) ´ÕÅÕ즸¡ÕÅ÷ ¾Á¢Æ¢ø Á¼ø¸û ±Ø¾¢ì ¦¸¡ñ¼¡ø, Á¢ýÉïºø ¿¢Ã¨Äò ¾Á¢Æ¢ø ¦¸¡ñÎÅÕž¢ø ÀÂÛñÎ. ¿¡õ ¾¡ý ºð¦¼ýÚ ¬í¸¢Äò¾¢üÌò ¾¡Å¢ Ţθ¢§È¡§Á? ¾Á¢í¸¢Äò¾¢ø ´ÕÅÕ즸¡ÕÅ÷ §Àº¢ì ¦¸¡ûÙ¸¢§È¡§Á? «ôÒÈõ ±ýÉ ¾Á¢Æ¢ø ¦º¡ùŨÈ? ¾Á¢Æ¢ø þ¨¼Ó¸õ? «ÖÅĸò¾¢üÌò §¾¨ÅÂ¡É ¬Å½í¸û, Ţ⾡û, ÀÃò¾¢ì ¸¡ðξø (presentation), ¾¢ð¼Á¢Î¾ø §À¡ýÈÅü¨Èò ¾Á¢Æ¢ø ¦ºö¾¡ø, «¾ý ¸¡Ã½Á¡öò ¾Á¢Æ¢ø «ÖÅî ¦º¡ùÅ¨È (office software) ¦ºöž¢ø ¦À¡Õû ¯ñÎ. þÐ ¿¼ì¸ §ÅñÎÁ¡É¡ø ¾Á¢ú¿¡ðÎ «ÖÅĸí¸Ç¢ø («Ð ¦À¡ÐòШȧ¡, ¾É¢òШȧ¡) ¾Á¢ú þÕ츧ÅñΧÁ? ±íÌ þÕ츢ÈÐ ¦º¡øÖí¸û? þíÌ ¾¡ý 99.9 Å¢Ø측Π¬í¸¢Äõ ÀÃÅ¢ì ¸¢¼ì¸¢È§¾? Á¡ó¾ °üÚ¨¸ò ШÈ¢ø (Human Resource Department) -ø ÁðÎõ «ùÅô§À¡Ð ÍüÈȢ쨸¸¨Ç «ó¾ó¾ «ÖÅü ÀĨ¸¸Ç¢ø ´ðΞüÌò ¾Á¢ú §ÅñÊ¢Õ츢ÈÐ. þÐ ¾Å¢Ã, «ÃÍ «ÖÅí¸Ç¢ø ²§¾¡ §Åñ¼¡ ¦ÅÚôÀ¡¸ þÕ츢ÈÐ. ¬É¡ø «Ð ÅÇÕžüÌ Á¡È¡¸ «·¸¢òÐì («·Ì¾ø = ÍÕí̾ø. «·¸Éõ = ÍÕì¸õ; «·¸Éõ>«·¸¢Éõ>«‡¢Éõ. þÐ «¸Ãõ ¦¾¡¨ÄòÐ ‡½¢ò¾ø ±ýÚ Å¼¦Á¡Æ¢ ÅÊÅõ ¦ÀÚõ.) ¦¸¡ñÊÕ츢ÈÐ.

ÌõÀ½¢(company)¸Ç¢ý ¸½ìÌ ÅÆ측ÅÐ ¾Á¢Æ¢ø þÕ츢Ⱦ¡ ±ýÈ¡ø «Ð×õ þø¨Ä. º¢Å¸í¨¸ Á¡Åð¼ò¾¢ø ´Õ ¸¡Äò¾¢ø þÕó¾ ¾Á¢úì ¸½ìÌô ÀÆì¸õ ܼ Á¡È¢, þô¦À¡ØÐ ¬í¸¢Äò¾¢üÌ «øÄÅ¡ ±ø§Ä¡Õõ ¾¡Å¢Å¢ð¼É÷? «ôÒÈõ ±ôÀÊ Talley §À¡Ä ´Õ ¦º¡ùÅ¨È ¾Á¢Æ¢ø ÅÕõ?

À¢û¨Ç¸ÙìÌò ¾Á¢Æ¢ø ¦º¡øÄ¢ì ¦¸¡Îì¸ò ¾Á¢Æ¢ø ¦º¡ùÅ¨È §ÅñÎõ ±ýÈ¡ø, ¿õ À¢û¨Ç¸û ¾Á¢Æ¢ø ÀÊôÀ¨¾§Â ¿¢Úò¾¢ì ¦¸¡ñÎ ÅÕ¸¢§È¡§Á, «ôÒÈõ ±ôÀÊ? §ÁÖõ ±øÄ¡ þ¨Ç¨ÃÔõ ÁÊį̀Æô ÀûÇ¢¸ÙìÌ (matriculation schools)ô À¨¼¦ÂÎì¸ ¨Åò¾À¢ÈÌ, º¡¸ô §À¡¸¢È §¿Ãò¾¢ø ºí¸Ã¡, ºí¸Ã¡ ±ýÚ «ÊòÐì ¦¸¡ûÙž¢ø ¦À¡Õ¦ÇýÉ? «ôÒÈõ ¸øÅ¢ ÀüÈ¢î ¦º¡ùŨȸû ÅóÐ ÀÄý ±ýÉ?

±ýÉ þÐ, þùÅÇ× þÊó¾ ¦¾¡É¢Â¢ø ¿¡ý §À͸¢§Èý ±ýÚ ±ñ½¢Å¢¼¡¾£÷¸û. ¿¡õ ±ýÉ ¦ºö¾¢Õ츢§È¡õ ±ýÚ ±ñ½¢ô À¡Õí¸û. þ¾üÌ ¿ÎÅ¢ø ´ÕíÌÈ¢ ±ôÀÊ þÕì¸ §ÅñÎõ ±ýÚ ¿ÁìÌû §ÅÚÀ¡Î?

¦Á¡ò¾ò¾¢ø ´ýÚõ ÒâÂÅ¢ø¨Ä. ÅûÇÄ¡÷ ¦º¡ýɡáõ: "¸¨¼Å¢Ã¢ò§¾ý, ¦¸¡ûšâø¨Ä". ¾Á¢ú츽¢¨Á¢ø §Å¨Ä ¦ºöÔõ þ¨Ç»÷¸§Ç! ¾Á¢úî ¦º¡ùŨȸǢý Á¡Ú¸¨¼ ±í§¸? «¨¾ì ¦¸¡ûÀÅ÷ ¡÷?

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.