பெருமாள் - தொடர்ச்சி

முதலாம் ஆதித்த சோழன் வரைக்கும் வந்த நாம் அதற்குச் சற்று முன்னும் சேரர் வழி பார்த்தாற் போகமுடியும். முதலாம் ஆதித்த சோழனின் காலம் கி.பி. 871-907. இவனுக்குச் சமகாலத்துச் சேர அரசர் இருவர். ஒருவர் (ஸ்)தாணு இரவி கி.பி. 844-885. இன்னொருவர் (ஸ்)தாணு இரவியின் மகன் இராமவர்மன் கி.பி. 885-917. இராமவர்மனின் மகள் ஆதித்த சோழனின் மகனான முதற் பராந்தகனுக்கு மணம் செய்துவிக்கப் பட்டாள். (ஸ்)தாணு இரவி காலத்தில் சோழருக்கும் சேரருக்கும் இடையே நல்லுறவே இருந்தது. [இராசராசன், இராசேந்திரன் காலத்திற் தான் உறவு பாழ்பட்டது. சேரர் குலம் அழிந்தது. அதன் விளைவே தமிழரோடு தொடர்பறுத்த கேரளம் உருவாகியது. சோழப் பேரரசு என்ற கருத்தீடே கேரளம் என்ற இன்னொரு மாற்றுக் கருத்தீடு ஏற்படக் காரணம் ஆகியது. இல்லாவிட்டாற் முப்பெருந் தமிழகம் என்ற கருத்தீடு நிலைத்திருக்கும்.]

(ஸ்)தாணு இரவியின் பாட்டன் குலசேகர வர்மன் (கி.பி.800-820). பின்னாளில் குலசேகர ஆழ்வார் என்று போற்றப்பட்ட விண்ணவப் பெருந்தகையாவார். இவருக்குத் தான் சேரமான் பெருமாள் என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. பல்வேறு சேரர் குடும்பக் கிளைகள் சேரல நாடெங்கணும் குறு அரசுகளை நிருவகித்த காலத்தில் அவர்களையெல்லாம் தம் அதிகாரத்தாலும், உறவாலும், ஒறுத்தலாலும் ஒன்று சேர்த்து ஒரு வலுவான ஒருங்கிணைந்த சேர நாட்டை உருவாக்கிய பெருமை குலசேகரரையே சாரும். இவருடைய தலைநகர் கொடுங்களூர் எனப்படும் மகோதய புரம் (பழைய வஞ்சிக்கு அருகில் இருந்த ஊர்.) எல்லாச் சேரமான்களுக்கும் மேலே பேரசராக [பேரரசர் என்ற பொருளை அப்படியே தரும் சொல் தான் பெரும் ஆள் (big ruler) = பெருமாள்] ஆகி மீண்டும் அவர் நாட்டைக் கட்டியதாகக் கேரளோத்பத்தி என்னும் வரலாற்று நூல் பகரும். இவர் கொல்லியையும், கோழியையும், ஆண்டதாகவும் கொங்கு நாட்டைக் கைப்பற்றியதாகவும், கூடலின் தலைவனாக இருந்ததாகவும் தன் பாசுரங்களில் கூறிக் கொள்கிறார். கோழி என்னும் உறையூரைக் கைப்பற்றியது விசயாலயன் (கி.பி.848-881) தஞ்சாவூரைக் கைப்பற்றியதற்கு முன்னால் இருந்திருக்க வேண்டும். பெரும்பாலும் அழிந்து கொண்டிருந்த பல்லவரிடமிருந்து உறையூரை குலசேகரர் கைப்பற்றியிருக்கலாம். கூடல் என்பது மதுரையைக் குறிக்கும். இவர் காலத்தில் பாண்டியரும் வலுக் குறைந்தே இருந்தனர்.

அப்பேர்ப்பட்ட சேரமான் பெருமாள் தம் அரசு துறந்து விண்ணவ நெறியில் ஆழ்ந்து ஆங்காங்கே விண்ணவக் கோயில்களுக்குச் சென்று இறைவனைப் பற்றித் திருமொழி பாடினார். அதனாற்றான் அவருடைய திருமொழி, விண்ணவ நாலாயிரப் பனுவலில் பெருமாள் திருமொழி (பேரரசர் திருமொழி) என்று சொல்லப்பட்டது போலும். அவருக்கு முன்னால் பெருமாள் என்ற சொல் இருந்ததா என்று இதுவரை தெரியவில்லை. ஆனால் பெருமாள் என்ற பட்டம் ஒருங்கிணைந்த சேரல அரசை உருவாக்கிய குலசேகரருக்கு முற்றும் பொருந்தும்.

சேரமான் பெருமாள் குலசேகரர், தன் மகன் இராசசேகர வர்மனைப் பட்டத்திற்குக் கொண்டுவந்து (கி.பி.820-844) ஆழ்வார் பணியை மேற்கொண்டிருக்க வேண்டும். இருபத்து நாலு ஆண்டுகள் ஆண்ட இராசசேகர சிம்மனோ தானுமே அரசு துறந்து அதே பொழுது தன் தந்தையின் நெறிக்கு மாறாய்ச் சிவநெறியிற் சேர்ந்து பணி செய்திருக்கிறான். [பழஞ்சேரர் சிவநெறியாளரே. செங்குட்டுவன் நிலையைச் சிலம்பில் அறியலாம்.] இராச சேகரனுக்குப் பின் அரசு செய்தவன் தான் மேலே சொன்ன அவன் மகன் (ஸ்)தாணு இரவி (கி.பி.844-885). இராச சேகர வர்மன் தான் பின்னாளில் தேவார மூவரில் கடைசியான சுந்தரமூர்த்தியாருடன் சேர்ந்து கைலாயம் வரை போன சேரமான் பெருமாள் நாயனார். சேரமான் பெருமாள் என்ற பட்டம் தந்தையிடம் இருந்து மகனுக்கு ஒட்டிக் கொண்டது போலும். இருவேறு நெறிகளில் இறைப்பணி செய்து பேர்பெற்ற மன்னர்கள் சேரமான் பெருமாள்கள். பெருமாள் என்ற சொல்லின் மதஞ்சாராப் பொருள் ஆட்சி கருதியே ஏற்பட்டிருக்க வேண்டும்.

(ஸ்)தாணு இரவி சிவநெறியாளனாய் இருந்த போதும் அரசு துறக்கவில்லை. ஆனால் அவர்களின் குலத்திற்குச் சேரமான் பெருமாள் என்ற பட்டம் நிலைத்துப் போனது. குலசேகரருக்குத் தான் முதலில் பெருமாள் என்ற பட்டம் ஏற்பட்டதா? அவருக்குமுன், வேறு யாருக்கும் இருந்ததா? - என்பது ஆய்விற்குரியது. அதே போல கி.பி.800க்கு வந்து சேர்ந்த நாம் ”பெருமாள்” என்ற சொல்லின் வரலாற்றை (குறைந்தது 1210 ஆண்டுகள்) அதற்கு முன்னும் தேடவேண்டும். [ஒருவேளை பல்லவரின், பாண்டியரின், களப்பாளரின் காலத்தில் இருந்ததா என்று தேடவேண்டும்.]

இராம வர்மனின் மகன் கோதை இரவி வர்மன் காலத்தில் (5 தலைமுறைகளில்) முழுக் கேரளமும் சேரமான் பெருமாள் குலத்தினருக்கு அடிபணிசேரர்ந்தது. பழைய சேரரின் விரிவு வந்து
சேர்ந்தது.

அன்புடன்,
இராம.கி.