தேற்றங்கள் (stellingen)

நெதர்லாந்துப் பல்கலைக் கழகங்களில், குறிப்பாக டெல்வ்ட் பல்கலைக் கழகத்தில் (Delft University of Technology), விதப்பான பழக்கமொன்று உண்டு. முனைவர் பட்டத்திற்கான ஆய்வேட்டில் தன் துறை பற்றித் தான் செய்த நீண்ட ஆய்வைப் பதிவு செய்வது போக, ஓர் ஆய்வாளர் மற்ற புலனங்களிலும் (அது தன் சொந்தத் துறை போக, வேறு துறையாகக் கூட இருக்கலாம்), தனக்கென்ற வகையில் ஆழ்ந்த, உறுதி பட்ட, கருத்துக்களைக் கொண்டிருக்க வேண்டும் என எதிர்பார்ப்பார். 

தவிர, அக்கருத்துக்களை தனக்குள்ளேயே வைத்துக் கொண்டிராமல் எல்லோரும் அறியும்படி தன் ஆய்வேட்டின் கடைசிப் பகுதியில் குறித்துவைத்து, பின்னால், திறந்த சான்றோர் அவையில் தேர்வாளரோ, மற்ற யாரோ, கேள்வி கேட்டால் அவற்றிற்குப் பொருத்தமான விடையை அரங்கத்தில் சொல்லித் தான்கொண்ட கருத்தை நிறுவ வேண்டுமென எதிர்பார்ப்பார். 

இப்படி ஓர் ஆய்வர் தன் அடிப்படை ஆய்விற்குமேல் பதியும்  கருத்துக்களைத் ”தேற்றங்கள்” என்ற பகுதியாக (டச்சு மொழியில் stellingen, ஆங்கிலத்தில் stand points என்று சொல்லலாம்) ஆய்வேட்டோ டு இணைத்தும் தருவார்.

பொ.உ.2005 இக்கு முன்னால், யூரியா நுட்பியல் (Urea technology) பற்றித் தெறுமத் துனவியல் (thermodynamics) வழி ஆய்ந்துரைத்த என் வேதிப்பொறியியல் ஆய்வேட்டிலும் இதுபோன்று 14 தேற்றங்களைப் பதிவு செய்திருந்தேன். தற்செயலாக இன்று பழையதைப் பார்த்தபோது எனக்கு இது அகப்பட்டது. இத் தேற்றங்களில் இருந்து யூரியா நுட்பியல் பற்றிய 4 தேற்றங்களைத் தவிர்த்து மற்றவைகளை கீழே கொடுத்துள்ளேன். உங்கள் வாசிப்பிற்கு.

அன்புடன்,
இராம.கி.

Stellingen:

5. A widespread category mistake in chemistry is the confusion of thermodymamics with statistical mechanics, of chemical kinetics with collison theory, and taking the concept of chemical substance as being on equal footing with molecules.
- H.Primas, "Chemistry and Complementarity" Chemia, 1982, Vol 36, No 7/8. p.298

6. Just as the university has changed from a center of learning to a social experience for the masses, so research, which began as vocation and became a profession, has sunk to a trade if not a racket.
- C.Truedell in his sixth lecture titled "Method and Taste in Natural Philosophy" Six lectures, Springer Verlag.

7. Having identified the Sumerian civilization, the Egyptian civilization and the Indus civilization, the archaeology of the Africa- Middle East Asia - Indian Subcontinent region has come to a plateau by being unable to delve beyond 3500 BC. To progress further, one has to accept the hypothesis of the lost Lemurian Sub-continent and turn to deep water archaeology. All the factual evidences point to a now submerged region extending from South India to Madagascar.

8. Considering the north Indian languages (together with Sanskrit) and the European languages as two branches of a single Indo-European tree is only a first step. Most probably, the Dravidian languages form an earlier branch of the same tree.

9. Any westerner who likes to understand India's problems is better advised to think of Europe as if it were a single country, having been colonized for 400 years and became free only 40 years ago. If major economic developments had taken place only in these 40 years, that too in a regionally uneven manner, is it not natural that the mutinational question in a "single republic" reality gets accentuated? This aspect is the core of present day India's problems including Punjab. (Incidentally the problem in Srilanka and Pakistan are also due to the mutinational syndrome.)

10. Unless plant physiologists and geneticists work intensively on cassava, sorghum and millet, the green revolution in Africa will remain an empty phrase.

11. As long as the structural imbalances in the north-south interactions are not minimised, there will always be butter mountains and milk lakes of Europe together with the starvation of the Sahel republics.

12. Almost all countries practice some form of human discrimination in the name of colour, race, language, religion and caste. The more developed the country, the more subtle and hypocritical this discrimination becomes.

13. The scenario of the nuclear winter (or, is it nuclear autumn?) will propel the East-West negotiators into realizing the absudity of nuclear deterrence; the mistake of Hiroshima and Nagasaki will not be repeated.

14. The climate of a country and the hotness of its cuisines bear direct relationship with one another, with very few (happy) exceptions.

மேலே கூறியவற்றுள் 7வது தேற்றத்தில் இப்பொழுது வேறுபடுவேன். அதை விவரித்தால் பெருகும். எனவே தவிர்க்கிறேன். மற்ற தேற்றங்களில் இன்னும் உறுதியாக இருக்கிறேன்.

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

§¾üÈí¸û (stellingen)

¦¿¾÷Ä¡óÐô Àø¸¨Äì ¸Æ¸í¸Ç¢ø ÌÈ¢ôÀ¡¸ ¦¼øùð Àø¸¨Äì ¸Æ¸ò¾¢ø (Delft University of Technology) ´Õ Å¢¾ôÀ¡É ÀÆì¸õ ´ýÚ ¯ñÎ. Ó¨ÉÅ÷ Àð¼ò¾¢ü¸¡É µ÷ ¬öÅ¡Ç÷ ¾ýÛ¨¼Â ¬ö§ÅðÊø ¾ý Ð¨È ÀüÈ¢î ¦ºö¾ ¿£ñ¼ ¬ö¨Åô À¾¢× ¦ºöÅÐ §À¡¸, ÁüÈ ÒÄÉí¸Ç¢Öõ («Ð ¾ýÛ¨¼Â ¦º¡ó¾ò Ð¨È §À¡¸, §ÅÚ Ð¨È¡¸ì ܼ þÕì¸Ä¡õ) ¾É즸ýÈ Å¨¸Â¢ø ¬úó¾, «§¾¡Î ¯Ú¾¢Àð¼ ¸ÕòÐ츨Çì ¦¸¡ñÊÕì¸ §ÅñÎõ ±ýÚ ±¾¢÷ôÀ¡÷ôÀ¡÷¸û. ¾Å¢Ã, «ó¾ì ¸ÕòÐì¸¨Ç ¾ÉìÌû§Ç§Â ¨Åò¾¢Ã¡Áø ±ø§Ä¡Õõ «È¢Ôõ ÀÊ ¾ýÛ¨¼Â ¬ö§ÅðÊý ¸¨¼º¢ô À̾¢Â¢ø ÌÈ¢òÐ, À¢ýÉ¡ø ¾¢Èó¾ ¬ý§È¡÷ «¨Å¢ø ¡§ÃÛõ §¾÷šǧá, ÁüÈŧá, §¸ûÅ¢¸û §¸ð¼¡ø «ÅüÈ¢üÌô ¦À¡Õò¾Á¡É Å¢¨¼¨Âî ¦º¡øÄ¢ò ¾¡ý ¦¸¡ñ¼ ¸Õò¨¾ ¿¢ÚÅ §ÅñÎõ ±ýÚ ±¾¢÷À¡÷ôÀ¡÷¸û. þôÀÊ «ÊôÀ¨¼ ¬öÅ¢üÌ §Áø, ¬öÅ¡Ç÷ À¾¢Ôõ ÁüÈ ¸ÕòÐ츨Çò §¾üÈí¸û ±ýÈ À̾¢Â¡¸ (¼îÍ ¦Á¡Æ¢Â¢ø stellingen, ¬í¸¢Äò¾¢ø stand points ±ýÚ ¦º¡øÄÄ¡õ) ¬ö§Å𧼡Πþ¨½òÐõ ¾ÕÅ¡÷¸û.

17 ¬ñθÙìÌ ÓýÉ¡ø, äâ¡ ÑðÀ¢Âø (Urea technology) ÀüÈ¢ò ¦¾ÚÁò¾¢ÉÅ¢Âø (thermodynamics) ÅÆ¢ ¬öóÐ ¯¨Ãò¾ ±ýÛ¨¼Â §Å¾¢ô¦À¡È¢Â¢Âø ¬ö§ÅðÊÖõ þÐ §À¡ýÚ 14 §¾üÈí¸¨Çô À¾¢× ¦ºö¾¢Õó§¾ý. ¾ü¦ºÂÄ¡¸ þýÚ À¨Æ¨¾ô À¡÷òÐì ¦¸¡ñÊÕó¾ §À¡Ð «¸ôÀð¼Ð þÐ. þó¾ò §¾üÈí¸Ç¢ø þÕóÐ äâ¡ ÑðÀ¢Âø ÀüȢ 4 §¾üÈí¸û ¾Å¢÷òÐ ÁüȨŸ¨Ç þíÌ ¦¸¡ÎòÐû§Çý. ¯í¸û Å¡º¢ôÀ¢üÌ

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

Stellingen:

5. A widespread category mistake in chemistry is the confusion of thermodymamics with statistical mechanics, of chemical kinetics with collison theory, and taking the concept of chemical substance as being on equal footing with molecules.
- H.Primas, "Chemistry and Complementarity" Chemia, 1982, Vol 36, No 7/8. p.298

6. Just as the university has changed from a center of learning to a social experience for the massese, so research, which began as vocation and became a profession, has sunk to a trade if not a racket.
- C.Truedell in his sixth lecture titled "Method and Taste in Natural Philosophy" Six lectures, Springer Verlag.

7. Having identified the Sumerian civilization, the Egyptian civilization and the Indus civilization, the archaeology of the Africa- Middle East Asia - Indian Subcontinent region has come to a plateau by being unable to delve beyond 3500 BC. To progress further, one has to accept the hypothesis of the lost Lemurian Sub-continent and turn to deep water archaeology. All the factual evidences point to a now submerged region extending from South India to Madagascar.

8. Considering the north Indian languages (together with Sanskrit) and the European languages as two branches of a single Indo-European tree is only a first step. Most probably, the Dravidian languages form an earlier branch of the same tree.

9. Any westerner who likes to understand India's problems is better advised to think of Europe as if it were a single country, having been colonized for 400 years and became free only 40 years ago. If major economic developments had taken place only in these 40 years, that too in a regionally uneven manner, is it not natural that the mutinational question in a "single republic" reality gets accentuated? This aspect is the core of present day India's problems including Punjab. (Incidentally the problem in Srilanka and Pakistan are also due to the mutinational syndrome.)

10. Unless plant physiologists and geneticists work intensively on cassava, sorghum and millet, the green revolution in Africa will remain an empty phrase.

11. As long as the structural imbalances in the north-south interactions are not minimised, there will always be butter mountains and milk lakes of Europe together with the starvation of the Sahel republics.

12. Almost all countries practice some form of human discrimination in the name of colour, race, language, religion and caste. The more developed the country, the more subtle and hypocritical this discrimination becomes.

13. The scenario of the nuclear winter (or, is it nuclear autumn?) will propel the East-West negotiators into realizing the absudity of nuclear deterrence; the mistake of Hiroshima and Nagasaki will not be repeated.

14. The climate of a country and the hotness of its cuisines bear direct relationship with one another, with very few (happy) exceptions.

§Á§Ä ÜÈ¢ÂÅüÚû 7ÅÐ §¾üÈò¾¢ø þô¦À¡ØÐ ºüÚ §ÅÚÀΧÅý. «¨¾ Å¢Åâò¾¡ø ¦ÀÕÌõ. ±É§Å ¾Å¢÷츢§Èý. ÁüÈ §¾üÈí¸Ç¢ø þýÛõ ¯Ú¾¢Â¡¸ þÕ츢§Èý.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

துயில்

அமீரகத்தில் இருக்கும் நண்பர் சாபு முன்பொரு சமயம் நித்திரை, உறக்கம், தூக்கம் போன்றவை பற்றிக் கேட்டிருந்தார். மடற்குழுவில் எழுதினேன். பின்னால் அதை வாசன் கூட மன்றமையத்தில் புறவரித்திருந்தார் (forward). இன்று மடிக் கணியைத் துழாவிக் கொண்டிருந்த போது பழையது கிடைத்தது. சிலருக்குப் பயன்படும் என்று மீண்டும் இங்கே பதிவு செய்கிறேன். இனி உங்கள் வாசிப்பிற்கு.

அன்புடன்,
இராம.கி.

அன்புள்ள நண்பர் சாபுவிற்கு

நீங்கள் எழுதியது போக இன்னும் சில சொற்கள் இருக்கின்றன. துயில், பள்ளி, ,துஞ்சல், அனந்தல், கிடை, படை, சயனம், கனவு, கண்படை, கண்வளரல், கண்ணடைத்தல், கண்ணயர்தல், கண்படுதல், கண்முகிழ்த்தல் என இப்படிச் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம். உறங்குவது என்பதும், இருட்டு, கிடத்தல், படுத்தல், அயர்வு, சோர்வு, வாட்டம், தங்குதல், அடைதல், அணைதல், தாமதம், சோம்பல், சாவு போன்ற கருத்துக்களும் ஒன்றோடு ஒன்று இழைந்தே தமிழில் பயிலுகின்றன. ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம்.

1. ஒரு இடத்தைப் பள்ளும் போது (தோண்டும் போது) பெரிதாகச் செய்தால் பள்ளம். சிறிதாகச் செய்தால் பள்ளி(ல்). நாளாவட்டத்தில் இந்த வேறுபாடு குறைந்து போய், ஏன் மாறிக் கூடப் போய், குகைக்கு மற்றொரு சொல்லாகவே 'பள்ளி' என்பது ஆயிற்று. நாகரிகம், மதங்கள் வளர்ந்தபிறகும் பள்ளிகள் மனிதனின் வாழ்வில் இருந்தே வந்தன. குராப்பள்ளி, சிராப் பள்ளி இவைகள் எல்லாமே குகைகள் இருந்ததையும், அதில் ஒரு சாரார் வசித்து வந்ததையும் தெரிவிக்கின்றன. இதே பள்ளி, பின் சமயக் காலத்தில் சமணப் பள்ளி, புத்தப்பள்ளி, பள்ளிவாசல் எனப் புதிய மதத்தார் கோயில்களுக்கும் பயன்பட்டது. இந்தச் சமயப் பள்ளிகளில் கல்வியும் கற்றுக் கொடுக்கப் பட்ட போது, கல்விச் சாலையும் பள்ளியாயிற்று.

2. காலையெல்லாம் வேட்டையாடி தன் உண்பசி தீர்த்து அயர்ந்து, சோர்வுற்று மாலையில் திரும்பும் ஆதிகால மனிதனுக்குப் பொழுது சாய்ந்தால் போக்கிடம் என்பது இருட்டும், குவையும், கொடியும் தானே! என்னதான் தீயின் அண்மையில் இருந்து விழிப்பைக் கூட்டிக் கொண்டாலும், சோர்வும், அயர்ச்சியும் கண்ணைச் சொக்கிக் கொண்டுவரும் தானே! பள்ளப் பட்ட குகையில் கண்ணை மூடிக் கொண்டு கிடக்கும் போது (கொடிய, ஆனால் சிறிய, பாம்புகள் போன்ற ஊருயிரிகள் தன்னைத் தாக்கிவிடக் கூடாது என்பதற்காக கல்லை வெட்டிச் செய்து கொண்ட படுக்கைகளில் படுக்கும் பழக்கம் வந்தது. இந்தப் படுக்கைகளும் பள்ளியென்றே அழைக்கப் பட்டன. பள்ளில் இருந்து தோன்றியதே படுக்கை. அதலம் என்றாலும் பள்ளம் தான் (பா அதலம் = பாதாலம் (=பாதாளம்)). பள்ளி எனும் சொல் அதன் நீட்சியில் தூக்கத்தையும் குறித்தது.

கதிரவன் குணதிசைச் சிகரம் வந்து அடைந்தான்;
கன இருள் அகன்றது; காலையம் பொழுதாய்
மது விரிந்து ஒழுகின மாமலர் எல்லாம்;
வானவர் அரசர்கள் வந்துவந்து ஈண்டி
எதிர்திசை நிறைந்தனர்; இவரொடும் புகுந்த
இரும் களிற்று ஈட்டமும் பிடியொடும் முரசும்
அதிர்தலில் அலைகடல் போன்றுளது எங்கும்;
அரங்கத்தம்மா! பள்ளி எழுந்தருளாயே!

பள்>படு>படுகு>படுக்கு>படுக்கை. (பள்ளப்பட்ட இடத்தில் தான் படுத்தனர் போலும்.)

3. நிதலம் என்பது கீழ் உலகங்களில் ஒன்று. (இன்றைய நெதர்லாந்து இதே பொருளில் தான். நெதர் என்றால் அந்த மொழியிலும் பள்ளம், தாழ்ந்தது என்றே பொருள்.) நித்திக் கிடப்பது நித்தை. நித்தை வடமொழியில் நித்திரை ஆகும்.

4. இதே போல கீழே கிடந்தது கிடை. (என்ன ஆச்சு, ஒரே கிடையா இருக்கா? மருத்துவர் கிட்டே போகலாமா?)

5. சாய்ந்து இருந்தது சயனம். (பெருமாள் திருவரங்கத்திலே கிடந்த திருக்கோலம். தெற்கே பார்த்து சயனம்)

6. படுப்பது படை என்று அறிவது மிக எளிது..

7. அதே போல ஒடுங்கிக் கிடப்பது, உறங்கிக் கிடப்பது ஆகும்.

8. கொடிகள் மற்றும் மரக்கிளைகளில் தொங்கித் தூங்கியது தூக்கம் (பிள்ளை தாலில் தொங்கும் போது தூங்கத் தானே செய்கிறது.)

9. இனி அனந்தல் கொஞ்சம் சரவலானது. கண்ணை மூடினால் இருட்டு எனும் போது இருட்டே உறக்கத்தின் ஒரு கூராய்ப் போனது.

அல் = இரவு, இருள்.
அந்,அன் = இன்மை
அந்தம் = உள், மறைவு, அந்தப்புரம் - உள்ளே இருக்கும் புரம் அல்லது கட்டு, மறைவான கட்டு. நம்பூதிரிகள் வீட்டிற்குள்ளே மறைவாக அந்தப்புரங்களில் இருக்கும் கணம் அந்த கணம்>அந்தர்ஜனம் என்று ஆகும்.
அத்தமித்தல் - மறைதல், படுதல், உட்புகுதல், அற்றுப்போதல், இல்லாமற் போதல்
அன்+அந்தல் = அனந்தல், இதுவும் உறக்கம் தான். திருவனந்த புரத்தில் அறிதுயில் கொண்டு படுத்துக் கிடக்கும் அனந்தனைத் தெரியாதார் யார்? இந்த அறிதுயில் ஒரு நுண்மையான சொல். அவன் முற்று முழுதாக அறிந்து கொண்டே துயில்வதாக ஒரு பாவனை.

10. கனவு என்பது இருட்டு என்னும் பொருளில் கல் ஏனும் வேர்ச்சொல்லில் மலர்ந்தது. நாளாவட்டத்தில் dream என்ற இன்றையப் பொருளிற்கு நீண்டிருக்கிறது.

மத்தளம் கொட்ட, வரிசங்கம் நின்றூத,
முத்துடைத் தாம நிரை தாழ்ந்த பந்தற்கீழ்,
மைத்துனன் நம்பி மதுசூதனன் வந்து என்னைக்
கைத்தலம் பற்றக் கனாக் கண்டேன் தோழீ நான்!

11. கண் வளரல் என்பது சுவையான சொல்லாட்சி. ஒரு அருமையான சப்பானிய ஐக்கூ பல ஆண்டுகள் முன்படித்ததேன். அடிகள் நினைவில் இல்லை. பொருள் ஞாபகத்தில் இருக்கிறது. அதில் தலைவன் கல் வளருவதைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதாக ஒரு முரண் வரும். அப்படிப்பட்ட ஓர் உணர்வில் வருவது தான், கண் வளரல். (கண் எப்படித் தூக்கத்தின் போது வளரும்? பிள்ளையை மடியில் வைத்து ஆராரோப் போட்டால் வளராமல் என்ன செய்யும்?) இது பெரும் பாலும் குழந்தைகளைத் தொட்டிலில் போட்டுத் தூங்க வைப்பதற்குப் பயன்படும். ஒரு நாட்டுப்புறப் பாடல்:

கரும்புருகத் தேனுருகக்
கண்டார் மனமுருக,
எலும்புருகப் பெற்றகண்ணே!
இலக்கியமே! கண்வளராய்!

12. கண்ணடைத்தல் என்பது சேர்ந்துபோய் எழுகவொண்ணாதபடி கண் செருகிக் கொண்டு வருவது.

13. கண்ணயர்தல் கிட்டத் தட்ட அதே பொருளில் தான்.

14. கண்படுதல் என்பது திட்டிப் பொருளாக மட்டுமல்லாது தூங்குவதற்கும் ஓரோவழி பயன்படுகிறது. உடம்பு படுவது போலக் கண்ணும் படுகிறது, பதிகிறது.

15. கண்படை, கண்படுதலின் தொடர்ச்சியே.

16. கண்முகிழ்த்தல் என்பது 'தோன்றுவது' என்ற பொருளில் அல்ல. 'மூடுவது' என்பது அமங்கலம் என்று கருதி எதிர்ச் சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறோம். எங்கள் பக்கம் வீட்டிற்குள் சாமி அறையில் உள்ள விளக்கை 'அணை'யென்று சொல்ல மாட்டர்கள். அதை இடக்கர் அடக்கலாக, 'விளக்கை நல்லா வை' என்று சொல்லுவார்கள். (இன்னொரு வகையில் பார்த்தால் நல்லுதல் என்ற வினை கருத்தல் என்ற பொருளும் கொள்ளும். நல்லா வை என்னும் போது கருக்க வை என்ற பொருள் கொள்ளும்.) அது போலத்தான் இந்த கண் முகிழ்த்தலும்.

17. எல்லாவற்றையும் சொல்லிவிட்டேன். இந்தத் துயில், துஞ்சல் மட்டும் தான் கொஞ்சம் சரவல். இரண்டிற்குமே வேர் துய் என்பது தான். துயக்கு, துயங்குதல், துயரம் எனப் பல சொற்கள் சோர்ந்து போவது என்ற பொருளிலேயே வழக்கில் உள்ளன. அதே பொழுது துயல்தல் என்ற சொல் அசைதல் என்ற பொருளில் வருவதைப் பார்க்கும் போது நமக்குக் கொஞ்சம் வியப்பு வருகிறது.

துயல்= அசைதல்
துயில் = ஆழ்ந்த அசைவில்லாத நிலை.

இது எப்படி என்றால், மண்= செறிந்த நிலை, மணல் என்பது மண் அல்லாதது= செறியாதது என்பதைப் போல. இங்கே ஒரு உயிர் எழுத்து மாற்றத்தில் மாறுபட்ட பொருள்கள் கிடைக்கின்றன.

18. துஞ்சல் என்பது துயிலின் நீட்டமே.

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

Тø

«Á£Ã¸ò¾¢ø þÕìÌõ ¿ñÀ÷ º¡Ò Óý¦À¡Õ ºÁÂõ ¿¢ò¾¢¨Ã, ¯Èì¸õ, àì¸õ §À¡ýȨŠÀüÈ¢ì §¸ðÊÕó¾¡÷. Á¼üÌØÅ¢ø ±Ø¾¢§Éý. À¢ýÉ¡ø «¨¾ Å¡ºý ܼ ÁýȨÁÂò¾¢ø ÒÈÅâò¾¢Õó¾¡÷ (forward). þýÚ ÁÊì ¸½¢¨Âò ÐÆ¡Å¢ì ¦¸¡ñÊÕó¾ §À¡Ð À¨ÆÂÐ ¸¢¨¼ò¾Ð. º¢ÄÕìÌô ÀÂýÀÎõ ±ýÚ Á£ñÎõ þí§¸ À¾¢× ¦ºö¸¢§Èý. þÉ¢ ¯í¸û Å¡º¢ôÀ¢üÌ.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

«ýÒûÇ ¿ñÀ÷ º¡ÒÅ¢üÌ

¿£í¸û ±Ø¾¢ÂÐ §À¡¸ þýÛõ º¢Ä ¦º¡ü¸û þÕ츢ýÈÉ. Тø, ÀûÇ¢, ,Ðïºø, «Éó¾ø, ¸¢¨¼, À¨¼, ºÂÉõ, ¸É×, ¸ñÀ¨¼, ¸ñÅÇÃø, ¸ñ½¨¼ò¾ø, ¸ñ½Â÷¾ø, ¸ñÀξø, ¸ñÓ¸¢úò¾ø ±É þôÀÊî ¦º¡øÄ¢ì ¦¸¡ñ§¼ §À¡¸Ä¡õ. ¯ÈíÌÅÐ ±ýÀÐõ, þÕðÎ, ¸¢¼ò¾ø, ÀÎò¾ø, «Â÷×, §º¡÷×, Å¡ð¼õ, ¾í̾ø, «¨¼¾ø, «¨½¾ø, ¾¡Á¾õ, §º¡õÀø, º¡× §À¡ýÈ ¸ÕòÐì¸Ùõ ´ý§È¡Î ´ýÚ þ¨Æó§¾ ¾Á¢Æ¢ø À¢ָ¢ýÈÉ. ´ù¦Å¡ýÈ¡¸ô À¡÷ô§À¡õ.

1. ´Õ þ¼ò¨¾ô ÀûÙõ §À¡Ð (§¾¡ñÎõ §À¡Ð) ¦À⾡¸î ¦ºö¾¡ø ÀûÇõ. º¢È¢¾¡¸î ¦ºö¾¡ø ÀûÇ¢(ø). ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø þó¾ §ÅÚÀ¡Î ̨ÈóÐ §À¡ö, ²ý Á¡È¢ì ܼô §À¡ö, ̨¸ìÌ Áü¦È¡Õ ¦º¡øÄ¡¸§Å 'ÀûÇ¢' ±ýÀÐ ¬Â¢üÚ. ¿¡¸Ã¢¸õ, Á¾í¸û ÅÇ÷ó¾À¢ÈÌõ ÀûÇ¢¸û ÁÉ¢¾É¢ý Å¡úÅ¢ø þÕó§¾ Åó¾É. ÌáôÀûÇ¢, º¢Ã¡ô ÀûÇ¢ þ¨Å¸û ±øÄ¡§Á ̨¸¸û þÕ󾨾Ôõ, «¾¢ø ´Õ º¡Ã¡÷ ź¢òÐ Å󾨾Ôõ ¦¾Ã¢Å¢ì¸¢ýÈÉ. þ§¾ ÀûÇ¢, À¢ý ºÁÂì ¸¡Äò¾¢ø ºÁ½ô ÀûÇ¢, Òò¾ôÀûÇ¢, ÀûǢšºø ±Éô Ò¾¢Â Á¾ò¾¡÷ §¸¡Â¢ø¸ÙìÌõ ÀÂýÀð¼Ð. þó¾î ºÁÂô ÀûÇ¢¸Ç¢ø ¸øÅ¢Ôõ ¸üÚì ¦¸¡Îì¸ô Àð¼ §À¡Ð, ¸øÅ¢î º¡¨ÄÔõ ÀûǢ¡¢üÚ.

2. ¸¡¨Ä¦ÂøÄ¡õ §Åð¨¼Â¡Ê ¾ý ¯ñÀº¢ ¾£÷òÐ «Â÷óÐ, §º¡÷×üÚ Á¡¨Ä¢ø ¾¢ÕõÒõ ¬¾¢¸¡Ä ÁÉ¢¾ÛìÌô ¦À¡ØÐ º¡öó¾¡ø §À¡ì¸¢¼õ ±ýÀÐ þÕðÎõ, ̨ÅÔõ, ¦¸¡ÊÔõ ¾¡§É! ±ýɾ¡ý ¾£Â¢ý «ñ¨Á¢ø þÕóРŢƢô¨Àì ÜðÊì ¦¸¡ñ¼¡Öõ, §º¡÷×õ, «Â÷Ôõ ¸ñ¨½î ¦º¡ì¸¢ì ¦¸¡ñÎÅÕõ ¾¡§É! ÀûÇô Àð¼ ̨¸Â¢ø ¸ñ¨½ ãÊì ¦¸¡ñÎ ¸¢¼ìÌõ §À¡Ð (¦¸¡ÊÂ, ¬É¡ø º¢È¢Â, À¡õÒ¸û §À¡ýÈ °Õ¢â¸û ¾ý¨Éò ¾¡ì¸¢Å¢¼ì ܼ¡Ð ±ýÀ¾ü¸¡¸ ¸ø¨Ä ¦ÅðÊî ¦ºöÐ ¦¸¡ñ¼ ÀÎ쨸¸Ç¢ø ÀÎìÌõ ÀÆì¸õ Åó¾Ð. þó¾ô ÀÎ쨸¸Ùõ ÀûÇ¢¦Âý§È «¨Æì¸ô Àð¼É. ÀûÇ¢ø þÕóÐ §¾¡ýȢ§¾ ÀÎ쨸. «¾Äõ ±ýÈ¡Öõ ÀûÇõ ¾¡ý (À¡ «¾Äõ = À¡¾¡Äõ (=À¡¾¡Çõ)). ÀûÇ¢ ±Ûõ ¦º¡ø «¾ý ¿£ðº¢Â¢ø àì¸ò¨¾Ôõ ÌÈ¢ò¾Ð.

¸¾¢ÃÅý ̽¾¢¨ºî º¢¸Ãõ ÅóÐ «¨¼ó¾¡ý;
¸É þÕû «¸ýÈÐ; ¸¡¨ÄÂõ ¦À¡Ø¾¡ö
ÁРŢâóÐ ´Ø¸¢É Á¡ÁÄ÷ ±øÄ¡õ;
Å¡ÉÅ÷ «Ãº÷¸û ÅóÐÅóÐ ®ñÊ
±¾¢÷¾¢¨º ¿¢¨Èó¾É÷; þŦáÎõ ÒÌó¾
þÕõ ¸Ç¢üÚ ®ð¼Óõ À¢Ê¦Â¡Îõ ÓÃÍõ
«¾¢÷¾Ä¢ø «¨Ä¸¼ø §À¡ýÚÇÐ ±íÌõ;
«Ãí¸ò¾õÁ¡! ÀûÇ¢ ±Øó¾ÕÇ¡§Â!

Àû>ÀÎ>ÀÎÌ>ÀÎìÌ>ÀÎ쨸. (ÀûÇôÀð¼ þ¼ò¾¢ø ¾¡ý ÀÎò¾É÷ §À¡Öõ.)

3. ¿¢¾Äõ ±ýÀÐ ¸£ú ¯Ä¸í¸Ç¢ø ´ýÚ. (þý¨È ¦¿¾÷Ä¡óÐ þ§¾ ¦À¡ÕÇ¢ø ¾¡ý. ¦¿¾÷ ±ýÈ¡ø «ó¾ ¦Á¡Æ¢Â¢Öõ ÀûÇõ, ¾¡úó¾Ð ±ý§È ¦À¡Õû.) ¿¢ò¾¢ì ¸¢¼ôÀÐ ¿¢ò¨¾. ¿¢ò¨¾ ż¦Á¡Æ¢Â¢ø ¿¢ò¾¢¨Ã ¬Ìõ.

4. þ§¾ §À¡Ä ¸£§Æ ¸¢¼ó¾Ð ¸¢¨¼. (±ýÉ ¬îÍ, ´§Ã ¸¢¨¼Â¡ þÕ측? ÁÕòÐÅ÷ ¸¢ð§¼ §À¡¸Ä¡Á¡?)

5. º¡öóÐ þÕó¾Ð ºÂÉõ. (¦ÀÕÁ¡û ¾¢ÕÅÃí¸ò¾¢§Ä ¸¢¼ó¾ ¾¢Õ째¡Äõ. ¦¾ü§¸ À¡÷òÐ ºÂÉõ)

6. ÀÎôÀÐ À¨¼ ±ýÚ «È¢ÅÐ Á¢¸ ±Ç¢Ð..

7. «§¾ §À¡Ä ´Îí¸¢ì ¸¢¼ôÀÐ, ¯Èí¸¢ì ¸¢¼ôÀÐ ¬Ìõ.

8. ¦¸¡Ê¸û ÁüÚõ ÁÃ츢¨Ç¸Ç¢ø ¦¾¡í¸¢ò àí¸¢ÂÐ àì¸õ (À¢û¨Ç ¾¡Ä¢ø ¦¾¡íÌõ §À¡Ð àí¸ò ¾¡§É ¦ºö¸¢ÈÐ.)

9. þÉ¢ «Éó¾ø ¦¸¡ïºõ ºÃÅÄ¡ÉÐ. ¸ñ¨½ ãÊÉ¡ø þÕðÎ ±Ûõ §À¡Ð þÕ𧼠¯Èì¸ò¾¢ý ´Õ Üáöô §À¡ÉÐ.

«ø = þÃ×, þÕû.
«ó,«ý = þý¨Á
«ó¾õ = ¯û, Á¨È×, «ó¾ôÒÃõ - ¯û§Ç þÕìÌõ ÒÃõ «øÄÐ ¸ðÎ, Á¨ÈÅ¡É ¸ðÎ. ¿õ⾢â¸û Å£ðÊüÌû§Ç Á¨ÈÅ¡¸ «ó¾ôÒÃí¸Ç¢ø þÕìÌõ ¸½õ «ó¾ ¸½õ>«ó¾÷ƒÉõ ±ýÚ ¬Ìõ.
«ò¾Á¢ò¾ø - Á¨È¾ø, Àξø, ¯ðÒ̾ø, «üÚô§À¡¾ø, þøÄ¡Áü §À¡¾ø
«ý+«ó¾ø = «Éó¾ø, þÐ×õ ¯Èì¸õ ¾¡ý. ¾¢ÕÅÉó¾ ÒÃò¾¢ø «È¢Ð¢ø ¦¸¡ñÎ ÀÎòÐì ¸¢¼ìÌõ «Éó¾¨Éò ¦¾Ã¢Â¡¾¡÷ ¡÷? þó¾ «È¢Ð¢ø ´Õ Ññ¨ÁÂ¡É ¦º¡ø. «Åý ÓüÚ Óؾ¡¸ «È¢óÐ ¦¸¡ñ§¼ Тøž¡¸ ´Õ À¡Å¨É.

10. ¸É× ±ýÀÐ þÕðÎ ±ýÛõ ¦À¡ÕÇ¢ø ¸ø ²Ûõ §Å÷¡øÄ¢ø ÁÄ÷ó¾Ð. ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø dream ±ýÈ þý¨ÈÂô ¦À¡ÕÇ¢üÌ ¿£ñÊÕ츢ÈÐ.

Áò¾Çõ ¦¸¡ð¼, Åâºí¸õ ¿¢ýê¾,
ÓòШ¼ò ¾¡Á ¿¢¨Ã ¾¡úó¾ Àó¾ü¸£ú,
¨ÁòÐÉý ¿õÀ¢ ÁÐݾÉý ÅóÐ ±ý¨Éì
¨¸ò¾Äõ ÀüÈì ¸É¡ì ¸ñ§¼ý §¾¡Æ£ ¿¡ý!

11. ¸ñ ÅÇÃø ±ýÀРͨÅÂ¡É ¦º¡øÄ¡ðº¢. ´Õ «Õ¨ÁÂ¡É ºôÀ¡É¢Â ³ìÜ ÀÄ ¬ñθû ÓýÀÊò¾§¾ý. «Ê¸û ¿¢¨ÉÅ¢ø þø¨Ä. ¦À¡Õû »¡À¸ò¾¢ø þÕ츢ÈÐ. «¾¢ø ¾¨ÄÅý ¸ø ÅÇÕŨ¾ô À¡÷òÐì ¦¸¡ñÊÕôÀ¾¡¸ ´Õ ÓÃñ ÅÕõ. «ôÀÊôÀð¼ µ÷ ¯½÷Å¢ø ÅÕÅÐ ¾¡ý, ¸ñ ÅÇÃø. (¸ñ ±ôÀÊò àì¸ò¾¢ý §À¡Ð ÅÇÕõ? À¢û¨Ç¨Â ÁÊ¢ø ¨ÅòÐ ¬Ã¡§Ã¡ô §À¡ð¼¡ø ÅÇáÁø ±ýÉ ¦ºöÔõ?) þÐ ¦ÀÕõ À¡Öõ ÌÆ󨾸¨Çò ¦¾¡ðÊÄ¢ø §À¡ðÎò àí¸ ¨ÅôÀ¾üÌô ÀÂýÀÎõ. ´Õ ¿¡ðÎôÒÈô À¡¼ø:

¸ÕõÒÕ¸ò §¾ÛÕ¸ì
¸ñ¼¡÷ ÁÉÓÕ¸,
±ÖõÒÕ¸ô ¦Àüȸñ§½!
þÄ츢§Á! ¸ñÅÇáö!

12. ¸ñ½¨¼ò¾ø ±ýÀÐ §º÷óЧÀ¡ö ±Ø¸¦Å¡ñ½¡¾ÀÊ ¸ñ ¦ºÕ¸¢ì ¦¸¡ñÎ ÅÕÅÐ.

13. ¸ñ½Â÷¾ø ¸¢ð¼ò ¾ð¼ «§¾ ¦À¡ÕÇ¢ø ¾¡ý.

14. ¸ñÀξø ±ýÀÐ ¾¢ðÊô ¦À¡ÕÇ¡¸ ÁðÎÁøÄ¡Ð àíÌžüÌõ µ§Ã¡ÅÆ¢ ÀÂýÀθ¢ÈÐ. ¯¼õÒ ÀÎÅÐ §À¡Äì ¸ñÏõ Àθ¢ÈÐ, À¾¢¸¢ÈÐ.

15. ¸ñÀ¨¼, ¸ñÀξĢý ¦¾¡¼÷§Â.

16. ¸ñÓ¸¢úò¾ø ±ýÀÐ '§¾¡ýÚÅÐ' ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø «øÄ. 'ãÎÅÐ' ±ýÀÐ «Áí¸Äõ ±ýÚ ¸Õ¾¢ ±¾¢÷î ¦º¡ø¨Äô ÀÂýÀÎòи¢§È¡õ. ±í¸û Àì¸õ Å£ðÊüÌû º¡Á¢ «¨È¢ø ¯ûÇ Å¢Ç쨸 '«¨½'¦ÂýÚ ¦º¡øÄ Á¡ð¼÷¸û. «¨¾ þ¼ì¸÷ «¼ì¸Ä¡¸, 'Å¢Ç쨸 ¿øÄ¡ ¨Å' ±ýÚ ¦º¡øÖÅ¡÷¸û. (þý¦É¡Õ Ũ¸Â¢ø À¡÷ò¾¡ø ¿øÖ¾ø ±ýÈ Å¢¨É ¸Õò¾ø ±ýÈ ¦À¡ÕÙõ ¦¸¡ûÙõ. ¿øÄ¡ ¨Å ±ýÛõ §À¡Ð ¸Õì¸ ¨Å ±ýÈ ¦À¡Õû ¦¸¡ûÙõ.) «Ð §À¡Äò¾¡ý þó¾ ¸ñ Ó¸¢úò¾Öõ.

17. ±øÄ¡Åü¨ÈÔõ ¦º¡øĢŢð§¼ý. þó¾ò Тø, Ðïºø ÁðÎõ ¾¡ý ¦¸¡ïºõ ºÃÅø. þÃñÊü̧Á §Å÷ Ðö ±ýÀÐ ¾¡ý. ÐÂìÌ, ÐÂí̾ø, ÐÂÃõ ±Éô ÀÄ ¦º¡ü¸û §º¡÷óÐ §À¡ÅÐ ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢§Ä§Â ÅÆ츢ø ¯ûÇÉ. «§¾ ¦À¡ØÐ ÐÂø¾ø ±ýÈ ¦º¡ø «¨º¾ø ±ýÈ ¦À¡ÕÇ¢ø ÅÕŨ¾ô À¡÷ìÌõ §À¡Ð ¿ÁìÌì ¦¸¡ïºõ Å¢ÂôÒ ÅÕ¸¢ÈÐ.

ÐÂø= «¨º¾ø
Тø = ¬úó¾ «¨ºÅ¢øÄ¡¾ ¿¢¨Ä.

þÐ ±ôÀÊ ±ýÈ¡ø, Áñ= ¦ºÈ¢ó¾ ¿¢¨Ä, Á½ø ±ýÀÐ Áñ «øÄ¡¾Ð= ¦ºÈ¢Â¡¾Ð ±ýÀ¨¾ô §À¡Ä. þí§¸ ´Õ ¯Â¢÷ ±ØòÐ Á¡üÈò¾¢ø Á¡ÚÀð¼ ¦À¡Õû¸û ¸¢¨¼ì¸¢ýÈÉ.

18. Ðïºø ±ýÀРТĢý ¿£ð¼§Á.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

ஓவரும் ஓவக்குலைப்பாளரும். (Icons and Iconoclasts)

அண்மையில் திரு ரோசாவசந்த் Icon என்பதைத் தமிழில் எப்படிச் சொல்லுவது என்று தன்னுடைய வலைப்பதிவில் கேட்டிருந்தார். உடனே அப்பொழுது மறுமொழிக்க முடியவில்லை. தவிர என் கருத்தையும் கொஞ்சம் ஒருங்கு படுத்த வேண்டியிருந்தது.

Icon என்பதை எத்தனையோ விதமாய்ச் சொல்ல தமிழில் வழியிருக்கிறது. ஓர்ந்து பார்த்தால், Icon இல்லாத குமுகாயம் எது? தமிழர் மட்டும் இதில் விதிவிலக்கா என்ன? Icon என்பது ஒன்றைப்போல் இன்னொன்றைச் சொல்லுவது (செய்வது, ஆக்குவது, பண்ணுவது எல்லாமே இதில் தொடரும்); ஒன்றைக் குறிக்க இன்னொன்றை இடுவது (குறி + இடு = குறியீடு); ஒன்றிற்காக இன்னொன்றை நிறுத்துவது. இப்படிச் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம். இந்தச் செயல்கள் எல்லாம் ஒவ்வுதல் என்ற வினைக்குள் அடங்கும். ஒவ்வுதல் என்ற சொல் உவ்வுதல் என்பதில் இருந்து கிளர்ந்தது. உவ்வுதலில் இருந்து பிறந்த பெயர்ச்சொல் தான் உவமம். தொல்காப்பியம் தன்னுடைய பொருளதிகாரம் உவம இயலில்

அன்ன, ஏய்ப்ப, உறழ, ஒப்ப,
என்ன, மான - என்றவை எனாஅ

ஒன்ற, ஒடுங்க, ஒட்ட, வாங்க,
வென்ற, வியப்ப - என்றவை எனாஅ

எள்ள, விழைய, இறப்ப, நிகர்ப்ப,
கள்ள, கடுப்ப - வாங்கவை எனாஅ

காய்ப்ப, மதிப்ப, தகைய, மருள,
மாற்ற, மறுப்ப - வாங்கவை எனாஅ

புல்ல, பொருவ, பொற்ப, போல,
வெல்ல, வீழ - வாங்கவை எனாஅ

நாட, நளிய, நடுங்க, நந்த,
ஓட, புரைய - வாங்கவை எனாஅ

ஆறாறு உவமையும் அன்னவை பிறவும்
கூறுங் காலைப் பல்குறிப் பினவே

என்று முப்பத்தாறு உவம உருபுகளைச் சொல்லி அதைப் போன்ற பிறவும் உள்ளதாகச் சுட்டிக் காட்டுவார். அந்த அன்னபிறவிற்குள் "நோக்க, நேர, அனை, அற்று, இன், ஏந்து, ஏர், சீர், கெழு, செத்து, ஏர்ப்ப, ஆர்" என்று இன்னும் சிலவற்றை உரையாசிரியர் இளம்பூரணர் கூறுவார். இந்த 48 சொற்களில் ஒவ்வொன்றும் ஓர் ஒப்புமையைக் குறிப்பவை தான். ஒப்புமைகள் என்றாலே அவை ஏதோ ஒன்றின் அடையாளங்கள் என்று பொருள். (அதே நேரத்தில் ஒப்புமை என்பது 100% சமமானது என்று பொருளில்லை.)

சிவநெறியாளருக்குச் சூலம் ஓர் அடையாளம் அதாவது ஓர் Icon. (இன்றைக்கு அது இந்துத்துவக்காரர்களுக்கும் அடையாளமாய் ஆகியிருக்கிறது.) முருகனைக் கும்பிட்டுக் காவடி எடுப்பவர்களுக்கு வேல் ஓர் அடையாளம். கிறித்தவர்களுக்கு சிலுவை ஓர் அடையாளம். மினாரட் அல்லது மூன்றாம் பிறை இசுலாமியர்களுக்கு அடையாளம்.

இப்படி அடையாளங்கள் பலவுண்டு என்றாலும் ஒரு சில கூர்ந்து கவனிக்காத, விதப்பான அடையாளங்களைச் சொல்லி icon என்பதற்கான என் பரிந்துரையை இங்கு சொல்ல முற்படுகிறேன்.

ஐம்புலன்களாலும் உணரமுடியாத, ஆனால் ஆறாவது புலனால் உணரப்படுகிற, பரம்பொருளை அல்லது இறைவனை, நம்மைச் சுற்றி உள்ள மாந்தரைப் போலவே உருவகம் செய்து, நாம் உருவ அடையாளம் காட்ட முனைகிறோம். அந்த உருவ அடையாளமும் ஓர் Icon தான். அப்படிப் பார்த்தால் நடவரசன் என்பது கூட ஓர் அடையாளம் தான். (இறை மறுப்பாளர்களும், உருவ மறுப்பாளர்களும் இன்னொரு முறையில் இறைவனை அடையாளம் காட்ட முனைவார்கள்; அந்த வாதத்திற்குள் இப்பொழுது போக வேண்டாம்.) இப்படி ஒன்றைப் பார்த்து இன்னொன்றை படிவிக்கும் படிமமும் ஓர் அடையாளம் (Icon) தான் (படிமம் - icon - என்ற தமிழ்ச்சொல்லுள் வழக்கம் போல் ரகரத்தை நுழைத்து, டகரத்தைத் தகரமாகப் பலுக்கி வடமொழி இதைப் ப்ரதிமம் என்று ஆக்கும். நாம் இது என்னவோ, ஏதோ என்று குழம்பிப் போய் நிற்போம்.)

படிமத்திற்கே இன்னொரு படிமம் அடையாளமாய் நிற்கலாம். காட்டாக, சிவ, விண்ணவக் கோயில்களில் மூலவர் இருக்கிறார். அவர் கோயிலை விட்டு வெளியே வரமுடியாது. எனவே, அவருக்கு இன்னோர் அடையாளமாய், சமமாய், ஊருலவர் (உற்சவர்) வெளியே வருவார். அவரும் ஒருவகையில் Icon தான்.

எல்லாப் படிமங்களும் கோயிலில் இறைவனின் வெவ்வேறு தோற்றங்களையோ, அடியார்களின் உருவங்களையோ காட்டுவதால் அவற்றைத் திருமேனி என்றும் சொல்லுவது உண்டு. உலாத் திருமேனி என்பது ஊருலவர் படிமம். அப்படிப் பார்த்தால் திருமேனி என்ற சொல் கூட Icon என்பதற்கு இணையானது தான். இன்னும் சிலர் திருமேனியைத் திருவுரு என்றும் திருமெய் என்றும் சொல்லுவார்கள். எல்லாம் இடம் பொருள் ஏவல் பார்த்துப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

திருமேனி என்றவுடன் அந்தச் சொல் பெற்ற இன்னொரு சாயலைச் சொல்லத் தோன்றுகிறது. மலையாளத்தில் நம்பூதிரிகளைத் தம்பிரான் (தம் பெருமான்) என்று மட்டும் அல்லாது திருமேனி என்றும் விளிப்பது உண்டு.

தெற்குக் கேரளத்து ஊர்களில் திருமேனிகள் பெரியதனக்காரராய் இருப்பார்கள். அந்த வகையில் அரத்தம், தசை, என்பு கொண்ட இந்தத் திருமேனிகளும் Icon - கள் தான். முற்போக்குச் சிந்தனை கூடிய, 20ம் நூற்றாண்டுப் பிந்தைய காலத்திலும், பொதுவுடமைக் கட்சிக்குள் தோழர் ஈ.வி.கே. நம்பூதிரிப்பாட்டைத் திருமேனி என்று அழைத்த முட்டாள் தனங்களும் இருந்தன.

ஆண்டை - அடிமை வாடை அடிக்காமல், இறைவன் - மதம் என்று தொடர்பு கொள்ளாமல், Icon என்பதைத் தமிழில் சொல்ல வேண்டும் என்றால் திருமேனியோ, திருவுருவோ, படிமமோ (படிமம் என்ற சொல்லை இலக்கியக் கொள்கைகளில் வேறு விதப்பான பொருளில் பயன்படுத்துகிறார்கள்.) நமக்குப் பயன்படாமல் போகின்றன.

இனி, icon என்ற சொல் வெறுமே உயர்திணையை மட்டும் குறிப்பதாய் இல்லாமல், கணித்திரையில் இருக்கும் குட்டிக் குட்டி உருவங்களையும் கூட குறிக்கிறது என்று நாம் அறிவோம். திணை பார்க்காத மேலை மொழிகள் போல் இல்லாமல், தமிழில் Icon என்று சொல்லுவதற்கு, உயர்திணை, அஃறிணை என இரண்டு திணை ஒட்டிய சொற்களைக் காண வேண்டி இருக்கிறது.

ஒவ்வுதல் என்ற வினை ஒப்புதல் என்ற பொருளையே கொடுக்கும். ஒவ்வுதல் ஓவுதல் என்றும் நீளும். ஓவுதல் என்பது ஒப்பிட்டுக் காட்டல் என்ற பொருள் கொள்ளும். ஓவிக் காட்டுவது ஓவம். [இது ஓவியம், சிற்பம் என்று பல வடிவங்களைக் குறிக்கலாம்.] ஓவம் ஓவியம் என்றும் நீளும். ஓவியம் வரைபவர் ஓவியர். ஒரு காட்சியை அப்படியே ஒப்பிட்டு ஒரு விரிந்த பரப்பில் காட்டும் கலைக்கு ஓவியக் கலை என்று பெயர். ஓவம் என்பதைச் சிறியதற்கும், ஓவியம் என்பது பெரியதற்குமாய்ச் சொல்லலாம். ஒவ்வொரு Icon-ம் ஒரு ஓவம் தான். கணித்திரையில் கிடக்கும் ஓவங்களின் (Icons) மீது குறிசி (cursor) யை கொண்டுவரும் வகையில் மூசி(mouse)யைத் தொட்டு நகர்த்தினால் அது ஏதோ ஒரு கோப்பு அல்லது இழையை (file)க் கணித்திரையில் திறக்கிறது.

இனி உயர்திணை Icon களுக்கு வருவோம். இந்த icon கள் ஒரு உயர்நிலை அடையாளத்திற்கு எடுத்துக் காட்டாய் இருக்கிறார்கள். ஓ என்ற ஓரெழுத்து ஒருமொழிக்கு உயர்ந்த என்ற பொருளும் தமிழில் உண்டு. ஓவம் என்ற சொல்லை ஓவர் என்று சொன்னால் உயர்திணையைக் குறித்துவிடும். [தமிழில் ஓவர் என்னும் சொல் செய்பவரையும், செயப்பாட்டாளரையும் பொதுவாய்க் குறிக்கிறது.]

இனி ஓவக்குலைப்பாளர்கள் iconoclast என்று ஆவார்கள். குலைப்பாளர் என்று சொல்லத் தயங்கினால் மறுப்பாளர் என்று சொல்லலாம்.

என் பரிந்துரை:

ஓவம்/ஓவர் = icon
ஓவக் குலைப்பாளர் = iconoclast

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

µÅÕõ µÅį̀ÄôÀ¡ÇÕõ. (Icons and Iconoclasts)

«ñ¨Á¢ø ¾¢Õ §Ã¡º¡Åºóò Icon ±ýÀ¨¾ò ¾Á¢Æ¢ø ±ôÀÊî ¦º¡øÖÅÐ ±ýÚ ¾ýÛ¨¼Â ŨÄôÀ¾¢Å¢ø §¸ðÊÕó¾¡÷. ¯¼§É «ô¦À¡ØÐ ÁÚ¦Á¡Æ¢ì¸ ÓÊÂÅ¢ø¨Ä. ¾Å¢Ã ±ý ¸Õò¨¾Ôõ ¦¸¡ïºõ ´ÕíÌ ÀÎò¾ §ÅñÊ¢Õó¾Ð.

Icon ±ýÀ¨¾ ±ò¾¨É§Â¡ Å¢¾Á¡öî ¦º¡øÄ ¾Á¢Æ¢ø ÅƢ¢Õ츢ÈÐ. µ÷óÐ À¡÷ò¾¡ø, Icon þøÄ¡¾ ÌÓ¸¡Âõ ±Ð? ¾Á¢Æ÷ ÁðÎõ þ¾¢ø Å¢¾¢Å¢Ä측 ±ýÉ? Icon ±ýÀÐ ´ý¨Èô§À¡ø þý¦É¡ý¨Èî ¦º¡øÖÅÐ (¦ºöÅÐ, ¬ìÌÅÐ, ÀñÏÅÐ ±øÄ¡§Á þ¾¢ø ¦¾¡¼Õõ); ´ý¨Èì ÌÈ¢ì¸ þý¦É¡ý¨È þÎÅÐ (ÌÈ¢ + þÎ = ÌȢ£Î); ´ýÈ¢ü¸¡¸ þý¦É¡ý¨È ¿¢ÚòÐÅÐ. þôÀÊî ¦º¡øÄ¢ì ¦¸¡ñ§¼ §À¡¸Ä¡õ. þó¾î ¦ºÂø¸û ±øÄ¡õ ´ù×¾ø ±ýÈ Å¢¨ÉìÌû «¼íÌõ. ´ù×¾ø ±ýÈ ¦º¡ø ¯ù×¾ø ±ýÀ¾¢ø þÕóÐ ¸¢Ç÷ó¾Ð. ¯ù׾Ģø þÕóÐ À¢Èó¾ ¦ÀÂ÷¡ø ¾¡ý ¯ÅÁõ. ¦¾¡ø¸¡ôÀ¢Âõ ¾ýÛ¨¼Â ¦À¡ÕǾ¢¸¡Ãõ ¯ÅÁ þÂÄ¢ø

«ýÉ, ²öôÀ, ¯ÈÆ, ´ôÀ,
±ýÉ, Á¡É - ±ýȨŠ±É¡«

´ýÈ, ´Îí¸, ´ð¼, Å¡í¸,
¦ÅýÈ, Å¢ÂôÀ - ±ýȨŠ±É¡«

±ûÇ, Å¢¨ÆÂ, þÈôÀ, ¿¢¸÷ôÀ,
¸ûÇ, ¸ÎôÀ - Å¡í¸¨Å ±É¡«

¸¡öôÀ, Á¾¢ôÀ, ¾¨¸Â, ÁÕÇ,
Á¡üÈ, ÁÚôÀ - Å¡í¸¨Å ±É¡«

ÒøÄ, ¦À¡ÕÅ, ¦À¡üÀ, §À¡Ä,
¦ÅøÄ, Å£Æ - Å¡í¸¨Å ±É¡«

¿¡¼, ¿Ç¢Â, ¿Îí¸, ¿ó¾,
µ¼, Ҩà- Å¡í¸¨Å ±É¡«

¬È¡Ú ¯Å¨ÁÔõ «ýɨŠÀ¢È×õ
ÜÚí ¸¡¨Äô ÀøÌÈ¢ô À¢É§Å

±ýÚ ÓôÀò¾¡Ú ¯ÅÁ ¯ÕÒ¸¨Çî ¦º¡øÄ¢ «¨¾ô §À¡ýÈ À¢È×õ ¯ûǾ¡¸î ÍðÊì ¸¡ðÎÅ¡÷. «ó¾ «ýÉÀ¢ÈÅ¢üÌû "§¿¡ì¸, §¿Ã, «¨É, «üÚ, þý, ²óÐ, ²÷, º£÷, ¦¸Ø, ¦ºòÐ, ²÷ôÀ, ¬÷" ±ýÚ þýÛõ º¢ÄÅü¨È ¯¨Ã¡º¢Ã¢Â÷ þÇõâý÷ ÜÚÅ¡÷. þó¾ 48 ¦º¡ü¸Ç¢ø ´ù¦Å¡ýÚõ µ÷ ´ôÒ¨Á¨Âì ÌÈ¢ôÀ¨Å ¾¡ý. ´ôÒ¨Á¸û ±ýÈ¡§Ä «¨Å ²§¾¡ ´ýÈ¢ý «¨¼Â¡Çí¸û ±ýÚ ¦À¡Õû. («§¾ §¿Ãò¾¢ø ´ôÒ¨Á ±ýÀÐ 100% ºÁÁ¡ÉÐ ±ýÚ ¦À¡ÕÇ¢ø¨Ä.)

º¢Å¦¿È¢Â¡ÇÕìÌî ÝÄõ µ÷ «¨¼Â¡Çõ «¾¡ÅÐ µ÷ Icon. (þý¨ÈìÌ «Ð þóÐòÐÅ측Ã÷¸ÙìÌõ «¨¼Â¡ÇÁ¡ö ¬¸¢Â¢Õ츢ÈÐ.) ÓÕ¸¨Éì ÌõÀ¢ðÎì ¸¡ÅÊ ±ÎôÀÅ÷¸ÙìÌ §Åø µ÷ «¨¼Â¡Çõ. ¸¢È¢ò¾Å÷¸ÙìÌ º¢Ö¨Å µ÷ «¨¼Â¡Çõ. Á¢É¡Ãð «øÄÐ ãýÈ¡õ À¢¨È þÍÄ¡Á¢Â÷¸ÙìÌ «¨¼Â¡Çõ.

þôÀÊ «¨¼Â¡Çí¸û ÀÄ×ñÎ ±ýÈ¡Öõ ´Õ º¢Ä Ü÷óÐ ¸Åɢ측¾, Å¢¾ôÀ¡É «¨¼Â¡Çí¸¨Çî ¦º¡øÄ¢ icon ±ýÀ¾ü¸¡É ±ý ÀâóШè þíÌ ¦º¡øÄ ÓüÀθ¢§Èý.

³õÒÄý¸Ç¡Öõ ¯½ÃÓÊ¡¾, ¬É¡ø ¬È¡ÅÐ ÒÄÉ¡ø ¯½ÃôÀθ¢È, ÀÃõ¦À¡Õ¨Ç «øÄÐ þ¨ÈŨÉ, ¿õ¨Áî ÍüÈ¢ ¯ûÇ Á¡ó¾¨Ãô §À¡Ä§Å ¯ÕŸõ ¦ºöÐ, ¿¡õ ¯ÕÅ «¨¼Â¡Çõ ¸¡ð¼ Өɸ¢§È¡õ. «ó¾ ¯ÕÅ «¨¼Â¡ÇÓõ µ÷ Icon ¾¡ý. «ôÀÊô À¡÷ò¾¡ø ¿¼Åúý ±ýÀРܼ µ÷ «¨¼Â¡Çõ ¾¡ý. (þ¨È ÁÚôÀ¡Ç÷¸Ùõ, ¯ÕÅ ÁÚôÀ¡Ç÷¸Ùõ þý¦É¡Õ ӨȢø þ¨ÈÅ¨É «¨¼Â¡Çõ ¸¡ð¼ Ó¨ÉÅ¡÷¸û; «ó¾ Å¡¾ò¾¢üÌû þô¦À¡ØÐ §À¡¸ §Åñ¼¡õ.) þôÀÊ ´ý¨Èô À¡÷òÐ þý¦É¡ý¨È ÀÊÅ¢ìÌõ ÀÊÁÓõ µ÷ «¨¼Â¡Çõ (Icon) ¾¡ý (ÀÊÁõ - icon - ±ýÈ ¾Á¢ú¡øÖû ÅÆì¸õ §À¡ø øÃò¨¾ ѨÆòÐ, ¼¸Ãò¨¾ò ¾¸ÃÁ¡¸ô ÀÖ츢 ż¦Á¡Æ¢ þ¨¾ô ôþ¢Áõ ±ýÚ ¬ìÌõ. ¿¡õ þÐ ±ýɧš, ²§¾¡ ±ýÚ ÌÆõÀ¢ô §À¡ö ¿¢ü§À¡õ.)

ÀÊÁò¾¢ü§¸ þý¦É¡Õ ÀÊÁõ «¨¼Â¡ÇÁ¡ö ¿¢ü¸Ä¡õ. ¸¡ð¼¡¸, º¢Å, Å¢ñ½Åì §¸¡Â¢ø¸Ç¢ø ãÄÅ÷ þÕ츢ȡ÷. «Å÷ §¸¡Â¢¨Ä Å¢ðÎ ¦ÅÇ¢§Â ÅÃÓÊ¡Ð. ±É§Å, «ÅÕìÌ þý¦É¡Õ «¨¼Â¡ÇÁ¡ö, ºÁÁ¡ö, °ÕÄÅ÷ (¯üºÅ÷) ¦ÅÇ¢§Â ÅÕÅ¡÷. «ÅÕõ ´ÕŨ¸Â¢ø Icon ¾¡ý.

±øÄ¡ô ÀÊÁí¸Ùõ §¸¡Â¢Ä¢ø þ¨ÈÅÉ¢ý ¦Åù§ÅÚ §¾¡üÈí¸¨Ç§Â¡, «Ê¡÷¸Ç¢ý ¯ÕÅí¸¨Ç§Â¡ ¸¡ðΞ¡ø «Åü¨Èò ¾¢Õ§ÁÉ¢ ±ýÚõ ¦º¡øÖÅÐ ¯ñÎ. ¯Ä¡ò ¾¢Õ§ÁÉ¢ ±ýÀÐ °ÕÄÅ÷ ÀÊÁõ. «ôÀÊô À¡÷ò¾¡ø ¾¢Õ§ÁÉ¢ ±ýÈ ¦º¡ø ܼ Icon ±ýÀ¾üÌ þ¨½Â¡ÉÐ ¾¡ý. þýÛõ º¢Ä÷ ¾¢Õ§ÁÉ¢¨Âò ¾¢Õ×Õ ±ýÚõ ¾¢Õ¦Áö ±ýÚõ ¦º¡øÖÅ¡÷¸û. ±øÄ¡õ þ¼õ ¦À¡Õû ²Åø À¡÷òÐô ÒâóÐ ¦¸¡ûÇ §ÅñÎõ.

¾¢Õ§ÁÉ¢ ±ýÈ×¼ý «ó¾î ¦º¡ø ¦ÀüÈ þý¦É¡Õ º¡Â¨Äî ¦º¡øÄò §¾¡ýÚ¸¢ÈÐ. Á¨Ä¡Çò¾¢ø ¿õ⾢⸨Çò ¾õÀ¢Ã¡ý (¾õ ¦ÀÕÁ¡ý) ±ýÚ ÁðÎõ «øÄ¡Ð ¾¢Õ§ÁÉ¢ ±ýÚõ ŢǢôÀÐ ¯ñÎ.

¦¾üÌì §¸ÃÇòÐ °÷¸Ç¢ø ¾¢Õ§ÁÉ¢¸û ¦Àâ¾É측Ãáö þÕôÀ¡÷¸û. «ó¾ Ũ¸Â¢ø «Ãò¾õ, ¾¨º, ±ýÒ ¦¸¡ñ¼ þó¾ò ¾¢Õ§ÁÉ¢¸Ùõ Icon - ¸û ¾¡ý. Óü§À¡ìÌî º¢ó¾¨É ÜÊÂ, 20õ áüÈ¡ñÎô À¢ó¨¾Â ¸¡Äò¾¢Öõ, ¦À¡Ð×¼¨Áì ¸ðº¢ìÌû §¾¡Æ÷ ®.Å¢.§¸. ¿õ⾢âôÀ¡ð¨¼ò ¾¢Õ§ÁÉ¢ ±ýÚ «¨Æò¾ Óð¼¡û ¾Éí¸Ùõ þÕó¾É.

¬ñ¨¼ - «Ê¨Á Å¡¨¼ «Ê측Áø, þ¨ÈÅý - Á¾õ ±ýÚ ¦¾¡¼÷Ò ¦¸¡ûÇ¡Áø, Icon ±ýÀ¨¾ò ¾Á¢Æ¢ø ¦º¡øÄ §ÅñÎõ ±ýÈ¡ø ¾¢Õ§ÁÉ¢§Â¡, ¾¢Õ×էš, ÀÊÁ§Á¡ (ÀÊÁõ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä þÄ츢Âì ¦¸¡û¨¸¸Ç¢ø §ÅÚ Å¢¾ôÀ¡É ¦À¡ÕÇ¢ø ÀÂýÀÎòи¢È¡÷¸û.) ¿ÁìÌô ÀÂýÀ¼¡Áø §À¡¸¢ýÈÉ.

þÉ¢, icon ±ýÈ ¦º¡ø ¦ÅÚ§Á ¯Â÷¾¢¨½¨Â ÁðÎõ ÌÈ¢ôÀ¾¡ö þøÄ¡Áø, ¸½¢ò¾¢¨Ã¢ø þÕìÌõ ÌðÊ ÌðÊ ¯ÕÅí¸¨ÇÔõ ܼ ÌȢ츢ÈÐ ±ýÚ ¿¡õ «È¢§Å¡õ. ¾¢¨½ À¡÷측¾ §Á¨Ä ¦Á¡Æ¢¸û §À¡ø þøÄ¡Áø, ¾Á¢Æ¢ø Icon ±ýÚ ¦º¡øÖžüÌ, ¯Â÷¾¢¨½, «·È¢¨½ ±É þÃñÎ ¾¢¨½ ´ðÊ ¦º¡ü¸¨Çì ¸¡½ §ÅñÊ þÕ츢ÈÐ.

´ù×¾ø ±ýÈ Å¢¨É ´ôÒ¾ø ±ýÈ ¦À¡Õ¨Ç§Â ¦¸¡ÎìÌõ. ´ù×¾ø µ×¾ø ±ýÚõ ¿£Ùõ. µ×¾ø ±ýÀÐ ´ôÀ¢ðÎì ¸¡ð¼ø ±ýÈ ¦À¡Õû ¦¸¡ûÙõ. µÅ¢ì ¸¡ðÎÅÐ µÅõ. µÅõ µÅ¢Âõ ±ýÚõ ¿£Ùõ. µÅ¢Âõ ŨÃÀÅ÷ µÅ¢Â÷. ´Õ ¸¡ðº¢¨Â «ôÀʧ ´ôÀ¢ðÎ ´Õ Ţâó¾ ÀÃôÀ¢ø ¸¡ðÎõ ¸¨ÄìÌ µÅ¢Âì ¸¨Ä ±ýÚ ¦ÀÂ÷. µÅõ ±ýÀ¨¾î º¢È¢Â¾üÌõ, µÅ¢Âõ ±ýÀÐ ¦Àâ¾üÌõÁ¡öî ¦º¡øÄÄ¡õ. ´ù¦Å¡Õ Icon-õ ´Õ µÅõ ¾¡ý. ¸½¢ò¾¢¨Ã¢ø ¸¢¼ìÌõ µÅí¸Ç¢ý (Icons) Á£Ð ÌÈ¢º¢ (cursor) ¨Â ¦¸¡ñÎÅÕõ Ũ¸Â¢ø 㺢(mouse)¨Âò ¦¾¡ðÎ ¿¸÷ò¾¢É¡ø «Ð ²§¾¡ ´Õ §¸¡ôÒ «øÄÐ þ¨Æ¨Â (file)ì ¸½¢ò¾¢¨Ã¢ø ¾¢È츢ÈÐ.

þÉ¢ ¯Â÷¾¢¨½ Icon ¸ÙìÌ Åէšõ. þó¾ icon ¸û ´Õ ¯Â÷¿¢¨Ä «¨¼Â¡Çò¾¢üÌ ±ÎòÐì ¸¡ð¼¡ö þÕ츢ȡ÷¸û. µ ±ýÈ µ¦ÃØòÐ ´Õ¦Á¡Æ¢ìÌ ¯Â÷ó¾ ±ýÈ ¦À¡ÕÙõ ¾Á¢Æ¢ø ¯ñÎ. µÅõ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä µÅ÷ ±ýÚ ¦º¡ýÉ¡ø ¯Â÷¾¢¨½¨Âì ÌÈ¢òÐÅ¢Îõ.

þÉ¢ µÅį̀ÄôÀ¡Ç÷¸û iconoclast ±ýÚ ¬Å¡÷¸û. ̨ÄôÀ¡Ç÷ ±ýÚ ¦º¡øÄò ¾Âí¸¢É¡ø ÁÚôÀ¡Ç÷ ±ýÚ ¦º¡øÄÄ¡õ.

±ý ÀâóШÃ:

µÅõ/µÅ÷ = icon
µÅì ̨ÄôÀ¡Ç÷ = iconoclast

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

ஆன்மா

அண்மையில் கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதம், என் மகன் திருமண வேலையில் ஆட்பட்டு இருந்ததால், எந்த இடுகையும் இணையத்தில் இடாது இருந்தேன். இப்பொழுது எல்லாம் நல்லபடியாக முடிந்து திரும்பி வந்தபின், விட்டுப் போன மடல்களைப் பார்த்தால், ஆன்மா பற்றிய விளக்கத்தை நான் பங்குகொள்ளாத இடைக்காலத்தில் தன் நண்பர் புலவர் சி.வெற்றிவேந்தன் கேட்டதாக, திரு. இராஜ.தியாகராஜன் சந்தவசந்தம், தமிழ் உலகம், அரையர் குழும்பு ஆகியவற்றில் இடுகையிட்டு விளக்கம் கேட்டதைப் படிக்க நேர்ந்தேன். கூடவே அவர் தன்னுடைய இன்னொரு நண்பர் புலவர் இறைவிழியனார் விடுத்த செய்தியில், சொல்லாய்வு அறிஞர் ப.அருளியைச் சுட்டிக் காட்டி ஆன்மா என்பது வடமொழிச் சொல் என்றும் அதன் பொருளாய் ஆதம், உயிர், ஆவி ஆகியவற்றைக் காட்டியதையும் உரைத்து, பின்னால் ஆன்மிகம்/ஆன்மீகம் என்பதில் எது சரி என்றும் வினவியிருந்தார்.

அரையர் குழும்பு, சந்தவசந்தம் ஆகியவற்றில் வந்த பின்னூட்டுக்களில் பேரா.பசுபதி "ஆன்மிகம் என்பது சரி, ஆன்மீகம் சரியல்ல" என்று சொல்லி யிருந்தார். அதில் எனக்கும் ஒப்புதலே. ஆனால் "ஆன்மா என்பது வடமொழிச் சொல்" என்பதில் எனக்கு உடன்பாடு இல்லை. திருமந்திரத்தையும் மற்ற நூல்களையும் எடுத்துக்காட்டி நண்பர் திரு. யாவகக் குமார் "ஆன்மா தமிழே" என்று அரையர் குழும்பில் எடுத்துரைத்தார். "கர்மா கன்மம் ஆவதுபோல, ஆன்மா என்பது ஆத்மாவின் தமிழாக்கம்" என்று சந்தவசந்தத்தில் பேரா. அனந்த் எடுத்துரைத்தார். "ஆத்மா தான் ஆன்மா ஆனது" என்று பேரா. பசுபதியும் கூடத் தன் மடலில் குறித்திருந்தார்.

நான் புரிந்த வரையில் ஆன்மாவும், ஆத்மாவும் சற்று வெவ்வேறான முறையில் எழுந்த, ஆனால் தமிழோடு தொடர்புடைய அடிப்படையான சொற்களே. இதுபற்றி ஒருமுறை மடற்குழுக்களில் முன்பேசிய நினைவு. இருந்தாலும் மீண்டும் ஒருமுறை விளக்கம் எழுதுகிறேன்.

முதலில் ஆத்மாவைப் பார்ப்போம். "ஆ" என மூச்சு விட்டான், "ஆ" என ஓலம் இட்டான் என்ற ஒலிக்குறிப்பு உயிருள்ள நிலையில் சொல்வது. உயிருள்ள ஒருவன் வாய்வழிக் காற்றை வெளியிடுகையில் ஆவென வாயைத் திறக்கிறான். அந்நிலை ஆவித்த, ஆவுகின்ற, ஆவும் நிலை. ஆவுகின்ற நிலையில் எழும் காற்று ஆவி. உயிர்க்காற்றை ஆவி என்பது அப்படியே எழுந்தது. ஆவி என்ற தமிழ்ச்சொல்லைப் பலரும் வடமொழி என எண்ணிக் கொள்கிறார். இதேபோல வாய்வழி விடுகின்ற காற்று வாயி/வாயு என ஆனது. (வாயு, வடமொழியோ என நானும் மருண்ட காலம் ஒன்றுண்டு). நாளடைவில் உடலின் வாய்களிலிருந்து வெளியிடும் எல்லாக் காற்றுகளுமே வாயு என்றாயின. வளி என்பதும் இப்படிக் கிளைத்ததே. வழி, தமிழ் என்றால் வாயுவும் தமிழாய்த்தான் இருக்கமுடியும். ஏனெனில் இரண்டிற்கும் வள் என்ற துளைப்பொருளே உள்நிற்கிறது.

ஆவித்தல், ஆயித்தல் என்ரும், ஆத்தல் என்றும் சுருங்கும். ஆவித்தலில் உள்ள ஆவி ஆதன் என்றும் சொல்லப் படும். ஆதன் = உயிர்க்காற்று. கருத்துமுதல் வாதம் எழுந்த பின், ஆதனுக்கு தனித்தியங்கும் நிலை கற்பித்து, ”ஆதனே மாந்தனை இயக்குகிறது” என்பார். (பொருள்முதல் வாதம், கருத்துமுதல் வாதம் என்று முரண்பாட்டினுள் இப்போது போக வேண்டாம். காட்டுவிலங்கு ஆண்டி நிலையில் கருத்துமுதல் வாதம் எழாது என அமைவோம்.) உயிருள்ள நிலை ”ஆதல், ஆகுதல்” என்றும் சொல்லப் பட்டது. ஆகுதல்>ஆயுதல் என்பது ஆயும் நிலை (உயிருள்ள நிலை) என்றும் கொள்ளப்பட்டது.ஆயுள் எனப் படுவதும் "ஆ" எனும் உயிர்க்காற்றில் பெறப்பட்ட நீட்சிப் பொருளே.

ஆ-தல் = to come into existence.
ஆகுதல் = to become
ஆதலித்தல் = ஆகச் செய்தல்; to make it happen;
ஆதுதல் = to come into existence;
ஆயிடல் = to become, to happen
ஆயுள் = ஆய் + உள்
ஆவது = things to be done

(வடமொழிப் பலுக்கில் ஆத்மா எனப்பட்டு, அச்சொற்பிறப்பு புரியாது, அதுவே இது என அறியப்படும்) ஆன்மா என்ற சொல்லிற்கு தமிழில் தரப்படும் 2 பொருட்பாடுகளுள் விலங்கெனும் பொருள் பருப்பொருள் குறிப்பது. மற்ற ஒரு பொருளான "ஆதன்" கருத்துமுதலானது. பொதுவாக, நாட்படவுள்ள சொற்களுக்கு, கருத்துமுதல் பொருள் முதற்பொருளாய் ஆகமுடியாது. அது வழிப்பொருளாகவே இருக்க முடியும். இச்சொல்லைப் பொருத்தமட்டில், பருப் பொருள், கருத்துமுதற் பொருள் ஆகிய இரண்டுமே மேலை மொழிகளுக்கும் நமக்கும் அப்படியே பொருந்திவரும். (ஆன்மாவிற்கு இணையாக animal/animate என்று ஆங்கிலத்தில் குறிப்பதை ஓர்ந்து பார்க்கலாம்.) ஆங்கிலத்திற்கும், தமிழிற்கும் ஒரு பொருள் பொருந்துமெனில் அதை தன்னேர்ச்சி (accident) எனலாம். ஆனால் 2 பொருட்களுக்கும் ஒரே அடிச்சொல் (தமக்குள் உறவிலை என்று பலராலும் எண்ணப் படும்) 2 மொழிகளில் அமைவது வியப்பாக உள்ளது. (இந்தையிரோப்பிய மொழிகளும் தமிழிய மொழிகளும் எங்கோ தொடர்பு கொண்டிருக்கலாம் என்ற என்கருத்து இங்கும் வலுப்பெறுகிறது.) இக்காலத்தமிழில் ஆதனெனும் உயர்பொருள் மட்டுமே பலரும் முன்வைத்துச் சொல்வார். ஆனால் தொடக்கப்பொருள் அப்படி உயர்நிலையில் எழுமா என்பது அய்யப்பாடே! ஆன்மா முதலில் விலங்கைக் குறித்திருக்க வேண்டும் என்றே நான் எண்ணுகிறேன். பின்னரே உயர்பொருளான கருத்துமுதல் பாவனைக்கு, ”ஆவி, உயிர்” என்ற பொருளில் வந்திருக்கலாம். இப்படி நான் சொல்லக் காரணமுண்டு.

"சிந்தனை வளர - பாடநூல் அமைப்பு " என்ற நூலில் திரு T.பக்கிரிசாமி என்பவர் (செல்விப் பதிப்பகம், காரைக்குடி) ஓர் அருமையான, ஆழமான கருத்தைச் சொல்லியிருந்தார். "ஆதி மனிதனிடம் பருப்பொருள், இடப் பொருள் சொற்களே முதலில் இருந்தன. கருத்துச் சொற்கள், அறிவால் உணர வல்ல சொற்கள், கலைச் சொற்கள், பண்புச் சொற்கள்- போன்றவை ஆதியில் இல்லை. அமானுஷ்யச் சொற்களும் (supernatural) இல்லை." என்பார். இதுபோல் இயற்கையான பருப்பொருள், இடப்பொருள் சொற்களை அவர் ஐம்புலன் சொற்கள் என்பார். அதாவது (நல்லது, உயர்ந்தது, ஞானம் போன்ற) கருத்து முதலான சொற்களை ஆதிகாலத்தில் மனிதன் உருவாக்கி இருக்கமுடியாது என்று அவர் சொல்வார். இன்றைக்கு வழங்கும் கருத்தியற் சொற்களின் (idealogical words) மூலங்கள் பெரும்பாலும் ஐம்புலன் சொற்களாகவே இருந்திருக்கும் என்றும் அவர் சொல்வார். இதற்கு அவர்காட்டுவது: 'மதம்' எனும் சொல். இன்று இச்சொல்லுக்கு religion என்று பொருள் கொள்கிறோம். ஆனால் ஆதிகாலத்தில் 'மதி - சந்திரன்' எனும் பருப்பொருளில் இருந்தே அது வந்திருக்கும் என்று சொல்வரலாற்று வரிசை காட்டி அவர் புலப்படுத்துவார். அவருடைய இந்த ஆய்வுமுறை பெரிதும் கைக்கொள்ள வேண்டிய ஒன்று. (இதை இன்னொரு இடத்தில் விவரமாகப் பார்ப்போம். இதேபோல நல்லது என்ற கருத்துமுதற் சொல்லும் நெல் எனும் பருப்பொருளில் இருந்தே தோன்றி யிருக்கும் என்று பின்னால் அறிந்தேன். என் ஒரு கட்டுரையிலும் அதைக் குறித்திருந்தேன். பருப்பொருள் காணும் அறிவைக் குறிக்கும் கருத்தில் இருந்து, மெய்ப்பொருள் காணும் அறிவைக் குறிக்க எழுந்த ஞானம் என்பதும் இதே வகைத் திரிவைக் காட்டுகிறது.)

இப்படி ஐம்புலன் சொற்களிலிருந்து தோன்றிப் பின் கருத்துமுதற் சொற்கள் எழுந்த வளர்ச்சியோடு, இன்னொரு கருத்தையும் இங்கே சொல்லவேண்டும். எந்த மொழியிலும் கருத்துவளர்ச்சி, பொதுமை (generic) -யிலிருந்து பின்னர் விதுமைக்கு (specific) வாராது. விதுமையிலிருந்தே  பொதுமைக்குச் சொற்கள் வரும். ஓர் இயல் மொழியில் அப்படியே சொற்சிந்தனை வளரமுடியும். இச் சிந்தனையையும் மடற்குழுக்கள் பலவற்றில் வெவ்வேறு மடல்களின் வழி சொல்லி வந்தேன்.

எ.கா: தமிழர் நாகரிகத்தில் முதலில் நெய் எனும் பொருளைக் கண்டது விலங்குகளின் பால் மற்றும் கொழுப்பில் இருந்தே என்று சொல்லாய்வால் உணரமுடியும். பின் அறிவு வளர்ந்து, நுட்பம் துலங்கிய போதே எள் எனும் நிலத்திணையில் இருந்து நெய் எடுக்கத் தெரிந்த மனிதன், அதையும் எள் நெய் (எண்ணெய்) என்றே சொல்லத் தலைப் பட்டான். பின்னாளில் கடலை இலிருந்தும், தேங்காயிலிருந்தும், ஏன் மண்ணில் இருந்தும் கிட்டியவுடன் அவைகளையும் எண்ணெய் எனும் பொதுமைப் பொருள் கொண்டு, கடலை எண்ணெய், தேங்காய் எண்ணெய், மண் எண்ணெய் எனும் விதுமைச் சொற்களால் அழைக்கத் தொடங்கியுள்ளான். நுணுகி அறியாவிடின் எண்ணெய் என்ற பொதுமைப் பொருளின் வேரடி தெரியாமலே போய்விடும்.

ஒரு மொழியில் கருத்து/சொல் வளர்ச்சி என்பது நீள்சுருள் (helical spring) போல் மறுகி மறுகித் தோன்றி விதுமையும் பொதுமையுமாய் எவ்வளித்து (எவ்வுதல், எகிறி வருதல் போன்றவை எழுச்சியைக் குறிக்கும் சொற்கள். evolve என்பது எவ்வி அளிப்பது. எல்லாவற்றையும் வளர்ச்சி என்று பொதுப்படையாய், தட்டையாகச் சொல்லி நம் தமிழ் நடையை மழுங்கடிக்க வேண்டாமே? எவ்வளித்தல் அருமையான சொல்.) பல சொற்கூட்டங்களை உருவாக்கியதை இந்த எடுத்துக்காட்டால் உணரலாம். 'நெய்' எனும் சொல் ஆவின் நெய்யாய், விதுமைப் பெயராய் முதலில் தோன்றியிருக்கலாம். (இன்னும் நெய் எனும் சொல்வரலாறு அறிந்தேனில்லை. ஒருவேளை கொழுப்பில் தோன்றியதோ? ) பின் 'நெய்', பொதுமைக் குறியீடாகி, அடுத்து 'எள்நெய்' விதுமைக் குறியீடாக மாறி, முடிவில் 'எண்ணெய்' பொதுமைக் குறியீடாக மீண்டும் வளர்ந்துள்ளது.

அதுபோல விலங்குகளுக்கான தமிழ்ச் சொற்களை ஒருசேரப் பார்த்தால், "ஊணுக்கு, பின் உழைப்புக்கு" என்ற வளர்ச்சியில் ஆதிமாந்தன் முதலில் அடக்கிய விலங்கு, மாடாய் இருந்திருக்க முடியும். (உலகின் பெரும்பாலான எழுத்துகளின் முதலெழுத்து ஆ என்பதே.) மாடெனும் பெண் விலங்கிற்குப் பெயரிட, அது எழுப்பும் "மா"  ஒலியே காரணம் ஆகியிருக்கலாம். (மாடு எனும் பெண் விதுமைவிலங்கிற்கு இட்ட பெயர் பொதுமைப் பெயராகிப் பின் காளைமாடு என முரண்பட்டு ஒலிப்பதைப் பார்த்தால் எவ்வளிப்பைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.) பின் அடுத்ததாய் மனிதன் வேட்டையாடி ஊன் உணவாகக் கொண்ட விலங்கு மான். (இன்றும் தமிழர் நாகரிகத்தில் உயர்சுவை ஊனாக மானே கருதப்படும்.) இதுவும் 'மா' என்றே கத்தும். (மாட்டொலியும் மான் ஒலியும் சற்று வேறானவை.) இதற்குப் பெயரிட 'மா' எனும் ஓரெழுத்தொரு மொழியோடு 'ன்' மெய்யீறு சேர்ந்து 'மான்' ஆகியுள்ளது. அடுத்தடுத்து எல்லா விலங்குகளுக்கும் மாவெனச் சொன்னால் குழப்பம் ஏற்பட்டிருக்கும். முடிவில் மாட்டையும், மானையும் பிரித்துணரும்படி, "ம்" ஒலியை விலக்கி "ஆ" எனவும் "ஆன்" எனவும் மாட்டிற்குப் பெயரிட்டு, "deer" என்ற விலங்குக்கு "மான்" எனக் கொண்டு, மற்ற விலங்குகளுக்கு "மா" பொதுமையாக ஆகியுள்ளது.

(தொல்காப்பியர் பொருளிலக்கணம் மரபியலில் சொல்வது: "பெற்றமும் எருமையும் மரையும் ஆவே") 'கலிமா, வயமா, கடுமா, துதிமா' எனப் பல விலங்குகளுக்கு சங்க இலக்கியம் பேர் சொல்கிறது. அந்த வகையில் "ஆன்மா" ஒரு விரிந்த சொல்லாக, விதுமைக் குறிப்பாக, மாட்டை மறுபடியும் தமிழில் குறித்ததுபோலும். தமிழிலுள்ள விதுமைப் பெயரான "ஆன்மா"வோடு ஒப்புமைகொண்ட இன்னொரு சொல்லே "animal" எனும் பொதுமைப் பெயராக ஆங்கிலத்தில் வருகிறதோ என்றுதோன்றும். ஏனெனில் முறையான வேர்ச் சொல் வரலாற்றை ஆங்கில, மேலை மொழிகளில் யாருங் காட்டவில்லை.

ஆன்மா (மாடு) தன் உயிர் இழந்தபோது அதுவே ஊனாகும். அவ்வுயிரையும் ஆன்மா எனத் தமிழில் சொல்வோம். அதேபோல உயிருள்ள விலங்கு animated ஆக, உயிர் உள்ளதாக 'soul,spirit' எனும் பொருளில் ஆங்கிலத்தில் சொல்வார்.  ஆன்மா/ஆதன் எனும் இரு வேறு சொற்களை ஒன்றாக்கி வடமொழியில் 'ஆத்மா' எனப் படுகிறது. அதாவது ஆத்துகின்ற மா ஆத்துமா. உயிருள்ள விலங்கு; பின்னால் பொருள்நீட்சி பெற்று உயிரையே குறிக்க தொடங்கிற்று. இக்கருத்துவளர்ச்சியில் இன்னும் மேலேபோய் ஆன்மாவைப் பசு என மொழி பெயர்த்துச் சிவனைப் பசுபதி என்பர் சிவநெறி வழிப்பட்ட வடநூலார்.

John Ayto எழுதிய Word origins பொத்தகத்தில் animal, deer என்ற சொற்களுக்குக் கொடுத்துள்ள விளக்கம் கீழே:

animal :
an animal is a being which breathes (compare DEER). Its immediate source was Latin adjective animalis ' having a soul,' a derivative of the noun anima 'breath,soul' (which although gave English the verb and adjective animate). Anima is a member of a set of related words in which the notions of 'breadth,wind' and 'sprit,life' are intimately connected: for instance, Greek anemos 'wind' (possible source of English anemone), Latin animus 'sprit, mind, courage,anger' (aource of English animosity and animus), sanskrit aniti 'breathe,' Old English othian 'breathe' Swedish anda 'breath, sprit,' and Gothic usanan ' breathe out.' The 'breath' sense is presumably primary, the 'sprit, life' sense a metephorical extension of it.

deer:
In Old English, deor meant 'animal' in general, as opposed to 'human being' (as its modern Germanic relatives, German tier, Dutch dier, and Swedish djur, still do). Apparently connected forms in some other Indo-European languages, such as Lithuanian dusti 'gasp' and Church Slavonic dychati 'breathe,' suggest that it comes via a prehistoric Germanic *deuzom from Indo-European*dheusom, which meant 'creatures that breathes' (English animal, and Sanskrit pranin- 'living creature' have similar semantic origins). Traces of specialization in meaning to 'deer' occur as early as the 9th century (although the main Old English word for 'deer' was heorot, source of modern English hart, and during the middle English period it became firnly established, driving out 'animal' by the 15th century.

மேலுள்ள விளக்கம் படித்தால் சில ஒற்றுமைகளும், குறைபாடுகளும் விளங்கும். குறிப்பாக, If the etymology of animal is 'one which breathes out', why was it called animal? why not by some other name, breath, soul, spirit or something? In the Indo-European etymology, a conceptual meaning is emphasized rather than an identifiable material meaning for such a basic word such as "animal". In our way of explanation, the meaning of 'sprit, soul' etc are not primary meanings but secondary and derived ones.

The Tamil thought process might have been like this.

Man could have slaughtered cow/bull for food and could have subsequently domesticated it for other purposes. When he had to refer to it in communication/conversation, the most striking aspect for him to use for reference would be the sound raised by the cow/bull. Hence he has named the cow/bull as 'maa'. When he started to slaughter another preferred animal, viz., the deer, he named that through an easiest extension 'maan'. Subsequently, when he came across other animals and he had to name them (unless one has to refer repeatedly, one doesn't have to name new things), he started using the same two terms 'maa and maan'. When confusion came, he droped the initial 'm' and referred the cow/bull through 'aa' or 'aan' and referred the deer as 'maan' and the generic animal as 'maa'. Gradually 'aa/aan' might also have got another specific name 'aanmaa'. As conceptual thinking developed, he used the same term 'aanmaa' (meaning animal) for the spirit also, since 'spirit' is a derived concept. (deer எனுஞ் சொல்லுக்கு ஒலியிணையான தமிழ்ச் சொல் அறிந்தேனில்லை.)

இதே மா/மான் எனுஞ் சொல்லே திரிந்து மான் > மாந்து > மாந்தை>மந்தை ஆகியுள்ளது.

மாந்தன் என்பது மான் > மன் > மனிதன் என்று நாளாவட்டத்தில் மாந்தர்களையும் குறிக்கத் தொடங்கி இருக்கிறது. இருதிணை உயிர்களுக்கும் முதலில் 'மாக்கள்' என்றே குறித்து முடிவில் உயர்திணைக்கு மட்டும் 'மக்கள்' என்று குறித்திருக்கிறார்கள். இன்னும் ஆழ்ந்து ஓர்ந்தோமானால், பால் விகுதிகளான ஆன், அன், மன், மான் ஆகிய எல்லாவற்றிற்கும் மா என்ற சொல்லே முதலாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. ஆங்கிலத்திலும் man எனுஞ் சொல் இப்படித்தான் வந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் மேலே நான் காட்டிய ஆங்கில வேர்ச்சொல் அகர முதலியில் வேரடிச் சொல்லாக "thinking" என்று கருத்துமுதல் பொருளே 'man' எனுஞ் சொல்லுக்கு முதலில் வைக்கப் படுகிறது. ஓர்ந்து பார்த்தால் முன்னுவது/உன்னுவது (சிந்திப்பது) என்பது ஒரு derived concept. அது எப்படி முதலில் வந்திருக்க முடியும் என்ற கேள்விக்கு விடை இல்லை.

இதே போல மாடு - என்னும் பதம் cow/bull என்பதோடு meat என்பதற்கும் குறியீடாகப் பயன்படுத்தப் பட்டிருக்கலாம். ஆங்கிலத்தில் meat எனுஞ் சொல் தனித்து வரும்போது மாட்டிறைச்சியையே குறிக்கும். இந்தச் சொல் பொதுமைப் பொருளாக எல்லா இறைச்சியையும் குறிக்கும். அதே போல ஊண் சாப்பிடுதல், மாட்டுத் தொழுவம் என்னும் பொருளில் வரும் இன்னொரு ஆங்கிலச் சொல் manger என்பதையும் பார்க்க வேண்டும். தமிழில் 'மாங்கு, மாங்கென்று சாப்பிடுகிறான், படிக்கிறான்' என்று மாட்டோ டு தொடர்பு படுத்திதான் இந்தச் சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறோம். மாடு என்னுஞ் சொல்லின் பொருள் நீட்டமாகச் "செல்வம்" என்னும் பொருள் முல்லை நில வாழ்க்கைக்குப் பழக்கப் படுத்தப் பட்ட பின்னே தான் ஏற்பட்டிருக்க வேண்டும். ஏனெனில் இந்தப் பொருள்கள் இந்தோ இரோப்பிய மொழிகளில் இல்லை. இதற்குப் பதிலாக many எனுஞ் சொல் 'பலது' என்னும்பொருளில் வந்துள்ளது. இங்கும் மன்/மான் என்னும் ஒலி பின் புலத்தில் வருவது ஏதோ ஒரு தொடர்பைக் காட்டுகிறது. தமிழில் 'மா' என்னும் சொல் "பெரியது, பலது' என்னும் பொருளிலும் வருவதை நோக்கலாம்.

இனி அடுத்த வழிச்சொல் மகன் என்பது. இதன் தொடர்பு கொஞ்சம் ஆழமானது. இதைப் புரிந்து கொள்ள, தமிழில் இருவழிப் போக்கில் பெரிதும் ஆளப் பட்டுவரும் ஒரு சொற்பிறப்பு முறை பற்றித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.. இதை எடுத்துக் காட்டினால் தான் புரியும்.

எ.கா. பகுதி - பாதி, மிகுதி - மீதி, சுவடி - சோடி, பெயர் - பேர், வகுள் - வாள், அகம் - ஆம், புழுதி - பூதி, அமிழ் - ஆழ், பொழுது - போது, முகர் - மோர், உகுதல் - ஊத்தல், துவறுதல் - தூறுதல், புகுதல் - போதல், புகற்றுதல் - போற்றுதல், முகடு - மோடு, சுவடுதல் - சூடுதல், மிகல் - மேல், அகல் - ஆல், தகழி - தாழி, வெயர்வை - வேர்வை

இவையும், இவை போன்ற நூற்றுக் கணக்கான சொற்களிலும் நடக்கும் மாற்றம் எளிதானது. 'பகுதி' எனுஞ் சொல்லில் உள்ள முதல் இரு எழுத்துக்களும் குற்றெழுத்தாக இருந்து, அவற்றில் இரண்டாம் எழுத்தை விட்டுவிட்டு, முதல் எழுத்தை நெட்டெழுத்தாக ஆக்கிப் 'பாதி' என ஆக்கித் சொல்லாளும் பழக்கம் பலரிடமும் உள்ளது. இந்த மாற்ற முறை தலை கீழாகவும் நடக்கலாம். முதலெழுத்து நெட்டெழுத்தாக இருந்து, அதை மாற்றி இரண்டு குற்றெழுத்துக்களைக் கொண்டும் வரலாம்.

அப்படி வருஞ் சொல் தான் மான் - மகன்.

மகன் எனுஞ் சொல்லுக்கு இணையாக scottish, irish மொழிகளிலும், மற்ற செருமானிய மொழிகளிலும் MacMohan, MacGuinness போன்ற பெயர்களின் பகுதியாக (mac ஆக) மகன் எனும் பொருளில் வருகிறது. ஏன், male எனும் ஆங்கிலச் சொல்லுக்கு இணையான masculus என்பதிலும் முன்பகுதியில் இதே 'மக' என்னும் சொல் தான் வருகிறது. (மக - மச போலி இந்தோ இரோப்பிய ஆதி மொழிக்கும் இலத்தினுக்கும் ஏற்படுவது உண்டு.)

மனிதன் ஊனுக்காகக் கொன்ற/பழக்கிய இன்னொரு விலங்கு ஆடு: இதுவும் 'மா' என்றே கத்தும். இதற்கான பெயர் 'ஆன்' எனும் சொல்லில் இருந்து சிறிதே திரிந்த சொல்லாக அமைகிறது. இது முல்லை நில வாழ்க்கையில் ஏற்பட்டிருக்குமோ என்று தோன்றுகிறது. இந்தச் சொல்லுக்கு இணையாக gaat (anglo-saxon), geit (dutch), geiss (german), headus (latin), goat (english) என இந்தோ இரோப்பிய மொழிகளில் வரும். தமிழிலேயும் ஆடு திரிந்து கடா ஆகும்.

இதே போல 'ஆன்' என்னுஞ் சொல்லோடு தொடர்பு கொண்டது 'ஊன்' எனுஞ் சொல். அதற்கும் பெரிய வளர்ச்சி உண்டு. அதை இன்னொரு முறை பார்ப்போம்.

அன்புடன்,
இராம.கி.

மனசில் தேரோடுமா?

(உரைவீச்சு)

(அரியக்குடியில் இருந்து ஆறாவயல் வழியாகத் தேவகோட்டை போகும் வழியில் கண்டதேவி இருக்கிறது. சிவகங்கை மன்னர்வழிக் கோயில்; நாலு நாட்டாருக்கு முதல் மரியாதை என்பது வரலாற்றில் உள்ளது தான். ஆனால் சில தலைமுறைகளுக்கு முன்னால் எல்லா மக்களும் அங்கு தேர்வடம் பிடித்தார்கள். இன்றைக்குத் தேர்வடம் பிடிப்பதில் ஒரு வறட்டுக் குரவம் (கௌரவம்).

நம் குமுகப் பிறழ்ச்சி பலநேரம் கொதிப்படைய வைக்கிறது. எத்தனையோ பெருமை கொண்ட சிவகங்கைச் சீமையின் மிஞ்சிப் போன அவலங்களுள் இதுவும் ஒன்று.)

மனம் வெதும்பலுடன்,
இராம.கி.

"என்னங்கடா,
'இன்னார் மகன்'னு
படங் காட்டுறீயளா?"

"அஞ்சு மணிக்கு நாலுவீதி
சுத்திவரும்னு சொல்லிப்புட்டு,
ரெண்டு மணிக்கு அவுக்கவுக்காய்
ஏறிவந்து வடம் புடிப்பா?

கூடி வந்த எங்க சனம்,
கோயில் தள்ளி நிறுத்திவச்சி,
விறுவிறுன்னு நாலு வீதி
சுத்திவர இழுத்துவிட்டு,

தேருநிலை கொள்ளுமுனே,
உப்புக்கொரு சப்பாணியா,
ஓட்டிவந்த இருபத்தாறை
ஒண்ணுகூடித் தொடச்சொல்லி...."

"ஏண்டா டேய்,
320 பேரு வடம்பிடிக்கிற இடத்துலே,
இருபத்தாறுக்கு மேல்
எங்காளுன்னாக் கொள்ளாதோ?

நாலுவடத்தில் ஒண்ணைக் கொடுத்தாக்
கோணப்பயகளா, உங்களுக்குக்
கொறஞ்சிபோயி விளஞ்சிருமோ?"

தொட்டவடம் படம்புடிச்சு
பட்டம்விடப் போறீயளோ?"

"இதுக்கு
ரெண்டாயிரம் காவல்,
ஒரு ஆணையன்,
ரெண்டு மூணு வட்டாட்சி,
ஒரு மாவட்டாட்சி,
ஏகப்பட்ட ஊடகம்!"

"போங்கடா, போக்கத்த பயகளா?
போயிஅந்த உயர்மன்றில்
ஓங்கி அறிக்கை வையுங்க!
அரசினோட அதிகாரம்
அமைதிகாத்த கதைவிடுங்க!"

"அப்புறம்

தமிழினத்துத் தலைவரென,
புரட்சிக்குத் தலைவியென,
தமிழ்க்குடியைத் தாங்கியென,
புரட்சியெழும் புயலெனவே

நாலைஞ்சு பேரிங்கே
நாடெல்லாம் அலையுறாங்க

அவுகளையெல்லாம்
இனிமே சிவகங்கைச் சீமையை
எட்டிப் பார்க்காதீகன்னு சொல்லுங்க.

வாக்குக்கேட்டு ஒரு பய வந்தா,
அப்புறம் செருப்புப் பிஞ்சுரும், ஆமா!"

"டேய், என்னங்கடா பேசிட்டு நிக்கிறீங்க!

தேரோடுற பாதையிலே,
தெளியாத காலத்துலே,
கல்லும், முள்ளும் கிடந்ததனால்,
பள்ளு, பறை நம்மஆட்கள்
கையெல்லாம் வேண்டுமெனத்
கூப்பிட்டாய்ங்க! தேரிழுத்தோம்!
இப்பத்தான்,
எல்லாம் பொருளாதாரம் தலைகீழாச்சே!
அவனவன் சோலி அவனுக்கு;
எங்கே பார்த்தாலும் வரட்டுக் குரவம்டா!
அதோட,
நாலுவீதியுந்தான் தார்போட்டு
இழைச்சுட்டாய்ங்களே, அப்புறம் என்ன?
அவய்ங்க மட்டுமே தொட்டாக் கூடத்
தேர் என்ன, வண்டி கணக்கா ஓடாது?
முக்கா மணியென்னடா?
முக்குறதுள்ளே முடிச்சிருவாய்ங்க?"

"அய்யா, சாமிகளா, போறவழியிலே
சொர்ணமூத்தீசரையும் பெரியநாயகியையும்
நாங்க சாரிச்சதாச் சொல்லுங்க!
நாங்க வடந்தொட்டா,
அருள்மிகுந்த அவுகளுக்கு ஆகாதாம்,
கோச்சுகுவாகளாம்,
மழ வாராமப் பண்ணிருவாகளாம்."
இப்படியே போனா,
அவுகளும் எங்களுக்கு வேணாம்,
நாங்களும் அவுகளை விலக்கி வச்சுர்றோம்"

"டேய், சாமிகுத்தம்டா,
விலக்கு, கிலக்குன்னு பேசாதே!"

"அடச்சே போங்கடா!
தேரோடுதா(ன்), தேர்?
முதல்லே
அவனவன் மனசுலே
தேரோடுமான்னு பாருங்கடா?"


Áɺ¢ø §¾§Ã¡ÎÁ¡?
(¯¨ÃÅ£îÍ)

(«Ã¢ÂìÌÊ¢ø þÕóÐ ¬È¡ÅÂø ÅƢ¡¸ò §¾Å§¸¡ð¨¼ §À¡Ìõ ÅƢ¢ø ¸ñ¼§¾Å¢ þÕ츢ÈÐ. º¢Å¸í¨¸ ÁýÉ÷ ÅÆ¢ì §¸¡Â¢ø; ¿¡Ö ¿¡ð¼¡ÕìÌ Ó¾ø Á⡨¾ ±ýÀÐ ÅÃÄ¡üÈ¢ø ¯ûÇÐ ¾¡ý. ¬É¡ø º¢Ä ¾¨ÄӨȸÙìÌ ÓýÉ¡ø ±øÄ¡ Áì¸Ùõ §¾÷żõ À¢Êò¾¡÷¸û. þý¨ÈìÌò §¾÷żõ À¢ÊôÀ¾¢ø ´Õ ÅÃðÎì ÌÃÅõ (¦¸ªÃÅõ).

¿õ ÌÓ¸ô À¢Èú Àħ¿Ãõ ¦¸¡¾¢ôÀ¨¼Â ¨Å츢ÈÐ. ±ò¾¨É§Â¡ ¦ÀÕ¨Á ¦¸¡ñ¼ º¢Å¸í¨¸î º£¨Á¢ý Á¢ïº¢ô §À¡É «ÅÄí¸Ùû þÐ×õ ´ýÚ.)

ÁÉõ ¦ÅÐõÀÖ¼ý,
þáÁ.¸¢.

"±ýÉí¸¼¡,
'þýÉ¡÷ Á¸ý'Û
À¼í ¸¡ðÎÈ£ÂÇ¡?"

"«ïÍ Á½¢ìÌ ¿¡ÖÅ£¾¢
Íò¾¢ÅÕõÛ ¦º¡øÄ¢ôÒðÎ,
¦ÃñÎ Á½¢ìÌ «×ì¸×측ö
²È¢ÅóРżõ ÒÊôÀ¡?

ÜÊ Åó¾ ±í¸ ºÉõ,
§¸¡Â¢ø ¾ûÇ¢ ¿¢Úò¾¢Å,
Å¢ÚÅ¢ÚýÛ 4 Å£¾¢
Íò¾¢Åà þØòÐÅ¢ðÎ,

§¾Õ¿¢¨Ä ¦¸¡ûÙÓ§É,
¯ôÒ즸¡Õ ºôÀ¡½¢Â¡,
µðÊÅó¾ þÕÀò¾¡¨È
´ñÏÜÊò ¦¾¡¼î¦º¡øÄ¢...."

"²ñ¼¡ §¼ö,
320 §ÀÕ Å¼õÀ¢Êì¸¢È þ¼òЧÄ,
þÕÀò¾¡ÚìÌ §Áø
±í¸¡ÙýÉ¡ì ¦¸¡ûÇ¡§¾¡?

¿¡Öżò¾¢ø ´ñ¨½ì ¦¸¡Îò¾¡ì
§¸¡½ôÀ¸ǡ, ¯í¸ÙìÌì
¦¸¡Èﺢ§À¡Â¢ Å¢ÇﺢէÁ¡?"

¦¾¡ð¼Å¼õ À¼õÒÊîÍ
Àð¼õÅ¢¼ô §À¡È£Â§Ç¡?"

"þÐìÌ
¦Ãñ¼¡Â¢Ãõ ¸¡Åø,
´Õ ¬¨½Âý,
¦ÃñÎ ãÏ Åð¼¡ðº¢,
´Õ Á¡Åð¼¡ðº¢,
²¸ôÀð¼ °¼¸õ!"

"§À¡í¸¼¡, §À¡ì¸ò¾ À¸ǡ?
§À¡Â¢«ó¾ ¯Â÷ÁýÈ¢ø
µí¸¢ «È¢ì¨¸ ¨ÅöÔí¸!
«Ãº¢§É¡¼ «¾¢¸¡Ãõ
«¨Á¾¢¸¡ò¾ ¸¨¾Å¢Îí¸!"

"«ôÒÈõ

¾Á¢Æ¢ÉòÐò ¾¨ÄŦÃÉ,
ÒÃðº¢ìÌò ¾¨ÄÅ¢¦ÂÉ,
¾Á¢úìÌʨÂò ¾¡í¸¢¦ÂÉ,
ÒÃ𺢦ÂØõ Ò¦ÄɧÅ

¿¡¨ÄïÍ §ÀÃ¢í§¸
¿¡¦¼øÄ¡õ «¨ÄÔÈ¡í¸

«×¸¨Ç¦ÂøÄ¡õ
þÉ¢§Á º¢Å¸í¨¸î º£¨Á¨Â
±ðÊô À¡÷측¾£¸ýÛ ¦º¡øÖí¸.

Å¡ìÌ째ðÎ ´Õ À Åó¾¡,
«ôÒÈõ ¦ºÕôÒô À¢ïÍÕõ, ¬Á¡!"

"§¼ö, ±ýÉí¸¼¡ §Àº¢ðÎ ¿¢ì¸¢È£í¸!

§¾§Ã¡ÎÈ À¡¨¾Â¢§Ä,
¦¾Ç¢Â¡¾ ¸¡ÄòЧÄ,
¸øÖõ, ÓûÙõ ¸¢¼ó¾¾É¡ø,
ÀûÙ, À¨È ¿õÁ ¬ð¸û
¨¸¦ÂøÄ¡õ §ÅñΦÁÉò
ÜôÀ¢ð¼¡öí¸! §¾Ã¢Øò§¾¡õ!
þôÀò¾¡ý,
±øÄ¡õ ¦À¡ÕÇ¡¾¡Ãõ ¾¨Ä¸£Æ¡î§º!
«ÅÉÅý §º¡Ä¢ «ÅÛìÌ;
±í§¸ À¡÷ò¾¡Öõ ÅÃðÎì ÌÃÅõ¼¡!
«§¾¡¼,
¿¡ÖÅ£¾¢Ôó¾¡ý ¾¡÷§À¡ðÎ
þ¨ÆîÍð¼¡öí¸§Ç, «ôÒÈõ ±ýÉ?
«Åöí¸ ÁðΧÁ ¦¾¡ð¼¡ì ܼò
§¾÷ ±ýÉ, ÅñÊ ¸½ì¸¡ µ¼¡Ð?
Ó측 Á½¢¦Âýɼ¡?
ÓìÌÈÐû§Ç ÓÊÕÅ¡öí¸?"

"«ö¡, º¡Á¢¸Ç¡, §À¡ÈÅƢ¢§Ä
¦º¡÷½ãò¾£º¨ÃÔõ ¦À⿡¸¢¨ÂÔõ
¿¡í¸ º¡Ã¢îº¾¡î ¦º¡øÖí¸!
¿¡í¸ ż󦾡ð¼¡,
«ÕûÁ¢Ìó¾ «×¸ÙìÌ ¬¸¡¾¡õ,
§¸¡îÍÌÅ¡¸Ç¡õ,
ÁÆ Å¡Ã¡Áô Àñ½¢ÕÅ¡¸Ç¡õ."
þôÀʧ §À¡É¡,
«×¸Ùõ ±í¸ÙìÌ §Å½¡õ,
¿¡í¸Ùõ «×¸¨Ç Å¢Ä츢 ÅîÍ÷§È¡õ"

"§¼ö, º¡Á¢Ìò¾õ¼¡,
Å¢ÄìÌ, ¸¢ÄìÌýÛ §Àº¡§¾!"

"«¼î§º §À¡í¸¼¡!
§¾§Ã¡Î¾¡(ý), §¾÷?
Ó¾ø§Ä
«ÅÉÅý ÁÉͧÄ
§¾§Ã¡ÎÁ¡ýÛ À¡Õí¸¼¡?"

தமிழ் வாழ்க - ஒரு பின்னூட்டு

தமிழ் வாழ்க என்ற தலைப்பில் திரு கிச்சு பதிந்த பதிவிற்கான பின்னூட்டு, பெரிதாய் இருந்ததால் அங்கு இடமுடியவில்லை. எனவே இதைத் தனிப்பதிவாக்குகிறேன். பொறுத்துக் கொள்க!

நீங்கள் உங்கள் கட்டுரையின் தொடக்கத்தில் கூறிய தமிழறிஞர் யார் என்று நான் அறியேன். அது முகமையான செய்தியும் அல்ல. "இந்தச் சொல் அங்கிருந்து இங்கு வந்ததல்ல, இங்கிருந்துதான் அங்கு சென்றது" என்று அவரைப் போன்ற சிலர் ஏன் வாதிடுகிறார்கள் என்று நீங்கள் எண்ணிப் பார்த்திருக்கிறீர்களா? காரணமில்லாமல் அவர்கள் செய்ய மாட்டார்களே? ஆழ்ந்து பார்த்தால் ஏனென்று புலப்படும். முன்னால் இங்கு தேவ மொழி என்று பரப்பட்ட முட்டாள் தனமான மூதிகங்களையும், எல்லாமே வடக்கிருந்து வந்தது தான் என்று சொல்லிச் சொல்லி இந்த மக்களின் பெருமிதத்தைக் குலைத்ததிற்குமாக, இப்பொழுது தாங்கள் கண்ட ஆய்வின் படி உண்மையை நிலைநாட்ட அவர்களைப் போன்றோர் முயலுகிறார்கள். நீங்கள் அவரிடம் பார்த்தது முதல்வினை அல்ல; மறுவினையே. எந்த ஒரு ஆய்வாளனும் செய்யக் கூடியதைத்தான் அவரைப் போன்றோர் செய்திருக்க வேண்டும். இந்த அளவிற்கு இவர்கள் மனத்தை ஆழமாக முற்கால முதல்வினை தாக்கியிருக்க வேண்டும் என்று எண்ணிப் பாருங்களேன். முற்பகல் செய்யின் பிற்பகல் விளையும். முதல்வினை பற்றிப் பேசுதற்கு மறுத்துவிட்டு மறுவினையை மட்டும் குறைகூறுவது இந்தக் காலப் பழக்கம் போலும். உங்கள் வாதத்தின் படி, சூரியன் புவியைச் சுற்றிவருகிறது என்று முன்னாளில் உணர்ந்ததைத் தவறு என்றும், புவிதான் சூரியனைச் சுற்றிவருகிறது என்று சொல்லுவதும் தவறுபோலும். ஏனென்றால் இவர்கள் முன்னதை மறுக்கிறார்கள் அல்லவா?

அடுத்து இந்த நாவலந்தீவினில் ஏற்பட்ட சொற்களின் போக்குவரத்தைப் பற்றி அவர் கூறியதைத் தொடர்ந்து, நீங்கள் நாவலந்தீவிற்கும் வெளியிலிருந்து வந்ததாகச் சொல்லப்படும் உள்ளேற்றம் (invasion) பற்றியதோடு தொடர்பு படுத்தி ஒரு பொறி கிளப்புகிறீர்கள் பாருங்கள்; இது தேவையா? எங்கிருந்து எங்கு தாவுகிறீர்கள்? எங்கோ கிடக்கும் இரண்டையும், இங்கு கிடக்கும் இரண்டையும் சேர்த்து நாலு என்பது என்னவிதமான வாதம்? இதற்குப் பெயர்தான் இட்டுக் கட்டிய வாக்குவாதம்.

மொழியியல் என்பது அதற்கென சில ஒழுங்கு முறைகளை வைத்துக் கொண்டு அதன்படியே தன் ஆய்வுகளைக் கையாளுகிறது. மொழியியலும் ஓர் அறிவியல் தான். மொழியியலுக்கு வெளியில் உள்ளோருக்கு மொழியியலுக்குள் கையாளும் சொல்லொப்புமை வாதங்கள் சரியா, இல்லையா என்று புரியாமல் போகலாம். அது ஒன்றும் வியப்பில்லை. அந்தந்த அறிவியலுக்கு என்று சில நடைமுறைகளும் நெறிமுறைகளும் இருக்கின்றன. அது அறியாதோருக்கு எல்லாம் மாயம் போலவும், கலைந்து போன நூற்கண்டில் முடிவு எது தொடக்கம் எது எனப் புரிபடாததாகவும், காட்சியளிக்கும். அந்தத் துறைக்கு வெளியிருப்போர் அதைப்பற்றி அரைகுறை அறிவோடு முன்னிகை (comments) அளிப்பது தவிர்க்கப் படவேண்டியது. வேதியியலில் இந்த மூலக்கூறு இன்னொன்றோடு தொடர்பு உடையதா இல்லையா, ஒரு கரைசலுக்குள் இருக்கும் அடிப்படைப் புனைகளில் (components) எத்தனை விதமங்களை (species) உன்னிக்க முடியும், அவற்றில் எத்தனையை அடையாளம் காணமுடியும், அவற்றின் உருவாக்க நெறிமுறைகள் யாவை என்பதை கரிமவேதியலிலோ, உயிர்க் கரிம வேதியலிலோ விவரம் தெரிந்தோருக்குத் தான் புலப்படும். வெளியாருக்கு அது மாய மந்திரிகமாகத் தான் தெரியும். அறியாமல் இன்னோர் இயலைப் பற்றிக் குறை சொல்லுவது படித்தவருக்கு அழகல்ல.

மொழி என்பது நம் எண்ணங்களை அடுத்தவருக்கு சேர்ப்பிக்க உதவும் கருவி மட்டுமல்ல. அதற்கும் மேற்பட்டது. இது பற்றிப் பல பதிவுகளும், கட்டுரைகளும் எழுதியிருக்கிறேன். எந்த நேரத்தில், எதுபோன்ற நிகழ்வுகளில் குலவை இட வேண்டும் என்று தெரிந்திருந்தால் தான் குலவை இடுவதற்குப் பொருளுண்டு. தென்பாண்டி நாட்டுப் பழக்கம் தெரியாதவனுக்குக் குலவை இடுவது புரிபடாததாகத் தான் இருக்கும். என்னுடைய பண்பாடு, பழக்க வழக்கம் தெரியாதவனுடன், "மாலை இனிதாக இருக்கிறது" என்றால் அவன் விளங்காது நிற்பான். ஆங்கிலக்காரன் நம்மிடம் வந்து "உங்கள் வெதுவெதுப்பான வரவேற்பிற்கு நன்றி" என்றால் நாம் ஙே என்று விழிப்போம். மொழி ஒரு கருவி என்ற வாதம் வெறும் தட்டையான வாதம். இதைக் கேட்டுக் கேட்டுப் புளித்துப் போயிற்று. வேறு ஏதாவது புதிய வாதம் சொல்லிப் பாருங்கள். தமிழ் மொழி என்பது தமிழர் குமுகாயத்தின் கூட்டுப் பட்டறிவின் (collective experience) வெளிப்பாட்டு உத்தி. ஒரு தமிழன் பேசுவதே இன்னொரு தமிழனுக்கு, ஒரேவிதப் பின்புலம் இல்லையென்றால், புரியாத போது, இது போன்ற மொட்டையடி அடிப்பது சரியல்ல. "என்னண்ணே, இப்படி நட்டமே நின்னா எப்படி, அப்புறம் புழிஞ்சு விட்டுருவாக, பையப் பாத்து நடங்க" எங்கே இன்னொரு மொழிக்காரனிடம், ஏன் சிவகங்கைப் புழக்கம் இல்லாத தமிழனிடம், என் எண்ணத்தை இது சேர்ப்பித்து விடுமா? "மொழி என்பது நம் எண்ணங்களை அடுத்தவருக்கு சேர்ப்பிக்க உதவும் கருவி" - என்ன ஒரு வறட்டுத் தனமான புரிதல். இசைத்தட்டுக் கீற்றல் போல மீண்டும், மீண்டும் சொல்லிக் கொண்டிருந்தால் எப்படி?

ஆங்கிலத்தில் படிப்பதற்கும் சொவ்வறை/ மென்பொருள் எழுதுவதற்கும் எந்தத் தொடர்பும் கிடையாது என்று அதில் ஈடுபட்டு இருப்பவர்களுக்குத் தெரியும். மொட்டைத்தலைக்கும் முழங்காலுக்கும் முடிச்சுப் போட்டே பேசுவேன் என்றால் நான் ஒன்றும் சொல்ல முடியாது. எந்த ஒரு புது விதயத்தையும் தமிழிலும் சொல்லத் தெரியாது, ஆங்கிலத்திலும் சொல்லத் தெரியாது, இரண்டுகெட்டான் வாழ்க்கையில் ஒரு பரம்பரையே உருவாகிக் கொண்டிருக்கிறது. அதற்கு வழி ஆங்கிலத்தில் படிப்பதாம்?!

பொதினச் செலுத்தத்தில் (பொதினச் செலுத்தம் = business process) வெளியூற்றைத் (வெளியூற்று = outsource) தேடுகிற இன்னொரு துறையில் ஆங்கிலம் பேசத் தெரிந்திருக்க வேண்டுமே ஒழிய அடிப்படை இயல்களைப் புரிந்துகொள்ள ஆங்கிலம் தேவையில்லை. இது போன்ற பம்மாத்துக்கள் இன்னும் எத்தனை நாட்களுக்கு நிலைக்கும் என்று பார்ப்போம். ஆங்கிலத்தில் படித்தறியா, ஆனால் ஆங்கிலம் பேசச் சொல்லிக் கொடுத்த சீனரும், மெக்சிகரும், பிலிப்பினோவும் பொதினச் செலுத்த வெளியூற்றைச் செய்து கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். எல்லாம் கூலிவீதம் எவ்வளவு என்ற கணக்குத்தான். ஒரு இந்தியனின் மணி நேரக் கூலி 9 வெள்ளி என்றால் பிலிப்பினோவின் கூலி 11 வெள்ளி, மெக்சிகனின் கூலி 10 வெள்ளி, சீனனின் கூலி 7 வெள்ளி. நாளைக்கு யாரோ ஒரு சிங்களக்காரன் 6 வெள்ளிக்கும், ஒரு பங்களாதேசி 5 வெள்ளிக்கும் வந்தால் BPO அங்கு பறக்கும். நீங்கள் என்னவென்றால் இந்தக் கூலி விவரங்களின் ஆழம் புரியாமல் மெய்யறிவியல் (philosophy) சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள். என்னவோ, ஆங்கிலம் படித்தால், அடுத்த நுணுத்தமே, குபேரன் நம் வீட்டைத் தட்டிக் கொண்டு வந்து விடுவான் போலச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள். (மறுபடியும் நான் அழுத்திச் சொல்ல வேண்டும். ஆங்கிலம் பேசத் தெரிந்திருக்க வேண்டும் என்று நூற்றிற்கு நூறு ஒப்புக் கொள்ளுவேன்.)

அறிவியல், கணக்கு போன்றவற்றையாவது ஆங்கிலத்தில் கற்பிக்கலாமே என்ற உங்கள் எண்ணம் முற்றிலும் தவறு. நீங்கள் கேட்ட பையன் விடை சொல்லாததினாலேயே சட்டென்று எப்படிப் பொதுமைப் படுத்தினீர்கள்? அந்தப் பையனுக்கு அறிவியலின் மேல் ஆர்வம் இல்லாமல் இருக்கலாம். இவன் புரியாமல் வெறுமனே மனப்பாடம் பண்ணியிருக்கலாம். அந்தக் கேள்வியைப் படிக்காதிருந்து இருக்கலாம். அவனுக்குச் சரியான ஆசிரியர் இல்லாது இருக்கலாம். அடிப்படையில் அவன் படித்த பள்ளிக்கூடத்தில் சொல்லிக் கொடுக்கும் நடைமுறை, ஒழுங்கு போன்றவை சரியில்லாது இருக்கலாம். இது போன்ற நூறு காரணங்கள் இருக்கலாம். இதை வைத்துக் கொண்டு, காக்கை உட்காரப் பனம்பழம் விழுந்த கதைஒயாக ஒரு அரங்கில் பெரிய வாக்குவாதம் செய்ய வந்துவிட்டது எனக்கு வியப்பாக இருக்கிறது.

இனி அடுத்த மாநிலத்தவர் நம்மேல் வெறுப்புக் கொள்ளுவது பற்றி வியப்புக் கொள்ளுகிறீர்கள். இதில் என்ன வியப்பு. இது போன்ற உணர்வுகள் தெரிந்தோ, தெரியாமலோ இருக்கத்தான் செய்யும். அவர்கள் நம் அண்டை நாட்டார் தானே? பிரஞ்சு நாட்டில் ஆங்கில எதிர்ப்பும், சுபெயின் நாட்டில் பிரஞ்சு எதிர்ப்பும், பெல்சிய நாட்டில் டச்சு, பிரஞ்சுக் காரர் இருவருக்கும் இடையில் எதிர்ப்பும் ..... இப்படி எதிர்ப்பு எங்குதான் இல்லை? ஊராருக்கு நல்லுரை சொல்லுமுன்னால், மற்ற நாடுகளையும் கொஞ்சம் பாருங்கள் அய்யா!

மற்ற மாநிலத்தவர் பற்றிச் சொல்லி ஆந்திரக்காரர் அவ்வளவு வெறுப்புக் கொள்ளாததற்கு, பெரியார் ஈ.வெ.ரா. காரணமோ என்ற அய்யப் பாடு. இது என்ன போகிற போக்கில் சேறடிப்பா? பெரியார் ஈ.வே.ரா. கன்னடமொழி பேசிய நாயக்கர். அவர் கொடிவழி தெலுங்கு பேசியதில்லை.

வேற்றுமொழியை விரட்டுவோம் என்று தமிழன் ஒரு நாளும் சொல்லாது இருந்ததால் தான் கி.பி. 200 முதல், 1800 ஆண்டுகளுக்கு இந்த நாட்டில் தமிழ் அரசாணை மொழியாக ஆகாமல் இருந்தது. "அட, வெட்கம் கெட்ட தமிழா, இன்னும் ஊமையாய் இருந்தால், உன்னைச் சூறையாடிவிட்டுப் போய்விடுவார்கள். உன் நாட்டிலாவது தமிழைப் பேசு, தமிழை ஆள வை" என்று சொல்லுவது உங்களுக்குத் தவறாகத் தெரிகிறது. நாங்கள் வேறு ஊர்களில் தமிழ் ஆளவேண்டும் என்று சொன்னால் தான் அது வன்முறை. எங்கள் மக்களிடம், "இனிமேலும் அடிமைப் பட்டம் கட்டிக் கொண்டு நிற்காதீர்கள், இங்கு தமிழ்தான் ஆளவேண்டும்" என்று சொல்லுவது எங்கள் உரிமையை உணர்த்தும் ஒரு செயல்முறை.

வடமொழி தேவமொழி என்று எங்கள் நடுவிலேயே சொல்லி, பலக்கிய தன்மை (complex) உண்டு பண்ணிக் கொண்டிருந்ததை எங்கு போய்ச் சொல்லுவது? "முடியிருக்கிறவ, கொண்டைமுடிவா" என்பது நாட்டுப்புறச் சொலவடை. தமிழின் தொன்மை சொல்லுவதால் எல்லாம் எந்த ஒரு மலையாளியோ, கன்னடரோ, ஆந்திரரோ முரண்டு பண்ணிக் கொள்ளவில்லை. "காவிரியில் தண்ணீர் கேட்கிறோம், மேற்கில் விழும் ஆறுகளில் அணை கட்டித் தண்ணீரைத் திருப்பிவிடச் சொல்லுகிறோம், தெலுகு கங்கையில் தண்ணீர் விடவில்லையே, பணம் கொடுத்தோமே" என்று கேட்கிறோம். ஆக இது எல்லாமே பொருளியல் வரிதியான சிக்கல். அதனால் அவர்கள் முரண்டு பண்ணிக் கொள்ளுகிறார்கள். மராட்டியத்திற்கும் - கன்னடத்திற்கும், கன்னடத்திற்கும் - ஆந்திரத்திற்கும், மராட்டியத்திற்கும் - ஆந்திரத்திற்கும் இடையே இருக்கும் சிக்கல் எல்லாம் மொழியால் வந்ததாய்க் கதைவிட்டுப் பாருங்களேன்? கேப்பையில் நெய்வடிகிறது என்று கேட்பதற்கு ஆட்கள் அங்கு இருக்கிறார்களா என்று பார்ப்போம்.

மொழி ஒரு இனமா என்று கேட்டிருந்தீர்கள். மொழியும் இனம். இந்தியத் தமிழர்களுக்கும் , ஈழத் தமிழர்களுக்கும் உள்ள வெறுப்பும் பொருளியல், அந்தக்கால பண்னைக் குமுகாய சாதிச் சிக்கல்களின் அடிப்படையில் எழுந்தது. கொஞ்சம் வரலாறு படியுங்கள். கூட்டிப் பெருக்குவது போல் முன்னிகை தந்து கொண்டு இருக்காதீர்கள்.

இனி அடுத்து ஈழத் தமிழர்கள் மேல் ஒரு கரிசனம். அப்பாடா, இப்பொழுதாவது இது போல ஒரு சிலருக்கு தமிழ் என்ற உணர்வு, ஒரே கருப்பையில் பிறந்தவன், அண்ணன் - தம்பி என்ற புரிதல் வருகிறதே? தமிழ்நாட்டில் தான் ஈழம் என்று பேசினாலே பேர்சொல்ல முடியாத "வரிவிலங்கு" என்று பட்டமிட்டு பொடா, தடா என்று விடுவார்களே, அப்புறம் எங்கே எல்லோரும் பேசுவது? நடுவண் அரசிற்கும், தமிழக ரசிற்கும், நாங்கள் ஈழத் தமிழர்கள் பற்றிப் பேசுவோம் என்று ஒரு விண்ணப்பம் போடுவீர்களா?

அப்புறம், சாதி உணர்வைத் தூண்டி விடுவது யார் என்று ஒருபக்க வாதம் போடாமல், மொத்தமாகப் பாருங்கள். புரையோடிப் போன புண்கள் ஆறுவதற்கு நாட்கள் ஆகும்.

ழ் என்பதைப் பலுக்குவோம். ழ என்பதை ஒழுங்காக உயிர்தரிக்க (=உச்சரிக்க)ப் பழகுவோம்.

அன்புடன்,
இராம.கி.

Liberty, Freedom, Independance

கீழே உள்ள மடல் அகத்தியர் மடற்குழுவில் மரு. செயபாரதி எழுதியதற்கு, மறுமொழியாய் எழுதியது.
-------------------------------------------------------------------------------
மரு.செயபாரதி எழுதியிருந்தார்:
"விடுதலைக்கும் சுதந்திரத்துக்கும் இடையே வித்தியாசம் இருக்கிறது. Liberty, Freedom, Independance ஆகியவற்றிற்கும் இடையே வித்தியாசம் உண்டு. சிந்தனைக்கு...."

சென்ற மடலில் liberal பற்றிய என் முன்நாள் மடலைத் திருப்பி அனுப்பியிருந்தேன். இனித் தொடர்ச்சி.

எழுவரல் என்பது liberal என்பதற்கு ஆவது போல் எழுவுதி என்பதே liberty என்பதற்குச் சரிவரும். இங்கே எழுவுதி என்பது எழ முடிகிற தன்மை; தாழாத தன்மை; யாராலும் தடுத்து நிறுத்த முடியாத தன்மை. ஆனால் இந்தச் சொல்லிற்கு ஈடாகச் சுதந்திரம், விடுதலை என்று பலரும் மாறி மாறிப் பயன்படுத்துகிறார்கள். துல்லியம் கருதினால் சொல்லாட்சிகளை மாற்றவேண்டும் என்றே நான் எண்ணுகிறேன். சில ஆங்கில வாக்கியங்களைப் பார்ப்போம்.

I have the liberty to do it.
அதைச் செய்ய எனக்கு எழுவுதி உண்டு.
They lost the liberty and became slaves.
எழுவுதியை இழந்து அடிமைகள் ஆனார்கள்.
Liberty is in-alienable birth right.
எழுவுதி என்பது என்னிடம் இருந்து அயலிக்க முடியாத பிறப்புரிமை.

இனி freedom என்ற சொல்லைப் பார்ப்போம். சொற்பிறப்பியலின் படி,

freedom:

The prehistoric ancestor of free was a term of affection uniting the members of a family in a common bond, and implicitly excluding their servants or slaves - those who were not 'free'. It comes ultimately from Indo -european *prijos, whose signification ' dear, beloved' is revealed in such collateral descendents as Sanskrit priyas ' dear', Russian 'prijatel' 'friend', and indeed English friend. Its Germanic offspring *frijaz, displays the shift from 'affection' to 'liberty,' as shown in German frei, Dutch vrij, Sweedish and Danish fri, and English free. Welsh rhydd 'free' comes from the same Indo-European source.

இந்த விளக்கத்தின் படி "தமிழில் உறவின்முறை என்று தென்மாவட்டங்களில் சொல்லுகிறார்கள் பாருங்கள், அந்த உறவின்முறையில் உள்ளவர்கள் எல்லாம் free; மற்றவர்கள் free இல்லாதவர்கள்". இந்த உறவின் முறையில் உள்ள நம்மவர்கள் எல்லாம் பரிவுள்ளவர்கள்; பரிவுக்கு உரியவர்கள். மற்றவர்கள் பரிவுக்கு உள்ளுறாதாவர்கள். "பால்நினைந்து ஊட்டும் தாயினும் சாலப் பரிந்து" என்ற பாட்டை எண்ணிப் பாருங்கள். பரிதல் என்பது உற்றவருக்கு உரியது. இந்தப் பரிவு நம் உறவுக்கும், வகுப்பினருக்கும், இனத்தவருக்கும், மொழியினருக்கும் நாட்டினருக்கும் மட்டும் அல்ல, மாந்தனாய்ப் பிறந்த எல்லோருக்கும் உரியது என்பது இன்றையச் சிந்தனை. இதில் பரியுடைமை என்பதே freedom. தமிழ் உடைமை கொண்டாடுவது தமிழுடைமை - tamildom; அரசன் உரிமை கொண்டாடுவது அரசனுடைமை - kingdom. இறைவர் எல்லோர் மேலும் உடைமை கொண்டவர் ஆதலால் அவர் உடையார். தஞ்சைப் பெருவுடையார் என்ற சொல்லை ஓர்ந்து பாருங்கள். அதைப் போலப் பரிய உரிமை கொண்டாடுவது பரியுடைமை.

"அவனுக்குப் பரிந்து நீ கேள்வி கேட்க வருகிறாயே?" என்றால் அவன் பரியுடைமையை நானோ, என் பரியுடைமையை அவனோ விட்டுக் கொடுக்க இயலாது என்றுதானே பொருள்? "நான் பரியாமல் வேறு யார் பரிவார்கள்? நான் அவன் உறவுக்காரன்; அவன் ஊர்க்காரன்; அவன் நாட்டுக்காரன்; அவன் மொழிக்காரன்; அவனும் மாந்தன் நானும் மாந்தன்" என்று இந்தப் பரியுடைமை நமக்குள்ளே விரியும். பரிதன்மை தான் freeness. அதைப் பரியுமை என்றும் சுருக்கிச் சொல்லலாம். பரிதன்மையை உடைமையாகக் கொண்டால் அது பரியுடைமை. இந்தப் பரியுடைமை என்பது நம்மோடு கூடப் பிறந்தது தான். இதைத் தான் விட்ட வெளித் தன்மை என்றும் விடுதலை என்றும் மொழி பெயர்க்கிறோம். ஒருவகையில் அது சரியென்றாலும், அடிப்படைப் பொருளை, விட்ட வெளித் தன்மை / விடுதலை என்பது, தனித்து நின்று, கொண்டு வரவில்லை என்றே நான் எண்ணுகிறேன். ஒரு குறுகிய அரங்கை (range) மட்டும் பார்த்து இந்தச் சொல் 19ம் நூற்றாண்டு, 20-ம் நூற்றாண்டுகளில் எழுந்திருக்கிறது. குறுகிய அரங்கு என்று ஏன் சொல்லுகிறேன் என்றால் விடுதலை என்னும் போது நாம் முன்னர் அடைபட்ட நிலை உள்ளே தொக்கி நிற்கிறது. அடைதலைக்குப் புறந்தலையாக, விடுதலை என்று என்னும் போது ஏதோ ஒரு குறை, ஒரு எதிர்மறைச் சொல் போலத் தொனிக்கிறது. பரியுடைமை என்பது நேரடியாக பரிந்து வரும் போக்கைச் சுட்டுகிறது.

எழுவுதியும் பரியுடைமையும் ஒன்றா என்றால் கிட்டத்தட்ட ஒன்றுதான்; ஆனால் ஒரு நுணுகிய வேறுபாடு உண்டு. எழுவுதியில் தன்முனைப் போக்கு முகமையானது. பரியுடைமையில் சுற்றியிருப்போரையும் கருதும் போக்கு முகமையானது. அடிமைத்தளையில் இருந்து பரியுடைமை நிலைக்கு வருகிறோம். இதைச் செய்ய எனக்கு எழுவுதி வேண்டும். எழுவுதியை நிலைநாட்டி அதன் மூலம் பரியுடைமையை அடைகிறோம்.

அடுத்து independence:

"புடலங்காய் பந்தலில் இருந்து தொங்குகிறது".
"நீல விதானத்து நித்திலப்பூம் பந்தற்கீழ் மாலை மாற்றினர்".

இப்படி பந்தல் என்பது மேலே இருந்து தொங்குகிறது. அது காலில் நிற்கலாம். மேலே மோட்டு வளையில் முட்டுக் கொடுத்தும் தொங்கலாம். பந்துதல் என்பதன் அடிப்படைப் பொருள் கட்டுவதே. அந்தக் கட்டுமானத்திற்குப் பெயர் பந்தல்/பந்தர். பந்தர் என்பது ஒலை, துணி, தகரம் எனக் கட்டும் பொருளுக்குத் தக்க அசையும்; ஆடும்; உயரும்; தாழும். இத்தகைய இயக்கம் மேலும் இல்லாமல், கீழும் இல்லாமல் நடுத்தர நிலையில் இருப்பதால் அது பந்தரித்தல் என்றும் பந்தரம் என்றும் அந்தரம் என்றும் உருத் திரியும். பந்தப் படுவது என்பது கட்டப் படுவதே. ஒன்றைச் சார்ந்து அல்லது அடுத்து, பந்தப்படுவதே depend எனப்படுகிறது. அதாவது பந்தடுத்து அல்லது பந்தப்பட்டு நிற்பது என்பதே இந்த depend என்ற நிலை. பந்தப்பட்ட நிலை என்பது dependent status. பந்தப்படா நிலை = independent status. அதாவது இன்னொன்றைச் சாராநிலை. இதைத் தன்காலிலே நிற்கும் நிலை என்று பொருள் கொண்டு வடமொழி வழியே சுவ தந்திரம் என்று மொழிபெயர்த்தார்கள். தனிப்பட்ட, தனிநிற்றல், தன்னாளுமை என்றே நல்ல தமிழில் மொழிபெயர்த்திருக்கலாம். வெறுமே independent என்று சொல்வதில் பொருள் வராது. independent of what என்ற கேள்வி உடனெயெழும். பல இடங்களில் இதற்கான விடை தொக்கி நிற்கலாம். இப்படித் தொக்கி நிற்கும் இடங்களில் விடுதலை என்பது சரியாக அமையக் கூடும்.

சில ஆங்கில வாக்கியங்களைப் பார்க்கலாம்.

India became independent in August 15, 1947.

இங்கே independent of British rule என்பது தொக்கி நிற்கிறது. எனவே இந்தியா 1947 -ல் ஆகசுடு 15 -இல் விடுதலை அடைந்தது என்று சொல்லலாம். அல்லது 1947- ஆகசுடு 15- இல் பந்தம் விடுத்தது என்றும் சொல்லலாம்.

There are 4 independent producers other than the MNC's for this drug in India.
இங்கே விடுதலையும் சரிவராது; சுதந்திரமும் சரி வராது. தனித்த, தனிப்பட்ட, சாராத, பந்திலாத போன்றவைதான் சரி வரும். தனிப்பட்ட/ தனித்த என்பது மிகச் சரியாகப் பொருந்தும்.

இந்தியாவில் இந்த மருந்திற்கு பன்னாட்டுக் குழுமங்களைத் தவிர்த்து 4 தனித்த விளைப்பாளிகள் உள்ளனர்.

independence = பந்திலாமை; தன்னாளுமை; விடுதலை

freedom என்பதற்கும் independence என்பதற்கும் ஒற்றுமைகள் நிறைய இருந்தாலும் நுணுகிய வேறுபாடும் உண்டு.

காட்டாகப் பரியுடைமை என்பது இனி இந்தியாவைப் பொறுத்த வரையில் எதிர்காலத்துக்கும் உண்டு; அதை எந்நாளும் கையாளலாம்; கூடவே அதைக் காப்பாற்ற வேண்டும். தன்னாளுமை என்பது வந்து சேர்ந்து விட்டது. இனி இழக்காத வரையில், அதைப் பற்றிக் கவலைப் படவேண்டாம்.

இதுவரை கூறிய விளக்கங்கள் போதும் என்று எண்ணுகிறேன். துல்லியம் கருதி கீழ்க்கண்ட சொற்களைத் தமிழில் புழங்கலாம் என்பது என் பரிந்துரை.

Liberty = எழுவுதி
freedom = பரியுடைமை
independence = பந்திலாமை; தன்னாளுமை; விடுதலை

அன்புடன்,
இராம.கி.In TSCII:

Liberty, Freedom, Independance

¸£§Æ ¯ûÇ Á¼ø «¸ò¾¢Â÷ Á¼üÌØÅ¢ø ÁÕ. ¦ºÂÀ¡Ã¾¢ ±Ø¾¢Â¾üÌ, ÁÚ¦Á¡Æ¢Â¡ö ±Ø¾¢ÂÐ.
-------------------------------------------------------------------------------
ÁÕ.¦ºÂÀ¡Ã¾¢ ±Ø¾¢Â¢Õó¾¡÷:
"Ţξ¨ÄìÌõ ;ó¾¢ÃòÐìÌõ þ¨¼§Â Å¢ò¾¢Â¡ºõ þÕ츢ÈÐ. Liberty, Freedom, Independance ¬¸¢ÂÅüÈ¢üÌõ þ¨¼§Â Å¢ò¾¢Â¡ºõ ¯ñÎ. º¢ó¾¨ÉìÌ...."

¦ºýÈ Á¼Ä¢ø liberal ÀüȢ ±ý Óý¿¡û Á¼¨Äò ¾¢ÕôÀ¢ «ÛôÀ¢Â¢Õó§¾ý. þÉ¢ò ¦¾¡¼÷.

±ØÅÃø ±ýÀÐ liberal ±ýÀ¾üÌ ¬ÅÐ §À¡ø ±Ø×¾¢ ±ýÀ§¾ liberty ±ýÀ¾üÌî ºÃ¢ÅÕõ. þí§¸ ±Ø×¾¢ ±ýÀÐ ±Æ Óʸ¢È ¾ý¨Á; ¾¡Æ¡¾ ¾ý¨Á; ¡áÖõ ¾ÎòÐ ¿¢Úò¾ ÓÊ¡¾ ¾ý¨Á. ¬É¡ø þó¾î ¦º¡øÄ¢üÌ ®¼¡¸î ;ó¾¢Ãõ, Ţξ¨Ä ±ýÚ ÀÄÕõ Á¡È¢ Á¡È¢ô ÀÂýÀÎòи¢È¡÷¸û. ÐøÄ¢Âõ ¸Õ¾¢É¡ø ¦º¡øġ𺢸¨Ç Á¡üȧÅñÎõ ±ý§È ¿¡ý ±ñϸ¢§Èý. º¢Ä ¬í¸¢Ä š츢Âí¸¨Çô À¡÷ô§À¡õ.

I have the liberty to do it.
«¨¾î ¦ºö ±ÉìÌ ±Ø×¾¢ ¯ñÎ.
They lost the liberty and became slaves.
±Ø×¾¢¨Â þÆóÐ «Ê¨Á¸û ¬É¡÷¸û.
Liberty is in-alienable birth right.
±Ø×¾¢ ±ýÀÐ ±ýÉ¢¼õ þÕóÐ «ÂÄ¢ì¸ ÓÊ¡¾ À¢ÈôÒâ¨Á.

þÉ¢ freedom ±ýÈ ¦º¡ø¨Äô À¡÷ô§À¡õ. ¦º¡üÀ¢ÈôÀ¢ÂÄ¢ý ÀÊ,

freedom:

The prehistoric ancestor of free was a term of affection uniting the members of a family in a common bond, and implicitly excluding their servants or slaves - those who were not 'free'. It comes ultimately from Indo -european *prijos, whose signification ' dear, beloved' is revealed in such collateral descendents as Sanskrit priyas ' dear', Russian 'prijatel' 'friend', and indeed English friend. Its Germanic offspring *frijaz, displays the shift from 'affection' to 'liberty,' as shown in German frei, Dutch vrij, Sweedish and Danish fri, and English free. Welsh rhydd 'free' comes from the same Indo-European source.

þó¾ Å¢Çì¸ò¾¢ý ÀÊ "¾Á¢Æ¢ø ¯ÈÅ¢ýÓ¨È ±ýÚ ¦¾ýÁ¡Åð¼í¸Ç¢ø ¦º¡øÖ¸¢È¡÷¸û À¡Õí¸û, «ó¾ ¯ÈÅ¢ýӨȢø ¯ûÇÅ÷¸û ±øÄ¡õ free; ÁüÈÅ÷¸û free þøÄ¡¾Å÷¸û". þó¾ ¯ÈÅ¢ý ӨȢø ¯ûÇ ¿õÁÅ÷¸û ±øÄ¡õ Àâ×ûÇÅ÷¸û; Àâ×ìÌ ¯Ã¢ÂÅ÷¸û. ÁüÈÅ÷¸û Àâ×ìÌ ¯ûÙÈ¡¾¡Å÷¸û. "À¡ø¿¢¨ÉóÐ °ðÎõ ¾¡Â¢Ûõ º¡Äô ÀâóÐ" ±ýÈ À¡ð¨¼ ±ñ½¢ô À¡Õí¸û. Àâ¾ø ±ýÀÐ ¯üÈÅÕìÌ ¯Ã¢ÂÐ. þó¾ô ÀÃ¢× ¿õ ¯È×ìÌõ, ÅÌôÀ¢ÉÕìÌõ, þÉò¾ÅÕìÌõ, ¦Á¡Æ¢Â¢ÉÕìÌõ ¿¡ðÊÉÕìÌõ ÁðÎõ «øÄ, Á¡ó¾É¡öô À¢Èó¾ ±ø§Ä¡ÕìÌõ ¯Ã¢ÂÐ ±ýÀÐ þý¨ÈÂî º¢ó¾¨É. þ¾¢ø Àâר¼¨Á ±ýÀ§¾ freedom. ¾Á¢ú ¯¨¼¨Á ¦¸¡ñ¼¡ÎÅÐ ¾Á¢Ø¨¼¨Á - tamildom; «Ãºý ¯Ã¢¨Á ¦¸¡ñ¼¡ÎÅÐ «ÃºÛ¨¼¨Á - kingdom. þ¨ÈÅ÷ ±ø§Ä¡÷ §ÁÖõ ¯¨¼¨Á ¦¸¡ñ¼Å÷ ¬¾Ä¡ø «Å÷ ¯¨¼Â¡÷. ¾ï¨ºô ¦ÀÕר¼Â¡÷ ±ýÈ ¦º¡ø¨Ä µ÷óÐ À¡Õí¸û. «¨¾ô §À¡Äô Àâר¼¨Á.

"«ÅÛìÌô ÀâóÐ ¿£ §¸ûÅ¢ §¸ð¸ ÅÕ¸¢È¡§Â?" ±ýÈ¡ø «Åý Àâר¼¨Á¨Â ¿¡§É¡, ±ý Àâר¼¨Á¨Â «Å§É¡ Å¢ðÎì ¦¸¡Îì¸ þÂÄ¡Ð ±ýÚ¾¡§É ¦À¡Õû? "¿¡ý Àâ¡Áø §ÅÚ Â¡÷ Àâš÷¸û? ¿¡ý «Åý ¯È×측Ãý; «Åý °÷측Ãý; «Åý ¿¡ðÎ측Ãý; «Åý ¦Á¡Æ¢ì¸¡Ãý; «ÅÛõ Á¡ó¾ý ¿¡Ûõ Á¡ó¾ý" ±ýÚ þó¾ô Àâר¼¨Á ¿ÁìÌû§Ç ŢâÔõ. Àâ¾ý¨Á ¾¡ý freeness. Àâ¾ý¨Á¨Â ¯¨¼¨Á¡¸ì ¦¸¡ñ¼¡ø «Ð ÀâԨ¼¨Á. þó¾ô ÀâԨ¼¨Á ±ýÀÐ ¿õ§Á¡Î ܼô À¢Èó¾Ð ¾¡ý. þ¨¾ò ¾¡ý Ţ𼠦ÅÇ¢ò ¾ý¨Á ±ýÚõ Ţξ¨Ä ±ýÚõ ¦Á¡Æ¢ ¦ÀÂ÷츢§È¡õ. ´ÕŨ¸Â¢ø «Ð ºÃ¢¦ÂýÈ¡Öõ, «ÊôÀ¨¼ô ¦À¡Õ¨Ç, Ţ𼠦ÅÇ¢ò ¾ý¨Á / Ţξ¨Ä ±ýÀÐ, ¾É¢òÐ ¿¢ýÚ, ¦¸¡ñÎ ÅÃÅ¢ø¨Ä ±ý§È ¿¡ý ±ñϸ¢§Èý. ´Õ ÌÚ¸¢Â «Ãí¨¸ (range) ÁðÎõ À¡÷òÐ þó¾î ¦º¡ø 19õ áüÈ¡ñÎ, 20-õ áüÈ¡ñθǢø ±Øó¾¢Õ츢ÈÐ. ÌÚ¸¢Â «ÃíÌ ±ýÚ ²ý ¦º¡øÖ¸¢§Èý ±ýÈ¡ø Ţξ¨Ä ±ýÛõ §À¡Ð ¿¡õ ÓýÉ÷ «¨¼Àð¼ ¿¢¨Ä ¯û§Ç ¦¾¡ì¸¢ ¿¢ü¸¢ÈÐ. «¨¼¾¨ÄìÌô ÒÈó¾¨Ä¡¸, Ţξ¨Ä ±ýÚ ±ýÛõ §À¡Ð ²§¾¡ ´Õ ̨È, ´Õ ±¾¢÷Á¨Èî ¦º¡ø §À¡Äò ¦¾¡É¢ì¸¢ÈÐ. Àâר¼¨Á ±ýÀÐ §¿ÃÊ¡¸ ÀâóÐ ÅÕõ §À¡ì¨¸î Íðθ¢ÈÐ.

±Ø×¾¢Ôõ ÀâԨ¼¨ÁÔõ ´ýÈ¡ ±ýÈ¡ø ¸¢ð¼ò¾ð¼ ´ýÚ¾¡ý; ¬É¡ø ´Õ Ñϸ¢Â §ÅÚÀ¡Î ¯ñÎ. ±Ø×¾¢Â¢ø ¾ýÓ¨Éô §À¡ìÌ Ó¸¨Á¡ÉÐ. Àâר¼¨Á¢ø ÍüȢ¢Õô§À¡¨ÃÔõ ¸ÕÐõ §À¡ìÌ Ó¸¨Á¡ÉÐ. «Ê¨Áò¾¨Ç¢ø þÕóÐ ÀâԨ¼¨Á ¿¢¨ÄìÌ ÅÕ¸¢§È¡õ. þ¨¾î ¦ºö ±ÉìÌ ±Ø×¾¢ §ÅñÎõ. ±Ø×¾¢¨Â ¿¢¨Ä¿¡ðÊ «¾ý ãÄõ Àâר¼¨Á¨Â «¨¼¸¢§È¡õ.

«ÎòÐ independence:

"Ò¼Äí¸¡ö Àó¾Ä¢ø þÕóÐ ¦¾¡í̸¢ÈÐ".
"¿£Ä Å¢¾¡ÉòÐ ¿¢ò¾¢Äôâõ Àó¾ü¸£ú Á¡¨Ä Á¡üÈ¢É÷".

þôÀÊ Àó¾ø ±ýÀÐ §Á§Ä þÕóÐ ¦¾¡í̸¢ÈÐ. «Ð ¸¡Ä¢ø ¿¢ü¸Ä¡õ. §Á§Ä §Á¡ðΠŨÇ¢ø ÓðÎì ¦¸¡ÎòÐõ ¦¾¡í¸Ä¡õ. Àóоø ±ýÀ¾ý «ÊôÀ¨¼ô ¦À¡Õû ¸ðÎŧ¾. «ó¾ì ¸ðÎÁ¡Éò¾¢üÌô ¦ÀÂ÷ Àó¾ø/Àó¾÷. Àó¾÷ ±ýÀÐ ´¨Ä, н¢, ¾¸Ãõ ±Éì ¸ðÎõ ¦À¡ÕÙìÌò ¾ì¸ «¨ºÔõ; ¬Îõ; ¯ÂÕõ; ¾¡Øõ. þò¾¨¸Â þÂì¸õ §ÁÖõ þøÄ¡Áø, ¸£Øõ þøÄ¡Áø ¿Îò¾Ã ¿¢¨Ä¢ø þÕôÀ¾¡ø «Ð Àó¾Ã¢ò¾ø ±ýÚõ Àó¾Ãõ ±ýÚõ «ó¾Ãõ ±ýÚõ ¯Õò ¾¢Ã¢Ôõ. Àó¾ô ÀÎÅÐ ±ýÀÐ ¸ð¼ô ÀÎŧ¾. ´ý¨Èî º¡÷óÐ «øÄÐ «ÎòÐ, Àó¾ô ÀÎŧ¾ depend ±ÉôÀθ¢ÈÐ. «¾¡ÅÐ Àó¾ÎòÐ «øÄÐ Àó¾ôÀðÎ ¿¢üÀÐ ±ýÀ§¾ þó¾ depend ±ýÈ ¿¢¨Ä. Àó¾ôÀð¼ ¿¢¨Ä ±ýÀÐ dependent status. Àó¾ôÀ¼¡ ¿¢¨Ä = independent status. «¾¡ÅÐ þý¦É¡ý¨Èî º¡Ã¡¿¢¨Ä. þ¨¾ò ¾ý¸¡Ä¢§Ä ¿¢üÌõ ¿¢¨Ä ±ýÚ ¦À¡Õû ¦¸¡ñΠż¦Á¡Æ¢ ÅÆ¢§Â ÍÅ ¾ó¾¢Ãõ ±ýÚ ¦Á¡Æ¢¦ÀÂ÷ò¾¡÷¸û. ¾É¢ôÀð¼, ¾É¢¿¢üÈø, ¾ýÉ¡Ù¨Á ±ý§È ¿øÄ ¾Á¢Æ¢ø ¦Á¡Æ¢¦ÀÂ÷ò¾¢Õì¸Ä¡õ. ¦ÅÚ§Á independent ±ýÚ ¦º¡øž¢ø ¦À¡Õû ÅáÐ. independent of what ±ýÈ §¸ûÅ¢ ¯¼¦É¦ÂØõ. ÀÄ þ¼í¸Ç¢ø þ¾ü¸¡É Å¢¨¼ ¦¾¡ì¸¢ ¿¢ü¸Ä¡õ. þôÀÊò ¦¾¡ì¸¢ ¿¢üÌõ þ¼í¸Ç¢ø Ţξ¨Ä ±ýÀÐ ºÃ¢Â¡¸ «¨ÁÂì ÜÎõ.

º¢Ä ¬í¸¢Ä š츢Âí¸¨Çô À¡÷ì¸Ä¡õ.

India became independent in August 15, 1947.

þí§¸ independent of British rule ±ýÀÐ ¦¾¡ì¸¢ ¿¢ü¸¢ÈÐ. ±É§Å þó¾¢Â¡ 1947 -ø ¬¸ÍÎ 15 -þø Ţξ¨Ä «¨¼ó¾Ð ±ýÚ ¦º¡øÄÄ¡õ. «øÄÐ 1947- ¬¸ÍÎ 15- þø Àó¾õ Å¢Îò¾Ð ±ýÚõ ¦º¡øÄÄ¡õ.

There are 4 independent producers other than the MNC's for this drug in India.
þí§¸ Ţξ¨ÄÔõ ºÃ¢ÅáÐ; ;ó¾¢ÃÓõ ºÃ¢ ÅáÐ. ¾É¢ò¾, ¾É¢ôÀð¼, º¡Ã¡¾, Àó¾¢Ä¡¾ §À¡ýȨž¡ý ºÃ¢ ÅÕõ. ¾É¢ôÀð¼/ ¾É¢ò¾ ±ýÀÐ Á¢¸î ºÃ¢Â¡¸ô ¦À¡ÕóÐõ.

þó¾¢Â¡Å¢ø þó¾ ÁÕó¾¢üÌ ÀýÉ¡ðÎì ÌØÁí¸¨Çò ¾Å¢÷òÐ 4 ¾É¢ò¾ Å¢¨ÇôÀ¡Ç¢¸û ¯ûÇÉ÷.

independence = Àó¾¢Ä¡¨Á; ¾ýÉ¡Ù¨Á; Ţξ¨Ä

freedom ±ýÀ¾üÌõ independence ±ýÀ¾üÌõ ´üÚ¨Á¸û ¿¢¨È þÕó¾¡Öõ Ñϸ¢Â §ÅÚÀ¡Îõ ¯ñÎ.

¸¡ð¼¡¸ô Àâר¼¨Á ±ýÀÐ þÉ¢ þó¾¢Â¡¨Åô ¦À¡Úò¾ Ũâø ±¾¢÷¸¡ÄòÐìÌõ ¯ñÎ; «¨¾ ±ó¿¡Ùõ ¨¸Â¡ÇÄ¡õ; ܼ§Å «¨¾ì ¸¡ôÀ¡üÈ §ÅñÎõ. ¾ýÉ¡Ù¨Á ±ýÀÐ ÅóÐ §º÷óРŢð¼Ð. þÉ¢ þÆ측¾ Ũâø, «¨¾ô ÀüÈ¢ì ¸Å¨Äô À¼§Åñ¼¡õ.

þÐŨà ÜȢ ŢÇì¸í¸û §À¡Ðõ ±ýÚ ±ñϸ¢§Èý. ÐøÄ¢Âõ ¸Õ¾¢ ¸£úì¸ñ¼ ¦º¡ü¸¨Çò ¾Á¢Æ¢ø ÒÆí¸Ä¡õ ±ýÀÐ ±ý ÀâóШÃ.

Liberty = ±Ø×¾¢
freedom = Àâר¼¨Á
independence = Àó¾¢Ä¡¨Á; ¾ýÉ¡Ù¨Á; Ţξ¨Ä

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

masked facists and hard liberal - 3

இந்த இழையில் இது மூன்றாவது பகுதி.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
அன்பிற்குரிய பாலா,

நீங்கள் எழுவரற் புரட்சி என்ற சொல்லை இரண்டு நாட்களுக்கு முன் ஆளுவதைப் படித்தேன்; மிக்க மகிழ்ச்சி. சிறுதுளி பெருவெள்ளம்; செய்யுங்கள். நான் உங்களிடம் சொன்னபடி இத்தொடரில் இது 3 ஆம் மடல்.

விட்டுப் போன சொற்கள்: mask, மற்றும் hard

mask என்பது, அரபியிலிருந்து ஆங்கிலத்தில் கடன்பெற்ற சொல். அரபியில் கோமாளிகளுக்கு, முகமூடி இட்டு அனுப்புவது வழக்கம். அதற்கு உக்குளி என்ற பொருளும் உண்டு (உக்குதல் = அஞ்சுதல்; ஆங்கில ugly; In English, the word was borrowed from Old Norse uggligr, a derivative of the verb ugga 'fear'; நாளாவட்டத்தில் அருவருப்புப் பொருளையும் பெற்றது. காக்காய் உட்காரப் பனம்பழம் விழுந்தகதையாகத் தோன்றினும் ஒப்புமை கொஞ்சம் வியப்பாயில்லே?).

இன்றும் கூட முகமூடியிட்ட பேரைக் கண்டு அஞ்சுகிறோம்; கோமாளியென உகளுகிறோம் (அதாவது தாவுகிறோம்; ஒடித் திரிகிறோம்; துள்ளுகிறோம்; பிறழுகிறோம்; நழுவி விழுகிறோம். இவை அத்தனையையும் சருக்கசுக் கோமாளி செய்கிறான்; உக்குளி உகளியாடுவது தமிழில் மட்டுந்தாங்க; மொழியியல் பொறி எங்கோ தட்டுகிறது; கையில் வெண்ணெயை வைத்துக் கொண்டு நெய்க்கு அலைகிறோமே?)

முகம் மூடிய பொதுக்கையர் தங்களின் உள்ளக் கிடக்கையை பதுக்கி வைத்துக் கொண்டு செயலாற்றுவதால் அவர்கள் masked fascists என்று ஆகின்றனர். இதே போல கடு, கடிய, கரடு என்ற அறிந்த சொற்களைக் கொண்டு கடிய எழுவரலை (hard liberal)க் காட்டிவிடலாம்.

முகம் மூடிய பொதுக்கையரும், கடு எழுவரலும் = masked facists and hard liberal

இந்தச் சொற்றொடரைப் பயன்படுத்துமுன் ஒந்றைச் சொல்ல வேண்டும். கூடிய மட்டும் இச்சொற்களை முதன்முதலில் தமிழில் ஆளும்பொழுது "முகமூடி போட்ட பொதுக்கைக் காரர்கள்; கரட்டுத் தனமான எழுவரல்" என்று கொஞ்சம் நீட்டிமுழக்கி விளக்கியெழுதி அப்புறம் கட்டுரையில் மூன்றாவது நான்காவது இடத்தில் சுருக்குங்கள்; சொல் வழக்கிற்குச் சிறிது சிறிதாய் வந்துவிடும். சொற்புழக்கத்தின் சூக்குமமே இப்புரிதல் தெரிவது தான். அது வரும்வரை, படிப்போர் மனதில் ஏதோ மந்திரம் போலும் மருட்சியே மிஞ்சும்.

இம்மடல் எழுதவந்தது வெறுமே 2, 3 சொற்களுக்காக அல்ல. உங்கள் எல்லோரின் சிந்தனையும் இதில் ஒன்றவேண்டும் என்பதற்கே எழுதுகிறேன். தமிழில் கடந்த சில நூற்றாண்டுகளாகவே சொந்தச் சிந்தனை குறைந்து வடமொழியிலிருந்து சரமாரியாகக் கடன்வாங்கி மணிப்பவள நூல்கள் கூடிப்போன காரணத்தால், தடுமாறிப் போயிருக்கிறோம்; இப்போது பரவலாக ஆங்கிலமொழித் தாக்கம். பலரும் சொல்லுவது போல சகட்டு மேனிக்கு ஆங்கிலச் சொற்களை இறக்கி நமக்கு ஆகின்ற வேலைகளைச் செய்து கொள்ளலாம் தான். அப்படிச் செய்தால், அதன் முடிவில் (வட மொழி கலந்து தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம், துளு எனத் தமிழிய மொழிகள் உருவானது போல,) இன்னொரு விதமான தமிழிய மொழி தமிங்கிலம் என உருவாகும். அப்படி ஆகிவிட வேண்டாம் என்று நினைப்பதால் தான், இப்படித் தமிழாக்கச் சொற்களை நாம் நாடிக் கொண்டுள்ளோம்.

தமிழில் இப்பொழுது உள்ள சொற்கள் 300,000 என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள்; ஆங்கிலமோ 1,000,000 சொற்களுக்கு மேல் உருவாக்கியுள்ளது (எப்படி உருவாக்கியது என்பது வேறுகதை.) இந்த 300,000-த்தில் ஒரு இரண்டாயிரம் மூவாயிரம் மட்டும் தெரிந்து கொண்டு நாம் காலத்தைத் தள்ளிவிடலாம். சென்னையிலுள்ள சேரிவாசி இவ்வளவுதான் அறிவான். இதற்குமேல் அன்றாட வாழ்க்கையில், புதிய பொருட்கள், புதிய கருத்துக்கள் வரும் பொழுது மேல்தட்டுக்காரன் தமிழறியாமல் ஆங்கிலம் பலுக்குவதைப் பார்த்து, கீழ்த்தட்டுக்காரனும் அப்படியே ஈயடிச்சானாய்ப் படியெடுப்பான். (மேல்த்தட்டுக் காரனுக்கும், கீழ்த்தட்டுக் காரனுக்கும் குறைந்த அளவுதான் தமிழ் தெரியும்; இந்த நடுத்தட்டு தான் இரண்டுங்கெட்டான். தமிழில் ஏகப் பட்ட சொற்களைத் தெரிந்து வைத்துக்கொண்டு என்ன செய்வதெனத் தெரியாமல் விழிபிதுங்கி...... நல்ல பொழைப்புங்க!) இந்த வளையம் அப்படியே சுற்றிச் சுற்றி வந்து கொண்டிருக்கும்;

இதுக்கு நடுவில் ஒரு கூட்டத்தார் "தமிழில் இதெல்லாம் சொல்ல முடியாது; தமிழில் பண்டிதத்தனம் வேண்டுமா, அப்படியே ஆங்கிலச் சொற்களைச் சொன்னால் என்ன?" என்று அங்கலாய்க்கிறார். தமிழில் 300,000 சொற்களூடே வேர்ச்சொற்கள் பலவும் இருக்கின்றன. மொழியியலின் வழியே, ஆய்வு செய்யும் பொழுது இவ் வேர்ச்சொற்களுக்கும், இந்தையிரோப்பிய சொற்களுக்கும் ஓர் உள்ளூர உறவு இருப்பதைப் புரிந்து கொள்ளுகிறோம். இவற்றின் உதவியால் மேலும் கொஞ்சம் ஆழம்போய் புதிய சொற்களைக் காணலாம்; அதன்மூலம் மேலைச்சொற்களுக்கு ஈடாக தமிழ்ச்சொற்கள் உருவாக முடியும் என்று நன்றாகவே உணரலாம்.

"அமாவாசை எப்ப வறது? தர்ப்பணம் எப்பப் பண்றது? " என்று சிலர் கேட்பது எனக்கு விளங்குகிறது. "மனசிருந்தா மார்க்கம் உண்டுங்க!"

இந்த மொழியியல் அடிப்படையைப் புரிந்து கொள்ளூங்கள்; முயலுங்கள்; நீங்களும் உருவாக்கலாம். ஈரானியக் கதை ஒன்று கேள்விப் பட்டிருக்கிறேன். சதுரங்கத் தட்டில் 64 கட்டங்கள் இருக்கும். ஒரு அரசனிடம் பரிசு பெறப் போன முதியவரிடம், அரசன் "உமக்கு என்ன பரிசு வேண்டும்?" என்றானாம். "ஒன்றுமில்லை அய்யா! முதற்கட்டத்தில் ஒரு கூலத்தை (அரிசி, கோதுமை போன்ற தானியங்களின் பொதுப்பெயர்) வையுங்கள்; இரண்டாவதில் இரண்டு வையுங்கள், மூன்றாவதில் நாலு வையுங்கள்; அடுத்ததில் 4*4 = 16. இப்படியே ஒவ்வொன்றையும் அடுத்தடுத்துப் பெருக்கிக் கொண்டு போக வேண்டியது தான்". "பூ, இவ்வளவு தானா? ஏய், யாரங்கே, இந்த முதியவர் கேட்பது போலச் செய்யுங்கள்". முதியவர் கேட்டதுபோல் செய்ய முற்பட்டால், அரண்மனைக் களஞ்சியமும் போதவில்லை; நாட்டின் விளைச்சலும் போதவில்லை.

எல்லாமே முடிவில் கூட்டலும் பெருக்கலும் தான். 300,000 சொற்கள் 3,000,000 ஆகும் நாட்கள் வெகு தொலைவில் இல்லை, எல்லோரும் ஒரு சேரப் பணி புரிந்தால். இதில் எத்தனை பயிர்கள் பால்பிடித்து மணிகொண்டு நிற்கும், எத்தனை சாவியாகும், என்பது எனக்குத் தெரியாது; அப்படி நிலைப்பது என்பது பயிர் வளர்ச்சியைப் பொறுத்தது. எனக்குக் கண் முன் தோன்றுவது எல்லாம்,

"அதைச் சொல்லிடும் திறமை தமிழினுக்கு இல்லை
என்றந்தப் பேதை உரைத்தான் - ஆ
இந்த வசை எனக்கு எய்திடலாமோ?
சென்றிடுவீர் எட்டுத் திக்கும் -கலைச்
செல்வங்கள் யாவும் கொணர்ந்திங்கு சேர்ப்பீர் "

என்ற வரிகள் தாம். ஏகப்பட்ட வேலை கிடக்கு. இன்னொரு முறை சந்திக்கலாம், பாலா.

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

masked facists and hard liberal - 3

þó¾ þ¨Æ¢ø þÐ ãýÈ¡ÅÐ À̾¢.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
«ýÀ¢üÌâ À¡Ä¡,

¿£í¸û ±ØÅÃü ÒÃ𺢠±ýÈ ¦º¡ø¨Ä þÃñÎ ¿¡ð¸ÙìÌ Óý ¬ÙŨ¾ô ÀÊò§¾ý; Á¢ì¸ Á¸¢ú. º¢ÚÐÇ¢ ¦ÀÕ¦ÅûÇõ; ¦ºöÔí¸û. ¿¡ý ¯í¸Ç¢¼õ ¦º¡ýÉÀÊ þó¾ò ¦¾¡¼Ã¢ø þÐ ãýÈ¡ÅÐ Á¼ø.

Å¢ðÎô §À¡É ¦º¡ü¸û: mask, ÁüÚõ hard

mask ±ýÀÐ, «ÃÀ¢Â¢ø þÕóÐ ¸¼ý¦ÀüÈ ¦º¡ø. «ÃÀ¢Â¢ø §¸¡Á¡Ç¢¸ÙìÌ, Ó¸ãÊ þðÎ «ÛôÒÅÐ ÅÆì¸õ. «¾üÌ ¯ìÌÇ¢ ±ýÈ ¦À¡ÕÙõ ¯ñÎ (¯ì̾ø = «ï;ø; ¬í¸¢Ä ugly; In English, the word was borrowed from Old Norse uggligr, a derivative of the verb ugga 'fear'; ¿¡Ç¡Åð¼ò¾¢ø «ÕÅÕôÀ¡É ±ýÈ ¦À¡Õ¨ÇÔõ ¦ÀüÈÐ. ¸¡ì¸¡ö ¯ð¸¡Ãô ÀÉõ ÀÆõ Å¢Øó¾ ¸¨¾Â¡ò §¾¡ýȢɡÖõ ´ôÒ¨Á ¦¸¡ïºõ Å¢ÂôÀ¡ þÕìÌø§Ä?).

þýÚõ ܼ Ó¸ãÊ¢𼠧À¨Ãì ¸ñÎ «ï͸¢§È¡õ; §¸¡Á¡Ç¢¦ÂÉ ¯¸Ù¸¢§È¡õ («¾¡ÅÐ ¾¡×¸¢§È¡õ; ´Êò ¾¢Ã¢¸¢§È¡õ; ÐûÙ¸¢§È¡õ; À¢Èظ¢§È¡õ; ¿ØÅ¢ Ţظ¢§È¡õ. þ¨Å «ò¾¨É¨ÂÔõ ºÕì¸ì §¸¡Á¡Ç¢ ¦ºö¸¢È¡ý; ¯ìÌÇ¢ ¯¸Ç¢Â¡ÎÅÐ ¾Á¢Æ¢ø ÁðÎó¾¡í¸; ¦Á¡Æ¢Â¢Âø ¦À¡È¢ ±í§¸¡ ¾ðθ¢ÈÐ; ¨¸Â¢ø ¦Åñ¦½¨Â ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ ¦¿öìÌ «¨Ä¸¢§È¡§Á?)

Ó¸õ ãÊ ¦À¡Ð쨸Â÷ ¾í¸Ç¢ý ¯ûÇì ¸¢¼ì¨¸¨Â ÀÐ츢 ¨ÅòÐì ¦¸¡ñÎ ¦ºÂÄ¡üÚž¡ø «Å÷¸û masked fascists ±ýÚ ¬¸¢ýÈÉ÷. þ§¾ §À¡Ä ¸Î, ¸ÊÂ, ¸ÃÎ ±ýÈ «È¢ó¾ ¦º¡ü¸¨Çì ¦¸¡ñÎ ¸Ê ±ØÅÃ¨Ä (hard liberal)ì ¸¡ðÊÅ¢¼Ä¡õ.

Ó¸õ ãÊ ¦À¡Ð쨸ÂÕõ, ¸Ê ±ØÅÃÖõ = masked facists and hard liberal

þó¾î ¦º¡ü¦È¡¼¨Ãô ÀÂýÀÎòÐÓý ´ó¨Èî ¦º¡øÄ §ÅñÎõ. ÜÊ ÁðÎõ þó¾î ¦º¡ü¸¨Ç Ó¾ýӾĢø ¾Á¢Æ¢ø ¬Ùõ ¦À¡ØÐ "Ó¸ãÊ §À¡ð¼ ¦À¡Ðì¨¸ì ¸¡Ã÷¸û; ¸ÃðÎò ¾ÉÁ¡É ±ØÅÃø" ±ýÚ ¦¸¡ïºõ ¿£ðÊ ÓÆ츢 Å¢Ç츢 ±Ø¾¢ «ôÒÈõ ¸ðΨâø ãýÈ¡ÅÐ ¿¡ý¸¡ÅÐ þ¼ò¾¢ø ÍÕìÌí¸û; ¦º¡ø ÅÆ츢üÌî º¢È¢Ð º¢È¢¾¡ö ÅóÐÅ¢Îõ. ¦º¡üÒÆì¸òòý ÝìÌÁ§Á þó¾ Òâ¾ø ¯ûÇ ¦¾Ã¢Ô¨Á ¾¡ý. «Ð ÅÕõ Ũâø, ÀÊô§À¡÷ Áɾ¢ø þÐ ²§¾¡ Áó¾¢Ãõ §À¡Öõ ±ýÈ ÁÕ𺢠¾¡ý Á¢ïÍõ.

þó¾Á¼ø ±Ø¾ Åó¾Ð ¦ÅÚ§Á þÃñÎ, ãýÚ ¦º¡ü¸Ù측¸ «øÄ. ¯í¸û ±ø§Ä¡Ã¢ý º¢ó¾¨ÉÔõ þ¾¢ø ´ýÈ §ÅñÎõ ±ýÀ¾ü¸¡¸ò¾¡ý ±Øи¢§Èý. ¾Á¢Æ¢ø ¸¼ó¾ º¢Ä áüÈ¡ñθǡ¸§Å ¦º¡ó¾î º¢ó¾¨É ̨ÈóРż¦Á¡Æ¢Â¢ø þÕóÐ ºÃÁ¡Ã¢Â¡¸ì ¸¼ý Å¡í¸¢ Á½¢ô ÀÅÇ áø¸û ÜÊô§À¡É ¸¡Ã½ò¾¡ø, ¿¡õ ¾ÎÁ¡È¢ô §À¡Â¢Õ츢§È¡õ; þô¦À¡ØÐ ÀÃÅÄ¡¸ ¬í¸¢Ä ¦Á¡Æ¢ò ¾¡ì¸õ. ÀÄÕõ ¦º¡øÖÅÐ §À¡Ä º¸ðÎ §ÁÉ¢ìÌ ¬í¸¢Äî ¦º¡ü¸¨Ç þÈ츢 ¿ÁìÌ ¬¸¢ýÈ §Å¨Ä¸¨Çî ¦ºöÐ ¦¸¡ûÇÄ¡õ ¾¡ý. «ôÀÊî ¦ºö¾¡ø, «¾ý ÓÊÅ¢ø (ż ¦Á¡Æ¢ ¸ÄóÐ ¦¾ÖíÌ, ¸ýɼõ, Á¨Ä¡Çõ, ÐÙ ±Éò ¾Á¢Æ¢Â ¦Á¡Æ¢¸û ¯ÕÅ¡ÉÐ §À¡Ä,) þý¦É¡ÕÅ¢¾Á¡É ¾Á¢Æ¢Â ¦Á¡Æ¢ ¯ÕÅ¡Ìõ. «ôÀÊ ¬¸¢Å¢¼ §Åñ¼¡õ ±ýÚ ¿¢¨ÉôÀ¾¡ø ¾¡ý, þôÀÊò ¾Á¢Æ¡ì¸î ¦º¡ü¸¨Ç ¿¡õ ¿¡Êì ¦¸¡ñÎ þÕ츢§È¡õ.

¾Á¢Æ¢ø þô¦À¡ØÐ ¯ûÇ ¦º¡ü¸û 300,000 ±ýÚ ¨ÅòÐì ¦¸¡ûÙí¸û; ¬í¸¢Ä§Á¡ 1,000,000 ¦º¡ü¸ÙìÌ §Áø ¯Õš츢¢Õ츢ÈÐ (±ôÀÊ ¯Õš츢ÂÐ ±ýÀÐ §Å¦È¡Õ ¸¨¾.) þó¾ 300,000-ò¾¢ø ´Õ þÃñ¼¡Â¢Ãõ 㚢Ãõ ÁðÎõ ¦¾Ã¢óÐ ¦¸¡ñÎ ¸¡Äò¨¾ò ¾ûǢŢ¼Ä¡õ. ¦ºý¨É¢ø þÕìÌõ §ºÃ¢Å¡º¢ þùÅÇ×¾¡ý «È¢Å¡ý. þ¾üÌ §Áø «ýÈ¡¼ Å¡ú쨸¢ø, Ò¾¢Â ¦À¡Õð¸û, Ò¾¢Â ¸ÕòÐì¸û ÅÕõ ¦À¡ØÐ §Áø¾ðÎì ¸¡Ãý ¾Á¢ú «È¢Â¡Áø ¬í¸¢Äõ ÀÖìÌŨ¾ô À¡÷òÐ, ¸£úò ¾ðÎì ¸¡ÃÛõ «ôÀʧ ®ÂÊý Á¡¾¢Ã¢ ÀÊ ±ÎôÀ¡ý. (§Áøò ¾ðÎì ¸¡ÃÛìÌõ, ¸£úò¾ðÎì ¸¡ÃÛìÌõ ̨Èó¾ «Ç×¾¡ý ¾Á¢ú ¦¾Ã¢Ôõ; þó¾ ¿Îò ¾ðÎ ¾¡ý þÃñÎí ¦¸ð¼¡ý. ¾Á¢Æ¢ø ²¸ô Àð¼ ¦º¡ü¸¨Çò ¦¾Ã¢óÐ ¦¸¡ñÎ ±ýÉ ¦ºöÅÐ ±ýÚ ¦¾Ã¢Â¡Áø ŢƢ À¢Ðí¸¢...... ¿øÄ ¦À¡¨ÆôÒí¸!) þó¾ ŨÇÂõ «ôÀʧ ÍüÈ¢î ÍüÈ¢ ÅóÐ ¦¸¡ñÊÕìÌõ;

þÐìÌ ¿ÎÅ¢ø ´Õ Üð¼ò¾¡÷ "¾Á¢Æ¢ø ¦º¡øÄ ÓÊ¡Ð; ¾Á¢Æ¢ø Àñʾò¾Éõ §ÅñÎÁ¡, «ôÀʧ ¬í¸¢Äî ¦º¡ü¸¨Çî ¦º¡ýÉ¡ø ±ýÉ?" ±ýÚ «í¸Ä¡ö츢ȡ÷¸û. ¾Á¢Æ¢ø 300,000 ¦º¡ü¸é§¼ §Å÷¡ü¸û ÀÄ×õ þÕ츢ýÈÉ. ¦Á¡Æ¢Â¢ÂÄ¢ý ÅÆ¢§Â, ¬ö× ¦ºöÔõ ¦À¡ØÐ þó¾ §Å÷î ¦º¡ü¸ÙìÌõ, þó¨¾Â¢§Ã¡ôÀ¢Â ¦º¡ü¸ÙìÌõ µ÷ ¯ûéà ¯È× þÕôÀ¨¾ô ÒâóÐ ¦¸¡ûÙ¸¢§È¡õ. þÅüÈ¢ý ¯¾Å¢Â¡ø §ÁÖõ ¦¸¡ïºõ ¬Æõ §À¡ö Ò¾¢Â ¦º¡ü¸¨Çì ¸¡½Ä¡õ; «¾ý ãÄõ §Á¨Äî ¦º¡ü¸ÙìÌ ®¼¡¸ ¾Á¢úî ¦º¡ü¸û ¯ÕÅ¡¸ ÓÊÔõ ±ýÚ ¿ýÈ¡¸§Å ¯½ÃÄ¡õ.

"«Á¡Å¡¨º ±ôÀ ÅÈÐ? ¾÷ôÀ½õ ±ôÀô ÀñÈÐ? " ±ýÚ º¢Ä÷ §¸ðÀÐ ±ÉìÌ Å¢Çí̸¢ÈÐ. "Áɺ¢Õó¾¡ Á¡÷ì¸õ ¯ñÎí¸!"

þó¾ ¦Á¡Æ¢Â¢Âø «ÊôÀ¨¼¨Âô ÒâóÐ ¦¸¡ûéí¸û; ÓÂÖí¸û; ¿£í¸Ùõ ¯ÕÅ¡ì¸Ä¡õ. ®Ã¡É¢Âì ¸¨¾ ´ýÚ §¸ûÅ¢ô ÀðÊÕ츢§Èý. ºÐÃí¸ò ¾ðÊø 64 ¸ð¼í¸û þÕìÌõ. ´Õ «ÃºÉ¢¼õ ÀÃ¢Í ¦ÀÈô §À¡É Ó¾¢ÂÅâ¼õ, «Ãºý "¯ÁìÌ ±ýÉ ÀÃ¢Í §ÅñÎõ?" ±ýÈ¡É¡õ. "´ýÚÁ¢ø¨Ä «ö¡! Ó¾ü¸ð¼ò¾¢ø ´Õ ÜÄò¨¾ («Ã¢º¢, §¸¡Ð¨Á §À¡ýÈ ¾¡É¢Âí¸Ç¢ý ¦À¡Ðô¦ÀÂ÷) ¨ÅÔí¸û; þÃñ¼¡Å¾¢ø þÃñÎ ¨ÅÔí¸û, ãýȡž¢ø ¿¡Ö ¨ÅÔí¸û; þôÀʧ þÃñÊÃñ¼¡¸ô ¦ÀÕì¸¢ì ¦¸¡ñÎ §À¡¸ §ÅñÊÂÐ ¾¡ý". "â, þùÅÇ× ¾¡É¡? ²ö, ¡Ãí§¸, þó¾ Ó¾¢ÂÅ÷ §¸ðÀÐ §À¡Äî ¦ºöÔí¸û". Ó¾¢ÂÅ÷ §¸ð¼Ð§À¡ø ¦ºö ÓüÀð¼¡ø, «ÃñÁ¨Éì ¸ÇﺢÂÓõ §À¡¾Å¢ø¨Ä; ¿¡ðÊý Å¢¨ÇîºÖõ §À¡¾Å¢ø¨Ä.

±øÄ¡§Á ÓÊÅ¢ø Üð¼Öõ ¦ÀÕì¸Öõ ¾¡ý. 300,000 ¦º¡ü¸û 3,000,000 ¬Ìõ ¿¡ð¸û ¦ÅÌ ¦¾¡¨ÄÅ¢ø þø¨Ä, ±ø§Ä¡Õõ ´Õ §ºÃô À½¢ Òâó¾¡ø. þ¾¢ø ±ò¾¨É À¡ø À¢ÊòÐ Á½¢ ¦¸¡ñÎ ¿¢üÌõ, ±ò¾¨É º¡Å¢Â¡Ìõ, ±ýÀÐ ±ÉìÌò ¦¾Ã¢Â¡Ð; «ôÀÊ ¿¢¨ÄôÀÐ ±ýÀÐ À¢÷ ÅÇ÷¨Âô ¦À¡Úò¾Ð. ±ÉìÌì ¸ñ Óý §¾¡ýÚŦ¾øÄ¡õ,

"«¨¾î ¦º¡øÄ¢Îõ ¾¢È¨Á ¾Á¢Æ¢ÛìÌ þø¨Ä
±ýÈó¾ô §À¨¾ ¯¨Ãò¾¡ý - ¬
þó¾ Ũº ±ÉìÌ ±ö¾¢¼Ä¡§Á¡?
¦ºýÈ¢ÎÅ£÷ ±ðÎò ¾¢ìÌõ -¸¨Äî
¦ºøÅí¸û ¡×õ ¦¸¡½÷ó¾¢íÌ §º÷ôÀ£÷ "

±ýÈ Åâ¸û ¾¡õ. ²¸ô Àð¼ §Å¨Ä ¸¢¼ìÌ. þý¦É¡Õ Ó¨È ºó¾¢ì¸Ä¡õ, À¡Ä¡.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.

masked facists and hard liberals - 2

இந்த வரிசையில் இது இரண்டாவது பகுதி

--------------------------------------------------------------------
அன்புள்ள பாலா,

"masked facsists and hard liberals" பற்றித் தமிழாக்கம் கேட்டிருந்தீர்கள். fascists பற்றி இந்த இழையில் முன் எழுதினேன். உங்களிடம் இருந்து மறுவினையோ, பின்னூட்டோ இல்லை; வேலை அதிகமோ? கேள்விகள் எழுப்புவதோடு நிறுத்திக் கொண்டுவிட்டீர்கள். இருந்தாலும், சொன்னதைச் செய்து விடவேண்டும் என்று எண்ணித் தொடர்கிறேன். இந்த இழையில், அடுத்த சொல்லாக, "liberals" பற்றி வருகிறேன்.

liberal, liberty போன்றவை ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடைய சொற்கள். நான் பெரிதும் எடுத்துக் காட்டும் "Dictionary of word origins" - இல்

"Latin word for 'free' was liber. It came from the same prehistoric source as Greek eleutheros 'free', which may have denoted 'people, nation' (in which case the underlying etymological meaning of the word would be 'being a member of the (free) people' as opposed to 'being a slave'). From liber was derived liberalis 'of freedom', which passed into English via Old French liberal. Its earliest English meanings were 'generous' and ' appropriate to the cultural pursuits of a 'free' man' (as in 'the liberal arts'). The connotations of 'tolerance' and 'lack of prejudice' did not emerge until th 18th century, and the word's use as a designation of a particulara political party in Britain dates from the early 19th century.

Also fom Latin liber came English libertine and liberty"

என்று குறித்திருக்கிறார். இச்சொல்லுக்குத் தமிழாக்கம் காணுவதற்கு முன், நாம் தமிழ்ச் சொற்கடலுக்குள் கொஞ்சம் ஆழம் புக வேண்டும். அடியாழம் போய் அங்கிருந்து மேல்வர வேண்டும். நாம் தொடங்கும் அடியாழம் தமிழில் உள்ள பல சொற்களுக்கு வித்தாக இருந்த அடிவேரான ஊகாரச் சுட்டு

இவ் ஊகாரச்சுட்டு முதலில் முன்மைநிலையையும், தோற்றப் பொருளையும், வெளிவிடுதலையும், பிறகு உயர்ச்சிப்பொருளையும் காட்டப் பயன்படுகிறது. இங்கே முன்னிலை, தோற்றப் பொருள்களைத் தவிர்த்து, வெளிவிடுதலையும், உயர்ச்சிப் பொருளை மட்டும் காட்ட விழைகிறேன்.

கீழேவரும் சொற்களில், நுணுகிய வகையில் ஒரு கருத்திலிருந்து இன்னொரு கருத்து கிளர்ந்து தொடர்ச்சியாகப் பொருள் நீட்சியாவதைப் பார்க்கலாம். இந்த இயல்பு மலர்ச்சியே, மொழியின் வளர்ச்சி. இதைப் புரிந்துகொண்டால், தமிழ் என்பது ஓர் இயற்கை மொழி; நாட்பட்ட மொழி என்பது புரிந்துவிடும். (வழக்கம் போல, மொழி ஞாயிறு பாவாணருக்கு நம் கடம்படுகிறோம்.)

ஊ>உ>உய்>உய்த்தல் = முன்தள்ளல், செலுத்துதல்
உய்>உயிர்; உயிர்த்தல் = மூச்சுவிடுதல்; மூச்சே உயிர்ப்பு எனப் பட்டது
ஊ>ஊது = காற்றிச் சேர்த்து வெளியிடு
ஊது>உது>உதை = காலால் முன் செலுத்து
உது>உந்து = முன் தள்ளூ

உய்>உய்தல் = முன் செல்லுதல், செல்லுதல்
உய்>உய்ம்பு>உயும்பு> உயம்பு = முன்செலுத்து; மேல் செலுத்து
உயம்பு>அம்பு = முன் செலுத்திய கூரான கம்பு
உய்>ஒய்; ஒய்தல் = செலுத்துதல்
உய்>எய்; எய்தல் = அம்பைச் செலுத்துதல்.

(வில்லில் இருந்து புறப்பட்ட அம்பு பரவளைவாய் (parabola) உயரப் போய் பின் தாழவந்து தாக்குவதை ஓர்ந்து பார்த்தால் விளங்கும். இந்த பரவளைவான போக்கே உயரச் செலுத்துதலையும், முன் செலுத்துதலையும் அடுத்தடுத்த பொருள் நீட்சியாகக் கொள்ள வகை செய்கிறது. பறவை, அம்பு போன்றவை இபடிப் பரவளைவாகப் போவதைக் கண்ணுற்ற ஆதி மனிதனுக்கு உயரச் செல்லுதலும், முன்னே செல்லுதலும் ஒன்று மற்றொன்றின் வளர்ச்சியாகவே தென்படும். அம்பு மட்டும் அன்றி, இற்றைக்கால ஏவுகணைகளும் இப்படியே பரவளைவாக எய்யப் படுகின்றன.)

உய்>உயங்கு> ஊங்கு = உயர்வு, மிகுதி
உய்>உயர்>உயரம்
உயர்>ஊர்; ஊர்தல் = ஏறுதல், ஏறிச் செல்லல்
ஊர்>ஊர்தி
ஊர்>ஊர்த்தம்> ஊர்த்வம் (வட மொழி); முயலகன் மேலேறித் தாண்டவம் ஆடியதால் அது ஊர்த்துவ தாண்டவம் (அத்தாண்டவத்தில் தன்னை மறந்தே, "இனித்தம் உடைய எடுத்த பொற்பாதமும் காணப் பெற்றால் மனித்தப் பிறவியும் வேண்டுவதோ இம்மாநிலத்தே!" என்ற வரிகள் கிளர்ந்தன.)

உய்>ஒய்>ஒய்யல் = உயர்ச்சி
ஒய்யல் >ஒய்யாரம் = உயர் நிலை ("ஒய்யாரக் கொண்டையாம் தாழம் பூவாம், உள்ளே இருக்குமாம் ஈரும் பேனும்" என்ற சொலவடையை எண்ணிப் பர்க்கலாம்.)
ஒய்>ஒயில் = ஒய்யாரம், உயரக் குதித்தாடும் கும்மி; ஒயிலாட்டம் = குதித்து ஆடும் ஆட்டம் (மயிலாட்டம் ஒரு மாதிரி, ஒயிலாட்டம் இன்னொரு மாதிரி.)
ஓய்>ஓய்ங்கு>ஓங்கு = உயரம் (ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி.......)
ஓங்கு>ஓக்கு>ஓக்கம் =உயரம், பெருமை
ஓய்>ஓய்ச்சு>ஓச்சு= உயர்த்து (கடிதோச்சி மெல்ல எறிக, குறள் 572)
ஓய்>ஓப்பு; ஓப்புதல் உயர்த்துதல்
ஓப்பு>ஓம்பு; ஓம்புதல் = உடல் உயருமாறு வளர்த்தல்; பேணுதல், காத்தல்
உய்>உய்கு>உக்கு>உக்கம் = தலை, கட்டித் தூக்கும் கயிறு

எய்>ஏ>ஏவு; ஏவுதல் = செலுத்துதல், தூண்டுதல்;
ஏவு>ஏவல்>ஏவலன்
ஏவு=அம்பு; ஏவு கணை
எய்>எயின்>எயினன் = அம்பு எய்யும் வேடர் குடி; குறிஞ்சி நில மக்கள்
எய்>எயில் = மறவர் இருந்து எய்யும் மதில்
உ>உன்; உன்னுதல் = உயர எழுதல்
உன்னு>உன்னதம் = உயர்ந்தது (உன்னதம் வடமொழி என்று பலரும் எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறோம்.)
உன்னு>உன்னிப்பு = உயரம்

உயும்பு>உயும்புதல் = மேல் எழும்ப வைத்தல்
உயும்பு = jump (yu என்ற மாற்றொலியோடு பலுக்கிப்பார்க்கின்,  விளங்கும்)
உயும்பு>உசும்பு; உசும்புதல் = உறங்கியவன் மெல்ல உடம்பசைத்து எழுதல்
உசும்பு>உசுப்பு = உறக்கத்தில் இருந்து எழுப்பு (பிறவினை)

உய்>உய்கு>உகு>உகல்; உகலுதல் = அலையெழுதல்
உகல்>உகள்>உகளுதல் = குதித்தல் = உயர எழும்புதல்
உகு>உகை; உகைத்தல் = எழுதல், எழுப்புதல்; உயரக் குதித்தல்
குதி>கொதி; கொதித்தல் = உயர எழும்புதல் (பால் கொதி வந்திருச்சா?)
குது>கொது>கொந்து>கொந்து அளித்தல் = கடல் கிளர்ந்தெழல்
குது>குது களித்தல் = உயர எழும்பி மகிழல் (குதுகலித்தலென எழுதுவதும் உண்டு)

புளித்துப் பொங்குதலும், உவர்த்துப் பொங்குதலும் உயர எழுவதே.

உகு>உகின்>எகின் = புளி
உய்>உய்வு>உவு>உவர்>உவரி = உவர் நீர்க்கடல், திருச் செந்தூருக்கு அருகில் உள்ள ஒரு ஊர்
உவு>உவண் = உப்பு
உவணம் = உயரப் பறக்கும் பருந்து
உவணை = தேவர் உலகம்
உவச்சன்>ஓச்சன்>ஓசன் = தெய்வத்தை ஏத்துபவன்
உய்>உய்வு>உய்பு>உய்ப்பு>உப்பு; உப்புதல் = எழுதல், பருத்தல், வீங்குதல்
உப்பு>உம்பு>உம்பர் = மேல், மேலிடம், தேவர் (up, upper என்ற சொற்களும் அதே பொருளைத் தருகின்றன)

உய்>உய்து>உய்த்து>உத்து>உத்தம்>உத்தரம் = உயர்ந்த இடம்
உத்தரியம் = மேலாக அணிந்து கொள்ளும் துணி (வடமொழிச் சொல்)
உகு>உகத்தல் = உயர்தல் "உகப்பே உயர்வு" (தொல். உரியியல், 8)
உத்தம்>உச்சம் = உயர்ச்சி
உத்து>உச்சு>உச்சி = உச்சமான இடம்

ஏ>எ>எஃகுதல் = ஏறுதல்
ஏ>ஏகு>ஏகுதல் = மேலே செல்லுதல்
எக்குதல் = வெளித் தள்ளுதல்
எக்கர் = கடல் வெளித் தள்ளிய மணல் மேடு
எகிர்தல் = எழுதல், குதித்தல்
எய்>எய்ல்>எல் = வெளிவருதல்; இடைவிடாது நாள் தோறும் தோன்றி மறையும் கதிரவன்; (helios) ஒளி
எல்>எள்>எள்+து>எட்டு = உயர்ந்து அல்லது நீண்டு தொடு
எட்டு>எட்டம் = உயரம், தூரம் (சிவகங்கை மாவட்ட வழக்கு)
எட்டன் = உயர்ந்தோன்
ஏட்டன்>சேட்டன் = தமக்கு உயர்ந்தோன்; அண்ணன் (மலையாள வழக்கு)
சேட்டன்>சேத்தி>சேச்சி = அக்காள் (மலையாள வழக்கு)
எட்டர் = அரசனுக்கு நாழிகைக் க்ணக்குக் கூறும் ஏத்தாளர்
எட்டி = உயர்ந்தவன், சிறந்தவன், பண்டைத் தமிழரசர் வணிகர் தலைவனுக்கு வழங்கிய சிறப்புப் பட்டம்
எட்டி>செட்டி = வணிகன்
எட்டு>செட்டு = வணிகனின் தன்மை
எட்டி>ஏட்டி>சேட்டி>சிரேஷ்டி (வடமொழியில் வணிகனின் பெயர்)
ஏட்டு>சேட்டு = வடநாட்டு வ்ணிகன்

எட்டு>எடு = தூக்கு, நிறுத்து
எடுப்பு = உயர்வு
எடு>எடை = நிறை
எள்+னு= எண்ணு = மென்மேலும் கருது; கணக்கிடு
எண் = மென்மேலும் செல்லும் தொகை

எய்>எய்ம்பு>எம்பு; எம்புதல் =எழுதல், குதித்தல்
எய்>எய்வு>எவ்வு; எவ்வுதல் = எழுதல், குதித்தல்
எய்>எழு; எழுதல் = உயர்தல், கிளர்தல்
எழு>எழுவு; எழுவுதல் = எழச் செய்தல்
எழு>எழுச்சி = எழுந்த செயல்; எழு நிலை
எழு என்பது கட்டப் பட்ட நிலையில் இருந்து விடுபடும் நிலையையும் குறிப்பதே

எழுந்துநிற்கும் தோற்றம் பொலிவானதால், அது எழிலெனக் கூறப்படுகிறது.
உயரத்தில் இருக்கும் மேகம் எழிலி
உயரமான திரைச் சீலை = எழினி
எழல் = எழும்பல்
எழுமை = உயர்ச்சி
எழுவன் உயர்ந்தவன் ஆகிறான், எளியன் தாழ்ந்தவன் ஆகிறான்.
உயர்ந்த நிலை, மிகுதியான நிலையும் ஆனபடியால் அதற்குத் தாராளப் பொருளும் வந்துவிடுகிறது.

போதல், என்ற சொல் போதரல், போதருதல் என்று ஆவது போல் (இதற்கு கழக இலக்கியங்களில் ஏகப்பட்டதைக் காட்ட முடியும்), எழுதல் எழுதரலாகும். இப்படித் துணைவினை கொண்டு முடிப்பதும் ஒரு வழக்குத்தான். இளி என்றாலே இகழ்ச்சி. இளிவரல், இளிவரவு என்பதும் இகழ்ச்சிதான். இந்த வரல் என்பதும் துணைவினையாக வர இயலும். இப்படிப் புதிதாக அமைவது தான் எழுவரல்

எழுவல்>எழுவரல் = liberal

"இந்த வருசம் ரொம்ப மோசங்க; தேர்வு ரொம்பக் கடினம், எழுவரலா மதிப்பெண் (liberal-ஆ mark) போட்டாத் தான் பொழைக்கலாம்"

"என்ன படிக்கிறீங்க?"
"எழுவரற் கலைங்க; வரலாறு"

"தமிழகத்தில் குறிப்பிட்ட சில கட்சிகள் எழுவரற் பார்வை (liberal view) கொண்டவை; எல்லாவற்றையும் பொதுக்கையர் (fascists) என்ற சொல்ல முடியாது. இன்னும் சில கட்சிகள் எழுவரற் பார்வைக்கும் மேலாய்ப் புரட்சிப் பார்வை (revolutionary view) கொண்டவை. அவர்கள் தாழ்ந்த மக்கள் (dalit people ; தலித் என்று மராட்டிய வழக்கைப் பலுக்காமல், தமிழ் வழக்கையே சொல்லலாமே?) கட்சியாக இருந்தால் புரட்சி என்பது மறுக்காமல் இருக்கும்."

எழுவரல் என்னும் போது "ஏற்றுக் கொள்ளூம் தன்மை" (tolerance), "பிரித்துப் பார்க்காத தன்மை (lack of prejudice) போன்றவை கூடவே புலப்படும்.

"liberal" என்ற சொல்லுக்கு முலம் "எழுதல்" நம்மிடம் இருந்தாலும், இந்த வளர்ந்த கருத்து நமக்கு அண்மையில் வெளியில் இருந்து வந்தது தான்.

அன்புடன்,
இராம.கி.

In TSCII:

masked facists and hard liberals - 2

þó¾ Å⨺¢ø þÐ þÃñ¼¡ÅÐ À̾¢

--------------------------------------------------------------------
«ýÒûÇ À¡Ä¡,

"masked facsists and hard liberals" ÀüÈ¢ò ¾Á¢Æ¡ì¸õ §¸ðÊÕó¾£÷¸û. fascists ÀüÈ¢ þó¾ þ¨Æ¢ø Óý ±Ø¾¢§Éý. ¯í¸Ç¢¼õ þÕóÐ ÁÚÅ¢¨É§Â¡, À¢ýë𧼡 þø¨Ä; §Å¨Ä «¾¢¸§Á¡? §¸ûÅ¢¸û ±ØôÒŧ¾¡Î ¿¢Úò¾¢ì ¦¸¡ñÎÅ¢ðË÷¸û. þÕó¾¡Öõ, ¦º¡ýɨ¾î ¦ºöРŢ¼§ÅñÎõ ±ýÚ ±ñ½¢ò ¦¾¡¼÷¸¢§Èý. þó¾ þ¨Æ¢ø, «Îò¾ ¦º¡øÄ¡¸, "liberals" ÀüÈ¢ ÅÕ¸¢§Èý.

liberal, liberty §À¡ýȨŠ´ýÚ즸¡ýÚ ¦¾¡¼÷Ò¨¼Â ¦º¡ü¸û. ¿¡ý ¦ÀâÐõ ±ÎòÐì ¸¡ðÎõ "Dictionary of word origins" - þø

"Latin word for 'free' was liber. It came from the same prehistoric source as Greek eleutheros 'free', which may have denoted 'people, nation' (in which case the underlying etymological meaning of the word would be 'being a member of the (free) people' as opposed to 'being a slave'). From liber was derived liberalis 'of freedom', which passed into English via Old French liberal. Its earliest English meanings were 'generous' and ' appropriate to the cultural pursuits of a 'free' man' (as in 'the liberal arts'). The connotations of 'tolerance' and 'lack of prejudice' did not emerge until th 18th century, and the word's use as a designation of a particulara political party in Britain dates from the early 19th century.

Also fom Latin liber came English libertine and liberty"

±ýÚ ÌÈ¢ò¾¢Õ츢ȡ÷¸û. þó¾î ¦º¡øÖìÌò ¾Á¢Æ¡ì¸õ ¸¡ÏžüÌ Óý, ¿¡õ ¾Á¢úî ¦º¡ü¸¼ÖìÌû ¦¸¡ïºõ ¬Æõ Ò¸ §ÅñÎõ. «Ê¡Æò¾¢üÌô §À¡ö «í¸¢ÕóÐ ÅçÅñÎõ. ¿¡õ ¦¾¡¼íÌõ «Ê ¬Æõ ¾Á¢Æ¢ø ¯ûÇ ÀÄ ¦º¡ü¸ÙìÌ Å¢ò¾¡¸ þÕó¾ «Ê§ÅÃ¡É °¸¡Ãî ÍðÎ

þó¾ °¸¡Ãî ÍðΠӾĢø Óý¨Á ¿¢¨Ä¨ÂÔõ, §¾¡üÈô ¦À¡Õ¨ÇÔõ, ¦ÅǢŢξ¨ÄÔõ, À¢ÈÌ ¯Â÷ô ¦À¡Õ¨ÇÔõ ¸¡ð¼ô ÀÂýÀθ¢ÈÐ. þí§¸ ÓýÉ¢¨Ä, §¾¡üÈô ¦À¡Õû¸¨Çò ¾Å¢÷òÐ, ¦ÅǢŢξ¨ÄÔõ, ¯Â÷ô ¦À¡Õ¨Ç ÁðÎõ ¸¡ð¼ Å¢¨Æ¸¢§Èý.

¸£§Æ ÅÕõ ¦º¡ü¸Ç¢ø, Ñϸ¢Â Ũ¸Â¢ø ´Õ ¸Õò¾¢ø þý¦É¡Õ ¸ÕòÐ ¸¢Ç÷óÐ ¦¾¡¼÷¡¸ô ¦À¡Õû ¿£ðº¢Â¡Å¨¾ô À¡÷ì¸Ä¡õ. þó¾ þÂøÒ ÁÄ÷¾¡ý, ¦Á¡Æ¢Â¢ý ÅÇ÷. þ¨¾ô ÒâóÐ ¦¸¡ñ¼¡ø, ¾Á¢ú þÂü¨¸ ¦Á¡Æ¢; ¿¡ðÀð¼ ¦Á¡Æ¢ ±ýÀÐ ÒâóÐÅ¢Îõ. (ÅÆì¸õ §À¡Ä, ¦Á¡Æ¢ »¡Â¢Ú À¡Å¡½ÕìÌ ¿õ ¸¼õÀθ¢§È¡õ.)

°>¯>¯ö>¯öò¾ø = Óý¾ûÇø, ¦ºÖòоø
¯ö>¯Â¢÷; ¯Â¢÷ò¾ø = ãîÍŢξø; ã ¯Â¢÷ôÒ ±Éô Àð¼Ð
°>°Ð = ¸¡üÈ¢î §º÷òÐ ¦ÅǢ¢Î
°Ð>¯Ð>¯¨¾ = ¸¡Ä¡ø Óý ¦ºÖòÐ
¯Ð>¯óÐ = Óý ¾ûé

¯ö>¯ö¾ø = Óý ¦ºøÖ¾ø, ¦ºøÖ¾ø
¯ö>¯öõÒ>¯ÔõÒ> ¯ÂõÒ = Óý¦ºÖòÐ; §Áø ¦ºÖòÐ
¯ÂõÒ>«õÒ = Óý ¦ºÖò¾¢Â ÜÃ¡É ¸õÒ
¯ö>´ö; ´ö¾ø = ¦ºÖòоø
¯ö>±ö; ±ö¾ø = «õ¨Àî ¦ºÖòоø.

(Å¢øÄ¢ø þÕóÐ ÒÈôÀð¼ «õÒ ÀÃŨÇÅ¡ö (parabola) ¯ÂÃô §À¡ö À¢ý ¾¡Æ ÅóÐ ¾¡ìÌŨ¾ µ÷óÐ À¡÷ò¾¡ø Å¢ÇíÌõ. þó¾ ÀÃŨÇÅ¡É §À¡ì§¸ ¯ÂÃî ¦ºÖòо¨ÄÔõ, Óý ¦ºÖòо¨ÄÔõ «Îò¾Îò¾ ¦À¡Õû ¿£ðº¢Â¡¸ì ¦¸¡ûÇ Å¨¸ ¦ºö¸¢ÈÐ. ÀȨÅ, «õÒ §À¡ýȨŠþÀÊô ÀÃŨÇÅ¡¸ô §À¡Å¨¾ì ¸ñÏüÈ ¬¾¢ ÁÉ¢¾ÛìÌ ¯ÂÃî ¦ºøÖ¾Öõ, Óý§É ¦ºøÖ¾Öõ ´ýÚ Áü¦È¡ýÈ¢ý ÅÇ÷¡¸§Å ¦¾ýÀÎõ. «õÒ ÁðÎõ «øÄ¡Ð, þü¨Èì ¸¡Ä ²×¸¨½¸û ܼ þôÀÊò¾¡ý ÀÃŨÇÅ¡¸ ±öÂô Àθ¢ýÈÉ.)

¯ö>¯ÂíÌ> °íÌ = ¯Â÷×, Á¢Ì¾¢
¯ö>¯Â÷>¯ÂÃõ
¯Â÷>°÷; °÷¾ø = ²Ú¾ø, ²È¢î ¦ºøÄø
°÷>°÷¾¢
°÷>°÷ò¾õ> °÷òÅõ (ż ¦Á¡Æ¢); ÓÂĸý §Áø ²È¢ò ¾¡ñ¼Åõ ¬Ê¾¡ø «Ð °÷òÐÅ ¾¡ñ¼Åõ («ó¾ò ¾¡ñ¼Åò¾¢ø ¾ý¨É ÁÈóÐ ¾¡§É, "þÉ¢ò¾õ ¯¨¼Â ±Îò¾ ¦À¡üÀ¡¾Óõ ¸¡½ô ¦ÀüÈ¡ø ÁÉ¢ò¾ô À¢ÈÅ¢Ôõ §ÅñÎŧ¾¡ þó¾ Á¡¿¢Äò§¾!" ±ýÈ Åâ¸û ¸¢Ç÷ó¾É.)

¯ö>´ö>´öÂø = ¯Â÷
´öÂø >´ö¡Ãõ = ¯Â÷ ¿¢¨Ä ("´ö¡Ãì ¦¸¡ñ¨¼Â¡õ ¾¡Æõ âÅ¡õ, ¯û§Ç þÕìÌÁ¡õ ®Õõ §ÀÛõ" ±ýÈ ¦º¡ÄŨ¼¨Â ±ñ½¢ô À÷ì¸Ä¡õ.)
´ö>´Â¢ø = ´ö¡Ãõ, ¯ÂÃì ̾¢ò¾¡Îõ ÌõÁ¢; ´Â¢Ä¡ð¼õ = ̾¢òÐ ¬Îõ ¬ð¼õ (Á¢ġð¼õ ´Õ Á¡¾¢Ã¢, ´Â¢Ä¡ð¼õ þý¦É¡Õ Á¡¾¢Ã¢.)
µö>µöíÌ>µíÌ = ¯ÂÃõ (µí¸¢ ¯ÄÌ «Çó¾ ¯ò¾Áý §À÷À¡Ê.......)
µíÌ>µìÌ>µì¸õ =¯ÂÃõ, ¦ÀÕ¨Á
µö>µöîÍ>µîÍ= ¯Â÷òÐ (¸Ê§¾¡îº¢ ¦ÁøÄ ±È¢¸, ÌÈû 572)
µö>µôÒ; µôÒ¾ø ¯Â÷òоø
µôÒ>µõÒ; µõÒ¾ø = ¯¼ø ¯ÂÕÁ¡Ú ÅÇ÷ò¾ø; §ÀϾø, ¸¡ò¾ø
¯ö>¯öÌ>¯ìÌ>¯ì¸õ = ¾¨Ä, ¸ðÊò àìÌõ ¸Â¢Ú

±ö>²>²×; ²×¾ø = ¦ºÖòоø, àñξø;
²×>²Åø>²ÅÄý
²×=«õÒ; ²× ¸¨½
±ö>±Â¢ý>±Â¢Éý = «õÒ ±öÔõ §Å¼÷ ÌÊ; ÌȢﺢ ¿¢Ä Áì¸û
±ö>±Â¢ø = ÁÈÅ÷ þÕóÐ ±öÔõ Á¾¢ø
¯>¯ý; ¯ýÛ¾ø = ¯Âà ±Ø¾ø
¯ýÛ>¯ýɾõ = ¯Â÷ó¾Ð (¯ýɾõ ż¦Á¡Æ¢ ±ýÚ ÀÄÕõ ±ñ½¢ì ¦¸¡ñÎ þÕ츢§È¡õ.)
¯ýÛ>¯ýÉ¢ôÒ = ¯ÂÃõ

¯ÔõÒ>¯ÔõÒ¾ø = §Áø ±ØõÀ ¨Åò¾ø
¯ÔõÒ = jump (yu ±ýÈ þ¾ý Á¡üÚ ´Ä¢§Â¡Î ÀÖ츢ô À¡Õí¸û; Å¢ÇíÌõ)
¯ÔõÒ>¯ÍõÒ; ¯ÍõÒ¾ø = ¯Èí¸¢ÉÅý ¦ÁøÄ ¯¼õÒ «¨ºòÐ ±Ø¾ø
¯ÍõÒ>¯ÍôÒ = ¯Èì¸ò¾¢ø þÕóÐ ±ØôÒ (À¢ÈÅ¢¨É)

¯ö>¯öÌ>¯Ì>¯¸ø; ¯¸Ö¾ø = «¨Ä¦Âؾø
¯¸ø>¯¸û>¯¸Ù¾ø = ̾¢ò¾ø = ¯Âà ±ØõÒ¾ø
¯Ì>¯¨¸; ¯¨¸ò¾ø = ±Ø¾ø, ±ØôÒ¾ø; ¯ÂÃì ̾¢ò¾ø
̾¢>¦¸¡¾¢; ¦¸¡¾¢ò¾ø = ¯Âà ±ØõÒ¾ø (À¡ø ¦¸¡¾¢ Åó¾¢Õ?)
ÌÐ>¦¸¡Ð>¦¸¡óÐ>¦¸¡óÐ «Ç¢ò¾ø = ¸¼ø ¸¢Ç÷óÐ ±Ø¾ø
ÌÐ>ÌÐ ¸Ç¢ò¾ø = ¯Âà ±ØõÀ¢ Á¸¢úóÐ þÕó¾ø (ÌиĢò¾ø ±ýÚ ±ØÐÅÐõ ¯ñÎ)

ÒÇ¢òÐô ¦À¡í̾Öõ, ¯Å÷òÐô ¦À¡í̾Öõ ¯Âà ±ØÅо¡ý.

¯Ì>¯¸¢ý>±¸¢ý = ÒÇ¢
¯ö>¯ö×>¯×>¯Å÷>¯Åâ = ¯Å÷ ¿£÷츼ø, ¾¢Õî ¦ºóàÕìÌ «Õ¸¢ø ¯ûÇ ´Õ °÷
¯×>¯Åñ = ¯ôÒ
¯Å½õ = ¯ÂÃô ÀÈìÌõ ÀÕóÐ
¯Å¨½ = §¾Å÷ ¯Ä¸õ
¯Åîºý>µîºý>µºý = ¦¾öÅò¨¾ ²òÐÀÅý
¯ö>¯ö×>¯öÒ>¯öôÒ>¯ôÒ; ¯ôÒ¾ø = ±Ø¾ø, ÀÕò¾ø, Å£í̾ø
¯ôÒ>¯õÒ>¯õÀ÷ = §Áø, §ÁÄ¢¼õ, §¾Å÷ (up, upper ±ýÈ ¦º¡ü¸Ùõ «§¾ ¦À¡Õ¨Çò ¾Õ¸¢ýÈÉ)

¯ö>¯öÐ>¯öòÐ>¯òÐ>¯ò¾õ>¯ò¾Ãõ = ¯Â÷ó¾ þ¼õ
¯ò¾Ã¢Âõ = §ÁÄ¡¸ «½¢óÐ ¦¸¡ûÙõ н¢ (ż¦Á¡Æ¢î ¦º¡ø)
¯Ì>¯¸ò¾ø = ¯Â÷¾ø "¯¸ô§À ¯Â÷×" (¦¾¡ø. ¯Ã¢Â¢Âø, 8)
¯ò¾õ>¯îºõ = ¯Â÷
¯òÐ>¯îÍ>¯îº¢ = ¯îºÁ¡É þ¼õ

²>±>±·Ì¾ø = ²Ú¾ø
²>²Ì>²Ì¾ø = §Á§Ä ¦ºøÖ¾ø
±ì̾ø = ¦ÅÇ¢ò ¾ûÙ¾ø
±ì¸÷ = ¸¼ø ¦ÅÇ¢ò ¾ûǢ Á½ø §ÁÎ
±¸¢÷¾ø = ±Ø¾ø, ̾¢ò¾ø
±ö>±öø>±ø = ¦ÅÇ¢ÅÕ¾ø; þ¨¼Å¢¼¡Ð ¿¡û §¾¡Úõ §¾¡ýÈ¢ Á¨ÈÔõ ¸¾¢ÃÅý; (helios) ´Ç¢
±ø>±û>±û+Ð>±ðÎ = ¯Â÷óÐ «øÄÐ ¿£ñÎ ¦¾¡Î
±ðÎ>±ð¼õ = ¯ÂÃõ, àÃõ (º¢Å¸í¨¸ Á¡Åð¼ ÅÆìÌ)
±ð¼ý = ¯Â÷󧾡ý
²ð¼ý>§ºð¼ý = ¾ÁìÌ ¯Â÷󧾡ý; «ñ½ý (Á¨ÄÂ¡Ç ÅÆìÌ)
§ºð¼ý>§ºò¾¢>§ºîº¢ = «ì¸¡û (Á¨ÄÂ¡Ç ÅÆìÌ)
±ð¼÷ = «ÃºÛìÌ ¿¡Æ¢¨¸ì ì½ìÌì ÜÚõ ²ò¾¡Ç÷
±ðÊ = ¯Â÷ó¾Åý, º¢Èó¾Åý, Àñ¨¼ò ¾Á¢Æú÷ Ž¢¸÷ ¾¨ÄÅÛìÌ ÅÆí¸¢Â º¢ÈôÒô Àð¼õ
±ðÊ>¦ºðÊ = Ž¢¸ý
±ðÎ>¦ºðÎ = Ž¢¸É¢ý ¾ý¨Á
±ðÊ>²ðÊ>§ºðÊ>º¢§Ã‰Ê (ż¦Á¡Æ¢Â¢ø Ž¢¸É¢ý ¦ÀÂ÷)
²ðÎ>§ºðÎ = ż¿¡ðÎ ù½¢¸ý

±ðÎ>±Î = àìÌ, ¿¢ÚòÐ
±ÎôÒ = ¯Â÷×
±Î>±¨¼ = ¿¢¨È
±û+Û= ±ñÏ = ¦Áý§ÁÖõ ¸ÕÐ; ¸½ì¸¢Î
±ñ = ¦Áý§ÁÖõ ¦ºøÖõ ¦¾¡¨¸

±ö>±öõÒ>±õÒ; ±õÒ¾ø =±Ø¾ø, ̾¢ò¾ø
±ö>±ö×>±ù×; ±ù×¾ø = ±Ø¾ø, ̾¢ò¾ø
±ö>±Ø; ±Ø¾ø = ¯Â÷¾ø, ¸¢Ç÷¾ø
±Ø>±Ø×; ±Ø×¾ø = ±Æî ¦ºö¾ø
±Ø>±Ø = ±Øó¾ ¦ºÂø; ±Ø ¿¢¨Ä
±Ø ±ýÀÐ ¸ð¼ô Àð¼ ¿¢¨Ä¢ø þÕóРŢÎÀÎõ ¿¢¨Ä¨ÂÔõ ÌÈ¢ôÀ§¾

±ØóÐ ¿¢üÌõ §¾¡üÈõ ¦À¡Ä¢Å¡¸ þÕ츢ÈÐ. «Ð ±Æ¢ø ±ý§È ÜÈô Àθ¢ÈÐ.
¯ÂÃò¾¢ø þÕìÌõ §Á¸õ ±Æ¢Ä¢
¯ÂÃÁ¡É ¾¢¨Ãî º£¨Ä = ±Æ¢É¢
±Æø = ±ØõÀø
±Ø¨Á = ¯Â÷
±ØÅý ¯Â÷ó¾Åý ¬¸¢È¡ý, ±Ç¢Âý ¾¡úó¾Åý ¬¸¢È¡ý.
¯Â÷ó¾ ¿¢¨Ä, Á¢Ì¾¢Â¡É ¿¢¨ÄÔõ ¬ÉÀÊ¡ø «¾üÌò ¾¡Ã¡Çô ¦À¡ÕÙõ ÅóÐŢθ¢ÈÐ.

§À¡¾ø, ±ýÈ ¦º¡ø §À¡¾Ãø, §À¡¾Õ¾ø ±ýÚ ¬ÅÐ §À¡ø (þ¾üÌ ¸Æ¸ þÄ츢Âí¸Ç¢ø ²¸ôÀð¼¨¾ì ¸¡ð¼ ÓÊÔõ), ±Ø¾ø ±Ø¾Ãø ¬Ìõ. þôÀÊò Ш½Å¢¨É ¦¸¡ñÎ ÓÊôÀÐõ ´Õ ÅÆìÌò¾¡ý. þÇ¢ ±ýÈ¡§Ä þ¸ú
þÇ¢ÅÃø, þÇ¢ÅÃ× ±ýÀÐõ þ¸ú¾¡ý. þó¾ ÅÃø ±ýÀÐõ Ш½Å¢¨É¡¸ Åà þÂÖõ. þôÀÊô Ò¾¢¾¡¸ «¨ÁÅÐ ¾¡ý ±ØÅÃø

±ØÅø>±ØÅÃø = liberal

"þó¾ ÅÕºõ ¦Ã¡õÀ §Á¡ºí¸; §¾÷× ¦Ã¡õÀì ¸ÊÉõ, ±ØÅÃÄ¡ Á¾¢ô¦Àñ (liberal-¬ mark) §À¡ð¼¡ò¾¡ý ¦À¡¨Æì¸Ä¡õ"

"±ýÉ ÀÊ츢ȣí¸?"
"±ØÅÃü ¸¨Äí¸; ÅÃÄ¡Ú"

"¾Á¢Æ¸ò¾¢ø ÌÈ¢ôÀ¢ð¼ º¢Ä ¸ðº¢¸û ±ØÅÃü À¡÷¨Å (liberal view) ¦¸¡ñ¼¨Å; ±øÄ¡Åü¨ÈÔõ ¦À¡Ð쨸Â÷ (fascists) ±ýÈ ¦º¡øÄ ÓÊ¡Ð. þýÛõ º¢Ä ¸ðº¢¸û ±ØÅÃü À¡÷¨ÅìÌõ §ÁÄ¡öô ÒÃðº¢ô À¡÷¨Å (revilutionary view) ¦¸¡ñ¼¨Å. «Å÷¸û ¾¡úó¾ Áì¸û (dalit people ; ¾Ä¢ò ±ýÚ ÁáðÊ ÅÆ쨸ô ÀÖ측Áø, ¾Á¢ú ÅÆ쨸§Â ¦º¡øÄÄ¡§Á?) ¸ðº¢Â¡¸ þÕó¾¡ø ÒÃ𺢠±ýÀÐ ÁÚ측Áø þÕìÌõ."

±ØÅÃø ±ýÛõ §À¡Ð "²üÚì ¦¸¡ûéõ ¾ý¨Á" (tolerance), "À¢Ã¢òÐô À¡÷측¾ ¾ý¨Á (lack of prejudice) §À¡ýȨŠܼ§Å ÒÄôÀÎõ.

"liberal" ±ýÈ ¦º¡øÖìÌ ÓÄõ "±Ø¾ø" ¿õÁ¢¼õ þÕó¾¡Öõ, þó¾ ÅÇ÷ó¾ ¸ÕòÐ ¿ÁìÌ «ñ¨Á¢ø ¦ÅǢ¢ø þÕóÐ Åó¾Ð ¾¡ý.

«ýÒ¼ý,
þáÁ.¸¢.