Tyre, Brake and acceleration

திரு. புருனோ கேட்டிருந்த சொற்களுக்கு என் பரிந்துரை:

ஆங்கிலச் சொற்பிறப்பு அகரமுதலிகளில் படித்தால், இந்தப் பெயர்கள் எல்லாம் மாட்டுவண்டியில் இருந்தே புலம்பெயர்ந்து இருக்கின்றன. மாட்டு வண்டி நம்மூரிலும் இருக்கிறது. இந்த உறுப்புகளுக்கு ஆன பெயர்கள் கிட்டத் தட்ட இதே பொருட்பாடுகளில் தான் நம்மிடம் இருக்கின்றன. முதலில் இங்கு கேட்டிருப்பது tyre

1485, "iron rim of a carriage wheel," probably from tire "equipment, dress, covering" (c.1300), an aphetic form of attire. The notion is of the tire as the dressing of the wheel. The original spelling was tyre, which had shifted to tire in 17c.-18c., but since early 19c. tyre has been revived in Great Britain and become standard there. Rubber ones, for bicycles (later automobiles) are from 1870s.

நம்மூரிலும் மாட்டுவண்டிச் சக்கரத்திற்கு இரும்புப் பட்டை போடுகிறார். பட்டை என்பது சக்கரத்திற்கு ஒரு covering தானே? இருப்புப் பட்டை என்பது மரம் போன்ற பொருள் தேயாமல் இருப்பதற்காகப் போடப் பட்டது. பின்னால் மிதிவண்டி மேலைநாடுகளில் உருவானபோது, மாட்டு வண்டியில் இருந்தது போன்று மரச்சக்கரமும், இருப்புப் பட்டையும், மர ஆரங்களுமாய்த்  தான் தொடங்கியது. இந்தச் சக்கரங்கள் கனமாயும், அவற்றின் ஆற்றிலாமை (inertia) பெருத்திருந்ததால், என்னதான் முயன்றும் மிதித்து அழுத்துவதற்குச் சரவலாய் அமைந்தது.

இன்னொரு கண்டுபிடிப்பாளர், இரும்பு வளையத்தை வைத்து, அதன் மேல், அப்பொழுது, தென்னமெரிக்காவில் இருந்து பரவிய முழு உரப்பையால் (full rubber) ஆன ஓர் உருளை (cylinder) செய்து அதை வளையத்தின் (wheel) வெளியே பொருத்தி, வலையத்திற்கு உரங்கொடுக்க இரும்பு ஆரங்களைப் (spokes - same as radii) பொருத்தி, மிதிவண்டிச் சக்கரங்களை உருவாக்கினார்.  அது சரி. உரப்பை, அது என்ன?

rub (v.) early 14c., transitive and intransitive, of uncertain origin, perhaps related to East Frisian rubben "to scratch, rub," and Low German rubbeling "rough, uneven," or similar words in Scandinavian (compare Danish rubbe "to rub, scrub," Norwegian rubba), of uncertain origin. Related: Rubbed; rubbing.

rubber (n.)
"thing that rubs" (a brush, cloth, etc.), 1530s, agent noun from rub (v.). The meaning "elastic substance from tropical plants" (short for India rubber) first recorded 1788, introduced to Europe 1744 by Charles Marie de la Condamine, so called because it originally was used as an eraser.

உர, உரப்பு, உரப்புத் தூள், உரசல், உராய்வு, உரைதல், உரிஞ்சல் என்று இத்தனை சொற்களைக் கொண்ட தமிழருக்கு, rub எங்கிருந்து போயிருக்கும் என ஊகிக்கத் தெரியவில்லையா? வியப்புத் தான். ஏதேதோ மாற்றுச் சொற்களைப் பலரும் தேடிக்கொண்டிருக்கிறார். அந்த அளவு அடிப்படைத் தமிழ்ச்சொற்களை விட்டு வெளியே வந்துவிட்டோம். இராம.கி. அடையாளங் காட்டினால் இராம.கி.யை குற்றஞ் சொல்வது மட்டும் பலராலும் முடிகிறது.

rubber  பொருளை இயற்கையில் கண்டெடுத்த போது, உராய்ந்து கரிக் கறையை அழிக்கவே அது முதலில் பயன்பட்டது. எனவே rubber material (அழிக்கும், உராய்க்கும் பொருள்) என்று  கூட்டுச் சொல்லாய்த் தான் முதலில் அழைத்தார். பின், அதிகப்புழக்கத்தில் பொருளென்ற பின்சொல் சொல்லப் படாது போனது.  தமிழில் மிக எளிதில் rubber ஐ ”உரப்பை” என்று சொல்லி விடலாம். (ஒருகாலத்தில் இழுவை என்றும் சொன்னேன்.) ஏதும் குறை வராது. இலுப்பை மரம் போல் உரப்பை மரம் (rubber tree) என்ற சொல்லாட்சியை ஏற்றுக் கொள்ளலாம். மனம் தான் வேண்டும். தேய்வை, இழுவை, மீள்வை என்பவை இதற்குச் சரிவராது.

உரப்பையால் ஆன உருளைக்குப் பின்னால், "இவ்வளவு உரப்பையைப் பயன்படுத்த வேண்டுமா?" என்ற துணிப்பில், உரப்பைத் தூம்பை [tube; தூம்பு என்ற சொல்லைக் கண்டு மருளவேண்டாம். அது நல்ல தமிழ்ச்சொல். சிவகங்கைப் பக்கம், முற்றங்களில் சேகரமாகும் மழைநீரை, வீட்டிற்கு வெளியில் கொண்டுசேர்க்க (இது திண்ணை, வெளிப்பத்தி) ஆகியவற்றின் அடியில் போகும்) வைக்கும் குழாய்க்கு தூப்பாய் என்றே பெயர். தூம்பு/தூப்பு என்பவை எங்கள் பக்கத்துப் பாமரரும் அறிந்த நல்ல தமிழ்ச் சொற்கள்; தயங்க வேண்டாம். தூம்பு விளக்கு = tube light சொல்லிப் பழகுங்கள்.] உருவாக்கி அதனுள் காற்றை ஏற்றி, பின் வட்டத்தூம்பின் மேல் இரும்புப் பட்டைக்கு மாறாக ஒரு கடு உரப்பைப் (hard rubber) பட்டையை மூடிவைத்து உருவாக்கியதே இக்கால மிதிவண்டிச் சக்கரம். பின்னால் சகடை (car) உருவான போது, மிதிவண்டிச் சக்கர நுட்பமே இதற்கும் கொள்ளப் பட்டது.

இன்றும் அந்த கடு உரப்பையால் ஆன சக்கரப் பட்டை இருக்கிறது. இது தான் அடிப்படையில் tyre. ஆனால் சொல்லச் சுருக்கமாய் இருக்கவேண்டும் என்று கருதி பாவாணரே 40, 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் உருளி என்ற சொல்லைப் பயிலுவார். இது அவர் பரிந்துரைத்ததா, மற்றவர் பரிந்துரைத்ததா என்று எனக்குத்தெரியாது, ஆனால் அவர்நூல்வழி அறிந்தேன்; பொருளும் குலையாது, சொல்ல எளிதாக இருக்கிறது. (ஞாவகம் வைத்துக் கொள்ளுங்கள் உருளை = cylinder; உருளி = சக்கரப் பட்டை. இரண்டும் சற்று வெவ்வேறானவை.) [குயவன் சக்கரத்திற்குத் திருகு சக்கரம், திரில் என்று கூடப் பெயர்கள் தமிழில் இருக்கின்றன. tire சொல்லின் பிறப்பு எங்கோ ஒரு விட்டகுறை, தொட்ட குறை......]

வெளியே உரப்பையுருளி, உள்ளே உரப்பைத் தூம்பு; அப்புறம் ஆரங்கள். இன்னும் சில உறுப்புக்கள் உண்டு. இவை எல்லாம் சேர்ந்தது இந்தக் கால உந்துச் சக்கரம்.

அடுத்தது brake.

c.1440, from O.Du. braeke "flax brake," from breken "to break." The word was applied to many crushing implements, and the ring through the nose of a draught ox. It was infl. in sense by O.Fr. brac, a form of bras "an arm," thus "a lever or handle," which was being used in Eng. from 1380, and applied to "a bridle or curb" from 1430. One or the other or both took up the main modern meaning of "stopping device for a wheel," first attested 1772.

மாட்டுவண்டியில் மாட்டிற்கு மூக்கணாங் கயிறு போடுகிறார் அல்லவா? மாட்டுவண்டி போய்க் கொண்டே இருக்கும் போது, அந்த முக்கணாங்கயிறை ஒரு இழுப்பு இழுத்தால், அது மாட்டின் மூக்கில் உராய்ந்து வலி ஏற்படுத்தி, மாட்டிற்கு உணர்த்தி, அதை மேற்கொண்டு நகராது நிற்கச் செய்து விடும். அந்தக் கால brake நுட்பம் இது தான். (சிரிக்காதீர்கள்!) அதே நுட்பம் தான் இன்றும் பயன்படுகிறது. உருவங்களும், கருவிகளும், ஏந்துகளும் தான் மாறியிருக்கின்றன. என்ன, இந்தக் கால brake -இல் மாடு இருக்காது, மாறாக மாகன உறுப்புக்கள் (machine parts) இருக்கும். இங்கும் ஒரு (இரும்புக்) கயிறு, ஒரு இழுப்பு, அதனால் ஏற்படும் உராய்வு, பின் நிற்பு.

மேலே flax brake கயிற்றையே குறிப்பிடுகிறது. (இதைப் பழுதை என்றும் நம்மூரில் சொல்வார்; பழுதைக்கும், பாம்புக்கும் சேர்த்துச் சொல்லப்படும் சொலவடையை நினைவுபடுத்திக் கொள்ளுங்கள்.) இன்றைக்குக் கயிறு என்ற சொல்லையே நாம் பயன்படுத்தினாலும், புரி என்ற சொல் கயிற்றுக்கு அந்நாளில் உண்டு. அது மாட்டுக்குப் போடும் மூக்கணாங் கயிற்றுக்கே கூட உண்டு. புரி(கை)யைக் கட்டியிழுத்தல் என்று பெயர். (இது போக கலங்களைக் கவிழாமல் வைக்க, புரிமனை அல்லது திரிமனை அல்லது கலவடை என்ற பொருளுண்டு. புரியாலான வட்ட உருளையின் மேல் கலத்தை வைக்கலாம். புரிக்கு மாறாகத் திரி என்ற சொல்லும் ஆளப்படும். கல வட்டை கலவடை ஆயிற்று.)

brake போடு என்று சொல்லாமல், புரிகையை இழு, அமுக்கு என்றும் சொல்லலாம். இன்னொரு break/broke/broken என்ற வினை தமிழில் பேர்தல் என்று சொல்லப்படும். மேலும் நகரவிடாமல், எதிர்த்தடை கொடுப்பது பொருவியது என்றும் சொல்லப்படும். பொரு என்னும் சொல் புர்.....என்னும் உராய்வு ஓசையை வைத்து எழுந்த சொல். பொரி என்ற சொல்லும் இந்த புர்...... என்னும் ஓசைக்குறிப்பில் எழுந்தது தான். புரிகை, பேர்தல், பொரு ஆகிய மூன்றும் ஒலியில் ஒன்று போல் தோற்றம் அளித்தாலும், வேறுபாடு ஆனவை; அவற்றைக் குழப்பிக் கொள்ளக் கூடாது.

அடுத்தது accelerator. முடுக்கம் (acceleration) என்ற சொல் 50 ஆண்டுகளாகவே பரிந்துரைக்கப் பட்டிருக்கிறது. அவன் முடுகிச் செல்கிறான். He goes accelerated. அந்த முடுக்கத்தை அளிப்பது முடுக்கி = accelerator. [velocity = கதி; speed = விரைவு, வேகம், torque = திருக்கம்..... மாகனவியல் (mechanics) சொற்களை எல்லாம் இங்கு வந்து கொட்டிவிடலாம். ஆத நகர்வுச் (automotive) சொற்களைப் பட்டியலிட்டால் தேவையானவற்றை எடுத்துரைக்கலாம்.

நண்பர்களே! தமிழ்ச்சொற்கள் இருக்கின்றன. அவற்றை ஆள நமக்கு விருப்பம் வேண்டும். மேலைச் சொற்கள் எப்படி எழும்பின என்று பார்க்க வேண்டும். (இராம.கி இதேயே பார்க்கிறார் என்று குறைப்படுவதற்கு என்னிடம் மறுமொழி இல்லை. ஏதொன்றையும் செய்வதற்கு முன், தொடக்கம் எப்படியிருந்தது என்று அறியாமல் போக என் மனம் இடம் கொடுப்பதில்லை.) அதேபோன்ற நிலை நம்மிடமும் ஒரு காலத்தில் இருந்ததா? அவர்களின் நாகரிக வளர்ச்சிக்கும் நம் நாகரிக வளர்ச்சிக்கும் இடையே இருக்கும் இடைவெளி என்ன? இந்த இடைவெளியைச் சரி செய்ய நாம்விட்ட இடத்திலிருந்து தொடங்கிப் புது படிவாக்கத்திற்கு (application) சொற்களை உருவாக்க முடியுமா என்று பார்க்க வேண்டும். [அவர்கள் மாட்டுவண்டி - மிதிவண்டி - சகடு என்று முன்னேறினார். நாம் காலச் சூழ்நிலையால் மாட்டுவண்டியோடு நின்றுவிட்டோ ம். பிறகு இப்பொழுது மிதிவண்டி, சகடு ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துகிறோம். இவற்றின் உறுப்புக்களுக்குப் பெயர் தேடும் போது நம் மாட்டுவண்டியையும் அதன் உறுப்புக்களையும் கொஞ்சம் அலசி அங்கிருந்து தொடங்க முடியுமானால் நல்லது. (சில நேரம் முடியாமற் போகலாம்).]

அப்படிச் செய்வதன் மூலம் சொற்களை நம் வயப்படுத்தலாம். land lord என்பதை நிலப்பிரபு என்று சொல்லுவதைக் காட்டிலும் பண்ணையார் என்று சொல்லுவது நல்லதில்லையா?

வரட்டுங்களா?

அன்புடன்,
இராம.கி.